Το Αναπόφευκτο της Προσωπικής Προσέγγισης του Θεού

 Η προσέγγιση της έννοιας του Θεού αποτελεί ένα θέμα που έχει ευρεία συσχέτιση με διάφορες πλευρές της ζωής μας, από τις πιο ενδόμυχες και εσωτερικές, μέχρι τις πιο έντονα κοινωνικές. Το όλο ζήτημα σχετίζεται άμεσα και με την πολύ συνηθισμένη ερώτηση, “πιστεύεις στο Θεό;”, την οποία θα την ακούσουμε πολύ συχνά σε χώρες ευρείας θρησκευτικότητας όπως είναι η Ελλάδα. Ίσως πρόκειται για την πιο συχνή ερώτηση θρησκευτικού περιεχομένου...

την οποία θέτουμε τόσο εύκολα αλλά και απαντάμε με την ίδια επίσης ευκολία. Είναι όμως αυτό το ερώτημα τόσο απλό να απαντηθεί και μάλιστα μονολεκτικά; Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του εννοιολογικού αδιεξόδου που ενυπάρχει σε αυτή την ερώτηση μας δίνει οAlbert Einstein, ο οποίος όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει στον Θεό, απάντησε: “ευχαρίστως να σας απαντήσω αν πρώτα εσείς μου προσδιορίσετε τι ακριβώς εννοείτε με τη λέξη Θεός”… Το παρακάτω άρθρο πραγματεύεται ως ενότητα τον ανωτέρω τίτλο αλλά και την ερώτηση που αναφέρθηκε πιο πριν. 

Μέσα από μία φιλοσοφική ανάπτυξη του τίτλου και του ανωτέρω ερωτήματος (κάτι που αποτελεί μία εξαιρετική νοητική άσκηση σε προσωπικό επίπεδο για τον καθένα μας), αλλά και με μία σειρά από επιστημονικά δεδομένα περί σχέσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπου και κόσμου, θεωρώ πως τελικά το να δοθεί μία γρήγορη μονολεκτική απάντηση (θετική ή αρνητική), είναι κάτι που δεν έχει νόημα ούτε για εμάς που θα το απαντήσουμε αλλά ούτε και για τον ερωτών και παρακάτω θα δούμε γιατί συμβαίνει αυτό. Παράλληλα, θα αναπτυχθούν οι προεκτάσεις και οι συνέπειες αυτού του συμπεράσματος που για τον καθένα μας είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και εμφανώς στηρίζουν το συμπέρασμα πως ο Θεός και η “σχέση” μας μαζί του (ονομάζεται “μυστικισμός”) είναι υπόθεση αμιγώς προσωπική. Ας δούμε όμως πως οδηγούμαστε σε αυτό το συμπέρασμα και φυσικά, ας κρίνει με προσοχή και ειλικρίνεια ο καθένας για τον εαυτό του κατά πόσο τον εκφράζουν τα παρακάτω δεδομένα…

Μερικές Αρχικές Σκέψεις

Προσωπικά θεωρώ πως η σχέση μας με τον Θεό είναι ίσως η πιο προσωπική και απερίγραπτη εμπειρία που βιώνουμε αλλά επιπλέον, ως προς το επικοινωνιακό της κομμάτι, είναι ταυτόχρονα και η πιο δύσκολα μεταβιβάσιμη ως συμπύκνωμα πληροφορίας. Με μία προσεκτική και ενδελεχή μελέτη του ίδιου του ερωτήματος, κατανοούμε πως τελικά υπάρχουν τόσοι “θεοί”, όσοι και οι άνθρωποι επί της Γης, καθώς η έννοια και υπόσταση του Θεού παραλλάσσεται αναλόγως της προσωπικής κοσμοθέασης αυτών που τον αναζητούν και κατά συνέπεια προσπαθούν να τον προσεγγίσουν με διάφορους τρόπους. Κατά συνέπεια, διαπιστώνουμε πως η προσωπική προσέγγιση της έννοιας του Θεού είναι κάτι το αναπόφευκτο.

Πραγματικά, το να δηλώσει κάποιος “ένθεος” ή καλύτερα “θεϊστής” (που αποτελεί την πιο γενικευμένη αποδοχή της έννοιας του Θεού και αποτελεί διαφορετική έννοια από τον “ντεϊστή”), δε σημαίνει πως υποχρεωτικά και απαραίτητα ενστερνίζεται και λατρεύει τον τάδε ή δείνα θεό κάποιας γνωστής θρησκείας και ο λόγος που αυτό ισχύει οφείλεται στην αναπόφευκτη προσωπική οπτική θεώρησης του κόσμου για τον καθένα μας ξεχωριστά. Είναι πολλές οι περιπτώσεις ακολούθων διαφόρων θρησκευτικών ρευμάτων που κυριολεκτικά αδυνατούν να κατανοήσουν το πώς και γιατί ένας συνάνθρωπός τους ίσως να έχει διαφορετική οπτική περί Θεού από τη δική τους (τα αίτια έχουν εντοπιστεί αλλά δεν αφορούν στο συγκεκριμένο άρθρο). Ταυτόχρονα, η μη αποδοχή μίας διαφορετικής μεταφυσικής οπτικής, συνήθως συνοδεύεται από λέξεις-ποινές όπως το να ονομάζουν τον ομιλούντα άπιστο, άθρησκο, άθεο κλπ, χωρίς οι “τιτλοδότες” να γνωρίζουν καν το τι σημαίνουν αυτές οι έννοιες. Η άγνοια περί βασικής ορολογίας στις προσεγγίσεις του Θεού είναι εκτεταμένη (υπάρχει ξεχωριστό άρθρο πάνω σε αυτή την ορολογία), όμως την κύρια ευθύνη σε αυτό το φαινόμενο δεν την έχουν οι πιστοί αλλά οι εκπρόσωποι της κάθε θρησκείας γιατί δεν “εκπαιδεύουν” τον πιστό στην ουσία των εννοιών αλλά επενδύουν στο μυστικιστικό-αισθαντικό κομμάτι, το οποίο όμως παραμένει ανερμήνευτο και μη μεταβιβάσιμο.

1. Τι Σημαίνει η Ερώτηση “Πιστεύεις στον Θεό”;

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ερώτημα που στο άκουσμά του ίσως απαντούμε αυθόρμητα με ένα γρήγορο “ναι”, με ένα “όχι” ή ακόμα και με ένα “δεν είμαι σίγουρος” και προσωπικά θεωρώ πως όταν κάποιος θέτει μία τέτοια ερώτηση, ουσιαστικά ορμώμενος από ιδιοτελή αίτια, ψάχνει τους μεταφυσικά όμοιούς του και ταυτόχρονα ίσως ακόμα και να αξιολογεί την ποιότητα τους απέναντί του με βάση το αν η απάντηση που θα λάβει ταιριάζει στις δικές του πεποιθήσεις. Ψάχνει με λίγα λόγια να διαμορφώσει έστω στιγμιαία ένα μικροκοινωνικό περιβάλλον στο οποίο θα αισθάνεται άνετα και ασφαλής. Είναι όμως ευτυχές γεγονός το ότι και στην Ελλάδα αρχίζουμε να ωριμάζουμε σε αυτή την κοινωνική πτυχή και πλέον κάποιος που δεν αποδέχεται την εν Ελλάδι (στατιστικά) επικρατούσα θρησκεία, δεν αποτελεί ξένο σώμα στην κοινωνία του αλλά απλώς διαφορετικό και συνταγματικά ισότιμο μέρος της και η ωρίμανση αυτή ξεκίνησε από τα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ αρχίζει να απαντάται και σε μικρότερες πόλεις και χωριά.

Έχουμε λοιπόν μπροστά μας μία ερώτηση που όχι μόνον θίγει προσωπικά δεδομένα άνευ λόγου αλλά ταυτόχρονα δεν προσφέρει ίσως τίποτα το χρήσιμο στον ερωτών, καθώς το αν ο Α ή ο Β άνθρωπος πιστεύει ή όχι στον Θεό, πραγματικά ούτε μας βοηθά να βελτιωθούμε σε κάτι, ούτε βάλλει τον βιοπορισμό ή τις μεταφυσικές μας πεποιθήσεις και σε μία τέτοια ερώτηση, ίσως η πιο αφοπλιστική (πλην όμως καλοπροαίρετη) απάντηση θα ήταν μία άλλη ερώτηση: “γιατί ρωτάς;”…

2. Γιατί η Προσωπική Προσέγγιση της Έννοιας του Θεού Είναι Τελικά Αναπόφευκτη;

Οι λόγοι που μας οδηγούν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα είναι αρκετοί και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αυτοί οι λόγοι συνδέονται μεταξύ τους. Ας δούμε το πώς μερικοί από αυτούς βρίσκουν εφαρμογή στον κόσμο μας.

Μία βασική αιτία που καθιστά αδύνατο το να υπάρξει έστω μεταξύ δύο ανθρώπων κοινή αποτύπωση της εικόνας και ουσίας του Θεού, είναι οι βιολογικές μας διαφορές και ως ξεχωριστές μεταξύ μας ψυχοσωματικές οντότητες, εμφανίζουμε παραλλαγές στην ερμηνεία των πληροφοριών περί Θεού και μυστικισμού. Το άμεσο συμπέρασμα που μπορούμε να εξάγουμε από αυτό, είναι ότι ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται και μεταφράζει την ουσία του Θεού με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, ακόμη κι όταν (κατά συνθήκη) ένας άνθρωπος υποστηρίζει πως ανήκει στην ίδια ακριβώς θρησκεία με κάποιους άλλους, άρα υποτίθεται πως λατρεύει τον ίδιο Θεό και βιώνει εφάμιλλες μυστικιστικές εμπειρίες.

Ένας άλλος καθοριστικός παράγοντας, είναι αυτό που εισήγαγαν εδώ και αιώνες οι μελετητές διαφόρων θρησκειών που ενσωματώνουν θεϊστικά μοντέλα (όπως οι αβρααμικές θρησκείες), οι οποίοι έχουν προσθέσει στην προσέγγιση του Θεού και την πολύ χρήσιμη και ερμηνευτικά ειλικρινή έννοια του “αποφατισμού”, σύμφωνα με την οποία, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς κι επαρκώς το τι είναι ο Θεός, για τον Θεό σιωπούμε, δεν μπορούμε τελικά να δώσουμε σαφή και οριστική απάντηση, παρά μόνον να ερμηνεύσουμε και να επικοινωνήσουμε τις βιωματικές μας εμπειρίες που σχετίζονται με Αυτόν. Φυσικά, ο αποφατισμός έχει εφαρμογή σε όλους τους “υπερβατικούς” θεούς, ασχέτως θρησκείας και κατόπιν αυτών των δεδομένων, ακόμα και η ίδια ηmainstream έννοια “θέωση” αποκτά νεφελώδη ερμηνεία (κι εν τέλει, αμιγώς προσωπική…).

Σε όλα αυτά, βασικός παράγοντας που θα μας οδηγήσει σε μία σωστή κατανόηση του ζητήματος, είναι η απόφασή μας να προσεγγίσουμε το θέμα με καθαρά προσωπικά κριτήρια, με καθαρά ατομικές θέσεις κι εν τέλει με την προσωπική ευθύνη με την οποία θα μας επιφορτίσει μία τέτοια απόφαση. Σε αυτό το θέμα είναι δεδομένο πως τα κύρια θρησκευτικά ρεύματα παρουσιάζουν μία χαρακτηριστική “δυσανεξία” στο να προτρέπουν τον πιστό να ψάχνει μόνος του και να ερευνά αυτά τα ζητήματα, παράλληλα, απεμπλέκονται υποχρεωτικά από στοιχεία συγκρητισμού και ως εκ τούτου, είναι σύνηθες φαινόμενο το να παρατηρείται σχεδόν σε καθημερινή βάση ένας αγώνας διάκρισης και υπεροχής, γιατί αναπόφευκτα μερικοί εκπρόσωποι των θρησκειών (ασχέτως αξιώματος) θέλουν να αποδείξουν και να πείσουν (άρα τελικά να επιβάλλουν) τη θρησκεία τους ως την καλύτερη και ανώτερη όλων των άλλων, δίνοντας προς εφαρμογή ένα σύστημα που υποχρεωτικά θα ταιριάζει σε όλους, χωρίς όμως αυτό να είναι εφικτό στην πράξη.

