Κυλιόμενο κείμενο
Αποποίηση ευθύνης...
''Πάμε στοίχημα''
Αγαπητοί αναγνώστες
- Αρχική
- Ειδησιογραφία
- Επιστήμη - Τεχνολογία
- ΕΠΙΣΤΗΜΗ
- ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
- ΝΤΕΡΝΕΤ
- ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ
- Webtrent.gr
- Hackers & Crackers
- PC Ασφάλεια
- PC Προγράμματα
- Έλεγχος & Επιδιόρθωση PC
- Μεταχειρισμένα PC
- PCs Tips
- PCs Tricks & hints
- Microsoft -Windows
- Δωρεά Download 1
- Δωρεά Download 2
- PC Εργαλεία
- Ανάκτιση διαγραμμένων
- Επαναφορά κωδικών
- Greek PC & Software
- Data Repair-Spyware
- Τεχνική Υποστήριξη PC's
- Φυσική
- Φιλοσοφία
- Χρήσιμα
- Ρώτα να μάθεις
- Δημόσιες Υπηρεσίες
- ΟΤΕ Κεντρική Σελίδα
- Τηλεφωνικός Κατάλογος_1
- Τηλεφ. Κατάλογος 2
- Κατάλογος Κινητών
- Χρυσός Οδηγός
- ΒΡΙΣΚΩ
- Ταχυδρομικός Κώδικας
- Κατάλ. Ταχ/κών Κωδικών
- Ε.Ε.Τ.Τ.
- Κ.Ε.Π.
- Εθν.Πύλη Δημόσ.Διοίκησης
- Δημόσ. Ιστοχώροι
- Αστυνομικές Υπηρεσίες
- Ο.Α.Ε.Δ.
- ΙΚΑ Τηλ.Κατάλογος
- IKA-ETAM
- Ο.Γ.Α.
- Ελληνικές ιστοσελίδες
- Ηλεκτρονικές Υπηρεσίες
- Επικοινωνία
- Αγροτικά
- ΔΙΑΦΟΡΑ
Σχόλια από "Μοναχικός Λύκος"
Η σελίδα "Μοναχικός Λύκος" θεωρεί αυτονόητο ότι όλοι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα σχολιασμού, κριτικής και ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θα θέλαμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν θα δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, ή υβριστικού, ή προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου.
Επίσης, σύμφωνα με τις αρχές μας, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Οπότε, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η σελίδα "Μοναχικός Λύκος" δεν θα δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον εκάστοτε συντάκτη τους και το περιεχόμενό τους δε συμπίπτει κατ' ανάγκην με την άποψη της σελίδας μας.
Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014
Ο “Πραχτικισμός” στο εθνικό ζήτημα – V. I. Lenin
Δευτέρα 28 Απριλίου 2014
Ρωτώ να μάθω την αλήθεια
Στην Πλατωνική "Αλληγορία του Σπηλαίου" το θέμα που τίθεται είναι η θέαση του Αγαθού, της Αλήθειας και το χρέος των Φιλοσόφων που έχουν αντικρίσει την Αλήθεια, απέναντι στους δεσμώτες. Στην Αλληγορία, το Αγαθό ταυτίζεται με το πραγματικό Φως. Η Αλήθεια για τον πλατωνικό Σωκράτη είναι Φως που στην αρχή πονάει τα ευαίσθητα απ' το σκοτάδι μάτια.
