Προειδοποίηση Αμερικανού δημοσιογράφου - Λέμε ψέματα για την Ουκρανία σε επική κλίμακα…

 

 

Υπάρχει τόση παραπληροφόρηση σχετικά με την Ουκρανία που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ κάτι παρόμοιο, λέμε ψέματα σε επική κλίμακα, προειδοποίησε η διάσημη Αμερικανίδα δημοσιογράφος  Laura Logan, η οποία κάνει ρεπορτάζ για τους πολέμους εδώ και 35 χρόνια, στο τηλεοπτικό κανάλι "Real American Voice”.

 

Μία "διαφορετική" οπτική για τη Ρωσο-Ουκρανική κρίση έδωσε η διάσημη πολεμική ανταποκρίτρια του CBS Λάρα Λόγκαν κατά την διάρκεια συνέντευξής της στην εκπομπή America’s Voice.

 

Ενώ οι δημοσιογράφοι της εκπομπής περίμεναν να ακούσουν άλλη μια μαρτυρία δαιμονοποίησης της Ρωσίας και του Πούτιν, η Λάρα Λόγκαν τους είπε ακριβώς το αντίθετο, μιλώντας για μια «επική απάτη» σε όσα λένε τα αμερικανικά και Δυτικά ΜΜΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Έτσι σε μια ερώτηση για τον Πούτιν ότι δήθεν ξεμένει από σφαίρες, ότι δεν πάει καλά στην Ουκρανία, ότι είναι υπεύθυνος για 2 εκατομμύρια πρόσφυγες κλπ, η Λόγκαν  αιφνιδίασε τους συντελεστές της εκπομπής οι οποίοι άλλα περίμεναν να ακούσουν.

 

«Μας είπαν ψέματα σε επική κλίμακα για την Ουκρανία» ισχυρίζεται η έμπειρη δημοσιογράφος κάνοντας λόγο για μια «απάτη επικών διαστάσεων» .

 

Η Λόγκαν πολεμική ανταποκρίτρια και ρεπόρτερ του CBS News απο το 2002 έως το 2018, που έγινε περισσότερο γνωστή από την περιπέτειά της στην πλατεία Ταχριρ του Καίρου το 2011

όταν με κίνδυνο ζωής, περικυκλωμένη από 500 μουσουλμάνους μετέδιδε τα γεγονότα της «Αραβικής Άνοιξης» στην Αίγυπτο, μίλησε για τα πάντα, από τα τεκταινόμενα στα πεδία των μαχών και τα ναζιστικά τάγματα εφόδου μέχρι τις οικονομικές δοσοληψίες Αμερικανών πολιτικών

με το Κίεβο, και τον ίδιο τον Ζελένσκι.

 

«Καλύπτω πολέμους για 35 χρόνια… Δεν πιστεύω καθόλου αυτά που λέγονται… Είμαστε μέσα σε ένα αφήγημα όπου ο Πούτιν είναι η πηγή όλου του κακού και πρέπει να αγαπάμε την Ουκρανία

και δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσα σε αυτά τα δύο (...) Κάτι που θυμίζει το αντίστοιχο ότι ή είσαι με τους λευκούς ρατσιστές ή με το Δημοκρατικό κόμμα και ότι λέει»

 

Η δημοσιογράφος αποδομεί επίσης τις πληροφορίες των Δυτικών ότι οι Ρώσοι χάνουν στα πεδία των μαχών και ότι η ειδική στρατιωτική επιχείρηση όπως τη βάφτισε η Μόσχα

δεν εξελίσσεται όπως περίμενε το Κρεμλίνο.

Στόχος «να καταλάβουν τα εργαστήρια βιολογικών ερευνών, μερικά από τα οποία είχαν φτιάξει οι ίδιοι οπότε ξέρουν που είναι.

 

Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ η Ουκρανία είπε ότι μετέτρεψε τα εργαστήρια σε "κέντρα υγείας",

αλλά στις ημέρες μας είναι δύσκολο τι να πιστέψει κανείς.

Μας είπαν ψέματα για τον COVID-19…  μας είπαν ψέματα για την ρωσική ανάμιξη στις εκλογές των ΗΠΑ…

Συμβαίνουν πολλά στην Ουκρανία που κανείς δεν μιλά για αυτά», είπε η Λόγκαν και στη συνέχεια άρχισε να εξηγεί λεπτομερώς τι συμβαίνει με τους ναζί, το Τάγμα Αζόφ, τα ναζιστικά σύμβολά τονίζοντας πως ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι είναι μια μαριονέτα.

 

«Το Τάγμα του Αζόφ σκοτώνει και δολοφονεί ρωσώφωνους όλα αυτά τα χρόνια. (14.000 από το 2014 σύμφωνα με τον ΟΑΣΕ).

 

Η δυτική Ουκρανία στήριξε τους ναζί τον Β΄ΠΠ.  Ήταν το κέντρο διοίκησής τους (το αρχηγείο του Χίτλερ Werwolf) CIA και Άλεν Ντάλες έδωσαν καταφύγιο στους Ουκρανούς ναζί.

Υπάρχει μια ολόκληρη ιστορία με τις ΗΠΑ και την χρηματοδότηση στους ναζί της Ουκρανίας.

Η CIA χρηματοδότησε την εξέγερση της πλατείας Μαιντάν το 2014.

 

Ανατρέξτε στις τηλεφωνικές συνομιλίες της Βικτόρια Νούλαντ όπου μαζί με τον Αμερικανό πρεσβευτή εκεί (Τζέφρι Πάιατ) αποφάσιζαν ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Ουκρανίας.