Σε όλα αυτά τα φαινόμενα, η προσωπική θέση κι επιλογή του ατόμου-πιστού είναι σχεδόν πλήρως απούσα και αυτό το φαινόμενο καταστολής των προσωπικών θέσεων και επιλογών σε τόσο βασικά ζητήματα θα λέγαμε πως είναι διαχρονικό. Επομένως αυτό το καθεστώς αδυνατεί να καλύψει πλήρως όλους τους ανθρώπους στο μεταφυσικό ζήτημα του Θεού γιατί απλά είναι αδύνατο να είναι πλήρως συμβατό με όλους ανεξαιρέτως τους πιστούς. Κάποιοι καλύπτονται απόλυτα από τις θέσεις της θρησκείας τους, κάποιοι άλλοι όμως όχι και για τους τελευταίους δεν δίνονται οι προϋποθέσεις προς την υιοθέτηση μίας προσωπικής οπτικής που πλέον θα τους καλύπτει απόλυτα...

Πέραν των ανωτέρω, η επιστήμη έχει προχωρήσει σε πολύ ενδιαφέροντα πεδία και πλέον είναι σαφές πως η πραγματική γνώση του Θεού είναι ένα πολύ δύσκολο και πολύ ιδιαίτερο ζήτημα. Κι επειδή ο ορισμός της γνώσης είναι “πληροφορία + εμπειρία”, ακόμη κι όταν η πληροφορία είναι σταθερή και δεδομένη για όλους, υπάρχει η εμπειρία, το βίωμα, το οποίο έχει τόσες παραλλαγές, όσοι και οι εμπλεκόμενοι σε αυτό. Επίσης, αν αναλογιστούμε τα επιστημονικά δεδομένα που έχουν παρουσιαστεί και αναλυθεί σε διάφορα φιλμ και βιβλία που έχουν σχέση με την κβαντική φυσική και τις νοητικές επιστήμες (πχ “What the bleep do we know!?”, “Thebiology of belief”, “How god changes your brain”, “Born to believe”, “The quantum apocalypse”, “The science of spirituality”, “Themystical mind” κ.α.), κατανοούμε πως τελικά διαφέρουμε σημαντικά ακόμα και ως προς την πρόσληψη κι επεξεργασία της κατ’ επίφασιν ίδιας πληροφορίας, ασχέτως του αν τη βιώσουμε ή όχι και αυτό έχει άμεση σχέση με τα προσωπικά βιολογικά μας χαρακτηριστικά, τα οποία είναι μοναδικά και ξεχωριστά για κάθε άνθρωπο. Η μεταβλητότητα επομένως ξεκινά ήδη από την πληροφορία εν τη γενέσει της. Επίσης, διάφορες σκέψεις, ιδέες και συναισθήματα είναι ικανά να καθορίσουν και να τροποποιήσουν το πως αντιλαμβανόμαστε την υπόσταση του Θεού.

Πραγματικά, κανένας ανθρώπινος εγκέφαλος και κανένα ζωτικό όργανο που μπορεί να εμπλέκεται στη διαδικασία της σκέψης ενός ανθρώπου δεν έχει την ίδια κατασκευή με το αντίστοιχο όργανο που θα βρούμε σε έναν άλλο άνθρωπο. Κατά συνέπεια, οι πιθανότητες κι αιτίες διαφορετικότητας στην προσέγγιση της ουσίας του Θεού είναι πραγματικά απεριόριστες, καθώς ακόμη και σε βασικές πληροφορίες της καθημερινότητάς μας όπως αυτές επεξεργάζονται από τις 5 βασικές αισθήσεις, παρατηρούνται σημαντικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, ακόμα και για πράγματα τόσο απλά όπως η πληροφορία της παρατήρησης ενός δέντρου, οι οσμές κλπ., πόσο μάλλον για ζητήματα σχεδόν αμιγώς πνευματικά.

Με μία φράση, δεν θα ήταν υπερβολικό να συμπεράνουμε πως ο κάθε άνθρωπος επί της Γης βιώνει τη δική του ξεχωριστή πραγματικότητα. Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως σύμφωνα με τα δεδομένα της κβαντικής φυσικής, ένα αντικείμενο που τίθεται προς παρακολούθηση και αλληλεπιδρά με τον παρατηρητή του, μεταβάλλεται όταν κάποιος αρχίζει να το παρατηρεί, ενώ, προχωρώντας σε ακόμη πιο εννοιολογικά δύσβατα πεδία, ένα αντικείμενο αποκτά ύπαρξη εφόσον το παρατηρεί κάποιος κι όχι όταν δεν υπάρχει παρατηρητής…

Το συμπέρασμα που εξάγεται από όλα αυτά τα δεδομένα είναι ότι φτάνουμε σε μία κατανόηση πως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ξεχωριστό σύστημα πρόσληψης και επεξεργασίας των διαφόρων πληροφοριών που δέχεται (από τις βασικές έως τις πολύπλοκες) και κατά συνέπεια, ακόμη και ζητήματα ιδιαίτερα πνευματικά όπως αυτό της υπόστασης του Θεού, εμπίπτουν στην ίδια συμπερασματική αξιολόγηση. Συμπληρωματικά, ο Γάλλος φιλόσοφος Henri Bergson (1859-1941) κάνει αναφορά στις περίφημες “εγκεφαλικές βαλβίδες”. Πρόκειται για ένα μηχανισμό προστασίας του εγκεφάλου, ο οποίος κάθε δευτερόλεπτο δέχεται έναν καταιγισμό από περίπου 400 δισεκατομμύρια πληροφοριών, εκ των οποίων επεξεργάζεται μόνον τις 2.000 από αυτές.

Ο εγκέφαλος θέτει σε συνεχή εφαρμογή αυτές τις “βαλβίδες” που λειτουργούν ως φίλτρα, δίνοντας τελικά στον εγκέφαλό μας τόσες πληροφορίες προς επεξεργασία, ώστε να μην καταρρεύσει από τον καταιγισμό των 400 δισεκατομμυρίων πληροφοριών ανά δευτερόλεπτο που δέχεται αρχικά. Συνδυάζοντας αυτά τα δεδομένα με τη μοναδική για κάθε άνθρωπο κατασκευή του εγκεφάλου του και γενικά ολόκληρου του σώματός του, φτάνουμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια πως ο κάθε άνθρωπος διατηρεί ένα μοναδικό σύστημα εισόδου και επεξεργασίας των διαφόρων πληροφοριών που δέχεται, συμπεριλαμβανομένων και των υπερβατικών-μυστικιστικών εμπειριών.

Αυτά τα στοιχεία μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως το μυστικιστικό μονοπάτι που ακολουθεί ο Χ άνθρωπος, είναι αδύνατο να ταυτιστεί με το μυστικιστικό μονοπάτι που ακολουθεί κάποιος άλλος άνθρωπος, ακόμη κι αν μεταξύ τους συμφωνούν πως ως σύστημα λατρείας, σχετίζονται με τον ίδιο Θεό. Αυτή η αποδοχή ενός απόλυτα όμοιου Θεού και για τους δύο υφίσταται συμβατικά και στερείται αποδείξεων γιατί είναι αδύνατο να υπάρξει απόλυτα ακριβής μεταφορά τέτοιων πληροφοριών (ως μυστικιστικές εμπειρίες) μεταξύ των ανθρώπων, κάτι που γίνεται εύκολα κατανοητό αν λάβουμε υπ’ όψιν μας το τι εστί άνθρωπος ως μονάδα και ως ατομικότητα.

Σε αυτό το θέμα, μπορούμε να δώσουμε και μία ακόμη ερευνητική παράμετρο, εκείνη του ότι ο Θεός, όσο ακατάληπτος και αν είναι, θεωρητικά παραμένει μία δεδομένη υπόσταση (εγώ ειμί ο Ων) την οποία ο κάθε άνθρωπος την ερμηνεύει και την επεξεργάζεται με τον δικό του τρόπο. Είναι σαν να έχουμε να κάνουμε με ένα ουράνιο τόξο, κοινό για όλους τους ανθρώπους, που ξεκινά από τη γη (άνθρωπος) και καταλήγει στον ουρανό (Θεός), πλην όμως ο κάθε άνθρωπος βαδίζει πάνω σε διαφορετική δέσμη χρώματος του ουράνιου τόξου…

Μία τέτοια οπτική της σχέσης Θεού και ανθρώπου μας οδηγεί σε ένα παγκοσμίως κοινό θεϊστικό μοντέλο (ένας κοινός Θεός για όλους), όμως σε όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήδη είναι ενεργοί αρκετοί ορισμοί-εκδοχές διαφορετικών κοσμοθεάσεων (πχ ενοθεϊσμός, παγανισμός, πολυθεϊσμός, πανθεϊσμός, πανενθεϊσμός, μονισμός, ντεϊσμός κλπ) και όλα αυτά, αν και αρχικά υπήρξαν οι βάσεις για την ανάπτυξη πολλών θρησκειών, κατανοούμε πως εξακολουθούν να είναι θεωρίες που έρχονται να καλύψουν το σοβαρό ζήτημα της “τοπολογίας” του Θεού, δηλαδή το αν ο Θεός βρίσκεται και δημιουργείται μέσα μας ή αν υπάρχει έξω από εμάς, κάτι που επιφέρει μία σημαντική διεύρυνση στο τι εστί Θεός αλλά και στο αν πράγματι έχει νόημα να απαντήσουμε στο ερώτημα του αν πιστεύουμε στον Θεό…

Σε όλα αυτά, ένα επιπλέον αξιοσημείωτο δεδομένο είναι το ότι οι υποστηρικτές των μεγάλων θρησκειών (και σε περίεργη αντίθεση με τον αποφατισμό που επίσης αποδέχονται), θεωρούν σε μεγάλο βαθμό πως έχουν ήδη λύσει το ζήτημα της ταυτότητας του Θεού κι έχουν έτοιμες και αποκρυσταλλωμένες απαντήσεις σε αυτό, καθιστώντας για τον πιστό μη αναγκαία την επιπλέον ενασχόληση με το ζήτημα. Όμως, μία εκτενής συζήτηση επί αυτού, θα αποκαλύψει πως τελικά οι περισσότεροι πιστοί δεν μπορούν να περιγράψουν σε ποιόν θεό πιστεύουν και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις δογμάτων το λάθος έχει φτάσει τόσο βαθιά που οι πιστοί καλούνται να “μεταστοιχειώσουν” την άγνοια σε αρετή και ευκόλως δηλώνουν πως “είναι δεδομένο πως δεν μπορώ να γνωρίζω σε ποιόν θεό πιστεύω, ο θεός είναι ακατάληπτος” κλπ…

Σωστό αυτό ως διαπίστωση, υπάρχει όμως και το μετά. Τι κάνει ένας θρησκευόμενος όταν αναγνωρίσει πως τελικά η λατρεία που αποδίδει, απλώς “εκπέμπεται” χωρίς όμως να έχει οριστεί ένας σαφής παραλήπτης; Μπορεί ο πιστός να διακρίνει τη διαφορά του να λατρεύεις τον μυστικισμό που βιώνεις από το να λατρεύεις τον ίδιο τον Θεό; Μένει τελικά στην απλή αποδοχή της άγνοιάς του και τη συντηρεί ή μήπως ψάχνει τρόπους να την καταπολεμήσει και να την υπερβεί; Λυπηρή διαπίστωση είναι το ότι συνήθως συμβαίνει το πρώτο και σ’ αυτό τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι πνευματικοί-θρησκευτικοί εκπρόσωποι και καθοδηγητές κι όχι οι πιστοί που μεγάλωσαν με μία νοοτροπία που μετατρέπει την άγνοια σε αρετή και τους αποτρέπει από ενασχολήσεις προσωπικής εμβάθυνσης και ερμηνειών.

