Το πιο παρεξηγημένο πρόσωπο της Ελληνικής Επανάστασης και η αποκατάστασή του

Το όνομα του Πήλιου Γούση είναι κάτι σαν βρισιά, ωστόσο, η πραγματική ιστορία του είναι διαφορετική

“Στο πιο πρόσφατο από τα επεισόδια της κόντρας μεταξύ του Πάνου Καμμένου και του Νίκου Κοτζιά, ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων χαρακτήρισε τον πρώην υπουργό Εξωτερικών «Πήλιο Γούση» προκειμένου να τονίσει την -κατά τον ίδιο- «προδοτική» στάση του στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων”.

Ο Πήλιος Γούσης, πέρασε στην ιστορία, ως συνώνυμο της προδοσίας. Είναι ο άνθρωπος που σύμφωνα με την παράδοση έβαλε τους Τούρκους μέσα στο ηρωικό Σούλι αποκαλύπτοντας στο στρατό του Πασά ένα μυστικό πέρασμα.

Δίκαια, λοιπόν, θα σκεφτόταν κάποιος, πως αν θέλεις να τονίσεις την προδοτική στάση κάποιου σε οποιοδήποτε ζήτημα τότε μπορείς να χρησιμοποιείς αυτό το όνομα. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι πως ο Πήλιος Γούσης ουδέποτε υπήρξε προδότης, έπεσε θύμα πολιτικών ερίδων και η ιστορία έστω και μετά από πάρα πολλά χρόνια του «ζήτησε» τη συγγνώμη που του άξιζε.

Η «προδοσία» του Πήλιου Γούση

Ο Πήλιος Γούσης, ήταν ένας από τους πιο ατρόμητους οπλαρχηγούς του αγώνα για την ανεξαρτησία. Σύμφωνα με τα όσα πέρασαν στην παράδοση, ωστόσο, πριν το ξέσπασμα της επανάστασης του 1821 ο Γούσης, παρακινούμενος από προσωπικά, πολιτικά και οικονομικά κίνητρα, συνέπραξε με τον Αλή Πασά και τον γιο του Βελή Πασά προκειμένου να «πέσει» το Σούλι στα χέρια των Τούρκων.

Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, λοιπόν, το καλοκαίρι του 1803 (και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η τρίτη προσπάθεια του Πασά να καταλάβει την κοινότητα) ο Γούσης ήρθε σε συνεννόηση με τον Βελή Πασά που είχε αναλάβει την στρατιωτική διοίκηση της πολιορκίας του Σουλίου και του πρότεινε ένα σχέδιο για την κατάληψη του ηρωικού χωριού.

Υποτίθεται πως ο Γούσης για αυτή του την προδοσία ζήτησε ως αντάλλαγμα την απελευθέρωση ενός γαμπρού του, που κρατείτο όμηρος, καθώς και την παροχή μεγάλου χρηματικού ποσού, που σύμφωνα πάντα με την παράδοση ήταν περίπου 9.000 γρόσια.

Το σχέδιο θα έμπαινε σε εφαρμογή στα τέλη Σεπτεμβρίου και ο Γούσης θα υποδείκνυε στους Οθωμανούς ένα αφύλακτο μονοπάτι που θα οδηγούσε στο Κούγκι, ώστε να πάρουν τις πλάτες των Σουλιωτών και να τους περικυκλώσουν. Όταν έγινε η πρωινή επίθεση και οι Σουλιώτες προσπάθησαν ν’ αντιδράσουν δέχθηκαν πυρά από πίσω τους από τους 200 Τούρκους  που είχαν μπει από το βράδυ μέσα στο χωριό με την προδοσία του Πήλιου Γούση.

Τελικά, οι υπερασπιστές του Σουλίου αναγκάζονται να υποχωρήσουν και αντέχουν μέχρι τον Δεκέμβρη του 1803 οπότε και συνθηκολογούν για να ακολουθήσουν όλα τα τραγικά γεγονότα (ο χορός του Ζαλόγγου, η ανατίναξη της μπαρουταποθήκης στο Κούγκι από τον καλόγερο Σαμουήλ κ.α.) που καταγράφηκαν στην ιστορία.

 

Η πολιτική κόντρα με τον Τζαβέλλα και ο Περραιβός

Ο πρώτος που προσπάθησε να καταγράψει την πτώση του Σουλίου ήταν ο Χριστόφορος Περραιβός ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο για την ιστορία της ηρωικής κοινότητας. Εκεί μέσα γίνεται και η πρώτη αναφορά στην προδοσία του Πήλιου Γούση. Ο Περραιβός έγραψε στο βιβλίο του ότι «ο Γεώργιος Μπότσαρης και οι συμπέθεροί του Πήλιος Γούσης και Κουτσονίκας επρόδωσαν στον Αλή Πασά την πατρίδα τους το Σούλι».

Και εδώ ακριβώς είναι και το σημείο κλειδί της «προδοσίας» του Γούση. Μετά το θάνατο του Γεώργιου Τζαβέλλα οι Σουλιώτες προχώρησαν στην εκλογή του νέου τους αρχηγού. Ο Πήλιος Γούσης ήταν ένας από τους υποψήφιους. Ηττήθηκε, ωστόσο, από τον Φώτο τον Τζαβέλλα, γιο του θανόντος οπλαρχηγού.

Τότε υποτίθεται πως εξοργισμένος ο Γούσης άρχισε να φωνάζει, να βρίζει (με τη γνωστή αθυροστομία που διέκρινε τους περισσότερους από τους οπλαρχηγούς), να καταριέται και ν’ απειλεί. «Γ**ώ τη μάνα του, όλο οι Τζαβελλαίοι θα κυβερνάνε το Σούλι; Τώρα θα τους δείξω εγώ»!