 

Υπάρχει τέτοια ανεντιμότητα σχετικά με την ιστορία της Ουκρανίας…

Υπάρχει τέτοια ανεντιμότητα όταν πρόκειται για το τάγμα Aζόφ που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Εννοώ, μπορείτε να βρείτε φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο να κρατούν ψηλά τη σημαία του ΝΑΤΟ και τη σβάστικα. Και ταυτόχρονα, το δικό τους έμβλημα περιέχει τον μαύρο ήλιο του αποκρυφισμού, που ήταν έμβλημα των ναζιστικών SS» Και συνεχίζει:

 

«Η υπόθεση φτάνει μέχρι τον Χάντερ Μπάιντεν, τη Νάνσι Πελόζι, τον Τζον Κέρι και Μιτ Ρόμνει όπου αυτοί και τα παιδιά τους έχουν εισπράξει εκατομμύρια δολάρια από τις ουκρανικές εταιρείες φυσικού αερίου. (…)»

 

Η Λόγκαν τονίζει ότι δεν υπερασπίζεται τον Πούτιν... «Δουλειά μου σαν δημοσιογράφος είναι να αναζητήσω την αλήθεια. Και αυτό που συμβαίνει σήμερα, είναι ότι μας λένε ψέματα για την Ουκρανία σε επική κλίμακα.

 

Όταν μας λένε ότι οι μοναδικές σας επιλογές είναι: είτε να είστε με τον Ζελένσκι, ‘’ο οποίος είναι μια μαριονέτα που θα τον βρείτε στο you Tube με τακούνια να χορεύει’’, ή διαφορετικά είστε με την Ρωσία.

«Ο Ζελένσκι επιλέχθηκε όπως τόσοι άλλοι ηγέτες του δυτικού κόσμου, με μόνο προσόν και προαπαιτούμενο, να είναι χειραγωγήσιμος»…  Και παρακάτω: «Ο Πούτιν είχε προειδοποιήσει εδώ και 15 χρόνια ότι δεν πρόκειται να μείνει αδρανής όταν οι παγκοσμιοποιητές καταλαμβάνουν τον κόσμο».

«Η Ουκρανία είναι το κέντρο ξεπλύματος χρήματος για πολλούς ηγέτες εδώ στις ΗΠΑ.

Δισεκατομμύρια δολάρια έχουν ξεπλυθεί μέσω της Ουκρανίας». Τα στόματα άρχισαν ν' ανοίγουν.

Αν η Λόγκαν δεν βρεθεί σύντομα σε κάποιο χαντάκι, θα ακουστούν πράγματα αδιανόητα

για τον μέσο λοβοτομημένο ακροατή.

 

 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

u

https://www.youtube.com/watch?v=mvfyBBnHAB

 

YOUTUBE.COM

American journalist's warning - We are lying about Ukraine on an epic scale

There is so much misinformation about Ukraine that we have never seen anything like it, we are lying on an epic scale, warned the famous American journalist ...

 

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/eleftherios.goudevenos

YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=mvfyBBnHABE

ΕΚΤΑΚΤΟ… Χάθηκε ρωσικό υποβρύχιο με 4 πυραύλους κρουζ ανοικτά Λιβάνου-Ισραήλ. Το ‘πε και το έκανε ο Μπάιντεν; Aν ναι, αποδείχθηκε ποιός είναι ο ”killer”!! Ή τo ”έχασαν” οι Αμερικανοί;;;;

 

 

Χάθηκε ρωσικό υποβρύχιο με 4 πυραύλους κρουζ ανοικτά του Λιβάνου και προς τις ακτές του Ισραήλ. Το ρωσικό υποβρύχιο KILO μεταφέρει 4 πυραύλους κρουζ με βάρος κεφαλής έως 500 κιλά. Χάθηκε το στίγμα του στα ανοικτά των ακτών του νότιου Λιβάνου προς τις ακτές του Ισραήλ από την αμερικάνικη πλατφόρμα επιτήρησης, P-8A Poseidon. Οι αναζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη από πολεμικά πλοία ΗΠΑ και Ισραήλ. H πληροφορία αναφέρεται από το INTELSky που είναι παρατηρητήριο εναέριου χώρου κινήσεων πολεμικών αεροσκαφών κλπ Βουίζουν επίσης ισραηλινά και λιβανέζικα μέσα. Προφανώς μέχρι τώρα δεν υπάρχει κάποια επίσημη ρωσική επιβεβαίωση ή επίσημη ανακοίνωση άλλης πλευράς.

 

H εξέλιξη επέρχεται μετά το μπαράζ δηλώσεων μεταξύ Προέδρων ΗΠΑ Ρωσίας…. Το ‘πε και το έκανε ο Μπάιντεν; Αν ναι ,αποδείχθηκε ποιός είναι ο ”killer”!! Σήμερα απάντησε ο Πούτιν στον υβριστικό χαρακτηρισμό του Αμερικανού κι ουσιαστικά είπε ότι όποιος το λέει αυτός είναι ενώ όντως σαρκαστικά του ευχήθηκε ”καλή υγεία”…Είναι νέα υπόθεση Κουρσκ, ή πρόκειται για προσωρινή ενδεχομένως απώλεια με επικοινωνίες ;;;;; ή είναι επικοινωνιακός πόλεμος καθώς αύριο στις 19 Μαρτίου, η Ρωσία γιορτάζει την Ημέρα του Υποβρυχίου;  ή απλώς οι Ρώσοι καταφέρνουν και χάνονται από τ΄αμερικάνικα ραντάρ που έχουν κινήσει γη κι ουρανό να τους εντοπίσουν ;

 

Aν υπάρχει όντως θέμα τότε ουσιαστικά πρόκειται για τεστ της νέας αμερικάνικης διοίκησης έναντι Ρωσίας…..

 

Πριν μερικές μέρες είχε επίσης κυκλοφορήσει η πληροφορία ότι σε αυτήν την περιοχή περίπου είχε γίνει ναυμαχία ρωσοαμερικάνικη με υποβρύχια to 2019!!!

 

Και λιβανέζικο μέσο το έγκυρο tayyar περνάει την πληροφορία!!