Κι επειδή ο αποφατισμός πρέπει να είναι ένα συμπέρασμα κι όχι η λύση στο πρόβλημα, πρέπει να αναρωτηθούμε αν προτιμούμε έναν (άγνωστο) θεό εξ αποκαλύψεως και διδαχής ή έναν κατανοητό Θεό εξ ανακαλύψεως. Δύσκολο το ερώτημα και βαριά η ευθύνη της επιλογής…

Κατανοούμε λοιπόν πως το τελικό αποτέλεσμα που ονομάζουμε “Θεό”, είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον κάθε ζηλωτή του θεϊσμού, ανεξαρτήτως προσέγγισης. Κατά συνέπεια, ερωτήσεις του τύπου “πιστεύεις στον θεό;” είναι εξ ορισμού άκυρες και άσκοπες γιατί πραγματικά δεν οδηγούνε πουθενά, εκτός ίσως από την επιβεβαίωση ενός ιδιόμορφου κοινωνικού συσχετισμού ως στατιστικό δεδομένο. Ακόμη κι αν υπάρχει μία απάντηση ως “ναι”, αυτό θα ήταν απόλυτα άχρηστο προς επεξεργασία για τους υπολοίπους γιατί π.χ. τη δική μου κοσμοθέαση είναι αδύνατο να την επικοινωνήσω με ακρίβεια και σε απόλυτο βαθμό έστω σε ένα ακόμη άτομο, άρα a priori δεν υπάρχει ουσία και νόημα σε μία τέτοια ερώτηση γιατί η απάντηση θα είναι άκρως γενικευμένη (όπως επίσης γενικευμένη είναι και η ίδια η ερώτηση…).

Συνοπτικά λοιπόν, οι βασικοί λόγοι που μας οδηγούν αναγκαστικά σε μία προσωπική προσέγγιση του Θεού είναι:

- Οι διαφορές στα βασικά βιολογικά μας χαρακτηριστικά και ιδίως στον εγκέφαλό μας, που για κάθε άνθρωπο προσλαμβάνει και επεξεργάζεται διαφορετικές πληροφορίες.

- Η αποτυχία ενός καθολικού θεϊστικού μοντέλου μίας θρησκείας στο να οριστεί υπό πλήρη συμβατότητα για κάθε ακόλουθό της.

- Ο αποφατισμός ως ανασταλτικός παράγοντας τελικής άποψης περί θεού σε κάθε θρησκεία.

- Η δόμηση ενός θεϊκού προτύπου ως παράγωγο μίας διαδικασίας σκέψης, διαφορετικής για κάθε άνθρωπο.

3. Οι Τρεις Κατηγορίες Κοσμοθεάσεων

Ξεκινώντας από την προσωπική μας κοσμοθέαση, φτάνουμε να συμπεράνουμε πως σε συλλογικό επίπεδο, η ανθρωπότητα διαχωρίζει τις θεωρήσεις της περί Θεού σε 3 βασικές κατηγορίες ή “στρατόπεδα σκέψης”. Υπάρχει η κατηγορία των θεϊστών με αμέτρητες υποδιαιρέσεις κι εκδοχές, η αντιδιαμετρικά διαφορετική κατηγορία των άθεων και στη μέση υπάρχει η κατηγορία των αγνωστικιστών. Θεωρώ πως από τη στιγμή που κάποιος αναγνωρίσει μέσα του έναν Θεό οποιασδήποτε μορφής (όπως κι αν τελικά τον εννοεί), τίθεται στην κατηγορία των θεϊστών, παράλληλα όμως, το να πιστεύει κάποιος σε έναν θεό διαφορετικό από τον θεό ενός συνανθρώπου του, τον τοποθετεί μεν κι εκείνον στην κατηγορία των θεϊστών αλλά η ταύτιση σταματά εκεί γιατί μετά ξεκινά η προσωπική θεώρηση, η οποία παραμένει ξεχωριστή και μοναδική για κάθε άτομο, ακριβώς για τους λόγους που αναλύθηκαν πιο πριν.

4. Μερικές Προτάσεις για το Πως θα Έπρεπε να Κινηθούμε Πάνω στο Ζήτημα της Κατανόησης του Θεού

Το κλειδί στο όλο ζήτημα δεν είναι να “καταφέρουμε” να ενταχθούμε υποχρεωτικά σε κάποιο γνωστό ή όχι θρησκευτικό κίνημα ή απλώς να δηλώσουμε π.χ. άθεοι ή ένθεοι και να κλείσουμε το θέμα εκεί αλλά να μπορέσουμε να ορίσουμε τη θέση μας και την ατομικότητά μας απέναντι σε αυτό το μείζον μεταφυσικό ζήτημα περί Θεού. Πραγματικά ένα τέτοιο εγχείρημα συνδέεται με μεγάλη δόση ευθύνης, καθώς η στάση που θα κρατήσουμε και η άποψη που θα ενστερνιστούμε θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την πορεία μας τόσο σε θέματα αυτογνωσίας, όσο και στην απλή καθημερινότητά μας. Φυσικά, ένα τέτοιο ερώτημα φαίνεται πως δεν τους αφορά όλους, πλην όμως στο πως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μας και στο αν έχουμε ή όχι την ανάγκη να ασχοληθούμε με μείζονα μεταφυσικά ζητήματα, πολλές φορές ίσως δεν έχουμε εμείς τη μοναδική ευθύνη.

Η κοινωνία μας είναι έτσι δομημένη ώστε να δρα “ωσμωτικά” σε πολλά ζητήματα και ιδιαίτερα σε εκείνα που άπτονται της μεταφυσικής και της πνευματικής αναζήτησης. Η ιδέα, ο τρόπος ζωής και οι αποφάσεις που λαμβάνει ένας άνθρωπος στα μεταφυσικά ζητήματα δεν μένουν ανενεργά αλλά επηρεάζουν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό αρχικά το άμεσο περιβάλλον του και προοπτικά ολόκληρη την κοινωνία όπως άλλωστε έχει δείξει και η μελέτη της κυματικής. Επομένως, ερχόμενοι αντιμέτωποι με ένα τέτοιο ερώτημα περί Θεού, έχουμε τρεις διαθέσιμες λύσεις ή δρόμους που μπορούμε να ακολουθήσουμε. Ο ένας δρόμος είναι αυτός της έρευνας, της ειλικρινούς ενδοσκόπησης και της κατά το δυνατόν ενδελεχούς ενασχόλησης με το ζήτημα. Ο άλλος τρόπος, είναι αντιδιαμετρικά διαφορετικός και συνοψίζεται στη φράση “δεν με ενδιαφέρει, δεν έχω την ανάγκη να ασχοληθώ” και ο τρίτος δρόμος (που είναι και ο πιο επισφαλής), είναι εκείνος της απάθειας και της μη ενασχόλησης με το ζήτημα κυρίως λόγω αδιαφορίας και πνευματικής οκνηρίας, κάτι που δεν αποτελεί ούτε στάση ζωής, ούτε θέση περί Θεού. Κάθε δρόμος σεβαστός αλλά πρώτα απ’ όλα πρέπει να αποφασίσουμε αν μία τέτοια μελέτη μας είναι όντως άχρηστη ή χρήσιμη.

Σε αυτό το σημείο, κρίνω σημαντική τη θέση και τον ρόλο που έχουν αναλάβει οι θρησκείες γενικότερα, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία παρουσιάζουν ένα “κλειστό” σύστημα μαθητείας, όπου ο πιστός εισέρχεται συνήθως σε πολύ μικρή ηλικία και παραμένει σε αυτό το κλειστό σύστημα μέχρι το τέλος της ζωής του. Οι οργανωμένες θρησκείες θεωρώ πως πρέπει να αποτελούν εισαγωγικά σχολεία μαθητείας, ρόλος τους πρέπει να είναι όχι το να “αποστηθίζει” ο πιστός ένα σύστημα λατρείας αλλά το να μαθαίνουν στους πιστούς να σκέφτονται από μόνοι τους και μάλιστα να το εφαρμόζουν όχι μόνον σε υπερβατικά αλλά και σε αμιγώς κοινωνικά-βιοποριστικά ζητήματα. Οι θρησκείες μπορούν να έχουν μεγάλη επιρροή στους ανθρώπους και αυτό πρέπει να εκτιμηθεί ως θετικό στοιχείο αν κι εφόσον το αποτέλεσμα στον πιστό και την κοινωνία είναι πράγματι θετικό.

Επομένως οι θρησκείες έχουν τα “τεχνικά” εφόδια για να μετατραπούν σε σχολές μαθητείας, έχουν τα εφόδια να μάθουν στους πιστούς το πώς να σκέφτονται και να ακολουθούν ένα συγκεκριμένο δρόμο κατ’ επιλογή κι όχι κατ’ επιβολή. Θα πρέπει αρχικά να μεταδώσουν στους πιστούς την ανάγκη προς την ενασχόληση με τα μεταφυσικά ζητήματα και στη συνέχεια να τους δώσουν την ώθηση ώστε να παίρνουν μόνοι τους κάποιες σοβαρές αποφάσεις, όπως το αν θα παραμείνουν στη θρησκεία απ’ όπου ξεκίνησαν επειδή τους καλύπτει το σύστημά της, ή αν θα αλλάξουν πορεία, επιλέγοντας ένα άλλο θρησκευτικό σύστημα ή ακόμα κι έναν προσωπικό δρόμο. Πραγματικά δεν έχει νόημα να λατρέψουμε έναν οποιονδήποτε θεό αν πρώτα δεν νοιώσουμε πως μας καλύπτει απόλυτα ως σκοπός στην όποια θρησκευτικότητα επιλέγουμε.

Πέραν των επαφών μας με τις θρησκείες, η ίδια η οικογένεια και η αγωγή των γονέων είναι εκείνη που θα “εμφυσήσει” στα παιδιά την ανάγκη (ή μη) για ενασχόληση με ένα τέτοιο ζήτημα και μάλιστα όχι κατευθυνόμενα σύμφωνα με τις απόψεις των γονέων αλλά ωθώντας το παιδί στην προσωπική μελέτη κι έρευνα των μεταφυσικών ζητημάτων, “προικίζοντάς” το παράλληλα με την προσωπική ευθύνη που έρχεται ως υποχρεωτικό παρελκόμενο των προσωπικών επιλογών. Ας μην ξεχνάμε πως τα μικρά παιδιά, σε πολλά θέματα εμφανίζουν έναν λογικό μιμητισμό σε σχέση με τις συμπεριφορές των γονιών τους και ειδικά στα ζητήματα θρησκείας, δεν θα ήταν υπερβολή να διαπιστώσουμε πως η στάση των παιδιών ομοιάζει με εκείνη των ακολούθων των cargo cults (θρησκείες φορτίου).