Ο Περραιβός όταν έγραφε την ιστορία του, ωστόσο, φαίνεται πως δεν ήταν και τόσο αντικειμενικός. Όντας αφοσιωμένος στη «φάρα» των Τζαβελλαίων αντιπαλευόταν με πάθος την αντίστοιχη των Μποτσαραίων στην οποία ήταν προσκείμενος ο Πήλιος Γούσης.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Ένα χρόνο πριν γράψει τη δεύτερη έκδοση του βιβλίου του, στη Συνέλευση της Κέρκυρας, ο Χ. Περραιβός, ζήτησε από τους Σουλιώτες να τον ορίσουν πληρεξούσιο σε επιτροπή που θα μετέβαινε στη Βιέννη, να ζητήσει τη στήριξη του αυτοκράτορα Αλέξανδρου που βρισκόταν εκεί τότε. Σύμφωνα με την παράδοση, λοιπόν,  ο Πήλιος Γούσης φαίνεται να τον… κατσάδιασε λέγοντάς του «Περραιβέ, οι Σουλιώται, έχουν άνδρας να υπερασπισθούν τα δίκαιά των»!

Τα παραπάνω φαίνεται να ενισχύει μια ακόμα μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια. Το βιβλίο του Περραιβού είχε τρεις εκδόσεις. Η πρώτη ήταν το 1803, την ίδια χρονική περίοδο με τα ιστορικά γεγονότα, δηλαδή, και έγινε στο Παρίσι. Σε αυτή την έκδοση, λοιπόν, ως προδότες για την πτώση και την καταστροφή του Σουλίου εμφανίζονται ο Γιώργης Μπότσαρης, ο Παλάσκας, ο Διαμαντής Ζέρβας και ο γέρος Κουτσονίκας. Πουθενά δεν υπάρχει το όνομα του Γούση το οποίο ως δια μαγείας εμφανίζεται στις επόμενες δυο εκδόσεις, του 1815 και του 1857. Μετά, δηλαδή, από το… κατσάδιασμα στη Συνέλευση της Κέρκυρας!

Η αποκατάσταση του ονόματος του Πήλιου Γούση

Οι Σουλιώτες είχαν την ίδια ιδιοσυγκρασία με τους αρχαίους Σπαρτιάτες και σε θέματα προδοσίας ήταν αμείλικτοι. Η τύχη των προδοτών ήταν προδιαγεγραμμένη. Βασανιστήρια και τελικά θάνατος. Προκαλεί, εντύπωση, λοιπόν, πως είναι δυνατόν ένας… προδότης σαν τον Πήλιο Γούση να κυκλοφορεί με άνεση ανάμεσα στους Σουλιώτες, να λαμβάνει μέρος σε κρίσιμες αποφάσεις και κανείς να μη του κάνει τίποτα.

Μετά τη συνθηκολόγηση των Σουλιωτών, ο Γούσης βρέθηκε (το 1820) στην Κέρκυρα και σχεδίασε από κοινού με τους συμπατριώτες του την αντεπίθεση κατά του Αλή πασά.

Επιπλέον σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς και μελετητές, ο Γούσης (το πραγματικό του όνομα ήταν Πήλιος Πούσμπος) έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας το 1819. Κάτι που δύσκολα θα γινόταν αν ήταν πραγματικός προδότης δεδομένου πως οι μυημένοι ήταν όλοι άνθρωποι απολύτου εμπιστοσύνης.

Επιπλέον, στην πολιορκία και την έξοδο του Μεσολογγίου συμμετείχε και ο Πήλιος Γούσης μαζί με τους υπόλοιπους Σουλιώτες. Ο Π. Τζιόβας γράφει πως «προτού αρχίσει η δεύτερη πολιορκία του θρυλικού Μεσολογγίου, 65 γυναικόπαιδα οδηγούμενα από τους Θεοδ. Λάμπρου, Λ. Βέικο, Γ. Δράκο και Πήλιο Γούση μπήκαν στην πόλη με τη φροντίδα του φιλικού Αθ. Κεφαλά, ο οποίος καταγόταν από την Πρέβεζα».

Ο Γούσης μετείχε μαζί με τον Κίτσο Τζαβέλλα και 500 μαχητές και στην προσπάθεια διάσωσης της νησίδας Ντολμάς, η οποία τελικά αλώθηκε από τους Τούρκους. Στις 3 Μαρτίου του 1826 μπροστά στο φάσμα της πείνας και μετά από την άλωση του Αιτωλικού, συνήλθαν οι καπεταναίοι στο καλύβι του Ν. Ζέρβα και ο Πήλιος Γούσης, φαμελίτης ο ίδιος, επειδή νόμισε ότι οι μη οικογενειάρχες ήθελαν να φύγουν, τους φοβέρισε με τα παρακάτω λόγια, όπως μας τα περιέσωσε ο επιστήθιος φίλος του Νίκος Κασομούλης: «Πουθενά δεν πηγαίνομεν! Βουνόν (εις ύψος) να το κάμη απ’ έξω, εδώ θα πεθάνωμεν, και όποιου (του) βαστά ο κ**ος ας κάμη αρχήν και βλέπει. Ανατολικόν εδώ δεν το κάμνομεν». Μια σκληρή στάση που, προφανέστατα, ένας προδότης δεν θα τηρούσε.