 

 

Τι αναφέρει το λιβανέζικο μέσο almayadeen: Ο ισραηλινός ιστότοπος “rotter.net” ανέφερε στις 17/3/21, σύμφωνα με ξένη έκθεση, ότι το υποβρύχιο ROSTOV-NA-DONU, το οποίο πίεσε τους Βρετανούς πριν από ένα μήνα, και διέσχισε το Στενό του Γιβραλτάρ πριν από μια εβδομάδα, εξαφανίστηκε χθες, Τετάρτη, από την αμερικανική επιτήρηση στα ανοικτά των ακτών της κατεχόμενης Παλαιστίνης, προσθέτοντας, “Οι αναζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη. Με αμερικανικά και ισραηλινά πολεμικά πλοία.”

 

 

Το υποβρύχιο συνόδευσε το πλοίο “Professor Morrow” και πέρασε τον τελευταίο μήνα στα ανοικτά της Αγγλίας.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι το υποβρύχιο KILO μεταφέρει 4 κρουζ πυραύλους με βάρος κεφαλής έως 500 κιλά και συμμετείχε στον βομβαρδισμό των δυνάμεων του ISIS το 2015.

 

Αργότερα, το Υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι δεν σχολιάζει δυτικές αναφορές σχετικά με την εξαφάνιση του υποβρυχίου “Ροστόφ” στη Μεσόγειο.

 

Με τη σειρά του, ο εμπειρογνώμονας στη θάλασσα Igor Kordin αποκάλυψε ότι το υποβρύχιο “Rostov” έχει υψηλές δυνατότητες μυστικότητας και ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να το αναζητήσει όσο μπορεί.

 

Πάντως σύμφωνα με το ίδιο μέσο για α΄φορά η πληροφορία διακινήθηκε από ισραηλινή πηγή χθες…..εν αναμονή…

 

Aν αποδειχθεί ότι έτσι είναι θα πάρει φωτιά όλη η Μέση Ανατολή!!!

 

Η Μόσχα ανακάλεσε τον πρέσβη της για δηλώσεις Μπάιντεν ενώ ο Λευκός Οίκος είπε ότι δεν είναι διατεθειμένος να ανακαλέσει το δικό του πρέσβη από Μόσχα!

 

Και το “Akher Al Akhbar μεταφέρει την είδηση για το υποβρύχιο

 

 

Tα αραβόφωνα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν πάρει φωτιά ενώ ακούγονται ήδη διάφορα σενάρια για το τι μπορεί να έχει συμβεί…..

 

Ή τo ”έχασαν” οι Αμερικανοί;;;;

 

Ρώσικο μέσο στις 13/3/21 αναφέρει ότι επί 24 ώρες αεροπλάνα ανθυποβρυχιακά αμερικάνικα P-8A Poseidon,που έχουν απογειωθεί από τη ΝΑΤΟικη βάση στη Sigonella,στην Ιταλία και πήγαν να παρακολουθήσουν περιοχή της Αν Μεσογείου ΝΑ της Κύπρου.Ρώσοι αναλυτές εκτιμούν ότι αυτή δραστηριότητά τους σχετίζεται με τον εντοπισμό υποβρυχίου στόλου της Μαύρης Θάλασσας που έφυγε από Ταρτούς της Συρίας για να παρακολουθήσει ηλεκτρονικά με τη σειρά του το αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ USS Dwight D. Eisenhower (CVN 69) κι τη συνοδεία του ή γενικότερα αυτή δράση των αεrοπλάνων να ελευθερώσουν τη θάλασσα από οποιοδήποτε υποβρύχιο. Η ρωσική πηγή καταλήγει ότι την αλήθεια δεν θα την μάθουμε ποτέ από τις 2 εμπλεκόμενες πλευρές .

 

Στις 14.3.21 ένα άλλο μέσο στρατιωτικό αγγλόφωνο αυτό ότι στρατιωτική αμερικάνικη επιχείρηση πραγματοποιήθηκε για τον εντοπισμό του ρωσικού υποβρυχίου ” ROSTOV-NA-DONU ” που δεν κατόρθωσαν να εντοπίσουν οι Αμερικανοί όταν έφυγε από το λιμάνι της Ταρτούς. Αυτό ανησύχησε την αμερικάνικη στρατιωτική ηγεσία καθώς το σήμα εξαφανίστηκε σε μια κρίσιμη στιγμή όπου ένα άλλο αμερικάνικο αεροπλανοφόρο έμπαινε στα νερά της Μεσογείου. Αργότερα έγινε γνωστό πως παρόμοια τέτοια επιχείρηση δεν έγινε μόνο από τον αμερικάνικο στρατό αλλά κι από τις ΝΑΤΟικές αεροπορικές δυνάμεις που προσπαθούσαν να εντοπίσουν το ρώσικο υποβρύχιο..

 

ΠΗΓΗ: dimpenews.com

Άρθρο Foreign Policy: Γιατί ο Μπάιντεν δεν έχει περιθώριο ηθικού συμβιβασμού με Τουρκία

 

Περιγράφοντας τη σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας σαν “σύγκρουση αμαξοστοιχιών σε αργή κίνηση”, ο αρθρογράφος τάσσεται κατά της πολιτικής κατευνασμού του Ερντογάν, ξεκαθαρίζοντας ότι “δεν μπορείς να συνεργαστείς με ένα αυταρχικό καθεστώς που είναι στοχοπροσηλωμένο ενάντια στη συνεργασία μαζί σου”.

16/12/2020 - 17:06

 

Κατά της πολιτικής κατευνασμού του Ερντογάν τάσσεται o ερευνητής της δεξαμενής σκέψης German Marshall Fund Νίκολας Ντάνφορθ σε άρθρο του για τις σχέσεις Άγκυρας-Ουάσινγκτον στο Foreign Policy που τιτλοφορείται “It is time to Let Turkey Go” (Είναι καιρός να εγκαταλείψουμε την Τουρκία). 