Επομένως κατανοούμε την ευθύνη που επωμίζονται οι γονείς όταν ακούσια ή εκούσια κατευθύνουν τα παιδιά τους σε δικές τους “επιλογές” με μοναδικό επιχείρημα (αν και έωλο) το ότι τα παιδιά δεν είναι ικανά να σχηματίσουν δική τους γνώμη για τέτοια ζητήματα. Σε αυτό, βασική προϋπόθεση είναι το να μη στερείται στο παιδί την ίδια την προϋπόθεση της προσωπικής επιλογής, καθώς είναι αδύνατο, είτε είμαστε ενήλικες, είτε όχι, να σχηματίσουμε για κάτι προσωπική γνώμη αν πρώτα δεν έχουμε ως μέτρο σύγκρισης μία εναλλακτική οδό πέραν της δεδομένης και ίσως “παραδοσιακής” οδού… Ως άνθρωποι παρουσιάζουμε εξαιρετική απροθυμία στο να αναλαμβάνουμε ευθύνες, στο να αποφασίζουμε από μόνοι μας το τι και πως θα σκεφτόμαστε και πως θα δρούμε, ιδιαίτερα σε ζητήματα μεταφυσικής, σε ζητήματα που ξεπερνάνε την απλή καθημερινότητα και μας φέρνουν σε επαφή με την πηγή προέλευσής μας που τελικά είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους…

5. Επίλογος

Σίγουρα ένα τέτοιο θέμα δεν μπορεί να καλυφθεί και να εξαντληθεί μέσα από ένα άρθρο, πόσο μάλλον όταν έχει αναλυθεί μόνον η αρχή του που είναι η αναγκαστική προσωπική προσέγγιση σε αυτό το θέμα. Τέτοια άρθρα έχουν ρόλο κυρίως προπαρασκευαστικό και απευθύνονται στα πρώιμα στάδια της σκέψης μας. Δεν προτείνουν (άλλη μία) δανεική θέση περί Θεού αλλά προτείνουν μία παραγωγική στάση ζωής που με επίκεντρο τον άνθρωπο και την αξία της ατομικότητας, οδηγεί σε μία απάντηση κομμένη και ραμμένη ακριβώς στα προσωπικά δεδομένα του καθενός μας. Η γνώμη μου είναι πως τελικά το να δώσουμε μια συνολική και αποκρυσταλλωμένη απάντηση στο τι είναι τελικά ο Θεός, αποτελεί μακροχρόνια και (δια)νοητικά επίπονη διαδικασία, ίσως ακόμα και δίχως οριστική απάντηση μέχρι το τέλος της ζωής μας! Θα έλεγα μάλιστα πως για τους “hard-core” του είδους, μία τέτοια ενασχόληση αποτελεί ένα πραγματικό raison d’etre…

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ουσιαστικά πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δύσκολο νοητικό κι εμπειρικό ταξίδι, του οποίου η “Ιθάκη” μεταβάλλεται καθημερινά, καθώς η ουσία και υπόστασή της ρυθμίζεται και μεταβάλλεται από τον βαθμό της γνώσης και της κατανόησής μας σε αυτά τα ζητήματα. Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε απέναντι στον εαυτό μας πως ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε στην αναζήτηση της ταυτότητας του Θεού και της επαφής μας μαζί του (ίσως η καλύτερη “Ιθάκη” που μπορεί να ψάχνουμε ), αποτελεί μία καθαρά προσωπική υπόθεση και ως τέτοια πρέπει να την περιβάλλουμε με τη δέουσα σοβαρότητα κι ευθύνη, καθώς μας επηρεάζει πλειοτροπικά σε διάφορες πτυχές της ζωής μας, από την απλή καθημερινότητά, μέχρι τα πιο μύχια της ύπαρξής μας.

Ίσως σε μερικούς αναγνώστες να προκαλεί έκπληξη το ότι αποφάσισα να αφιερώσω χρόνο και σκέψη σε ένα αρκετά εκτενές άρθρο που ουσιαστικά δεν δίνει απάντηση στο τι εστί Θεός αλλά επιχειρεί να μας θυμίσει πως σε τέτοια ζητήματα, η αφετηρία και η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με άλλες ενασχολήσεις θα πρέπει να είναι η προσωπική και εξατομικευμένη προσέγγιση. Ασχολήθηκα με την ανάλυση των απαρχών, με την αφετηρία της σκέψης του τι εστί Θεός και θέτω ως επίκεντρο την ατομικότητά μας. Θεωρώ ότι εδώ της οφείλουμε τη δέουσα σημασία γιατί σε μερικά ζητήματα όπως τα μεταφυσικά, το να κινούμαστε με κύριο άξονα το τι εκφράζει προσωπικά και μόνον εμάς, είναι κυριολεκτικά μονόδρομος.

Επομένως, συλλέξτε πληροφορίες από παντού, ενημερωθείτε όσο καλύτερα μπορείτε, συγκρίνετε θέσεις και απόψεις, δοκιμάστε δρόμους, ακόμη κι αν η τελική σας επιλογή είναι το σημείο αφετηρίας σας, δώστε στην έρευνά σας κάθε πιθανή εκδοχή περί ύπαρξης ή ανυπαρξίας του θεού, χωρίς να θεωρείτε προκαθορισμένο το αποτέλεσμα γιατί οτιδήποτε ξεκινά με βεβαιότητα, καταλήγει σε αμφιβολία. Όσο είναι εφικτό, δημιουργείστε τη δική σας κοσμοθέαση, ένα σύνολο ιδεών και απόψεων που σας καλύπτουν και σας εκφράζουν απόλυτα, ακόμη κι αν αυτό που θα επιλέξετε τελικά ταυτίζεται με εκείνο μίας γνωστής θρησκείας ή ενός φιλοσοφικού συστήματος και τέλος, ερευνήστε όλες τις γραφές αλλά πρώτα απ’ όλα ξεκινήστε μόνοι σας και ερευνήστε τον εαυτό σας…

Βιβλιογραφία – Πηγές:

- How god changes your brain (Andrew Newberg M.D. & M.R. Waldman, Ballantine Books, 2009)

- The science of spirituality (Lee Bladon, EsotericScience, 2007)

- Born to believe (Andrew Newberg M.D. & M.R. Waldman, Free Press books, 2007)

- The mystical mind (Eugene d’Aquili & Andrew Newberg, Fortress Press, 1999)

- What the bleep do we know (video documentary, Captured Light Industries, 2004)

- The quantum apocalypse (video documentary, 2008)

- Δρόμοι της γνώσης (Συλλογικό, εκδόσεις Αρχέτυπο, 2001)

- Οι πύλες της αντίληψης (Aldous Huxley, εκδόσεις Κάκτος, 1981)

- Conversations on the edge of the apocalypse (David J. Brown, Palgrave books, 2005)

- Francis Bacon, essays

Πηγή: www.metafysiko.gr - thesecretrealtruth.blogspot.com

Το Μυστήριο της Ύπαρξης

 

Σύμφωνα με την «Θεωρία της Ενιαίας Πραγματικότητας», της «Μίας Συνείδησης», (της Αντίληψης ότι «Μόνο Θεός Υπάρχει», «Όλα Είναι Θεός», κι ότι δεν υπάρχει τίποτα έξω από τον Θεό) η Συνείδηση Είναι Μία, Ένα Ενιαίο Πεδίο Αντίληψης, Εντός του Οποίου Εκδηλώνονται τα πάντα.

Αυτό σημαίνει ότι, αυτό που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται σαν Ύστατη Πραγματικότητα (Απόλυτη, Αντικειμενική, Υπερβατική, κλπ.), Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν Θεό, Απλώνεται κι Αγκαλιάζει τα πάντα, Στηρίζει τα πάντα, Εμπεριέχει κι Εμπεριέχεται στα πάντα. Στην πραγματικότητα Θεός και κάθε τι (οποιαδήποτε μορφή ύπαρξης) ταυτίζονται μυστηριωδώς (θα το εξηγήσουμε πιο κάτω). Ουσιαστικά ο Θεός κι όλες οι υπάρξεις, εγώ, εσύ, οποιοσδήποτε, είναι το ίδιο πράγμα.

Βέβαια, ένα ον απορροφημένο στην ατομική ύπαρξη (ύπαρξη της οποίας αγνοεί την Ουσία, την Πηγή και το Στήριγμα) δεν μπορεί να κατανοήσει πως είναι δυνατόν ο Απέραντος Θεός κι αυτό το περιορισμένο, και μέσα στην άγνοια, πλάσμα μπορεί να είναι το ίδιο. Κι όμως αυτό για κάποιους είναι ολοφάνερο και βιώνεται κι αποδεικνύεται και μπορεί ακόμα και να διατυπωθεί με λόγια. Ασφαλώς το ζητούμενο είναι να Βιώνουμε την Πραγματικότητα κι όχι να φτιάχνουμε ωραίες θεωρίες περί της Πραγματικότητας. Εναπόκειται όμως στον καθένα να κατανοήσει και να βιώσει αυτά που λέμε.

Εδώ και τριάντα χιλιάδες χρόνια που άρχισε ουσιαστικά ο πολιτισμός (που οι ρίζες του απλώνονται πίσω, σε εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης του ανθρώπου…) υπήρξαν πολλοί σοφοί άνθρωποι που «βίωσαν βαθιά μέσα τους» την ενότητα του Όντος, ακόμα κι αν δεν μπορούσαν να εκφράσουν λεκτικά και με ακρίβεια στους όρους της διανόησης αυτό το μυστικό βίωμα.

Τις τελευταίες χιλιετηρίδες δημιουργήθηκε μια μυστική παράδοση που απλώθηκε σε όλο το γνωστό κόσμο (με την μετανάστευση των λαών, την επικοινωνία, κλπ.). Από αυτή την παράδοση άντλησαν την κατανόηση για την Πραγματικότητα όλοι οι γνωστοί διδάσκαλοι, σαν τον Λάο Τσε, τον Βούδα, τον Ιησού, κι όλοι οι μεγάλοι μυστικιστές και φιλόσοφοι. Πριν τον Βούδα υπήρξαν, σύμφωνα με την βουδιστική παράδοση (κι αυτό είναι αλήθεια) κι άλλοι Βούδες. Πριν τους φωτισμένους διδασκάλους υπήρξαν κι άλλοι διδάσκαλοι, κι ασφαλώς εμφανίστηκαν και μετά από αυτούς πολλοί αγνοί μυστικιστές.

Ας μην είμαστε αφελείς: Η Ιστορία (παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των ιστορικών) δεν είναι ακριβής καταγραφή όσων εξελίχθηκαν στον πλανήτη, αλλά αυτά που γνωρίζουμε εμείς (ή φανταζόμαστε, ή κατασκευάζουμε): Η Ιστορία είναι απλά η εικόνα που σχηματίζουμε εμείς (ή θέλουμε να έχουμε εμείς) για την ιστορική πορεία του ανθρώπου. Η Ιστορία είναι συχνά πλαστή, νοθευμένη ελλιπής, ή «κατευθυνόμενη».

Σε τι συνίσταται λοιπόν το πρωταρχικό μυστικό βίωμα όλων όσων το Βίωσαν (και το περιέγραψαν με διάφορους τρόπους); Τι είναι αυτό που Βίωσε ο Βούδας; Τι είναι Φώτιση; Τι είναι το Νιρβάνα; Τι είναι αυτό που Βίωσε ο Ιησούς και το διατύπωσε με την φράση «εγώ κι ο Θεός είμαστε ένα»; 

Πως είναι δυνατόν να είναι αλήθεια αυτό που δίδαξε κι ο Βούδας (που έλεγε ότι όλοι είμαστε Βούδας), κι ο Ιησούς που ταύτιζε το Θεό με την Αλήθεια και την Ζωή;

Πως είναι δυνατόν ο Απέραντος Θεός κι ο άνθρωπος, εγώ, εσύ, ο άλλος, ο καθένας, να είμαστε Ουσιαστικά το ίδιο; Κι αυτό, όχι σαν μια θεωρία, αλλά σαν Βίωμα, ζωή, καθημερινή ζωή;

Πως είναι δυνατόν στα Πλαίσια της Μιας Συνείδησης, της Μιας Ενιαίας Αντίληψης (Ενός Ανοικτού Πεδίου Αντίληψης) η Ενότητα του Όντος να ταυτίζεται με την ατομικότητα (την ατομική αντίληψη και την ατομική δραστηριότητα) και την πολλαπλότητα; Ενότητα κι ατομικότητα/πολλαπλότητα είναι καταστάσεις, πράγματα, αντιφατικά.