Ο Πήλιος Γούσης, σκοτώθηκε τον Απριλίου του 1826 πολεμώντας ηρωικά, αν και τραυματισμένος, στην έξοδο του Μεσολογγίου, όπου είχε καταφύγει ύστερα από πολλές περιπλανήσεις μαζί με πολλούς ακόμα Σουλιώτες. Το όνομα του Πήλιου Γούση είναι, πλέον, χαραγμένο σε έναν από τους τάφους στο Ηρώο Μεσολογγίου.

Πηγή: https://www.newsbeast.gr/

---

(Σχόλιο του Μοναχικός λύκος:

Είναι ο Νίκος Κοτζιάς προδότης στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ή μήπως η ιστορία μας δείξει και εδώ ότι όλοι μας κάνουμε λάθος;… Μήπως να ξαναδιαβάζαμε την ιστορία του τόπου μας και των Βαλκανίων απ’ την αρχή ξεκινώντας από την οδύσσεια;)  

Μυστηριώδη ψηφιδωτά ελληνικού ενδιαφέροντος που πονοκεφαλιάζουν την αρχαιολογία

Από τον κρυμμένο άγγελο της Αγια-Σοφιάς μέχρι και τα αφανέρωτα μυστικά της Βασιλικής της Γεννήσεως

Τα μωσαϊκά κοσμούσαν πατώματα, τοίχους και ταβάνια για χιλιετίες με την αριστουργηματική τεχνική των αναρίθμητων πολύχρωμων ψηφίδων τους.

Η στιβαρή μάλιστα κατασκευή των αλληλοσυνδεδεμένων πλακιδίων τα κάνει σχεδόν άφθαρτα, γι’ αυτό και η αρχαιολογική σκαπάνη τα ανασύρει κάτω από συντρίμμια και καταχωνιασμένα δωμάτια.

Κι αν τα ψηφιδωτά καταφέρνουν να νικούν τον χρόνο με τη μαγεία των παραστάσεων και τη διαχρονικότητα της αισθητικής τους, το ίδιο ακριβώς κάνουν και τα μυστήρια που κρύβουν συχνά στις ψηφίδες τους…

Ο κρυμμένος άγγελος της Αγίας Σοφίας

Μια παράσταση ενός αγγέλου με έξι φτερά αποκαλύφθηκε στον περίτεχνο ορθόδοξο ναό της Κωνσταντινούπολης που ανήκει πιθανότατα στο ανώτερο ιεραρχικά τάγμα των Σεραφείμ. Το ψηφιδωτό παρέμενε αθέατο εδώ και 160 χρόνια, κρυμμένο πίσω από μια μεταλλική κάσκα αλλά και μπόλικες στρώσεις κατοπινού χρώματος.

Το στολίδι πια του κεντρικού θόλου της Αγια-Σοφιάς πιστεύεται ότι είναι ηλικίας 700 ετών και έπεσε θύμα της απεικονιστικής απαγόρευσης του Ισλάμ. Ανακαλύφθηκε μάλιστα συμπτωματικά κατά τη διάρκεια εργασιών αποκατάστασης του ναού.

Ο τελευταίος που είχε δει την αγγελική παράσταση ήταν ο περιώνυμος ελβετός αρχιτέκτονας Γκασπάρε Φοσάτι που ανέλαβε το έργο της αναπαλαίωσης του πολύπαθου καθεδρικού της Αγίας του Θεού Σοφίας στα χρόνια του σουλτάνου Αμντούλ Μετζίτ Α’ το 1839…

Το πελώριο μωσαϊκό της Αμφίπολης

Ένα ψηφιδωτό γιγαντιαίων διαστάσεων αποκαλύφθηκε στον τύμβο Καστά, το μεγαλύτερο ταφικό μνημείο που έχει βρεθεί ποτέ στην Ελλάδα και χρονολογείται στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. Το μωσαϊκό της Αμφίπολης -πλάτους 3 μέτρων και μήκους 4,5- απεικονίζει έναν γενειοφόρο άνδρα με δάφνινο στεφάνι να οδηγεί ένα άρμα που σέρνεται από άλογα και καθοδηγείται από τον θεό Ερμή.

Παρά τον διεθνή θαυμασμό που προκάλεσε, οι αρχαιολόγοι δεν έχουν ακόμα καμιά πειστική εκτίμηση για τον μυστηριώδη αρματηλάτη που απεικονίζεται και ερίζουν αν πρόκειται για κάποιο μέλος της οικογένειας του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή για κάποιον άλλο μακεδόνα ευγενή. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι δεν αποκλείεται να υμνεί και πρόσωπο που έχει ταφεί αλλού.

Αν είναι θεός ή θνητός ο δαφνοστεφής αρματηλάτης παραμένει ένα από μεγάλα πρόσφατα αινίγματα της αρχαιολογίας και εύκολες απαντήσεις δεν χωρούν. Το μωσαϊκό δεν έχει αποκαλυφθεί ολόκληρο εξάλλου και οι επιστήμονες περιμένουν την πλήρη εικόνα για να συνάγουν συμπεράσματα…

Ο ψηφιδωτός σκελετός της Αντιόχειας

Μόλις φέτος έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη ένα μυστηριώδες ψηφιδωτό που μυρίζει θάνατο στο Χατάι της Τουρκίας. Χρονολογούμενη στον 3ο αιώνα π.Χ., η ψηφιδωτή παράσταση παρουσιάζει έναν μισοξαπλωμένο σκελετό δίπλα σε ένα μπουκάλι κρασί και λίγο ψωμί, ο οποίος μας προσφέρει μια σοφή συμβουλή παρά την άβολη κατάστασή του: να είμαστε χαρούμενοι και να ζούμε τη ζωή μας.