 

Περιγράφοντας τη σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας σαν “σύγκρουση αμαξοστοιχιών σε αργή κίνηση”, ο Ντάνφορθ υπογραμμίζει ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δεν έχει περιθώριο ηθικού συμβιβασμού απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν, ξεκαθαρίζοντας ότι “δεν μπορείς να συνεργαστείς με ένα αυταρχικό καθεστώς που είναι στοχοπροσηλωμένο ενάντια στη συνεργασία μαζί σου”.

 

Σε αυτό το πλαίσιο, ο αρθρογράφος ζητά από τις ΗΠΑ διαρκή πίεση στην Άγκυρα για να καταδειχθεί ότι ο ανταγωνισμός των πρώην συμμάχων της έχει συνέπειες. 

 

Αναλυτικά το άρθρο 

 

Εάν, όπως υποδεικνύουν οι αναλυτές, η σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας μοιάζει με σύγκρουση αμαξοστοιχιών σε αργή κίνηση, τα καλά νέα είναι ότι τα τρένα κινούνται πιο αργά από ό, τι αναμενόταν. Τα κακά νέα είναι ότι συνεχίζουν να κατευθύνονται το ένα προς το άλλο στις ίδιες ράγες. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Τζο Μπάιντεν βρίσκεται τώρα στη διόλου αξιοζήλευτη θέση του μηχανοδηγού που φρενάρει… και δεν μπορεί να περιμένει πολλή βοήθεια από τον ομόλογό του στο άλλο τρένο. 

 

Για τον Μπάιντεν, η πρόκληση θα είναι να ελαχιστοποιηθεί η ζημιά που μπορεί να κάνει η Τουρκία στα συμφέροντα των ΗΠΑ χωρίς να προκαλέσει νέες συγκρούσεις ή να αποκλείσει τη δυνατότητα μελλοντικής συνεργασίας. Το έργο του πρέπει να ξεκινήσει με την παραδοχή ότι η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να σώσει μεμονωμένα την αμερικανικοτουρκική συμμαχία, ούτε ο Ερντογάν ποτέ θα προσφέρει πραγματική  αποκατάσταση των σχέσεων- ανεξάρτητα από το πόσες φορές φαίνεται να το κάνει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία θα συνεχίσουν να εργάζονται σε πολλαπλά επίπεδα και θα συνεχίσουν να υπάρχουν περισσότερες κρίσεις. Εάν όλοι είναι τυχεροί, θα υπάρξουν επίσης περίοδοι ανάπαυλας και κάποια πρόοδος σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος.

 

Για την καλύτερη στρατηγική σε αυτήν την κατάσταση χωρίς νίκη, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη για το ρόλο της Τουρκίας στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, καθώς και για το δικό της ρόλο στην εσωτερική τουρκική πολιτική: Θα είναι σχεδόν αδύνατο να συνεργαστεί με την Τουρκία όταν η τουρκική κυβέρνηση βλέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως απειλή, και θα είναι δύσκολο να υποστηρίξουμε την τουρκική δημοκρατία όταν αυτό κάνει και μεγάλο μέρος της τουρκικής αντιπολίτευσης. 

 

Έχει δοθεί μια σειρά εξηγήσεων σχετικά με το γιατί η Τουρκία έχει υιοθετήσει μια πιο συγκρουσιακή προσέγγιση έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών και των άλλων δυτικών συμμάχων της τα τελευταία χρόνια. Ορισμένοι αναλυτές έχουν επισημάνει τα εγχώρια πολιτικά οφέλη που αντλεί ο Ερντογάν από την αντιδυτική του στάση, ιδιαίτερα τώρα που βρίσκεται σε μια εκλογική συμμαχία με το υπερεθνικιστικό κόμμα της Τουρκίας. Άλλοι έχουν τονίσει το ρόλο της ισλαμιστικής ιδεολογίας και των φιλοδοξιών του Ερντογάν για ηγεμονία στον μουσουλμανικό κόσμο. Άλλοι επισημαίνουν μια σειρά από συγκεκριμένα τουρκικά παράπονα, όπως η υποστήριξη της Ουάσιγκτον στους Κούρδους μαχητές στη Συρία ή την άρνησή της να εκδώσει τον Τούρκο ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν στην Τουρκία, και υποστηρίζει ότι αυτά εξηγούν ή δικαιολογούν την τουρκική εχθρότητα.

 

Υπάρχει μεγάλη αλήθεια σε όλες αυτές τις εξηγήσεις. Και αυτό, από μόνο του, είναι λόγος να υποπτευόμαστε ότι η προσέγγιση μπορεί να είναι δύσκολη. Ωστόσο, μόνες τους, δεν αναδεικνύουν ολόκληρο το εύρος της πρόκλησης. Η πιο ανησυχητική πραγματικότητα είναι ότι η ιδεολογία, τα παράπονα και η εγχώρια πολιτική έχουν διαμορφώσει από κοινού ένα νέο τουρκικό δόγμα ασφάλειας, το οποίο, με συνεκτικό ή όχι απαραίτητα ακριβή τρόπο, προσδιορίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως μια μεγάλη απειλή που πρέπει να ξεπεραστεί με επιθετικά αντίμετρα.

 

Τούρκοι φιλοκυβερνητικοί αναλυτές ήταν πρόθυμοι να αναδείξουν τη σκέψη της νέας εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Πιστεύουν ότι οι δυτικές δυνάμεις ανησυχούν για τη νεοαποκτηθείσα ανεξαρτησία της Τουρκίας και, ως εκ τούτου, εργάζονται σε πολλά μέτωπα για να ελέγξουν την άνοδο της χώρας. Και όμως, επειδή η δύναμη της Δύσης μειώνεται και ο κόσμος γίνεται πολυπολικός, πιστεύουν επίσης ότι η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει “σκληρή ισχύ” και επιλεκτική συνεργασία με τη Ρωσία για να ξαναγράψει τους κανόνες του παιχνιδιού υπέρ της.