Τι είναι όμως η Αλήθεια για καθέναν από εμάς; Υπάρχει απόλυτη Αλήθεια που να μπορεί να γίνει σημείο αναφοράς των "πνευματικών ανθρώπων" που ασχολούνται με τα Κοινά και την οποία να μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν στον "απλό λαό";
Με κατατρύχει αυτές τις ημέρες το εξής ερώτημα: είμαστε σε θέση, εάν υπάρχει αυτή η Αλήθεια, να βγούμε, μηδενός εξαιρουμένου, από το "εγώ" μας και να την αποδεχτούμε; Εάν δούμε τα πράγματα επαγωγικά, δηλαδή με βάση τις συμπεριφορές απέναντι στην αλήθεια ή στις αλήθειες καθενός, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως δεν είμαστε! Δεν υπάρχει καμιά διάθεση συνδιαλλαγής και συγκατάβασης έστω απέναντι στην εκπροσώπηση του διαφορετικού. Δεν αναφέρομαι διόλου σε ζητήματα μειονοτήτων κλπ τέτοιων θεμάτων. Το πρόβλημα έγκειται στην όποια αποδοχή της ετερότητας! Είναι αδύνατον, είναι ολοκληρωτική άποψη, να πιστεύει κάποιος πως για x, z λόγους είναι η προσωπική του γνώμη και η μια και μόνη αλήθεια!
Αυτό συμβαίνει τις ημέρες τούτες! Κάθε πολιτική αποχρώσα και κάθε οπαδός, κυρίως, μεταφράζουν σε απόλυτη αλήθεια τις θέσεις τους, γεγονός που παραπέμπει σε άλλες εποχές και σχεδόν συνιστά κίνδυνο. Παράλληλα φανερώνει μια μάλλον "εγγενή" αδυναμία εξόδου απ' την υποκειμενική ασφάλεια του μικρόκοσμού μας. Βλέπεις ανθρώπους να διαλέγονται κι αυτό που κάνουν μόνο διάλογος να μην είναι καθώς βασικοί τρόποι πειθούς αλλά και μέσα, με προεξάρχουσα τη λογική και τα επιχειρήματα, να απουσιάζουν. Εμμονικά σχεδόν παραμένουν στις όποιες θέσεις τους, αδυνατούν να δουν πιθανά λάθη και ασχολούνται μόνο με το πως θα μειώσουν τον "αντίπαλο" ηθικά κυρίως στα μάτια αυτών που παρακολουθούν κι ενίοτε παρεισφρύουν προς επίρρωσιν αυτού που υποστηρίζουν κάνοντας την κουβέντα ένα αλαλούμ απόψεων ή μάλλον εντυπώσεων. Τα πάντα κατά μίμηση των πάνελ στα ΜΜΕ...
Ούτε μια σιωπή να εξεταστεί αυτό που λέει ο Άλλος, ο όποιος Άλλος! Ούτε μια παύση να κάνει ο καθένας την αυτοκριτική του. Ταυτόχρονα, καθένας που διαφωνεί κι αδυνατεί να συλλάβει τη σκέψη του άλλου σπεύδει να υπονομεύσει, να λασπολογήσει, να κολλήσει ταμπέλλες!
Στο διάλογο πάμε να σώσουμε την Αλήθεια....... Όλοι εμεις από 45 και κάτω έχουμε διδαχτεί κι όσοι έλαχε, διδάσκουμε αυτή τη ρήση ενός ανθρώπου προοδευτικού για την εποχή του, δυστυχώς και στη δική μας, αφού ο λογικοκριτικός στοχασμός οπισθοχωρεί ραγδαία.
Τι να σώσουμε τελικά αφού δεν υπάρχει έστω κοινό σημείο αναφοράς ούτε ως προς τις αξίες!
Λες "άνθρωπος" και μέσα στην κοινωνία υπάρχει διχογνωμία όχι για το τι αλλά, για το ποιος!!! Λες "δημοκρατία" και υπάρχει άγνοια του τι είναι ενώ επιθυμούν διακαώς μια Χούντα να λύσει τα προβλήματά τους! Πώς;;; Με την επιβολή θανατικής ποινής! Να μιλήσεις μετά για ανθρώπινο δικαίωμα!