Το μωσαϊκό ήταν το κεντρικό διακοσμητικό μοτίβο σε μια κομψή βίλα της αρχαιοελληνικής πόλης Αντιόχειας, του λίκνου του ελληνικού πολιτισμού στη Μέση Ανατολή δηλαδή που μετατράπηκε αργότερα σε κέντρο των πρωτοχριστιανών.

Ψηφιδωτά με σκελετούς δεν είναι βέβαια κατά κανέναν τρόπο ασυνήθιστα στην αρχαιότητα, καθώς οι παραστάσεις τους παραείχαν ισχυρό οπτικό αντίκτυπο. Την τιμητική τους οι σκελετοί την είχαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ειδικά την Πομπηία, αν και δεν είχαν τη χαλαρή φύση του συγκεκριμένου αρχαιοελληνικού αριστουργήματος…

Το ψηφιδωτό του κυπριακού ιπποδρόμου

Ένα σπάνιο μωσαϊκό που παρουσιάζει αρματοδρομίες αποκαλύφθηκε στην Κύπρο από αγρότη το 1938 (οι ανασκαφές ξεκίνησαν πολύ αργότερα) και χρονολογείται στο πρώτο μισό του 4ου αιώνα μ.Χ. Τεράστιο σε διαστάσεις (11x4,2 μέτρα), το ψηφιδωτό απεικονίζει τέσσερα άρματα που σέρνονται από ισάριθμα άλογα και περιέχει μάλιστα ένα κρυμμένο πολιτικό μήνυμα!

Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ενδέχεται να αντιπροσωπεύει τις τέσσερις φατρίες που μάχονταν για τον έλεγχο της Ρώμης την εποχή εκείνη, μιας και ο ιππόδρομος διαδραμάτιζε σπουδαίο κοινωνικο-πολιτικό ρόλο στην αρχαιότητα. Το μωσαϊκό βρέθηκε σε ρωμαϊκή έπαυλη της Κύπρου και παραμένει μοναδικό όχι μόνο για το μυστηριώδες περιεχόμενο και την άψογη κατάστασή του, αλλά και το επίπεδο πληροφορίας που κρύβει εντός του…

Τα κρυμμένα μωσαϊκά της Εκκλησίας της Γεννήσεως της Βηθλεέμ

Η Βασιλική της Γεννήσεως είναι χτισμένη πάνω στο σημείο γέννησης του Ιησού στην αγία πόλη της Βηθλεέμ και παραμένει ένας από τους δημοφιλέστερους τόπους προσκυνήματος του χριστιανισμού. Σε μια φυσική καταστροφή (πλημμύρα) του εδώ και αιώνες αφημένου στην τύχη του ναού που πυροδότησε αναγκαστικές εργασίες υποστύλωσης, όταν αφαιρέθηκαν αιώνες ολόκληροι βρομιάς από τους τοίχους αποκαλύφτηκαν μια σειρά από λαμπυρίζοντα μωσαϊκά που χρονολογούνται από την εποχή των Σταυροφόρων!

Οι εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης της εκκλησίας, οι μεγαλύτερες των τελευταίων 600 ετών που κρατούν ήδη δύο χρόνια και στοίχισαν μέχρι στιγμής περισσότερα από 8 εκατ. ευρώ, έπιασαν βέβαια τόπο και με το παραπάνω, μιας και τα μωσαϊκά που αποκαλύφθηκαν φτάνουν και περισσεύουν να αντισταθμίσουν το κόστος.

Οι ειδικοί υποθέτουν με καλές πιθανότητες ότι ψηφιδωτά υπάρχουν και σε άλλα σημεία της Βασιλικής της Γεννήσεως και η παλαιστινιακή Αρχή της Δυτικής Όχθης έχει δώσει το πράσινο φως για τη συνέχιση των εργασιών, που εξελίσσονται μέχρι και σήμερα. Πολλά φαίνεται πως είναι τα μυστήρια του πρωτοχριστιανικού ναού, όσα και τα αστραφτερά μωσαϊκά που έρχονται μαζικά στο φως…

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/

Ο χαμένος Πύργος της Ακρόπολης

Η φωτογραφία είναι μοναδική, καθώς απεικονίζει τον Ιερό Βράχο διαφορετικό από ότι είναι σήμερα. Ανάμεσα στα αρχαία κτίσματα διακρίνεται ένας ψηλός τετράγωνος πύργος, ο οποίος βρισκόταν απέναντι από το ναό της Αθηνάς Νίκης.

 Ο πύργος ανήκε στη διάσημη οικογένεια της Φλωρεντίας, Ατσαγιόλι, η οποία πήρε το όνομά της επειδή ασχολήθηκε με το εμπόριο ατσαλιού και βασίλεψε στο Δουκάτο των Αθηνών για 73 χρόνια.

Την περίοδο της κυριαρχίας τους στην Αθήνα μετέτρεψαν τα Προπύλαια σε παλάτι και η αρχαία είσοδος σφραγίστηκε. Για να ανέβει κάποιος στην Ακρόπολη έπρεπε να περάσει από έναν ελικοειδή δρόμο που κατέληγε στο πίσω μέρος της σημερινής εισόδου. Μέσα στο παλάτι είχε χτιστεί και ένα καθολικό εκκλησάκι.

Ο Πύργος βρισκόταν δεξιά από τα Προπύλαια και είχε ύψος είκοσι έξι μέτρα. Μια εσωτερική ξύλινη σκάλα οδηγούσε στο πιο ψηλό σημείο, απ’όπου είχε πανοραμική θέα στο λεκανοπέδιο της Αττικής.