 

Τι συμβαίνει πραγματικά;

Τι είναι πραγματικά η Ύπαρξη; Ποιο Μυστήριο κρύβεται εδώ; Και πως μπορούμε να Κατανοήσουμε ότι «Όλα Είναι Ένα»;

Στην πραγματικότητα, η Πραγματικότητα, ο Θεός, η Αληθινή Φύση (όπως κι αν το πούμε είναι το ίδιο), είναι Απλή Ενιαία Ανεμπόδιστη Αντίληψη, Τελείως Απλή, Τελείως Καθαρή, σε σημείο που να την αντιλαμβανόμαστε σαν Κενότητα (ο Χωρίς Ιδιότητες Θεός, η Κενότητα των βουδιστών, κλπ.). Κι ό,τι Εμπεριέχει Αυτή η Αντίληψη είναι το ίδιο απλό, κι όλες οι διαδικασίες (της «δημιουργίας») είναι το ίδιο απλές. Στην πραγματικότητα το «Μυστήριο της Ύπαρξης» είναι Προφανές, τελείως απλό, και κατανοητό. Θα το εξηγήσουμε αυτό αμέσως.

Η Ενότητα του Όντος «αναφέρεται» στην Ίδια την Φύση της Πραγματικότητας, στην Καθαρή Αντίληψη (που Αποκαλύπτεται σε Κατάσταση Ηρεμίας ολοκάθαρα), ενώ η ατομικότητα (πολλαπλότητα) «αναφέρεται» στην Κίνηση της Αντίληψης μέσα στους όρους της σχετικότητας, του περιορισμένου, του χώρου και του χρόνου (σε διάφορα πεδία ύπαρξης). Είναι η Ίδια, η Μία Αντίληψη, σε Κατάσταση Ηρεμίας και σε Κίνηση. Η Αντίληψη σε Κατάσταση Ηρεμίας Αποκαλύπτεται όπως Είναι. Η Αντίληψη σε Κίνηση μολονότι Υπάρχει Ακέραια και Υποστηρίζει την κίνηση δεν εκφράζεται πλήρως αλλά «περιορισμένα» μέσα στην ατομικότητα και στην ατομική δραστηριότητα (σε μυριάδες ατομικότητες που συνιστούν την πολλαπλότητα).

Στην πραγματικότητα η Αντίληψη Είναι Ίδια και στην Ηρεμία και στην Κίνηση. Η κίνηση, η ατομικότητα, πηγάζει και στηρίζεται στην Μία Αντίληψη, μολονότι προβάλλεται σαν κάτι «ξεχωριστό».

 

Τι είναι στην πραγματικότητα η ύπαρξη; η ατομικότητα; η κίνηση της Αντίληψης;

Είναι ένας «συνειδησιακός κόμβος» μέσα στο Ενιαίο Πεδίο Αντίληψης, μια «βασική αντίληψη ύπαρξης». Γύρω από αυτή την «βασική αντίληψη» δομείται ολόκληρη η ύπαρξη κι η δραστηριότητά της. Αυτή η «περιορισμένη αντίληψη» τροφοδοτείται συνεχώς με νέα στοιχεία που αντικαθιστούν τα προηγούμενα και που δίνουν την θέση τους στα επόμενα. Έτσι η ύπαρξη είναι μια «ροή συνειδητότητας», μια «ροή συνειδησιακών συμβάντων», ένα «γίγνεσθαι». Έτσι όριζε την «σχετική ύπαρξη» ο Βούδας πριν 2500 χρόνια.

Στα βήματα αυτής της αντίληψης ο Γουίλιαμ Τζέιμς, μεγάλος θεόσοφος, φιλόσοφος, και ψυχολόγος, πριν 100 χρόνια, δίδασκε στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο (Χάρβαρντ) ότι η ύπαρξη είναι ένα «ρεύμα συνειδητότητας», δηλαδή μια κίνηση της Αντίληψης κι όχι μία σταθερή οντότητα. Κι αναρωτιόταν αν αυτό το ρεύμα συνειδητότητας υπάρχει ανεξάρτητα από το Ενιαίο Πεδίο. 

Αυτό που υπάρχει πραγματικά είναι ένα γίγνεσθαι κι όχι ένα ον, μια ψυχή, ένα πνεύμα, μια ύπαρξη, ή οτιδήποτε άλλο (σαν ένα σταθερό πράγμα).

Αν αυτό συμβαίνει πραγματικά, αν η ατομικότητα είναι απλά μια κίνηση της Αντίληψης, ένα ρεύμα συνειδητότητας, ένα γίγνεσθαι, αυτό σημαίνει ότι «εμφανίζεται» μέσα στο Ενιαίο Πεδίο, ρέει, έχει συνέχεια στους κόσμους (που είναι καταστάσεις, βαθμίδες, Αντίληψης), και τελικά «εξαφανίζεται» μέσα στην Ενοποιημένη Αντίληψη.

Το ρεύμα συνειδητότητας αλλάζει συνεχώς και τροφοδοτεί νέες καταστάσεις ύπαρξης και μολονότι εξαφανίζεται από τον υλικό κόσμο, το νέο γίγνεσθαι που θα εμφανιστεί σε άλλους κόσμους αντίληψης, η ξανά στον υλικό κόσμο είναι «συνέχεια» του προηγούμενου… κι έτσι συνέχεια πορεύεται το γίγνεσθαι μέχρι την τελική εξαφάνιση (πιο σωστά «ανάδυση») στην Διευρυμένη Αντίληψη της Ενότητας του Όντος.

Αυτό σημαίνει ότι η Αντίληψη Είναι Μια και στην Ηρεμία και στην Κίνηση. Η Αντίληψη Στηρίζει κάθε ατομικό γίγνεσθαι και η Αντίληψη Αποκαλύπτεται όταν «υποχωρεί» η ατομική δραστηριότητα. Αυτό σημαίνει ότι Είμαστε Πάντα η Πραγματικότητα, ο Θεός, ότι Είμαστε Πάντα, Εδώ, Τώρα, Ελεύθεροι, ότι η ατομική δραστηριότητα που Εδράζεται στην Μια Αντίληψη δεν είναι κάτι διαφορετικό, είναι μόνο μία κίνηση της Αντίληψης, μέσα στο Ενιαίο Πεδίο.

Σε Κατάσταση Ηρεμίας, σε Κίνηση, Είμαστε Πάντα το Ίδιο. Δεν υπάρχει πραγματική εξέλιξη, «πτώση», «φώτιση», τίποτα… υπάρχει μόνο η κίνηση της Αντίληψης 

Στην πραγματικότητα όλη η «δημιουργία είναι μία πνευματική διαδικασία, μία νοητική κατασκευή. Όλα είναι Αντίληψη (ακόμα κι αν εμφανίζονται σαν διαδικασία, ενέργεια, και σαν παγωμένη ύλη).

 

Τελικά λοιπόν τι είναι Φώτιση;

Η Αντίληψη Είναι Μία, Ίδια και στην Ηρεμία και στην Κίνηση (όταν αναδύεται η ατομικότητα). Στην Κίνηση όμως η Αντίληψη (που Υποστηρίζει την ύπαρξη) δεν γίνεται άμεσα Αντιληπτή, Αποτελεί το Βάθος της ύπαρξής μας, το Εσώτερο Είναι μας. Αυτό που «προβάλλεται» και απορροφά την Αντίληψη είναι η ατομική δραστηριότητα. Όταν αυτή η «εξωτερική δραστηριότητα» «καταλαγιάσει» τότε Αποκαλύπτεται η Αληθινή Φύση της Αντίληψης, η Αντίληψη της Ενότητας του Όντος ( κι η ατομική δραστηριότητα αποκαλύπτεται σαν αυτό που είναι πραγματικά, δηλαδή μία κίνηση της Αντίληψης). Μόνο σε Κατάσταση Ηρεμίας Αποκαλύπτεται η Πραγματική Φύση της Αντίληψης, ενώ στην κίνηση κρύβεται πίσω από την ατομική δραστηριότητα.

Έτσι η Πραγματοποίηση, η Φώτιση, δεν Αποτελεί κάτι άλλο από Αυτό που Υπάρχει Ήδη. Αποκαλύπτεται Αυτό που Υπάρχει Εξ’ Αρχής. Είναι (ήταν) η ατομική δραστηριότητα που μας εμπόδιζε να δούμε.

Στην πραγματικότητα όλες οι πνευματικές προσπάθειες, όλες οι διαλογιστικές πρακτικές, όλες οι προσευχές, δεν έχουν σκοπό να μας Αποκαλύψουν κάτι, αλλά να διώξουν τα σύννεφα της ατομικής δραστηριότητας για να Φανεί η Πραγματική Φύση της Ανεμπόδιστης Αντίληψης. Όταν Κατανοηθεί η Ενότητα του Όντος, η Ενιαία Πραγματικότητα, και στην Ηρεμία και στην Κίνηση, ο φωτισμένος μπορεί να επιστρέψει στην δραστηριότητα γνωρίζοντας πλέον τι κάνει.

Συμβαίνει συχνά σε αυτούς που «ασχολούνται» με τις διαλογιστικές πρακτικές, οι οποίες θα έπρεπε κανονικά να μειώνουν την ατομική δραστηριότητα και να πραγματώνουν την ησυχία, την ηρεμία, την εξάλειψη του εγώ (του ατομικού πυρήνα)… η ίδια η διαλογιστική προσπάθεια να υποκαθιστά την ατομική δραστηριότητα. Τότε γίνεται φανερό ότι αυτού του είδους ο διαλογισμός δεν είναι Αληθινός Διαλογισμός, είναι το εγώ που διαλογίζεται. Σε αυτή την περίπτωση όταν κάποιος σταματήσει να διαλογίζεται τότε Διαλογίζεται πραγματικά.

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι να Βιώνουμε την Αληθινή Φύση μας, και στην Κατάσταση της Ηρεμίας και στην Κίνηση.

Ο Αληθινός Διαλογισμός δεν είναι προσπάθεια, δεν είναι δραστηριότητα, δεν είναι επίτευξη.

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι ζήτημα Εσωτερικής Κατανόησης, δηλαδή Διεύρυνσης της Αντίληψης, Άμεση Βίωση της Πραγματικότητας όπως είναι (όχι όπως την πλάθει η ατομική δραστηριότητα).

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι φυσικός, ανεμπόδιστος, εύκολος. 

Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι σαν μια ηλιόλουστη μέρα που διώχνει όλα τα σύννεφα της άγνοιας.

Μέσα στο Φως είτε είσαι Ήρεμος, είτε κινείσαι, είναι το ίδιο.

Η Πραγματικότητα Είναι Εξ’ Αρχής Εδώ, Τώρα. Δεν υπάρχει διαχωρισμός σε Πέραν και εδώ. Δεν υπάρχουν άλλοι κόσμοι, σαν «χώροι», παράδεισος, οτιδήποτε. (Υπάρχουν μόνο βαθμίδες Αντίληψης).

Η Πραγματικότητα είναι θέμα Κατανόησης, κι όχι χώρου, ή χρόνου, η εξέλιξης. 

Η Πραγματικότητα Είναι Εδώ. Το Νιρβάνα και το σαμσάρα δεν έχουν καμία διαφορά. 