Θέλει τόλμη, ανδρεία, γενναιότητα να μπορείς να βγεις από τα τόσο στενά όρια του "εγώ" για να δεις το μεγαλείο του "εμείς" και της Αλήθειας ως φαινόμενο καθολικό! Και ξέρω ήδη τι θα πουν κάποιοι διαβάζοντας αυτό το σημείο: "Εννοείς βέβαια την αλήθεια που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ! Δε σφάξανε!" Και πάλι η ίδια απογοήτευση....Όχι, εννοώ την καθολική Αλήθεια που θέλει τον Άνθρωπο Άνθρωπο, με δικαιώματα και υποχρεώσεις, που σκοπεύει στην προσωπική αλλά και κοινωνική ολοκλήρωση...που είναι Φως κι ανήκει σε Όλους!!!
Εννοώ επίσης πως για να γίνει αυτό ξεκινάμε από τις μικρές καθημερινές αλήθειες των άλλων. Το πρώτο βήμα για τον φασισμό είναι στην άρνηση ν' αντέξω την ετερότητά σου και στην καχυποψία πως μου την επιβάλεις! Αυτό είναι φοβική στάση, χωρίς επιχειρήματα, νεοναζιστική, που θέλει τους πάντες κλώνους. Μορφές ευγονισμού σκέψης και συμπεριφοράς πάντα υπήρχαν....
Προσδοκώντας σε μια άλλη ζωή, απαλλαγμένη από δεσμά και προκαταλήψεις....
Τρίτη 15 Απριλίου 2014
Παράξενες θεωρίες για τον Ιησού
Κυριακή 9 Ιουνίου 2013
Το Αναπόφευκτο της Προσωπικής Προσέγγισης του Θεού
Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013
Το Μυστήριο της Ύπαρξης
Σύμφωνα με την «Θεωρία της Ενιαίας Πραγματικότητας», της «Μίας Συνείδησης», (της Αντίληψης ότι «Μόνο Θεός Υπάρχει», «Όλα Είναι Θεός», κι ότι δεν υπάρχει τίποτα έξω από τον Θεό) η Συνείδηση Είναι Μία, Ένα Ενιαίο Πεδίο Αντίληψης, Εντός του Οποίου Εκδηλώνονται τα πάντα.
Αυτό σημαίνει ότι, αυτό που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται σαν Ύστατη Πραγματικότητα (Απόλυτη, Αντικειμενική, Υπερβατική, κλπ.), Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν Θεό, Απλώνεται κι Αγκαλιάζει τα πάντα, Στηρίζει τα πάντα, Εμπεριέχει κι Εμπεριέχεται στα πάντα. Στην πραγματικότητα Θεός και κάθε τι (οποιαδήποτε μορφή ύπαρξης) ταυτίζονται μυστηριωδώς (θα το εξηγήσουμε πιο κάτω). Ουσιαστικά ο Θεός κι όλες οι υπάρξεις, εγώ, εσύ, οποιοσδήποτε, είναι το ίδιο πράγμα.
Βέβαια, ένα ον απορροφημένο στην ατομική ύπαρξη (ύπαρξη της οποίας αγνοεί την Ουσία, την Πηγή και το Στήριγμα) δεν μπορεί να κατανοήσει πως είναι δυνατόν ο Απέραντος Θεός κι αυτό το περιορισμένο, και μέσα στην άγνοια, πλάσμα μπορεί να είναι το ίδιο. Κι όμως αυτό για κάποιους είναι ολοφάνερο και βιώνεται κι αποδεικνύεται και μπορεί ακόμα και να διατυπωθεί με λόγια. Ασφαλώς το ζητούμενο είναι να Βιώνουμε την Πραγματικότητα κι όχι να φτιάχνουμε ωραίες θεωρίες περί της Πραγματικότητας. Εναπόκειται όμως στον καθένα να κατανοήσει και να βιώσει αυτά που λέμε.