Ήταν πανομοιότυπος με τους πύργους της Βενετίας και οικοδομήθηκε με πεντελικό μάρμαρο και μάρμαρα από τα μνημεία της Ακρόπολης. Δίπλα του υπήρχε ένας μικρότερος οδοντωτός πυργίσκος και πάνω από τα Προπύλαια υπήρχαν τα διαμερίσματα του διοικητή.

Ο μελετητής Πίτερ Λοκ, είχε αναφέρει ότι υπήρχε πιθανότητα το κτίριο να κατασκευάστηκε από την πανίσχυρη δυναστεία Ντε Λα Ρος, η οποία καταγόταν από τη Βουργουνδία και διοίκησαν το Δουκάτων των Αθηνών πριν από τους Ατσαγιόλι.

Μετά την επικράτηση των Οθωμανών, οι Ατσαγιόλι αποχώρησαν από την Αθήνα. Την περίοδο εκείνη ο Πύργος μετατράπηκε σε αποθήκη αλατιού και ονομαζόταν Γουλάς ή Κουλάς από την τουρκική λέξη kule που σημαίνει «πύργος».

Στην ελληνική επανάσταση μετατράπηκε σε φυλακή. Ανάμεσα σε αυτούς που αιχμαλωτίστηκαν ήταν 12 επιφανείς Αθηναίοι πολίτες που συμμετείχαν στον αγώνα. Κατά την πολιορκία της Ακρόπολης οι εννιά από τους 12 εκτελέστηκαν.

Ο Πύργος έμελλε να είναι η φυλακή που σημάδεψε το τέλος του γενναίου Οδυσσέα Ανδρούτσου. Ο Έλληνας οπλαρχηγός δεν φυλακίστηκε από τους Τούρκους αλλά από τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Ο Μακρυγιάννης μαζί με τον Κωλέττη είχαν αμφιβολίες για την δράση του Ανδρούτσου και οργάνωσαν πλεκτάνη εναντίον του. Αφού έστειλαν το παλιό πρωτοπαλίκαρο του Ανδρούτσου, Γιάννη Γκούρα, να τον συλλάβει, τον φυλάκισαν στο κάτω μέρος του πύργου της Ακρόπολης και τον βασάνισαν.

Στις 5 Ιουνίου 1825 ο Ανδρούτσος δολοφονήθηκε από άντρες του Γκούρα στο κελί του και το άψυχο σώμα του πετάχτηκε στα βράχια της Ακρόπολης.

Μετά τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους αποφασίστηκε η κατεδάφιση των μετα-κλασικών κτισμάτων που βρίσκονταν στον Ιερό Βράχο. Την περίοδο εκείνη επικρατούσε το ρεύμα του νεοκλασικισμού και οτιδήποτε δεν είχε σχέση με την Αρχαία Ελλάδα κρίθηκε ότι ήταν περιττό.

Το 1874 ο Ερρίκος Σλήμαν, ο Γερμανός αρχαιολόγος που ανέσκαψε την Τροία χρηματοδότησε την κατεδάφιση του πύργου και από τότε τα Προπύλαια πήραν τη σημερινή τους μορφή. Μια ενέργεια που κατά καιρούς επικρίθηκε έντονα γιατί αφαίρεσε ένα μνημείο από τον αρχαιολογικό χώρο.

Η αρχική φωτογραφία του James Robertson δημοσιεύτηκε στο Old photos from Greece και προέρχεται από την ψηφιακή συλλογή rosettaapp.getty. 

Πηγή: https://www.mixanitouxronou.gr/

Από: http://hellas-light.blogspot.gr/2016/10/blog-post.html

Φοβάμαι στην ιδέα ο σκελετός της Αμφίπολης μπορεί να είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός 

Ο ιστορικός Σαράντος Καργάκος, εξήγησε πριν λίγο γιατί το ενδεχόμενο του να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος ο νεκρός της Αμφίπολης δεν είναι τόσο θετικό, όσο νομίζουμε

Μιλώντας σε σύνδεση στην τηλεοπτική εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου στο STAR, ο ιστορικός Σαράντος Καργάκος έκανε κριτική στην ικανότητά μας «να κάνουμε γελοίο το σοβαρό».

Η δημοσιογράφος ζήτησε από τον κ Καργάκο να μιλήσει για το σενάριο που θέλει το νεκρό της Αμφίπολης να ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο. Ο ίδιος απάντησε ότι προτιμάει να μη μιλάει με σενάρια. Είπε ωστόσο ότι θα είναι ένα μεγαλειώδες γεγονός. Όμως ταυτόχρονα ένα γεγονός που τον γεμίζει τρόμο. Ο φόβος του ιστορικού είναι ότι δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα γεγονός σαν αυτό με τη δέουσα σοβαρότητα. Αντιθέτως θα το θεατρικοποιήσουμε.

Ενώ έχω διαφωνήσει άλλες φορές με τον ιστορικό Σαράντο Καργάκο, σε αυτό το σημείο οφείλω να του αναγνωρίσω δίκιο. Ο ιστορικός ανέφερε το παράδειγμα της επίσκεψης της νομικού Αμάλ Αλαμουντίν στην Ελλάδα κατά την οποία η εν λόγω κυρία «απαξίωσε να ανέβει στο λόφο της Ακρόπολης επειδή δεν είχε τα κατάλληλα υποδήματα. Εγώ χωρίς τα κατάλληλα υποδήματα ανέβηκα στο Αραράτ πριν από λίγες μέρες» σημείωσε με μικρή ειρωνεία ο κ Καργάκος.

