Κβαντικές κουκίδες νανοσωματιδίων και λουσιφεράση

 Μια ομάδα με επικεφαλής τους επιστήμονες του MIT έχει παρουσιάσει μια τολμηρή πρόταση όπου ένα ευανάγνωστο ιστορικό εμβολιασμού μπορεί να εγγραφεί στο σώμα. Η λύση του προβλήματος τήρησης αρχείων, υποστηρίζουν, μπορεί να είναι απλώς μια ένεση μοτίβων αόρατων νανοσωματιδίων κάτω από το δέρμα. Όπως και οι κωδικοί QR, αυτά τα σχέδια μπορούν να σαρωθούν και να διαβαστούν από smartphones και κάποια μέρα μπορεί να επιτρέψουν στους παρόχους υγείας να αρχειοθετούν και να έχουν πρόσβαση στους προηγούμενους εμβολιασμούς των ασθενών, χωρίς τη φασαρία εξωτερικών αρχείων.

Η τεχνολογία τατουάζ, που περιγράφεται σήμερα (18/12/2019) στο περιοδικό Science Translational Medicine , βρίσκεται ακόμη στα αρχικά στάδια ανάπτυξης και δεν έχει δοκιμαστεί ακόμη σε ανθρώπους. Ωστόσο, τα πειράματα της ομάδας σε αρουραίους υποδηλώνουν ότι αυτά τα ιατρικά χαράγματα είναι ασφαλή και μακροχρόνια και μπορούν να χορηγηθούν παράλληλα με εμβόλια χωρίς να διακυβεύεται η αποτελεσματικότητα.

 

Εάν προχωρήσει η έρευνα της ομάδας, οι μελλοντικές προσπάθειες θα επικεντρωθούν στην παροχή της τεχνολογίας σε παιδιά σε χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, όπου πολλοί εξακολουθούν να βασίζονται σε χάρτινες κάρτες ή πιστοποιητικά για την παρακολούθηση του ιστορικού εμβολιασμού τους. Ωστόσο, άλλοι ειδικοί προειδοποιούν ότι τόσο τα τεχνικά όσο και τα ηθικά εμπόδια ενδέχεται να παρεμποδίσουν την εφαρμογή του - ακόμη και σε μέρη όπου χρειάζονται περισσότερα εργαλεία για την καταπολέμηση της εξάπλωσης της νόσου.

 

«Το να βρεις πώς να παρακολουθείς καλύτερα τον εμβολιασμό είναι απίστευτα σημαντικό για τα συστήματα υγείας και τη δημόσια υγεία», λέει η βιοηθικός του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, Nancy Kass , η οποία δεν συμμετείχε στο έργο. Αλλά τα ενέσιμα νανοσωματίδια που αποκαλύπτουν προσωπικές πληροφορίες για έναν ασθενή «θα μπορούσαν να παρερμηνευθούν και να δημιουργήσουν φήμες», λέει.

 

Με παρόμοιες ανησυχίες στο μυαλό, οι ερευνητές, με επικεφαλής τους γενετικούς μηχανικούς Robert Langer και Ana Jaklenec, ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν έρευνες για να εκτιμήσουν εάν τα αόρατα τατουάζ θα γίνουν αποδεκτά από τους ντόπιους σε περιοχές υψηλής προτεραιότητας. Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates, οι συνεντεύξεις στο Μαλάουι, το Μπαγκλαντές (*) , το Μπενίν και την Κένυα θα ξεκινήσουν στις αρχές του επόμενου έτους (2020), σχετικά με την αποδοχή της τεχνολογίας, πώς και πού θα είναι πιο χρήσιμη και εάν οι γονείς θα συναινέσουν.

 

(*)[To ID2020 Alliance ξεκίνησε ένα νέο πρόγραμμα ψηφιακής ταυτότητας στην ετήσια σύνοδο κορυφής του στη Νέα Υόρκη, σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Μπαγκλαντές, τη συμμαχία εμβολίων Gavi και νέους κυβερνητικούς, ακαδημαϊκούς και φιλανθρωπικούς εταίρους

 

Το πρόγραμμα που αξιοποιεί τον εμβολιασμό ως ευκαιρία για την καθιέρωση ψηφιακής ταυτότητας αποκαλύφθηκε από το ID2020 σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Πρόσβασης στην Πληροφορία της κυβέρνησης του Μπαγκλαντές (a2i), τη Γενική Διεύθυνση Υπηρεσιών Υγείας και την Gavi σύμφωνα με την ανακοίνωση.]

 

«Θέλουμε οι άνθρωποι να είναι άνετοι», λέει ο συγγραφέας της μελέτης Kevin McHugh , γενετικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Rice. "Ο στόχος είναι η ευρεία υιοθέτηση."