Εδώ και τριάντα χιλιάδες χρόνια που άρχισε ουσιαστικά ο πολιτισμός (που οι ρίζες του απλώνονται πίσω, σε εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης του ανθρώπου…) υπήρξαν πολλοί σοφοί άνθρωποι που «βίωσαν βαθιά μέσα τους» την ενότητα του Όντος, ακόμα κι αν δεν μπορούσαν να εκφράσουν λεκτικά και με ακρίβεια στους όρους της διανόησης αυτό το μυστικό βίωμα.
Τις τελευταίες χιλιετηρίδες δημιουργήθηκε μια μυστική παράδοση που απλώθηκε σε όλο το γνωστό κόσμο (με την μετανάστευση των λαών, την επικοινωνία, κλπ.). Από αυτή την παράδοση άντλησαν την κατανόηση για την Πραγματικότητα όλοι οι γνωστοί διδάσκαλοι, σαν τον Λάο Τσε, τον Βούδα, τον Ιησού, κι όλοι οι μεγάλοι μυστικιστές και φιλόσοφοι. Πριν τον Βούδα υπήρξαν, σύμφωνα με την βουδιστική παράδοση (κι αυτό είναι αλήθεια) κι άλλοι Βούδες. Πριν τους φωτισμένους διδασκάλους υπήρξαν κι άλλοι διδάσκαλοι, κι ασφαλώς εμφανίστηκαν και μετά από αυτούς πολλοί αγνοί μυστικιστές.
Ας μην είμαστε αφελείς: Η Ιστορία (παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των ιστορικών) δεν είναι ακριβής καταγραφή όσων εξελίχθηκαν στον πλανήτη, αλλά αυτά που γνωρίζουμε εμείς (ή φανταζόμαστε, ή κατασκευάζουμε): Η Ιστορία είναι απλά η εικόνα που σχηματίζουμε εμείς (ή θέλουμε να έχουμε εμείς) για την ιστορική πορεία του ανθρώπου. Η Ιστορία είναι συχνά πλαστή, νοθευμένη ελλιπής, ή «κατευθυνόμενη».
Σε τι συνίσταται λοιπόν το πρωταρχικό μυστικό βίωμα όλων όσων το Βίωσαν (και το περιέγραψαν με διάφορους τρόπους); Τι είναι αυτό που Βίωσε ο Βούδας; Τι είναι Φώτιση; Τι είναι το Νιρβάνα; Τι είναι αυτό που Βίωσε ο Ιησούς και το διατύπωσε με την φράση «εγώ κι ο Θεός είμαστε ένα»;
Πως είναι δυνατόν να είναι αλήθεια αυτό που δίδαξε κι ο Βούδας (που έλεγε ότι όλοι είμαστε Βούδας), κι ο Ιησούς που ταύτιζε το Θεό με την Αλήθεια και την Ζωή;
Πως είναι δυνατόν ο Απέραντος Θεός κι ο άνθρωπος, εγώ, εσύ, ο άλλος, ο καθένας, να είμαστε Ουσιαστικά το ίδιο; Κι αυτό, όχι σαν μια θεωρία, αλλά σαν Βίωμα, ζωή, καθημερινή ζωή;
Πως είναι δυνατόν στα Πλαίσια της Μιας Συνείδησης, της Μιας
Ενιαίας Αντίληψης (Ενός Ανοικτού Πεδίου Αντίληψης) η Ενότητα του Όντος να
ταυτίζεται με την ατομικότητα (την ατομική αντίληψη και την ατομική
δραστηριότητα) και την πολλαπλότητα; Ενότητα κι ατομικότητα/πολλαπλότητα είναι
καταστάσεις, πράγματα, αντιφατικά.