Αναφέρθηκε στη θεατροποίηση που επιχειρήθηκε για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα με την επίσκεψη της Αλαμουντίν, «λες και στην Ελλάδα δεν υπάρχει νομικό κεφάλαιο» για να εργαστεί πάνω στο ζήτημα της διεκδίκησης των μαρμάρων. Ο ιστορικός απέδωσε λοιπόν την όλη συνεργασία με τη διάσημη νομικό ως άλλη μια περίπτωση γελοιοποίησης ενός σοβαρού θέματος.

Αυτή η κριτική ελήφθη ως μια γενικότερη άποψη για τον νεοελληνικό πολιτισμό. Όμως θα μπορούσε να είναι και μια ευθεία πολιτική κριτική στην κυβέρνηση. Εβρισκόμενοι σε μια εποχή όπου η πολιτική κρίση εκφράζεται και ως απουσία περιεχομένου του πολιτικού λόγου, τα λόγια εργαζόμαστε σοβαρά για την επιστροφή των γλυπτών του παρθενώνα δε θα έλεγαν και πολλά στο εικονοβόρο κοινό. Επιστρατεύεται λοιπόν η εικόνα, επισκέψεις celebrity δικηγόρων που θα βοηθήσουν ώστε να επιτευχθεί ο στόχος του επαναπατρισμού, αντίστοιχα η Αμφίπολη, η πορεία των εργασιών αλλά και οι διαφωνίες μεταξύ αρχαιολόγων γίνεται σχεδόν reality show. Έτσι λοιπόν, έχει βάση ο φόβος του κ Καργάκου για το ενδεχόμενο να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος θαμμένος στον τύμβο Καστά. «Τρέμει στην ιδέα» γιατί ξέρει ότι θα θεατρικοποιηθεί επειδή η κυβέρνηση θα το χρησιμοποιήσει για να αυξήσει τη δημοτικότητά της. Θα γίνει το σύμβολο της αναγέννησης των νεοελλήνων, στηριγμένων στο ένδοξο παρελθόν τους και άλλα τέτοια γραφικά, που μας κάνουν να μοιάζουμε πολύ με αυτά που κοροϊδεύουμε, σε γειτονικές μας βαλκανικές χώρες.

Πηγή: http://www.rizopoulospost.com/

Αμφίπολη- Εξαιρετικές οι λεπτομέρειες στα χαρακτηριστικά τους

Στην πλήρη αποκάλυψη των Καρυάτιδων προχώρησαν οι αρχαιολόγοι στον Τύμβο Καστά στην Αμφίπολη, μετά την αφαίρεση τριών σειρών από τους πωρόλιθους του τοίχου σφράγισης, μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο. Το ύψος του είναι 2,27μ., ενώ φορούν ποδήρη χιτώνα και μακρύ κροσσωτό ιμάτιο με πλούσιες πτυχώσεις. Φορούν κοθόρνους, οι οποίοι είναι διακοσμημένοι με κόκκινο και κίτρινο χρώμα, ενώ τα ακροδάχτυλα των ποδιών τους, έχουν αποδοθεί με εξαιρετική λεπτομέρεια.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση και τις φωτογραφίες που παραθέτει το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, οι Καρυάτιδες στέκονται πάνω σε μαρμάρινα βάθρα μήκους 1,33μ. και πλάτους 0,68μ., τα οποία έχουν αποκαλυφθεί, προς το παρόν, σε ύψος περίπου 0,30μ. Η όψη των βάθρων είναι διαμορφωμένη με στέψεις και ορθοστάτες. Ακολουθούν δηλαδή, τον τύπο της μαρμάρινης επένδυσης των τοίχων όλων των θαλάμων. Η απόσταση μεταξύ των δύο βάθρων είναι 1,68μ., όσο και το θυραίο άνοιγμα του πρώτου διαφραγματικού τοίχου με τις Σφίγγες. Στην επιφάνεια του βάθρου της ανατολικής Καρυάτιδος, διακρίνεται κόκκινο χρώμα. Επίσης, κατά την αφαίρεση της αμμώδους επίχωσης δίπλα από τις Καρυάτιδες βρέθηκαν τμήματα των χεριών τους.

Παράλληλα, στον τρίτο χώρο πραγματοποιήθηκε γεωτρητικός δειγματοληπτικός έλεγχος, με χειροκίνητο γεωτρύπανο, σε προεπιλεγμένες θέσεις, που είχε ως αποτέλεσμα το εντοπισμό μαρμάρινου θυρώματος με άνοιγμα 0,96 μ. , στο βόρειο τοίχο του.

Στον ίδιο χώρο, σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση του υπουργείου, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις ως προς την περιεκτικότητα του αέρα, στο εσωτερικό του και προέκυψε ότι η περιεκτικότητα σε στοιχεία οξυγόνου και μονοξειδίου του άνθρακα βρίσκεται σε κανονικά επίπεδα. Αυξημένη είναι μόνο η σχετική υγρασία (87%), ενώ η θερμοκρασία κυμαίνεται από 21,5 - 22,70C.

Οι παραπάνω άλλωστε συνθήκες του μικροκλίματος του τρίτου χώρου δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα στους εργαζόμενους στο εσωτερικό του.

Β.Π.