 

Αν και κάπως συγκρίσιμα με τα τατουάζ, τα ίδια τα σημάδια δεν μοιάζουν με παραδοσιακό μελάνι. Παραδίδονται από ένα έμπλαστρο μικροβελόνων - ένα πλέγμα τεσσάρων μικροσκοπικών αιχμών μήκους 1,5 χιλιοστών που πονάνε λιγότερο από τις τυπικές ενέσεις - αποτελούνται από νανοσωματίδια που δεν ανιχνεύονται σε ορατό φως, λαμπερά μόνο όταν προβάλλονται σε υπέρυθρες. Είναι αόρατα με γυμνό μάτι.

 

Κατά τη διάρκεια δύο λεπτών, τα νανοσωματίδια διαχέονται από τις μικροβελόνες σε ένα ρηχό στρώμα δέρματος, όπου εναποτίθενται σε απλά μοτίβα κουκκίδων. Στη συνέχεια, το έμπλαστρο αφαιρείται, αφήνοντας πίσω του ένα λεπτό σημάδι που μπορεί ακόμα να απεικονιστεί αφού εκτεθεί στο φως του ήλιου για 5 συνεχόμενα έτη, δείχνουν τα πειράματα της ομάδας.

 

«Αυτό συνδέει το εμβόλιο με το ίδιο το αρχείο και συνδέει το αρχείο με το άτομο», λέει ο McHugh.«Δεν μπορεί ποτέ να χαθεί, δεν μπορεί ποτέ να παραποιηθεί».

 

Από εκεί, η ανάγνωση των κουκίδων μοιάζει πολύ με τη σάρωση ενός κωδικού QR.

 

Ακόμα και με πολλαπλές λήψεις εμβολίων, τα σημάδια είναι αρκετά μικρά ώστε «ολόκληρη η σειρά εμβολίων σας να χωράει μέσα σε μερικές ίντσες»

 

Αν και τα ίδια τα νανοσωματίδια δεν περιέχουν ιατρικά φάρμακα, οι ερευνητές τα παρέδωσαν με ασφάλεια σε αρουραίους παράλληλα με ένα εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας, το οποίο φάνηκε να παρέχει ακόμα τα προστατευτικά του οφέλη. Αυτός είναι ο απώτερος στόχος, λέει ο McHugh: να χορηγείτε πάντα το φάρμακο και το τατουάζ σε συνδυασμό, οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος να αποκτήσετε το ένα χωρίς το άλλο.

 

Αν και η λάμψη των κουκίδων τελικά εξασθενεί, τα νανοσωματίδια παραμένουν για πάντα.

 

Προς το παρόν, τα έμπλαστρα μικροβελόνων μπορούν να συμπεριλάβουν μόνο μερικά απλά σχήματα. Αλλά η προσθήκη περισσότερων μικροβελόνων θα μπορούσε να κάνει τα σχέδια πιο περίπλοκα, ενδεχομένως να μεταφέρουν πληροφορίες σχετικά με την ημερομηνία, τη δοσολογία, τον αριθμό παρτίδας και πολλά άλλα.

 

 

Το φως των νανοσωματιδίων παράγεται από την ουσία λουσιφεράση.

Η λουσιφεράση είναι ένας γενικός όρος για την κατηγορία των οξειδωτικών  ενζύμων που παράγουν βιοφωταύγεια και συνήθως διακρίνεται από μια φωτοπρωτεΐνη. Το όνομα χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Raphaël Dubois ο οποίος εφήυρε τις λέξεις λουσιφερίνη και λουσιφεράση, για το υπόστρωμα και το ένζυμο, αντίστοιχα. Και οι δύο λέξεις προέρχονται από τη λατινική λέξη lucifer που σημαίνει εωσφόρος.

 

ΠΗΓΗ: https://oaskhths.blogspot.com/2020/06/blog-post_7.html

Σωτ. Τσιόδρας: Βάλτος

 

Του Γ. Λακόπουλου

 

Η σχεδιαζόμενη νέα απόπειρα ηγετοποίησης Μητσοτάκη, δια των εμβολίων αυτή τη φορά, τον  έφερε  για λίγο, πάλι, στο προσκήνιο. Μιλάμε για τον «Σωτήρη» -για τον Πρωθυπουργό ή αλλιώς  καθηγητής Τσιόδρα – για τους υπόλοιπους.

 

Υπήρχε η εντύπωση ότι τις δημόσιες οικειότητες ακολούθησε μια « ψυχρανσία»- που θα έλεγε ο Κώστας Χατζηχρήστος. Αλλά  φαίνεται ότι ο Μητσοτάκης τον χρειάζεται ακόμη. Οι εναλλακτικές λύσεις δεν του βγήκαν και τον κάλεσε σε προεόρτια συνεργασία.

 

Πολλοί άκουσαν για πρώτη φορά το όνομα του Τσιόδρα τον περασμένο Φεβρουάριο- όταν ορίσθηκε επικεφαλής της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων.  Αλλά στη ζωή μας μπήκε με όχημα το επικοινωνιακό σύστημα Μητσοτάκη.  

 

Οι ίματζ μέικερς του Μεγάρου Μαξίμου έκριναν ότι η σκηνοθεσία της δημόσιας παρουσίας του Πρωθυπουργού για ένα θέμα όπως ο COVID19  έπρεπε να έχει επιστημονική υποστήριξη.