 

Αυτή η προσέγγιση για τον κόσμο είναι δημοφιλής στους ψηφοφόρους του Ερντογάν, ταιριάζει καλά με τις ιδεολογικές παραδοχές του προέδρου και έχει λάβει αρκετή εξωτερική επικύρωση ώστε να είναι δύσκολο να δυσφημιστεί. Για την Ουάσινγκτον, το να εκλάβουν σοβαρά τη νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σημαίνει ότι αποδέχονται ότι κανένας συνδυασμός απειλών ή κινήτρων δεν θα αποκαταστήσει μια σχέση συνεργασίας σύντομα. Αντίθετα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια πιο μακροπρόθεσμη πρόκληση στη διάψευση των παραδοχών που καθοδηγούν την τουρκική πολιτική. Αυτό θα απαιτήσει διαρκή πίεση για να δείξουν στην Άγκυρα ότι ο ανταγωνισμός των πρώην συμμάχων της έχει συνέπειες. Αλλά απαιτεί επίσης να αφήσουν την πόρτα ανοιχτή για να αποκλιμάκωση εάν η Άγκυρα το αποφασίσει. Με άλλα λόγια, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν πρέπει να προστρέχουν σε κάθε συμφωνία συμφιλίωσης από τον Ερντογάν ή να βλέπουν τις προσφορές του για επανεκκίνηση (σχέσεων) ως λόγο να υποκύψουν στην Άγκυρα. Ταυτόχρονα, πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι διαπραγματεύσεις και οι ομάδες εργασίας μπορούν να διαδραματίσουν πολύτιμο ρόλο στην τοποθέτηση προβλημάτων στον πάγο, ακόμη και όταν καμία πλευρά δεν περιμένει να επιλυθούν σύντομα.

 

Πράγματι, δεδομένης της εντεινόμενης απογοήτευσης της Ουάσινγκτον με τον Ερντογάν, ορισμένοι έχουν ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η πραγματική συνεργασία με την Τουρκία θα είναι δυνατή μόνο όταν ο Ερντογάν φύγει από την εξουσία. Υπάρχει σίγουρα λόγος να ελπίζουμε ότι μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας, του Λαϊκού Κόμματος των Ρεπουμπλικανών, θα ήταν λιγότερο ανταγωνιστική έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ. Μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί επίσης να αποδειχθεί πιο πρόθυμη να συμφιλιωθεί με γείτονες όπως η Αίγυπτος, ενώ θα δείχνει λιγότερο ενθουσιασμό για άλλους περιφερειακούς φορείς όπως η Χαμάς. Ωστόσο, υπάρχει επίσης κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι η τουρκική αντιπολίτευση συμμερίζεται πολλές από τις υποψίες της κυβέρνησης για την Ουάσινγκτον και υποστηρίζει πολλές από τις προσπάθειες του Ερντογάν για το κάνει πίσω. Επιπλέον, αν βρεθούν στην εξουσία, θα αντιμετωπίσουν σχεδόν σίγουρα νέες πολιτικές πιέσεις, απαιτώντας τους να αποδείξουν τις εθνικιστικά τους διαπιστευτήρια. 

 

Φυσικά, ένας από τους κύριους λόγους που τόσο ο Ερντογάν όσο και οι αντίπαλοί του είναι καχύποπτοι για την Ουάσινγκτον είναι η κοινή τους πεποίθηση ότι η αμερικανική υποστήριξη για τη δημοκρατία στην Τουρκία εξαρτάται πάντα από το τι μπορεί να σημαίνει το εσωτερικό σύστημα της Τουρκίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το ιστορικό της Ουάσινγκτον στον Ψυχρό Πόλεμο δείχνει σίγουρα ότι η προσέγγισή της στην τουρκική δημοκρατία περιστρεφόταν συχνά γύρω από τα κόμματα που πίστευαν ότι υποστήριζαν τα συμφέροντα της Αμερικής. Το αποτέλεσμα είναι ότι, σήμερα, η ρητή υποστήριξη στην αντιπολίτευση της Τουρκίας δεν είναι απαραίτητα ο καλύτερος τρόπος για την υποστήριξη της αντιπολίτευσης της Τουρκίας. Το περασμένο καλοκαίρι, κυκλοφόρησε ένα βίντεο που δείχνει τον Μπάιντεν, σε μια προηγούμενη συνομιλία με το συντακτικό προσωπικό των New York Times, που καλούσε την Αμερική να ενθαρρύνει εκείνους που βρίσκονται στην Τουρκία να εργαστούν για να ανατρέψουν τον Ερντογάν μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Σχεδόν αστραπιαία τόσο ο Ερντογάν όσο και οι ηγέτες της αντιπολίτευσης της Τουρκίας έσπευσαν να καταδικάσουν τα σχόλια του Μπάιντεν. Αποδοκίμασαν την αμερικανική παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας και επέμειναν ότι δεν θα συμμετάσχουν στο ιμπεριαλιστικό παιχνίδι της Ουάσιγκτον.

 

Αυτή η αντίδραση μιλά για μια βαθύτερη διαίρεση μεταξύ της εθνικιστικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας σχετικά με το πώς πιστεύουν ότι η Ουάσινγκτον μπορεί να βοηθήσει καλύτερα τη χώρα τους. Επιμένοντας ότι “η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από τον Ερντογάν”, πολλοί από τους αντιπάλους του Ερντογάν υποστήριξαν ότι οι δυτικές χώρες δεν πρέπει να τιμωρήσουν όλη την Τουρκία λόγω του θυμού τους για τον επικεφαλής. Ισχυρίζονται ότι για να αποφύγουν την απώλεια του 50% της Τουρκίας που μισεί τον Ερντογάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ θα πρέπει να προσφέρουν στην Τουρκία βελτιωμένες εμπορικές ευκαιρίες αντί για κυρώσεις, ενώ εργάζονται για να αντιμετωπίσουν ευρέως κοινές τουρκικές ανησυχίες σχετικά με το κίνημα Γκιουλέν, το YPG και την Ανατολική Μεσόγειο. Το πρόβλημα, φυσικά, είναι ότι άλλα ειλικρινέστερα  μέλη της αντιπολίτευσης επιμένουν ότι αυτή η προσέγγιση απλώς θα ενίσχυε τον Ερντογάν σε βάρος τους. Δίνοντας στον Ερντογάν νίκες εξωτερικής πολιτικής υψηλού προφίλ, επιμένουν, απλώς του δίνει περισσότερο θάρρος. Και η αποφυγή επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία, πολύ περισσότερο η παροχή μέτρων όπως μια αναθεωρημένη τελωνειακή ένωση με την ΕΕ, δίνει στον Ερντογάν μια ζωτική οικονομική στήριξη για να διατηρήσει τον αυταρχικό του ρόλο.