Πηγή: http://preview.msn.com/

Εκρηξη Περιστέρη: Το μνημείο δεν είναι ρωμαϊκό, ανήκει στον τέταρτο αιώνα π.Χ

Αναλυτικά η δήλωση της κυρίας Περιστέρη στους δημοσιογράφους:

«Είναι χαρά μου που βρίσκεστε σήμερα εδώ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά πρώτα πρώτα τους συνεργάτες μου που δουλεύουμε σε καθημερινή βάση με όλες τις δύσκολες συνθήκες.

Το υπουργείο Πολιτισμού και την πολιτική ηγεσία που είναι στο πλευρό μου αυτή τη στιγμή και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Αυτό πραγματικά μας δίνει δύναμη και όχι μόνο χρηματική δύναμη. Μας δίνει και την ψυχική δύναμη για να κάνουμε αυτές τις δουλειές.

Αισθάνομαι απόλυτα δικαιωμένη επειδή έλεγα ότι ήταν ταφικός περίβολος. Η δική μου νοοτροπία είναι διαφορετική από των υπολοίπων, η έρευνα δεν μπορεί να είναι κρυφή, πρέπει να μεταδίδεται.

Θα ήθελα να πω ότι νιώθω αγανάκτηση για συναδέλφους οι οποίοι χωρίς να ξέρουν ούτε την ανασκαφή, ούτε τον αρχαιολογικό χώρο της Αμφίπολης, βγαίνουν και μιλάνε στις τηλεοράσεις, προσπαθώντας να έχουν 5 λεπτά τηλεθέασης, πέντε λεπτά για να φανούν και να δείξουν κάποια πράγματα. Αυτό για μένα δεν είναι καλό, προσβάλει όχι μόνο την ανασκαφή, όχι μόνο την έρευνά μας αλλά και τον τόπο. Γιατί αυτή η ανασκαφή γίνεται όχι μόνο για το καλό της αρχαιολογίας, αλλά και για το καλό του τόπου σε μια κρίσιμη χρονική περίοδο και την παρακολουθεί όλος ο κόσμος. Και χαίρομαι που συνάδελφοι, από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, από Αμερική, Ευρώπη κτλ με παίρνουν για να μου πουν τα καλά τους λόγια. Αυτό μου δίνει δύναμη και μας κάνει να πιστεύουμε ότι αξίζει η δουλειά που κάνουμε και μας δικαιώνει ακόμα πιο πολύ.

Από εκεί και πέρα εγώ πιστεύω ότι η επιμονή και το κουράγιο είναι απαραίτητα για να προχωρήσουμε και πιστεύω ότι αυτό το μνημείο είναι ακράδαντα του τελευταίου τετάρτου του 4ου αιώνα π. Χ. και έχουμε όλες τις αποδείξεις για αυτό. Για αυτό είναι μάταιο να βγαίνουν συνάδελφοι και να λένε για ρωμαϊκά χρόνια ή οτιδήποτε άλλο. Μιλάνε χωρίς να έχουν δει την ανασκαφή ποτέ ούτε την Αμφίπολη, ούτε χωρίς να έχω κάποια επαφή μαζί τους. Και κάτι ακόμα. Προσπαθούμε να ενημερώσουμε όχι μόνο τους αρχαιολόγους αλλά να ενημερώσουμε όλο τον κόσμο και τον πιο απλό άνθρωπο και τον αγρότη και τον μαθητή και όλους με τα δελτία τύπου, τα οποία βγάζουμε σε συνεργασία με το ΥΠΠΟ, τη κ. Λίνα Μενδώνη, την κ. Άννα Παναγιωταρέα και από εκεί και πέρα τον υπουργό και όλους τους άλλους σχετικούς. Αυτό βοηθάει για να ξέρει τι γίνεται ο κόσμος κάθε στιγμή.

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι ανασκαφές ήταν στα κρυφά, οι αποθήκες είναι γεμάτες ευρήματα και μετά από κάποιες δεκαετίες θα αναδειχθούν, χάνοντας έτσι την αξία τους. Για μας είναι καλό η επιστήμη και πολιτισμός να κυκλοφορεί γιατί είναι για το καλό όχι μόνο της ανασκαφής αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.

Η έρευνα πρέπει να προχωράει, αυτά που ξέρουμε να τα δίνουμε στους άλλους όχι μόνο στους δημοσιογράφους , αλλά και σε όλο τον κόσμο».

Provided by έθνος.gr

Πηγή: http://preview.msn.com/

Γιορτή Αγίου Αθανασίου ή γιορτή του κοτόπουλου τελικά;...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!......................................................

ειρηνη τσιογκα

22 Μαΐου στις 11:06 μ.μ.

Ο Εκπολιτιστικος Σύλλογος Βοτονοσιου διοργανώνει την 1 Ιουνίου 2014, ημέρα Κυριακή, την ΓΙΟΡΤΉ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟΥ στον προαύλιο χωρο του Ιερού Ναου του Αγίου Αθανασίου Βοτονοσιου.
Ωρα έναρξης:Μετά την Θεία Λειτουργία.
Θα υπάρχει άφθονα κοτοπουλο και κρασί ΔΩΡΕΑΝ.

Μου αρέσει! · Κοινοποιήστε

• Την είδαν 18

  Αρέσει στους Katerina Zaxaraki, ειρηνη τσιογκα, Giorgos Bitos και σε 4 ακόμη.
• 

  Ελένη Βασιλείου Καλα ποτέ προλάβει να το γράψεις?

  22 Μαΐου στις 11:08 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  ειρηνη τσιογκα Μόλις τώρα χαχαχα!

  22 Μαΐου στις 11:09 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Ελένη Βασιλείου Είσοδος ελευθερη-Εξοδος οτι προαιρεισθε.

  22 Μαΐου στις 11:16 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
• 

  Χρήστος Μπίτος ΕΙΡΗΝΗ ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.