 

 

 Διάλεξαν κάποιον που ήδη  από το 2009  είχε εμφανιστεί δίπλα τον Δημ.   Δ. Αβραμόπουλο, στη σκιά της αλησμόνητης Γιαμαρέλου.  Είχε χαμηλό προφίλ  και ως εκ τούτου ήταν πολιτικά ακίνδυνος. 

 

Καλός επιστήμονας; Ασφαλώς. Όπως και αρκετοί ακόμη συνάδελφοί του. Για τον μη επικοινωνιακό Πρωθυπουργό ήταν κυρίως βολικός γιατί άφηνε τον ρόλο του σούπερ σταρ για τον «ηγέτη».

 

Εδώ  τα επικοινωνιακά μοντέλα έπεσαν έξω. Ο Τσιόδρας αποδείχθηκε ο αγαπημένος των Ελλήνων της περασμένης άνοιξης. Γιατί ήταν ένας από όλους.

 

Η «αγιοποίησή» του διαπέρασε την κοινωνία και αιφνιδίασε τους διαχειριστές της δημόσιας εικόνας του Μητσοτάκη.  Χωρίς να το θέλουν κατασκεύασαν έναν ανταγωνιστή του.

 

Μάλλον δεν άρχισε τυχαία η απομυθοποίησή -που σηματοδοτήθηκε με τον συμβολικό υποβιβασμό του  σε πρωθυπουργικό βοηθό που προβάλλει τις διαφάνειες.

 

Η τελευταία κοινή εμφάνισή τους ράγισε το επικοινωνιακό ιμπέριουμ του καθηγητή.  Στον ενδολοιμωξιακό ανταγωνισμό και στον ακαδημαϊκό αγώνα για τα πρωτεία φάνηκε ότι δεν έχει μεγαλώσει τόσο τις αποστάσεις από τους άλλους.

 

Πρώτος το χάρηκε πρύτανης συγκεκριμένου Πανεπιστημίου, με τον οποίο βρέθηκαν εξ αρχής σε άδηλη αντιδικία.  Αλλά και στον κυβερνητικό μικρόκοσμο κανείς πλέον δεν αισθανόταν ότι έπρεπε να υποκλίνεται.

 

Έτσι άρχισαν να διαρρέουν οι πρώτες πληροφορίες για διαφωνίες στην Επιτροπή που προκαλούσαν τον εκνευρισμό του στις συνεδριάσεις. Κάποιοι ανέσυραν τις αντικρουόμενες από τη μια φάση στην άλλη απόψεις του μαζί με το ερώτημα: σιωπά ή παραγκωνίζεται;

 

Ο ίδιος δεν υπερασπίσθηκε το ρόλο του ως επικεφαλής της Επιτροπής του, αφήνοντας στις κυβερνητικές σκοπιμότητες να κρίνουν αν πρέπει να δοθούν στη δημοσιότητα τα πρακτικά των συνεδριάσεων.

 

Το σύστημα που τον είχε κορώνα στο κεφάλι του άρχισε να τον παραπλανά και αργά ή γρήγορα θα τον εξέθετε. Έγινε με τη Θεσσαλονίκη. Στις 30 Σεπτεμβρίου ο καθηγητής βεβαίωσε ότι «πάμε καλά». Ύστερα ήλθαν οι μέλισσες…

 

Οι καλοθελητές του παρασκηνίου καλλιεργούν την υπόνοια ότι κάποιοι τροφοδοτούσαν το Τσιόδρα με λάθος στοιχεία. Όταν βγήκε στα πρωτοσέλιδα η υπόθεση με τα διπλά βιβλία του ΕΟΔΥ,  που τον τοποθετούσε στην πλευρά των ανυποψίαστων, άρχισε να αναδύεται η αίσθηση ότι ήταν μιας χρήσης.

 

Έπαιξε το ρόλο του πρωταγωνιστή σε σενάριο του οποίου δεν είχε την ιδιοκτησία. Είτε έλεγε ότι πρόκειται πρόκειται για «ήπια γρίπη», είτε  δάκρυζε συστήνοντας μέτρα προφύλαξης των πιο ευπαθών, είτε άφηνε να του αρπάζει από το στόμα  ο Μητσοτάκης τις αμιγώς επιστημονικές ανακοινώσεις.

 

Όσο περνάει ο καιρός, ο καθηγητής- σταρ της επιδημίας εξαερώνεται.  Ξεκίνησε ως «ήρωας της χρονιάς» και καταλήγει ως «άλλους έσωσεν, εαυτόν ου δύναται σώσαι». Επί σκηνής πρωταγωνιστούν άλλοι και αλλιώς.

 

Προφανώς  είχε καλές προθέσεις. Αλλά αυτό που έκανε ήταν λιγότερο επιστήμη και περισσότερο  πολιτική. Και δεν ήξερε τα μυστικά του βάλτου.

 

ΠΗΓΗ: Ανοιχτό Παράθυρο