Ο Σοφός Άνθρωπος Βρίσκει Μέσα του την Αληθινή Φύση του, είναι Ολοκληρωμένος, ούτε έρχεται, ούτε πηγαίνει, ούτε πραγματοποιεί οτιδήποτε. Σε Ηρεμία ή σε δραστηριότητα είναι πάντα το ίδιο. Κανένα εμπόδιο, δεν υπάρχει.

Όλα είναι Φως, Όλα είναι Μακαριότητα, Όλα είναι Πραγματικότητα, Όλα είναι Θεός.

ΠΗΓΗ: http://www.blackstate.gr/ideologia/375-to-mysthrio-ths-yparjhs.html

Η "συναινετική πραγματικότητα"

Η "συναινετική πραγματικότητα"

Μήνυμα από το Συμβούλιο των Εννέα (Συμβούλιο των Εννέα).

 
Άνθρωποι της Γης, ​​Φωτεινοί άνθρωποι της Γαίας, ακούστε τα λόγια μας.
Στις διακυμάνσεις της ενέργειας που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή, είναι υποχρεωτικό οι πράξεις και οι προθέσεις σας να είναι αποφασιστικές. Και το πιο σημαντικό - είστε σε θέση να δηλώσετε καθαρά και με σαφήνεια, ότι βρίσκεστε στη νέα εποχή του Φωτός επάνω στον πλανήτη Γη? Αυτή η νέα εποχή δεν γεννιέται, έχει ήδη γεννηθεί - και για εκείνους που το αναγνωρίζουν αυτό στις καρδιές τους, στα λόγια τους και στις πράξεις τους, για εκείνους αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν. Υπάρχουν βέβαια ανάμεσά σας εκείνοι που δεν είναι σίγουροι · που σκέφτονται και μιλούν με λόγια γεμάτα αμφιβολία, ίσως από απογοήτευση, όσον αφορά το στάδιο στο οποίο έχει φτάσει ο πλανήτης σας . Είναι εκείνοι που βρίσκονται ανάμεσα σε δυο φάσεις, κάθονται κοντά στο φράκτη και κρατούν τις επιλογές τους ανοικτές. Αλλά δεν καταλαβαίνουν τις επιπτώσεις που έχουν στο γενικό σύνολο, καθώς ταλαντεύονται στις πεποιθήσεις τους.Αντιλαμβάνεστε την έννοια της «συναινετικής πραγματικότητας»? Είναι η πραγματικότητα που υπάρχει, ως αποτέλεσμα των επιλογών και των πεποιθήσεων μιας ομάδας ανθρώπων, για τον κόσμο τους. Αυτή η ομάδα «ονειρεύεται» έναν κόσμο που μοιάζει και λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο, ανάλογα με τις πεποιθήσεις τους. Υπάρχουν ταυτόχρονα πολλές πραγματικότητες στον πλανήτη σας τώρα. Αυτή που βιώνεται από την πλειοψηφία των ανθρώπων είναι εκείνη η οποία αντανακλά τις πεποιθήσεις των μαζών.Η δημιουργία μιας θετικής πραγματικότητας, πιο ειρηνικής, ευημερούσας και γεμάτης αγάπη και φως, δεν γίνεται με το να την επιθυμείτε, γίνεται με το να την επιλέξετε με όλη την καρδιά, το μυαλό και την ψυχή σας. Επιλέξτε την πραγματικότητά σας, αγαπημένοι - αποφασίστε τα σχετικά με αυτήν, και στη συνέχεια δράστε σαν να έχει ήδη εκδηλωθεί.Αυτό που στη συνέχεια θα αντιμετωπίσετε είναι Αγάπη και Φως στο λαό και στις συνθήκες γύρω σας - προσελκύοντας περισσότερη ειρήνη και ευημερία στην ατομική ζωή σας. Αυτό που επιλέγετε για τον εαυτό σας, το επιλέγετε για την ανθρωπότητα. ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΟΙ ενέργειες ΠΟΥ κάνετε βασιζόμενοι ΣΕ Αυτα ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ δημιουργούν κυματισμούς Στη «συναινετική πραγματικότητα» του πλανήτη σας. Μην υποτιμάτε τη δύναμή σας, αγαπημένοι, για να εκδηλώσετε την πραγματικότητα που έχετε επιλέξει.Αφήστε πίσω σας το «κόμπλεξ του σωτήρα», το οποίο έχει προκαλέσει ώστε τόσο πολλοί από εσάς να περιμένετε την ημέρα που θα σας σώσει μια έξωθεν θεότητα ή μια ομάδα εξωγήινων. Αφήστε πίσω σας το «κόμπλεξ του θύματος» που έχει προκαλέσει ώστε τόσο πολλοί από εσάς να βυθίζονται σε ένα αίσθημα απόγνωσης και απελπισίας. Η ζωή δεν συμβαίνει σε εσάς, εσείς την δημιουργείτε κάθε μέρα. Ολόγυρά σας υπάρχουν άνθρωποι που αφυπνίζονται σε αυτή την αλήθεια αναλαμβάνοντας τον έλεγχο της ζωής τους.Ολόγυρά σας υπάρχουν ομάδες Εργατών του Φωτός που συνενώνονται για να ενδυναμώνουν και να βοηθούν ο ένας τον άλλο στο ταξίδι τους στην αφύπνιση. Σε όλες τις γωνιές του πλανήτη δημιουργούνται κοινότητες που επιλέγουν ένα νέο τρόπο ζωής σε αρμονία με τον πλανήτη και τους άλλους. Στην Εποχή του Φωτός, το Φως εκθέτει και διαλύει το σκοτάδι. Τα ψέματα και οι πράξεις χειραγώγησης έρχονται καθημερινά στο φως. Η εξαπάτηση στο παρελθόν ήταν επιτρεπτή ως «αναγκαίο κακό» της κοινωνίας σας, αλλά τα νέα παιδιά δεν θα επιτρέψουν να συνεχιστεί αυτό. Μιλούν ανοιχτά τώρα, περιφρονώντας τις συνέπειες, και θα συνεχίσουν να μιλάνε και να εναγκαλίζονται την αλήθεια έως ότου οι μηχανισμοί ελέγχου είναι μια μακρινή ανάμνηση μεταξύ των ανθρώπων σας. Το μήνυμά μας είναι για εκείνους από εσάς που έχουν αμφιβολίες σχετικά με τις αλλαγές και τη μετάβαση - σε εκείνους που πιστεύουν ότι το να κάθεσαι στο φράκτη είναι αποδεκτό. Σας ζητάμε να επιλέξετε τώρα - επιλέξτε να πιστέψετε ότι η Εποχή του Φωτός έχει ανατείλει - και ακολουθήστε την με τις πράξεις σας, με τέτοιο τρόπο ώστε οι προθέσεις, τα λόγια και οι πράξεις σας να είναι όλα θετικά προσανατολισμένα προς έναν κόσμο που βασισμένο στην Αγάπη και την Ειρήνη. Η συμβολή σας παίζει σημαντικότατο ρόλο - οι πεποιθήσεις σας είναι μέρος της πραγματικότητας της συναίνεσης. Με το να υποθάλπετε αμφιβολίες και να χρονοτριβείτε μέχρι τη βελτίωση της δικής σας ζωής, επηρεάζετε όλα τα άλλα όντα στον πλανήτη σας.Μην χάσετε την ευκαιρία να κάνετε τη διαφορά - αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που είστε εδώ αυτή τη στιγμή. Ακριβώς εδώ, ακριβώς τώρα, αδράξτε τη στιγμή σας, αγαπημένοι. Η Ώρα Είναι Τώρα!

Μετάφραση: Αγγελική Νατσούλη

Πηγή ANGEL'S

Μπαλώστε τη διαρροή της ενέργειας

Όταν υπάρχει διαρροή, πρέπει να την επιδιορθώσετε. Πολλοί άνθρωποι εξαντλούνται ενεργειακά επειδή δεν είναι σε θέση να κρατάνε αρκετή ζωική ενέργεια ή «chi». Σ ' αυτή την άσχημη ενεργειακή τους κατάσταση, διώχνουν μακριά την ενέργεια και μοιάζουν με το καζανάκι της τουαλέτας που ρίχνει με δύναμη το νερό προς τα κάτω. Προκειμένου να διατηρηθεί η καλή κατάσταση της υγείας τους, χρειάζονται ενέργεια που θα στροβιλίζεται σπειροειδώς στο τσάκρα της βάσης τους.

Εδώ είναι ένας τρόπος που μπορείτε να το κάνετε αυτό σε 4 απλά βήματα:
. • Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε ότι μπορείτε να δείτε την ενέργεια που διαρρέει έξω από κόκκυγα σας
. • Φανταστείτε Ενα μπάλωμα ΑΡΚΕΤΑ Μεγάλο ΓΙΑ ΝΑ καλύψει ΤΗ διαρροή
• Τοποθετήστε ΤΟ μπάλωμα Πάνω σ ΤΗ διαρροή.
• Φανταστείτε ότι μπορείτε να πάτε κάτω από την ενέργεια και να αντιστρέψετε τη ροή της, ώστε να κινείται σπειροειδώς προς τα επάνω στο σώμα σας, μέσω του κόκκυγά σας.
  

Ανοίξτε το τσάκρα της κορυφής.
Γιατί είναι αυτό σημαντικό? Η ζωική ενεργειακή δύναμη τροφοδοτείται προς εμάς μέσω του τσάκρα της κορυφής. Το τσάκρα αυτό βρίσκεται στην κορυφή του κεφαλιού σας. Διατηρούμε μια υψηλότερη ενεργειακή δύναμη ζωής, όταν το τσάκρα της κορυφής είναι ανοικτό και ενεργό.  

Όταν το τσάκρα της κορυφής είναι κλειστό ή αδύναμο, αισθανόμαστε έλλειψη ζωτικότητας και κατεύθυνσης στη ζωή μας. Ως αποτέλεσμα, ψάχνουμε να βρούμε στους άλλους την πνευματική πυξίδα για καθοδήγηση.
Εδώ είναι ένα απλός, αλλά πολύ αποτελεσματικός τρόπος για να ανοίξετε το τσάκρα της κορυφής για να λαμβάνετε ενέργεια σε αφθονία:
• Τοποθετήστε τις άκρες των δακτύλων του καθενός από τα χέρια σας στην κορυφή του μετώπου σας, εκεί όπου ξεκινά η γραμμή των μαλλιών σας. Τα δάχτυλά σας θα πρέπει να αγγίζονται.
• Τραβήξτε τώρα τα δάχτυλά σας μακριά τα μεν από τα δε, σαν να ανοίγατε το κεφάλι σας.
• Μετακινήστε τα δάχτυλά σας 3 εκατοστά πάνω από το σημείο που ξεκινήσατε και επαναλάβετε την ίδια κίνηση.
• Κάντε το αυτό σε όλη την κορυφή του κεφαλιού σας μέχρι να φτάσετε στον αυχένα του λαιμού σας. Πάρτε 3 βαθιές αναπνοές για να εδραιώσετε αυτό το άνοιγμα.