  22 Μαΐου στις 11:19 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
• 

  Ελένη Βασιλείου Ο Αγιος Αθανάσιος Τάκη μου γιορτάστηκε στις 2 Μαΐου.Τωρα ειναι γιορτή κοτοπουλου πια.

  22 Μαΐου στις 11:24 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Χρήστος Μπίτος ΑΣ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΤΙΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΚΤΙΣΑΝΤΑ. ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑ. ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ! ΕΤΣΙ ΓΙΟΡΤΑΖΑΝΕ ΟΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ;

  22 Μαΐου στις 11:29 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
• 

  Ελένη Βασιλείου Τάκη νομίζω οτι μας προς βάλεις με το να νομίζεις οτι ειναι ηθική διαφθορά το να διοργανώσουμε μια εκδήλωση στο χώρο της εκκλησίας.Και εξάλλου οι παλιότεροι είχαν άλλο τροπο αλλα επικρατούν την απόφαση μας.

  22 Μαΐου στις 11:36 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Χρήστος Μπίτος ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!

  22 Μαΐου στις 11:39 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  ειρηνη τσιογκα Τακη στις 5-6 Αυγούστου που γιορταζουμε; Η γιορτη προβατινας που γίνεται;

  22 Μαΐου στις 11:39 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  ειρηνη τσιογκα Ευχαριστουμε

  22 Μαΐου στις 11:39 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Χρήστος Μπίτος ΕΙΡΗΝΗ ΑΥΤΗ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ «ΚΟΤΟΠΟΥΛΟΥ» ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ 10 ΜΕ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ.

  22 Μαΐου στις 11:47 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  ειρηνη τσιογκα Μα εμεις τακη δεν την διοργανωνουμε στης 2 μαιου αλλα αλλη μερα αυτο δεν λεει κατι;

  22 Μαΐου στις 11:52 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Χρήστος Μπίτος ΚΡΥΒΟΜΑΣΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ!

  22 Μαΐου στις 11:53 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  ειρηνη τσιογκα Γιατι το λες αυτο;

  22 Μαΐου στις 11:54 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Χρήστος Μπίτος ΕΙΡΗΝΗ ΠΡΙΝ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΕΚΦΥΛΙΣΤΗΚΕ Η ΓΙΟΡΤΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 15 ΧΡΟΝΙΑ

  22 Μαΐου στις 11:56 μ.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Ελένη Βασιλείου Δεν φταίμε εμείς για αυτό.καποιοι άλλοι το δημιούργησαν και απλά εμείς το εξέλιξη με χωρίς να θελουμε να παραμερισουμε και να μειώσουμε την γιορτή του Αγίου Αθανασίου.

  23 Μαΐου στις 12:01 π.μ. · Μου αρέσει!
• 

  ειρηνη τσιογκα Καλα τακη οτι πεις δεν σου χαλαω χατηρι

  23 Μαΐου στις 12:01 π.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Χρήστος Μπίτος ΤΟ ΑΝ ΜΕΙΩΘΗΚΕ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ. ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΕ ΣΩΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΚΠΤΩΣΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

  23 Μαΐου στις 12:05 π.μ. · Μου αρέσει!
• 

  Στεργιος Μιχος Καλησπέρα συγχωριανοί...Μας στενοχωρείτε χωρίς να υπάρχει λόγος, αφού οι δυό γιορτές έχουν διαχωρισθεί. Καλή διασκέδαση σας εύχομαι και..."ειρήνη υμίν"!!!! Δυστυχώς εγώ δεν μπορώ να παρευρίσκομαι και λυπάμαι πολύ γι΄αυτό....
•  *********************************************************************************
• Σχόλιο από Μοναχικός Λύκος
• 
  

  Συγνώμη παιδιά που σας στέλνω από εδώ το μήνυμά μου αλλά δεν μπορώ να γράψω απ’ την ομάδα σας διότι δεν είμαι μέλος της  γι’ αυτό και θα το κάνω από εδώ.

  
  

  Τάκη,

  Κάποτε εδώ και πολλά – πολλά χρόνια, σχεδόν τότε που πρωτοήρθα στο χωριό από το Λαύριο, ο Τότε πρόεδρος Ιωάννης Τόλης μαζί με το κοινοτικό συμβούλιο  αποφάσισαν να καθιερώσουν στις 2 Μαΐου  ημέρα του Αγίου Αθανασίου μια γιορτή με ποτά της κοινότητας και με κοτόπουλα των πτηνοτρόφων του χωριού. Αργότερα και επειδή συνήθως έπεφτε πάντα σε εργάσιμη ημέρα, καθιερώθηκε και γίνονταν η γιορτή την πρώτη Κυριακή του Μαΐου.

  
  

  Αφού λοιπόν τα κοτόπουλα τα έβαζαν πάντα οι πτηνοτρόφοι του χωριού, η Πίνδος και ο Νιτσιάκος, σκέφτηκαν να την μετονομάσουν σε γιορτή του κοτόπουλου. Που είναι το παράλογο Χρήστο;

  
  

  Στις 2 Μαΐου η εκκλησία λειτουργεί έτσι και αλλιώς αλλά δεν γίνεται πανηγύρι… Κερνάει η εκκλησία ένα λουκούμι στους παρευρισκόμενους και πάπαλα…. Δηλαδή Χρήστο αυτό ενωχλεί κάποιους είναι, το  γιατί γίνεται η γιορτή του κοτόπουλου στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου ή επειδή διοργανώνεται απ’ τον εκπολιτιστικό σύλλογο;