 

Ενόψει αυτών των αντιφατικών προσδοκιών, ο Μπάιντεν πρέπει απλώς να είναι συνεπής στην κριτική της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς του Ερντογάν. Πρέπει να καταδικάσει τη σύλληψη των δημοκρατικών αντιπάλων του Ερντογάν και να πιέσει για την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων. Αυτό από μόνο του θα ήταν μια ευπρόσδεκτη αλλαγή, τόσο από τον απελπισμένο ηθικό εναγκαλισμό του Ερντογάν με τον απερχόμενου πρόεδρο των ΗΠΑ, αλλά και από την περιστασιακή προθυμία του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να μην είναι επικριτικός με την ελπίδα ότι θα εξασφαλιστεί η συνεργασία της Άγκυρας. Ο πρόεδρος δεν χρειάζεται να υποστηρίξει ανοιχτά την αντιπολίτευση, αλλά δεν πρέπει επίσης να διστάσει να απαντήσει στις προκλήσεις εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν με την ελπίδα να κερδίσει τη συμπάθειά τους. Σε τελική ανάλυση, διαχωρίζοντας την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών για τη δημοκρατία από τις συγκεκριμένες γεωπολιτικές φιλοδοξίες τους μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείξουμε ότι οι Αμερικανοί στηρίζουν πραγματικά την τουρκική δημοκρατία για δικό τους καλό

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες επικρίνονται επί μακρόν για τη συνεργασία τους με αυταρχικά καθεστώτα στη Μέση Ανατολή. Ο Τραμπ το ενίσχυσε αυτό, διευκολύνοντας τον αυταρχισμό του Ερντογάν και δεν έλαβε καν τη συνεργασία του ως αντάλλαγμα. Ο Μπάιντεν μπορεί να έχει κληρονομήσει ένα ατύχημα εν εξελίξει, αλλά τουλάχιστον δεν έχει περιθώριο ηθικού συμβιβασμού. Δεν μπορείς να συνεργαστείς με ένα αυταρχικό καθεστώς που είναι στοχοπροσηλωμένο ενάντια στη  συνεργασία  μαζί σου.

 

ΠΗΓΗ:  SKAI.gr

 

(ΑΡΧΙΚΗ Πηγή: foreignpolicy.com)

“Πετάει το Su-57 φίλε Βλαδίμηρε; Πετάει, πετάει Ρετζέπ Ταΐπ”… Και οι επιφυλάξεις των ρωσικών ΜΜΕ

Ο Τούρκος πρόεδρος Τάγιϊπ Ερντογάν δήλωσε την Παρασκευή ότι η Άγκυρα βρίσκεται σε συνομιλίες για την προμήθεια μαχητών Su-57. Από τη μία πλευρά, αυτό είναι μια σημαντική εξέλιξη- ο δεύτερος ισχυρότερος στρατός του ΝΑΤΟ εξέφρασε το ενδιαφέρον για την αγορά ρωσικών αεροσκαφών αντί αμερικανικών. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν φόβοι ότι μαζί με τον πιο σύγχρονο εγχώριο μαχητή πέμπτης γενιάς την Άγκυρα θα λάβουν πολλά από τα μυστικά της.

Της Daria Rynochnova

ΠΗΓΗ: https://vz.ru/

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ DP: Η μετάφραση δεν έχει την ποιότητα που θα επιθυμούσαμε, όσα όμως είναι αρκούντως “ευδιάκριτα”, είναι εξαιρετικά σοβαρά για να μην τα δημοσιοποιούσαμε

“”Οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, θα συνεχιστούν. Μετά τη MAKS-2019, εκπρόσωποι των εμπλεκομένων υπουργείων που εργάζονται εκεί παρέμειναν στη Ρωσική Ομοσπονδία”, δήλωσε την Παρασκευή ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. “Θα ενεργήσουμε θέτοντας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις προϋποθέσεις για προμήθεια και κοινή παραγωγή. Αν οι ΗΠΑ δεν αλλάξουν τη θέση τους (για την προμήθεια μαχητών F-35), θα αναζητήσουμε μια διέξοδο από αυτή την κατάσταση.”

Στη Μόσχα ωστόσο σημειώνουμε ότι είναι πιο επιφυλακτικοί από ό,τι στην Άγκυρα σχετικά με τις προοπτικές της συμφωνίας. Ο Ντμίτρι Σουγκάεφ, διευθυντής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Στρατιωτικής και Τεχνικής Συνεργασίας, αναγνώρισε ότι οι Τούρκοι έδειξαν “μεγάλο ενδιαφέρον” στο Su-57, αλλά είναι πολύ νωρίς για να “μιλήσουμε για διαπραγματεύσεις για τις συμβάσεις, δεν υπάρχει ακόμα αίτημα, πρέπει να διεξάγονται διαβουλεύσεις”.