Ενεργοποιήστε το τρίτο τσάκρα σας.
Η διακοπή της ροής της ζωικής ενεργειακής δύναμης συμβαίνει όταν ένα τσάκρα έχει ακινητοποιηθεί ή είναι αδύναμο. Είναι πολύ κοινό για τα άτομα να έχουν ακινητοποιημένο ή αδύναμο το τρίτο τσάκρα. Το τρίτο τσάκρα αντιπροσωπεύει την θέλησή σας, τη δύναμη, την εμπιστοσύνη και την αίσθηση του εαυτού. Αυτό οδηγεί σε έλλειψη εμπιστοσύνης και θέλησης να προχωρήσετε προς τα εμπρός με ενθουσιασμό προς τους στόχους σας. Ο τρίτος τροχός της ενέργειας ή τσάκρα, βρίσκεται 3 εκατοστά πάνω από τον ομφαλό, στην περιοχή του ηλιακού πλέγματος.Αυτά τα απλά βήματα θα σας βοηθήσουν να ενεργοποιήσετε το τρίτο τσάκρα σας αποτελεσματικά:
• Τρίψτε τις παλάμες σας γρήγορα δημιουργώντας στατικό ηλεκτρισμό.
• Τοποθετήστε την παλάμη του δεξιού χεριού στο ηλιακό πλέγμα, στριφογυρίζοντάς την δεξιόστροφα, ενώ επαναλαμβάνετε: «Είμαι ισχυρός, έχω τη θέληση να δημιουργίσω αυτό που θέλω ».
• Επαναλάβετε αυτά τα βήματα 3 φορές.
• Η ενέργεια των τσάκρας σας είναι από τα πιο ισχυρά και σημαντικά συστήματα της ενέργειάς σας.

Συστήνουμε ιδιαίτερα να μελετήσετε αυτή την άσκηση με μεγαλύτερη λεπτομέρεια για να αλλάξετε τα αποτελέσματα της ζωής σας. Είτε είστε βετεράνος φοιτητής της θεραπείας της ενέργειας ή καινούργιος σε αυτές τις πληροφορίες, το ενεργειακό σύστημα των τσάκρας είναι από τα πιο σημαντικά που πρέπει να κατανοήσετε και να εργαστείτε μαζί.

Πηγή ANGEL'S

Μήνυμα από τον Ashtar

Μήνυμα από τον Ashtar

Ο Φίλιπ είναι Γερμανός και τον τελευταίο καιρό έκανε εντατική πνευματική εργασία μετά από την οποία άρχισε να έχει επικοινωνία και να λαμβάνει μηνύματα από τον Διοικητή Ashtar , τον Μέτατρον και λοιπούς. Όπως κάθε νέο κανάλι, ο Φίλιπ αναρωτιόταν τι στην ευχή συνέβαινε. Όμως, άλλα κανάλια του επαλήθευσαν ότι πραγματικά λαμβάνει μηνύματα από εκείνους που λένε ότι είναι. Αυτό είναι το τρίτο μήνυμα που έλαβε από τον διοικητή Ashtar . ΤΑ Προηγούμενα ηταν Σύντομα. Σ 'αυτό το μήνυμα ο Αστάρ προλέγει ότι οι εργάτες του φωτός θα κάνουν την Αποκάλυψη (Γνωστοποίηση ) σχετικά με τη γαλαξιακή παρουσία στον ουρανό της Γης, ​​και όχι οι κυβερνήσεις. Η πλήρης αποκάλυψη της αλήθειας θα γίνει γύρω στο Σεπτέμβρη του 2013. 
Σε επικοινωνίες του Αρχαγγέλου Μιχαήλ με το διάμεσο Linda Dillon , ακούσαμε ότι «θα συμβεί σε ένα περίπου χρόνο». Αυτό είναι κατά 99% σίγουρο, επειδή το μέλλον δεν είναι φτιαγμένο με απόλυτο τρόπο, αλλά αλλάζει ανάλογα με τις επιθυμίες του συλλογικού ασυνείδητου. Έτσι, αν όλα πάνε σύμφωνα με την επιθυμία μας αυτής της στιγμής, δεν θα έχουμε να περιμένουμε για πολύ ακόμα. 

ΤΟ μηνυμα ΤΟΥ Αστάρ 
Καλώς ήλθες ΚΟΝΤΑ Μας ΠΑΛΙ! Είναι με μεγάλη μας χαρά που επικοινωνούμε ξανά μαζί σου. Σ 'ευχαριστούμε που άνοιξες την καρδιά σου στις επικοινωνίες μας και εργάζεσαι τόσο στενά μαζί μας. Όπως σου έχουμε πει, θα χρειαστούμε τη διαμεσική σου βοήθεια για λίγο καιρό ακόμα, έως ότου μπορέσουμε να μιλήσουμε σε όλους σας αρκετά ανοιχτά και να μπορεί ο καθένας σας να κατανοεί τα μηνύματά μας. Αλλά γι 'αυτή τη μικρή ενδιάμεση περίοδο χρειαζόμαστε κανάλια όπως εσύ.

Γνωρίζουμε τις ανησυχίες και τις αμφιβολίες σου γύρω από αυτές τις επικοινωνίες.Γνωρίζουμε πόσο δύσκολο σου είναι να δεχτείς ότι είναι αληθινές και δεν προέρχονται από το εγώ / νου σου. Επίτρεψέ μου να σε διαβεβαιώσω ότι δεν επικοινωνείς με το νου σου, και αυτό στην πράξη δεν είναι δυνατόν, καθώς οι πύλες του Πνεύματος είναι τόσο διάπλατα ανοικτές που κάθε μπέρδεμα από την πλευρά του εγώ / νου σου είναι μπλοκαρισμένο. Βρίσκεσαι στην ασφαλή πλευρά. Αλλά ας επιστρέψουμε στο σκοπό αυτού του μηνύματος. Το θέμα είναι η Αποκάλυψη ( Γνωστοποίηση ).

Έχουμε ήδη πει ότι η Αποκάλυψη επίκειται, βρίσκεται στο κατώφλι της πόρτας σας. Πολύ σωστά παρατηρήσατε ότι τα μηνύματα που αφορούν την Αποκάλυψη αυξάνουν, ευθυγραμμιζόμενα σε ακριβολογία. Αυτό δε σημαίνει ότι σας δίνουμε ακριβείς ημερομηνίες για το πότε και το πού θα συμβεί. Αυτό που λέμε είναι ότι τα μηνύματα εστιάζονται όλο και πιο πολύ στην Αποκάλυψη και στο γιατί πρέπει να συμβεί τώρα. Πριν από το Τώρα, η ανθρωπότητα δεν ήταν έτοιμη να δεχτεί την αλήθεια. Υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να πέσουν οι άνθρωποι σε αρνητικά συναισθήματα φόβου, θυμού και μίσους.Σκεφθείτε πώς θα αντιδρούσατε σε μια τέτοια είδηση, πριν από το άνοιγμα της πόρτας της πνευματικής σας αφύπνισης, αν κάποιος σας πληροφορούσε ξαφνικά ότι τα αδέλφια σας από τα άστρα επί αιώνες σας παρακολουθούν και ότι υπήρξε μια τεράστια συγκάλυψη από τις κυβερνήσεις σας για να μην μάθετε την αλήθεια? Πώς θα αντιδρούσατε στην αλήθεια για εμάς και το γεγονός ότι είμαστε Όλοι Ένα και ότι βρισκόμαστε εδώ για να σας προστατεύουμε? Δεν βρισκόμαστε εδώ για να σας σώσουμε. Δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Ποτέ δεν θα προσπαθήσουμε να σας σώσουμε από τις δικές σας εκδηλώσεις πραγματικότητας, δεδομένου ότι τέτοιες εκδηλώσεις δεν θα προκαλούν βλάβη στο μεγαλύτερο Θεϊκό Σχέδιο. Αυτός είναι ο λόγος που εμποδίσαμε τη χρήση πυρηνικών όπλων για τη μείωση της ανθρωπότητας, όπως ήταν η αρχική πρόθεση των σκοτεινών, και βοηθήσαμε στον καθαρισμό του αέρα από τη μόλυνση, όπως τα χημικά ίχνη στους ουρανούς σας ( chemtrails ). Η ψευδαίσθηση που έχετε για την πραγματικότητα είναι η μεγαλύτερη από τις εκδηλώσεις σας. Δεν είναι έργο δικό μας να σας σώσουμε από τέτοιες ψευδαισθήσεις ... είναι δικό σας έργο, με τη βοήθειά μας, φυσικά. Αυτό που κάναμε είναι να σας προστατεύουμε από τις προσπάθειες καταστροφής του εαυτού σας και του όμορφου πλανήτη σας. Βεβαιωθήκαμε ότι η εξέλιξή σας δεν πλέει σε άγρια ​​κύματα σαν πλοίο χωρίς πηδάλιο (δανείζομαι μια ναυτική ορολογία (χαμόγελο). Είμαστε εδώ επειδή είμαστε οικογένεια και οφείλουμε να προσέχουμε τα μέλη της οικογένειάς μας. Να θυμάστε, όλοι είμαστε Ένα! Τώρα, στη στιγμή του Τώρα, μια μεγάλη αλλαγή έλαβε χώρα και δεν αναφερόμαστε στην αλλαγή που συνέβη στις 21/12/12 Αυτή η αλλαγή μας οδηγεί στην απάντηση της ερώτησης «από πού θα ξεκινήσει η Αποκάλυψη?». Η ανθρωπότητα έχει αλλάξει και μιλάμε για μια εσωτερική αλλαγή που συνέβη μέσα σας Οι μέρες. - που θα ανησυχούσαμε μήπως σας δημιουργηθούν έντονα αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμός, φόβος ή μίσος εξαιτίας του μηνύματος της αλήθειας ότι δεν είστε μόνοι σας στο σύμπαν και ότι υπάρχει μια οικογένεια Φωτεινών Όντων που περιμένει να επανενωθεί μαζί σας - έχουν φύγει μακριά. Η ανθρωπότητα έφτασε σ 'ένα επίπεδο φωτός που της επιτρέπει να δεχτεί την αλήθεια χωρίς απρόβλεπτες αρνητικές αντιδράσεις. Η σημερινή αντίδραση θα είναι κάτι σαν «Το ήξερα! Πάντα το ήξερα!» και θα νιώσετε ενστικτωδώς ότι αυτή είναι η μόνη και μοναδική αλήθεια: Είμαστε όλοι Ένα .! Αυτή είναι η βάση για την αποκάλυψη της ύπαρξής μας, ΑΥΤΗ Η. Εσωτερική αλλαγη ΠΟΥ εγινε ΣΤΗΝ ανθρωπότητα ολα ξεκινάνε ΑΠΌ ΤΗΝ Καρδιά σας Αυτός ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο Λόγος ΠΟΥ σας πληροφορούμε Ξανά ΚΑΙ Ξανά ότι προκύψει ΔΕΝ πρέπει ΝΑ περιμένετε ΝΑ γίνει η Αποκάλυψη από έξωθεν, αλλά αντίθετα, να πάτε μέσα σας και να κάνετε την απαραίτητη σύνδεση με την καρδιά σας. Χωρίς εσωτερική γνώση, εξωτερική Αποκάλυψη δεν μπορεί να συμβεί. Ολοκληρώσατε με επιτυχία την απαιτούμενη εργασία. Την κάνατε μάλιστα και πολύ καλά, επί τη ευκαιρία. Συγχαρητήρια σ 'όλους σας από την πλευρά μας! Επιτρέψτε μου τώρα να σας πω περιληπτικά, ότι η Αποκάλυψη μπορεί να συμβεί μόνον όταν η ανθρωπότητα θα έχει ολοκληρώσει το έργο της και θα έχει αφομοιώσει αρκετό φως για την αποδοχή της αλήθειας. Έτσι λοιπόν, πού βρισκόμαστε σήμερα με τη διαδικασία της Αποκάλυψης, δεδομένου ότι έχετε ολοκληρώσει το δικό σας κομμάτι ευθύνης?  !. Ακριβώς Τώρα είναι δική μας η ευθύνη να φέρουμε την αποκάλυψη σε καρποφορία και τώρα ο ρόλος μας θα είναι πιο δυναμικός Πετάξατε το μπαλάκι σε μας , με άλλα λόγια. Τα ντόμινο πέφτουν ακριβώς τώρα. Πιέζουμε τα ντόμινο που πέφτουν όπως πρέπει να πέσουν. Δεν το γνωρίζετε και δεν είστε ακόμα σε θέση να το κατανοήσετε ή να δείτε τη διαδικασία, αλλά αυτή η αλυσιδωτή αντίδραση βαίνει ολοταχώς μπροστά και τίποτε δεν μπορεί να την εμποδίσει. Να είστε σίγουροι ότι είμαστε καλά προετοιμασμένοι και γνωρίζουμε πολύ καλά τη δουλειά μας και τι και πότε πρέπει να κάνουμε κάτι. Η χρονική στιγμή είναι τέλεια και δεν θα επιτραπούν καθυστερήσεις. Τα έξωθεν γεγονότα που δείχνουν στην ανθρωπότητα ότι η Αποκάλυψη είναι εδώ βρίσκονται στο κατώφλι σας και θα συμβούν σύντομα. Και εννοούμε «σύντομα» στη δική σας γλώσσα. Προετοιμαστείτε επειδή όταν συμβούν, το έργο των γήινων δυνάμεών μας των οποίων εσείς όλοι αποτελείτε τμήμα, θα εκτοξευτεί σαν πύραυλος. Θα πρέπει να συμπαρασταθείτε στα αδέλφια σας και να τα βοηθήσετε να συνηθίσουν αυτή τη νέα πραγματικότητα - που είναι η μόνη που υπάρχει. Όπως σας είπα, το Θεϊκό Σχέδιο είναι έτοιμο εδώ και πολύ καιρό Επιτρέψτε μου να σας απαντήσω σε μια σχετική ερώτηση:. «Γιατί αυτό το σχέδιο αλλάζει τόσο πολλές φορές? » Είναι μια ερώτηση που όλοι οι εργάτες του φωτός έχουν ρωτήσει, συνειδητά ή όχι Είναι ευχαρίστησή μου να σας απαντήσω μια για πάντα.. Ο καιρός των αλλαγών αυτού του Θεϊκού Σχεδίου οριστικά πέρασε Υπάρχουν λεπτομέρειες που έχουν μείνει για αναθεώρηση.? επίσης, το σχέδιο δεν θα αλλάξει με τέτοιο τρόπο ώστε να χρειάζεται να σας δίνουμε και πάλι εξηγήσεις για γεγονότα που θεωρείτε «άδικα», «μη αναμενόμενα» ή «μη προσδοκώμενα». Σας παρακαλώ (και είναι πολύ σημαντικό αυτό) ας κοιτάξουμε από κοντά τι οδήγησε στην αλλαγή του Θεϊκού Σχεδίου Στην πράξη δεν είναι αλλαγή αλλά εκπλήρωση μιας έκκλησης Και ποιοι έκαναν αυτή την έκκληση?.. Ποιοι απέστειλαν την παράκληση στο Δημιουργό να δώσει περισσότερο χρόνο για να μπορέσουν περισσότεροι συνάνθρωποι να επιβιβαστούν στο πλοίο που ονομάζεται Ανάληψη? Ναι, εσείς και μόνον εσείς! ΘΑ εξηγήσω * 