Τι συμβαίνει πραγματικά;
Τι είναι πραγματικά η Ύπαρξη; Ποιο Μυστήριο κρύβεται εδώ; Και πως μπορούμε να Κατανοήσουμε ότι «Όλα Είναι Ένα»;
Στην πραγματικότητα, η Πραγματικότητα, ο Θεός, η Αληθινή Φύση
(όπως κι αν το πούμε είναι το ίδιο), είναι Απλή Ενιαία Ανεμπόδιστη Αντίληψη,
Τελείως Απλή, Τελείως Καθαρή, σε σημείο που να την αντιλαμβανόμαστε σαν
Κενότητα (ο Χωρίς Ιδιότητες Θεός, η Κενότητα των βουδιστών, κλπ.). Κι ό,τι
Εμπεριέχει Αυτή η Αντίληψη είναι το ίδιο απλό, κι όλες οι διαδικασίες (της
«δημιουργίας») είναι το ίδιο απλές. Στην πραγματικότητα το «Μυστήριο της
Ύπαρξης» είναι Προφανές, τελείως απλό, και κατανοητό. Θα το εξηγήσουμε αυτό
αμέσως.
Η Ενότητα του Όντος «αναφέρεται» στην Ίδια την Φύση της Πραγματικότητας, στην Καθαρή Αντίληψη (που Αποκαλύπτεται σε Κατάσταση Ηρεμίας ολοκάθαρα), ενώ η ατομικότητα (πολλαπλότητα) «αναφέρεται» στην Κίνηση της Αντίληψης μέσα στους όρους της σχετικότητας, του περιορισμένου, του χώρου και του χρόνου (σε διάφορα πεδία ύπαρξης). Είναι η Ίδια, η Μία Αντίληψη, σε Κατάσταση Ηρεμίας και σε Κίνηση. Η Αντίληψη σε Κατάσταση Ηρεμίας Αποκαλύπτεται όπως Είναι. Η Αντίληψη σε Κίνηση μολονότι Υπάρχει Ακέραια και Υποστηρίζει την κίνηση δεν εκφράζεται πλήρως αλλά «περιορισμένα» μέσα στην ατομικότητα και στην ατομική δραστηριότητα (σε μυριάδες ατομικότητες που συνιστούν την πολλαπλότητα).
Στην πραγματικότητα η Αντίληψη Είναι Ίδια και στην Ηρεμία και
στην Κίνηση. Η κίνηση, η ατομικότητα, πηγάζει και στηρίζεται στην Μία Αντίληψη,
μολονότι προβάλλεται σαν κάτι «ξεχωριστό».
Τι είναι στην πραγματικότητα η ύπαρξη; η ατομικότητα; η κίνηση της Αντίληψης;
Είναι ένας «συνειδησιακός κόμβος» μέσα στο Ενιαίο Πεδίο Αντίληψης, μια «βασική αντίληψη ύπαρξης». Γύρω από αυτή την «βασική αντίληψη» δομείται ολόκληρη η ύπαρξη κι η δραστηριότητά της. Αυτή η «περιορισμένη αντίληψη» τροφοδοτείται συνεχώς με νέα στοιχεία που αντικαθιστούν τα προηγούμενα και που δίνουν την θέση τους στα επόμενα. Έτσι η ύπαρξη είναι μια «ροή συνειδητότητας», μια «ροή συνειδησιακών συμβάντων», ένα «γίγνεσθαι». Έτσι όριζε την «σχετική ύπαρξη» ο Βούδας πριν 2500 χρόνια.
Στα βήματα αυτής της αντίληψης ο Γουίλιαμ Τζέιμς, μεγάλος θεόσοφος, φιλόσοφος, και ψυχολόγος, πριν 100 χρόνια, δίδασκε στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο (Χάρβαρντ) ότι η ύπαρξη είναι ένα «ρεύμα συνειδητότητας», δηλαδή μια κίνηση της Αντίληψης κι όχι μία σταθερή οντότητα. Κι αναρωτιόταν αν αυτό το ρεύμα συνειδητότητας υπάρχει ανεξάρτητα από το Ενιαίο Πεδίο.
Αυτό που υπάρχει πραγματικά είναι ένα γίγνεσθαι κι όχι ένα ον, μια ψυχή, ένα πνεύμα, μια ύπαρξη, ή οτιδήποτε άλλο (σαν ένα σταθερό πράγμα).