Θυμίζουμε ότι αυτή την εβδομάδα, Ερντογάν και Πούτιν επισκέφτηκαν την αεροδιαστημική έκθεση MAKS-2019 στο Zhukovsky – και ήταν το Su-57 που έγινε αντικείμενο προσοχής. Οι επικεφαλής των δύο κρατών ανέβηκαν στη σκάλα στο πιλοτήριο του μαχητή και μια συναρπαστική συνομιλία έλαβε χώρα μεταξύ τους. “Είναι αυτό το Su-57;

Και ήδη πετάει;”, ρώτησε ο Ερντογάν. “Πετάει”, διαβεβαίωσε ο Πούτιν. “Μπορούμε να το αγοράσουμε;” ρώτησε ο Τούρκος ηγέτης. “Μπορείτε να το αγοράσετε”, απάντησε ο Ρώσος ηγέτης. Ακόμα και τότε, ο Ερντογάν δεν απέκλεισε την αγορά του Su-57, καθώς και του άλλου μαχητικού μας, του Su-35, αντί του αμερικανικού F-35. “Γιατί όχι. Δεν ήμασταν εδώ για το τίποτε”, επεσήμανε ο Ερντογάν.

Αλλά, όπως φαίνεται, η αμερικανική εκδοχή της συμφωνίας δεν είναι έχει αποκλειστεί. Δεν ήταν τυχαίο ότι λίγο μετά τη δήλωση του Ερντογάν την Παρασκευή, έγινε δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλουτ Τσάβουσογλου, ο οποίος επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Άγκυρας για συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες για το πρόγραμμα των μαχητικών F-35.

Μόνο σε περίπτωση που η Ουάσιγκτον αρνηθεί να παραδώσει αυτά τα αεροσκάφη, οι Τούρκοι θα εξετάσουν μια εναλλακτική λύση, επιβεβαίωσε ο υπουργός. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία αναπτύσσει σχέδια για τη δημιουργία του δικού της μαχητικού πέμπτης γενιάς TF-X.

Το ερώτημα του Ερντογάν σχετικά με το αν το νέο μαχητικό «πετάει», αν και μάλλον ειπώθηκε ως αστείο, απέχει πολύ από το να είναι άνευ σημασίας. 

Πριν από ένα χρόνο, οι ειδικοί σημείωσαν ότι το αεροσκάφος ήταν “ανέτοιμο” εκείνη την εποχή και θα χρειαζόταν πολύς κόπος, χρήματα και χρόνος για να ολοκληρωθεί.

Έτσι, στα “πρωτότυπα” του Su-57 που ήδη πετούν και φέρουν κινητήρες του πρώτου σταδίου, θα εγκατασταθούν οι κινητήρες του δεύτερου σταδίου, οι οποίοι θα παρέχουν τη δυνατότητα υπερηχητικής ταχύτητας χωρίς να την χρήση μετακαυστήρα, με πλήρως ψηφιακό σύστημα ελέγχου, που είναι όμως ακόμη υπό δοκιμή. Αναμένεται ότι οι δοκιμές αυτών των κινητήρων θα ολοκληρωθούν το νωρίτερο το 2021.

Από την άλλη πλευρά, τα πλεονεκτήματα του Su-57 αξιολογήθηκαν από Αμερικανούς και Ευρωπαίους εμπειρογνώμονες (χωρίς την παρουσία τους) – στην αεροπορική επίδειξη στο Le Bourget.

Το Su-57 είναι ήδη μαζικής παραγωγής, αλλά σε μικρές παρτίδες εξήγησε στην εφημερίδα VZGLYAD ο παρασημοφορημένος πιλότος μαχητικών της Ρωσίας, αναπληρωτής αρχισυντάκτης του περιοδικού Aviano Panorama, Vladimir Popov.

“Αυτό σημαίνει ότι τα προτώτυπα αεροσκάφη ήταν πριν από πέντε έως έξι χρόνια. Αυτό συμβαίνει όταν παράγονται 7-10 αεροσκάφη, τα δοκιμάζουμε και τα χειριζόμαστε τόσο στα γραφεία σχεδιασμού του εργοστασίου στο Zhukovsky όσο και στο κέντρο δοκιμών, Chkalova. Ο στρατός τα χρησιμοποίησε, έλαβε αποφάσεις για την τακτική χρήση τους στη μάχη», εξήγησε ο ειδικός.

Σύμφωνα με τον Popov, η πρώτη σειρά έχει ήδη βγει, δύο μοίρες βρίσκονται σε υπηρεσία σε τμήματα της πρώτης γραμμής άμυνας. “Δύο μοίρες επανεκπαιδεύτηκαν πάνω τους. Οι άλλοι δύο ανακατασκευάζονται και ήδη πετούν», πρόσθεσε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.

Θυμίζουμε ότι το πρόγραμμα εξοπλισμών για την περίοδο έως το 2027 περιλάμβανε την αγορά 165 Su-57. Ωστόσο, τον Μάιο, ο Πρόεδρος Πούτιν ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην προμήθεια 76 τέτοιων μαχητικών. Είναι πράγματι περίεργο το γεγονός ότι, τον Μάιο, έγινε η πρώτη εκδήλωση ενδιαφέροντος της Άγκυρας για το Su-57 από τον ίδιο τον Τσαβούσογλου.

Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς να πούμε ότι η συμφωνία θα ολοκληρωθεί κάποτε, προειδοποιεί ο Βλαντιμίρ Popov , αν και η συμφωνία πρόθεσης, προφανώς, θα υπογραφεί με τους Τούρκους μέχρι το τέλος του έτους, προβλέπει ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας. Σύμφωνα με τον Popov, η εξαγωγική έκδοση του “Su-57” θα είναι διαφορετικό από εκείνο που θα παραδοθεί στην ρωσική Αεροπορία.

Ο εμπειρογνώμονας σημείωσε: “Το πρώτο πράγμα που αφαιρούμε από τα αεροπλάνα για εξαγωγή είναι το σύστημα αναγνώρισης ραντάρ. Αυτό απαγορεύεται από τον νόμο. Αφαιρούμε επίσης μέρος του εξοπλισμού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις χρήσης πυρηνικών και χημικών όπλων. Και δεν το προσφέρουμε με καμία τέτοια επιλογή.”