Σήμερα δεν κατανοείτε πόσο πανίσχυρα όντα είστε πραγματικά. Επί αιώνες σας παρατηρούμε με κατάπληξη. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε ότι τίποτε από τη μεριά σας δεν μπορεί να μας εκπλήξει, εσείς καταφέρνετε και μας εκπλήσσετε μια φορά ακόμα.Κάθε φορά που νομίζουμε ότι έχουμε καταλάβει τους ανθρώπους, ανακαλύπτουμε πως είμαστε μακριά από το να φτάσουμε την γραμμή τερματισμού. Είστε εκπληκτικοί! Και αυτό συνέβη ξανά όταν ζητήσατε την παράταση της διαδικασίας Ανάληψης (η οποία περιλαμβάνει και τη διαδικασία Αποκάλυψης). Η παράκλησή σας ήταν καταπληκτική και ο Δημιουργός - μαζί και όλοι εμείς - είμαστε τόσο πολύ περήφανοι για σας. Αυτό αποδεικνύει το πόσο μακριά προχωρήσατε στο πνευματικό σας ταξίδι που βάζετε το συλλογικό καλό πάνω από το ατομικό σας συμφέρον. Και αυτός ο στόχος, φυσικά, ήταν να φτάσετε όσο το δυνατόν πιο σύντομα τη γραμμή εκκίνησης για την Ανάληψη. Ο Δημιουργός απάντησε στην παράκλησή σας και έθεσε μια περίοδο χάρητος εννέα μηνών. Και χάρη σ 'εσάς, σήμερα έχουμε πολύ περισσότερους επισκέπτες στους ουρανούς για να βοηθήσουν στο συντονισμό της διαδικασίας Ανάληψης (μεγάλο χαμόγελο). Υπάρχει αρκετός συνωστισμός στους ουρανούς σας! Ο Δημιουργός μας είναι γεμάτος χαρά, ευτυχία και αγάπη για σας και τόσο περήφανος για την ανάπτυξή σας. Το σχέδιό του «Παιδότοπος Γη» έχει ευτυχισμένη κατάληξη. Αυτή η περίοδος χάρητος μέχρι το Σεπτέμβρη 2013 δεν ήταν εύκολο να σας δοθεί. Παρακαλώ μη ξεχνάτε ότι αν και βάλατε την προσοχή σας στην Ανάληψη τη δική σας και της Γαίας, αυτό που συνέβη τελευταία, αυτή η όλη εικόνα είναι πολύ περίπλοκη και πολύ ευρύτερη απ 'όσο φαντάζεστε. Επειδή επηρεάζεστε Όχι μονο εσείς ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ Όλο Σύμπαν ΣΤΟ οποίο βρίσκεται ο υπέροχος πλανήτης σας και το οποίο επίσης θα προχωρήσει σε Ανάληψη.Σκεφτείτε ακόμα και τα αδέλφια σας στα εσωτερικά πεδία της Γαίας ( Εσωτερικό της Γης), τους Αγκαρθινούς ( Agarthans ) που πολύ καιρό τώρα νοσταλγούν να ενωθούν τελικά μαζί σας. Μετά βίας ανέχονται κάθε αλλαγή στο σχέδιο. Συμφώνησαν με αυτή την περίοδο χάρητος μόνον αφότου ο Δημιουργός αποφάσισε ότι θα είναι ένα σύντομο διάστημα επιμήκυνσης εννέα μηνών. Τώρα βρίσκεστε σε αυτή τη μεταβατική περίοδο, που είναι πολύ σύντομη ακόμα και με τα δικά σας μέτρα, και συστήνουμε να χρησιμοποιήσετε με σοφία αυτό το σύντομο διάστημα. Θα εξηγήσουμε περισσότερα μιαν άλλη φορά, επειδή το κανάλι μας, ο Φίλιπ, έχει κουραστεί. Πρέπει να μάθει σε αυτό το είδος επικοινωνίας και δεν θέλουμε να τον παραφορτώνουμε. Ξεκουράσου αγαπημένε μας φίλε. Σας χαιρετούμε και θα μιλήσουμε πάλι σύντομα, ο αγαπημένος σας αδελφός Αστάρ. -
 
Έχε γεια, αγαπημένε Αστάρ, και σ 'ευχαριστώ τόσο πολύ για το μήνυμά σου. Σας αγαπώ όλους! * Ο Αστάρ αναφέρεται στο γεγονός ότι το συλλογικό των ανθρώπων ζήτησε από την Ουράνια Συντροφιά ( Εταιρεία του Ουρανού ), να μεταφερθεί η ημερομηνία της Ανάληψης πιο πίσω, ώστε περισσότεροι άνθρωποι από το αρχικό 30% να μπορέσουν να αναληφθούν. Αυτό αποτελεί πολύ σημαντική νομιμοποίηση αυτών που έχουμε ακούσει και από άλλες πηγές όπως η Linda Dillon . Ο Φίλιπ δεν έχει κανένα δεσμό με τη Λίντα.Μετάφραση: Αγγελική Νατσούλη

ΠΗΓΗ ANGEL'S

Το Φως Ορκίστηκε να μην Παραδοθεί !!!!

Aπό: Elena 

 

«Να μαλώσεις τον άνεμο.

Να μαλώσεις τη νύχτα.

Εγώ ,να τους πεις, δεν είμαι, ένα τυχαίο περιστατικό , να τους παραδοθώ».

Ν. Βρεττάκος,

 Η μεγαλύτερη πρόκληση αυτών των ημερών είναι να αντισταθούμε στο φόβο, στην απαισιοδοξία και την ταύτιση με τον υλικό κόσμο. Από κάθε πλευρά θα ερεθίζεται η προσοχή μας να στραφεί στην «έλλειψη», την ένδεια , την απώλεια, τη φτώχεια.

 Όμως, όπως γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με την εσωτερική διάσταση της ύπαρξής μας, καθένας που στρέφει το νου του στην ανησυχία ενισχύει τη μεγάλη συλλογική σκεπτομορφή της ανασφάλειας , της αποθάρρυνσης και του φόβου για το αύριο.

Αυτό σημαίνει ότι στο επίπεδο του συλλογικού υποσυνειδήτου, όπου είμαστε όλοι συνδεδεμένοι, θα αυξάνεται το άγχος και η δυσαρέσκεια.Όμως μπορούμε να παρέμβουμε. Ας θυμηθούμε πως ό,τι κι αν συμβαίνει στα οικονομικά της χώρας ή τα δικά μας, την αθάνατη ψυχή μας δεν μπορεί κανείς να μας την πάρει.

Επιπλέον αντί να αφήνουμε το νου μας να πανικοβάλλεται παρακολουθώντας με τις ώρες τις κραυγές των ειδήσεων και συμμετέχοντας σε συζητήσεις που αυξάνουν το φόβο και την απαισιοδοξία ας στρέψουμε επιλεκτικά την προσοχή μας στα θετικά της ζωής μας.

Σε εκείνους που μας συνδέουν σχέσεις αγάπης, στην άνοιξη που σκάει εδώ κι εκεί ,στην ικανότητά μας να νιώθουμε χαρά, στο εσωτερικό μας κέντρο γαλήνης και ισορροπίας, στη σχέση μας με την Πηγή των πάντων.

Είμαστε πολύ περισσότερα από ένα υλικό σώμα κι αυτό δεν το αλλάζει τίποτα. Το εγώ θα προσπαθεί να μας πείσει πως έχουμε ένα σωρό λόγους για να είμαστε απαισιόδοξοι, απογοητευμένοι, προδομένοι,   οργισμένοι   και   ανήσυχοι.   Όμως έχουμε  πολύ περισσότερους   λόγους   για    να   νιώθουμε  ευλογημένοι   αν θυμηθούμε  όλα αυτά που αληθινά έχουν αξία στη ζωή μας. Ας μην  αφήσουμε την οθόνη του νου μας να γεμίσει με το σκοτάδι που με κάθε τρόπο μας πολιορκεί επειδή , όπως έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης...Το Φως ορκίστηκε να μην παραδοθεί.!!

Ας Αντισταθούμε!!!!!!!

Κάθε φορά που αρνιέται η σκέψη μας να στραφεί προς το σκοτάδι έχουμε κάνει ένα δώρο στον εαυτό μας και ταυτόχρονα σε όλη την ανθρωπότητα ενισχύοντας το «σήμα του φωτός». 

 Ό,τι κι αν συμβεί λοιπόν στην τσέπη, στη σύνταξή μας, στο πορτοφόλι ή στην καθημερινότητα αυτού του κόσμου ας αντισταθούμε στο να προσφέρουμε και το νου μας στη χειραγώγηση του φόβου.

Ο σοφός, αυτός που ξέρει ,ατενίζει γαλήνια την εναλλαγή των εποχών γνωρίζοντας πως «κι αυτό θα περάσει».

Aπό: Elena