Αν αυτό συμβαίνει πραγματικά, αν η ατομικότητα είναι απλά μια κίνηση της Αντίληψης, ένα ρεύμα συνειδητότητας, ένα γίγνεσθαι, αυτό σημαίνει ότι «εμφανίζεται» μέσα στο Ενιαίο Πεδίο, ρέει, έχει συνέχεια στους κόσμους (που είναι καταστάσεις, βαθμίδες, Αντίληψης), και τελικά «εξαφανίζεται» μέσα στην Ενοποιημένη Αντίληψη.
Το ρεύμα συνειδητότητας αλλάζει συνεχώς και τροφοδοτεί νέες καταστάσεις ύπαρξης και μολονότι εξαφανίζεται από τον υλικό κόσμο, το νέο γίγνεσθαι που θα εμφανιστεί σε άλλους κόσμους αντίληψης, η ξανά στον υλικό κόσμο είναι «συνέχεια» του προηγούμενου… κι έτσι συνέχεια πορεύεται το γίγνεσθαι μέχρι την τελική εξαφάνιση (πιο σωστά «ανάδυση») στην Διευρυμένη Αντίληψη της Ενότητας του Όντος.
Αυτό σημαίνει ότι η Αντίληψη Είναι Μια και στην Ηρεμία και στην Κίνηση. Η Αντίληψη Στηρίζει κάθε ατομικό γίγνεσθαι και η Αντίληψη Αποκαλύπτεται όταν «υποχωρεί» η ατομική δραστηριότητα. Αυτό σημαίνει ότι Είμαστε Πάντα η Πραγματικότητα, ο Θεός, ότι Είμαστε Πάντα, Εδώ, Τώρα, Ελεύθεροι, ότι η ατομική δραστηριότητα που Εδράζεται στην Μια Αντίληψη δεν είναι κάτι διαφορετικό, είναι μόνο μία κίνηση της Αντίληψης, μέσα στο Ενιαίο Πεδίο.
Σε Κατάσταση Ηρεμίας, σε Κίνηση, Είμαστε Πάντα το Ίδιο. Δεν υπάρχει πραγματική εξέλιξη, «πτώση», «φώτιση», τίποτα… υπάρχει μόνο η κίνηση της Αντίληψης
Στην πραγματικότητα όλη η «δημιουργία είναι μία πνευματική
διαδικασία, μία νοητική κατασκευή. Όλα είναι Αντίληψη (ακόμα κι αν εμφανίζονται
σαν διαδικασία, ενέργεια, και σαν παγωμένη ύλη).
Τελικά λοιπόν τι είναι Φώτιση;
Η Αντίληψη Είναι Μία, Ίδια και στην Ηρεμία και στην Κίνηση (όταν αναδύεται η ατομικότητα). Στην Κίνηση όμως η Αντίληψη (που Υποστηρίζει την ύπαρξη) δεν γίνεται άμεσα Αντιληπτή, Αποτελεί το Βάθος της ύπαρξής μας, το Εσώτερο Είναι μας. Αυτό που «προβάλλεται» και απορροφά την Αντίληψη είναι η ατομική δραστηριότητα. Όταν αυτή η «εξωτερική δραστηριότητα» «καταλαγιάσει» τότε Αποκαλύπτεται η Αληθινή Φύση της Αντίληψης, η Αντίληψη της Ενότητας του Όντος ( κι η ατομική δραστηριότητα αποκαλύπτεται σαν αυτό που είναι πραγματικά, δηλαδή μία κίνηση της Αντίληψης). Μόνο σε Κατάσταση Ηρεμίας Αποκαλύπτεται η Πραγματική Φύση της Αντίληψης, ενώ στην κίνηση κρύβεται πίσω από την ατομική δραστηριότητα.