“Δίνουμε κάποια συστήματα σε απλοποιημένη μορφή”, εξήγησε ο Popov. “Αν έχουμε την τεχνογνωσία, τότε δεν μπορούμε να τη δώσουμε στους γείτονές μας, και ακόμη περισσότερο σε πιθανούς αντιπάλους μας”. Οι ίδιες συσκευές που είναι εντελώς νέες θα αντικατασταθούν από αυτά τα τυποποιημένα συστήματα που χρησιμοποιούνται στις περισσότερες χώρες.

Ο Popov υπενθύμισε επίσης ότι προσφέρθηκε στην Τουρκία να αγοράσει Su-30 και Su-35. “Αυτά είναι αεροσκάφη γενιάς 4++. Δεν είναι πέμπτης γενιάς, αλλά είναι κοντά. Θα είναι πολύ φθηνότερα. Και είναι σίγουρα φθηνότερο από αυτό που τους προσφέρουν οι Αμερικανοί – το F-35”, δήλωσε ο Popov.

Σε κάθε περίπτωση, ο Ερντογάν δεν θα παραμείνει άπραγος αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνηθούν να του πουλήσουν τα F-35 . Κάτι πολύ πιθανό. Ο επικεφαλής του Πενταγώνου, Mark Esper, δήλωσε αυτή την εβδομάδα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία να ενταχθεί στο πρόγραμμα των μαχητικών – ακόμα κι αν η Άγκυρα αρνηθεί να λειτουργήσει το σύστημα αεράμυνας S-400.

“Οι Τούρκοι θα κερδίσουν πολύ περισσότερα και θα είναι προς όφελός τους“, δήλωσε ο Popov. Επειδή θα λάβουν ένα εξίσου υψηλής ποιότητας προϊόν σε καλή τιμή. Για ένα F-35, θα λάβουν 2 ή 2,5 αεροσκάφη που κατασκευάζονται από την αεροπορική μας βιομηχανία. Νομίζω ότι ο Ερντογάν δεν είναι ένας χαζός και το κατάλαβε αυτό. Έκανε αυτή την πρόταση όχι επειδή έχει καλές σχέσεις με τον Πούτιν ή επειδή φλερτάρει με τη Ρωσία, αλλά επειδή είναι οικονομικά κερδοφόρα”, κατέληξε ο στρατιωτικός ειδικός.

Ωστόσο, για τη Ρωσία, σε μια τέτοια συμφωνία είναι ορατά όχι μόνο τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα, προειδοποιεί ο πολιτικός αναλυτής Ντμίτρι Drobnitsky.

“Από τη μία πλευρά, είναι καλό ότι οι τεχνολογίες μας εισχωρούν στην Τουρκία που όλο και περισσότερο απομακρύνεται από τους συμμάχους του ΝΑΤΟ. Ενίσχυση των επαφών – οικονομικών, στρατιωτικοτεχνικών, πολιτικών – η Ρωσία αρχίζει να παίζει το πρώτο βιολί στην περιοχή”, δήλωσε ο Drobnitsky στην εφημερίδα VZGLYAD.

Από την άλλη πλευρά, όσο λιγότερο η Τουρκία θα εξαρτηθεί από τις παραδόσεις όπλων του ΝΑΤΟ και γενικά από άλλα μέλη του ΝΑΤΟ, τόσο περισσότερο θα εισέλθει στον ρόλο μιας ανεξάρτητης περιφερειακής δύναμης και τόσο λιγότερο προβλέψιμη θα γίνει, σημειώνει οι αναλυτής.

“Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτός ο στρατιωτικός εξοπλισμός δεν θα στραφεί ενάντια στα ρωσικά συμφέροντα στο μέλλον, Ακόμη και από την πρόσφατη συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν, είναι σαφές ότι οι αντιθέσεις παραμένουν “, δήλωσε ο Drobnitsky.

Ο Ερντογάν δεν είναι ικανοποιημένος από τις ενέργειες του συριακού στρατού στο Idlib. Επομένως, είναι απαραίτητο να αποκλεισθεί, για παράδειγμα, η καθαρά υποθετική χρήση του S-400 κατά των συμμάχων μας στη Συρία. Αυτό θα είναι ένα πολύ δυσάρεστο περιστατικό εάν ρωσικά όπλα χτυπήσουν “με τον δικό τους τρόπο” – ενάντια στο πρώην σοβιετικό αεροσκάφος, το οποίο βρίσκεται στο οπλοστάσιο του στρατού του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Και η Τουρκία μπορεί να ρίξει κάποιου είδους “πύργο” ανά πάσα στιγμή, επειδή η διάταξη των δυνάμεων είναι πολύ περίπλοκη.”

Απαιτείται πολύ μεγάλη προσοχή σε τέτοιες συναλλαγές, συνοψίζει το Drobnitsky. Η Τουρκία παίζει τέλεια τον ρόλο ενός εμπόρου και δεν πρέπει να πέσουμε στα κόλπα του. “Λέει ότι είναι ανεξάρτητη, αλλά ακούει υπομονετικά τις αξιώσεις από την Ουάσινγκτον”, πρόσθεσε ο Drobnitsky.

Πράγματι, την Παρασκευή, ο Ερντογάν όχι μόνο ανακοίνωσε τις διαπραγματεύσεις για το Su-57, αλλά στη συνέχεια διατύπωσε σε μια επιφύλαξη: η απόφαση θα γίνει μετά από τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Αμερικανό ομόλογό του Τραμπ ο οποίος θα του αποκαλύψει την τελική αμερικανική θέση στο πρόγραμμα F-35. Σε γενικές γραμμές, η διαπραγμάτευση συνεχίζεται.

ΠΗΓΗ: defence-point.gr/

ΑΡΧΙΚΗ ΠΗΓΗ: https://vz.ru/world/2019/8/31/561130.html