Έτσι η Πραγματοποίηση, η Φώτιση, δεν Αποτελεί κάτι άλλο από Αυτό που Υπάρχει Ήδη. Αποκαλύπτεται Αυτό που Υπάρχει Εξ’ Αρχής. Είναι (ήταν) η ατομική δραστηριότητα που μας εμπόδιζε να δούμε.
Στην πραγματικότητα όλες οι πνευματικές προσπάθειες, όλες οι διαλογιστικές πρακτικές, όλες οι προσευχές, δεν έχουν σκοπό να μας Αποκαλύψουν κάτι, αλλά να διώξουν τα σύννεφα της ατομικής δραστηριότητας για να Φανεί η Πραγματική Φύση της Ανεμπόδιστης Αντίληψης. Όταν Κατανοηθεί η Ενότητα του Όντος, η Ενιαία Πραγματικότητα, και στην Ηρεμία και στην Κίνηση, ο φωτισμένος μπορεί να επιστρέψει στην δραστηριότητα γνωρίζοντας πλέον τι κάνει.
Συμβαίνει συχνά σε αυτούς που «ασχολούνται» με τις διαλογιστικές πρακτικές, οι οποίες θα έπρεπε κανονικά να μειώνουν την ατομική δραστηριότητα και να πραγματώνουν την ησυχία, την ηρεμία, την εξάλειψη του εγώ (του ατομικού πυρήνα)… η ίδια η διαλογιστική προσπάθεια να υποκαθιστά την ατομική δραστηριότητα. Τότε γίνεται φανερό ότι αυτού του είδους ο διαλογισμός δεν είναι Αληθινός Διαλογισμός, είναι το εγώ που διαλογίζεται. Σε αυτή την περίπτωση όταν κάποιος σταματήσει να διαλογίζεται τότε Διαλογίζεται πραγματικά.
Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι να Βιώνουμε την Αληθινή Φύση μας, και στην Κατάσταση της Ηρεμίας και στην Κίνηση.
Ο Αληθινός Διαλογισμός δεν είναι προσπάθεια, δεν είναι δραστηριότητα, δεν είναι επίτευξη.
Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι ζήτημα Εσωτερικής Κατανόησης, δηλαδή Διεύρυνσης της Αντίληψης, Άμεση Βίωση της Πραγματικότητας όπως είναι (όχι όπως την πλάθει η ατομική δραστηριότητα).
Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι φυσικός, ανεμπόδιστος, εύκολος.
Ο Αληθινός Διαλογισμός είναι σαν μια ηλιόλουστη μέρα που διώχνει όλα τα σύννεφα της άγνοιας.
Μέσα στο Φως είτε είσαι Ήρεμος, είτε κινείσαι, είναι το ίδιο.
Η Πραγματικότητα Είναι Εξ’ Αρχής Εδώ, Τώρα. Δεν υπάρχει διαχωρισμός σε Πέραν και εδώ. Δεν υπάρχουν άλλοι κόσμοι, σαν «χώροι», παράδεισος, οτιδήποτε. (Υπάρχουν μόνο βαθμίδες Αντίληψης).
Η Πραγματικότητα είναι θέμα Κατανόησης, κι όχι χώρου, ή χρόνου,
η εξέλιξης.
Η Πραγματικότητα Είναι Εδώ. Το Νιρβάνα και το σαμσάρα δεν έχουν
καμία διαφορά.
Ο Σοφός Άνθρωπος Βρίσκει Μέσα του την Αληθινή Φύση του, είναι Ολοκληρωμένος, ούτε έρχεται, ούτε πηγαίνει, ούτε πραγματοποιεί οτιδήποτε. Σε Ηρεμία ή σε δραστηριότητα είναι πάντα το ίδιο. Κανένα εμπόδιο, δεν υπάρχει.
Όλα είναι Φως, Όλα είναι Μακαριότητα, Όλα είναι Πραγματικότητα, Όλα είναι Θεός.
ΠΗΓΗ: http://www.blackstate.gr/ideologia/375-to-mysthrio-ths-yparjhs.html