«Το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα», κυρά μου…

Πηγή: Δηµητρα Μυριλλα  - " Ημεροδρόμος"

“Ο τίτλος του βιβλίου μού φαίνεται υπερβολικά αισιόδοξος. «Και βέβαια αλλάζει!». Κι όμως, πριν από λίγες μέρες ο Αλέξης Τσίπρας έκανε κάλεσμα στο όνομα του ΕΑΜ, ξεχνώντας πόσο ιδρώσαμε για να αφήσουμε πίσω διχασμούς και αίμα”.

Toαπόσπασμα που μόλις διαβάσατε το αλιεύσαμε από την «Εφημερίδα των Συντακτών» (9/8/2014) και αποτελεί μέρος ερώτησης που απευθύνεται προς τη συγγραφέα Αγγέλα Καστρινάκη από τη συντάκτρια της εφημερίδας Βένα Γεωργακοπούλου.

Η απάντηση στην προκειμένη περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει. Το ΕΑΜ που χρησιμοποιείται ως πολιτική αναφορά και πολιτικό πρόταγμα από τον ΣΥΡΙΖΑ ως τους Ανεξάρτητους Ελληνες αποτελεί θέμα μιας άλλης συζήτησης. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, η επίκληση στο ΕΑΜ γίνεται ακριβώς λόγο του ενωτικού και παλλαϊκού του χαρακτήρα.

Αλλά η σύνδεση του ΕΑΜ  με «διχασμούς και αίμα» έτσι όπως διατυπώνεται από τη συντάκτρια στην καλή και έγκυρη «Εφημερίδα των Συντακτών», αφορά την ίδια την πραγματική ιστορία αυτού του τόπου και αυτού του λαού.

Δύο πράγματα μπορεί συμβαίνουν λοιπόν:

-          Πρώτον, κατά τα λεγόμενα της συντάκτριας, συνώνυμο του διχασμού είναι το ΕΑΜ. Και επειδή δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε ότι αυτή είναι η άποψή της, είμαστε υποχρεωμένοι να θυμίσουμε το εξής: Το ΕΑΜ έδρασε και μεγαλούργησε ως παλλαϊκό, πατριωτικό και μαζικό κίνημα στα χρόνια της κατοχής και όχι κάποτε άλλοτε. Στην κατοχή, λοιπόν,  ο αντίπαλος ήταν οι Γερμανοί ναζί, η ελληνική κυβέρνηση που συνεργαζόταν με τους Γερμανούς ναζί, οι Ελληνες γερμανοτσολιάδες, οι χίτες και οι ταγματασφαλίτες. Κι αφού, λοιπόν, το ΕΑΜ προκάλεσε διχασμό, τότε η μόνη επιλογή που είχε ώστε να μην διχάσει ήταν να συνεργαστεί με τους παραπάνω… Άλλη ενότητα δεν μπορούσε να υπάρξει… Αυτήν άραγε εννοεί;

-          Δεύτερον, ενδέχεται να υπάρχει σύγχυση μεταξύ του ιστορικού χρόνου στον οποίο συγκροτήθηκε και έδρασε το ΕΑΜ και του ιστορικού χρόνου κατά τον οποίο συνέβη ο Εμφύλιος. Κι επειδή τα πραγματικά γεγονότα είναι κουκιά μετρημένα – οι ερμηνείες των γεγονότων και η θέση που παίρνει κανείς είναι άλλο ζήτημα – αν λοιπόν αναφέρεται στον Εμφύλιο και μιλάει για το ΕΑΜ… θα πρέπει να γνωρίζει ότι από το ’44 και μετά οι αγωνιστές του ΕΑΜ, οι αριστεροί και οι κομμουνιστές κυνηγήθηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν. Αλλά και σ’ αυτή την περίπτωση θα έπρεπε όλοι να ενωθούν για να μπορέσουν οι Αγγλοι, οι Αμερικάνοι και οι αντιδραστικές ελληνικές κυβερνήσεις να  δολοφονούν ανενόχλητοι. Αυτήν  την ενότητα άραγε εννοεί;

Κι επειδή τέτοιες απόψεις είναι οι πραγματικά συνυφασμένες με το διχασμό, τότε θα πρέπει κανείς να διαλέξει: είτε να διαβάσει την ιστορία και αφού τη διαβάσει να διαλέξει την πλευρά του λαού ή την πλευρά των δημίων του (τότε και τώρα)  ή να παραμείνει άσχετος…

Μέχρι τότε, όμως, θα πρέπει να θυμάται ότι τη στιγμή που η ολιγαρχία και η πολιτικοί της εκπρόσωποι συνθηκολογούσαν με τον κατακτητή, το ΕΑΜ συσπείρωνε τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και σ’ αυτόν τον αγώνα έδωσε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Επομένως, δεν θα έβλαπτε και λίγος σεβασμός στο αίμα αυτών των χιλιάδων.

Πηγή: http://tsak-giorgis.blogspot.gr/

Από το κάψιμο βιβλίων του Μεταξά στο "κάψιμο μυαλών" από Πρετεντέρη, Παπαχελά και σία

Από giorgis

Του Γ. Γ.

Η φασιστική αντίληψη και η διάθεση να μιμηθεί τον Χίτλερ, οδήγησε στον δικτάτορα Μεταξά σαν σήμερα το 1936 να οργανώσει φιέστες στις κεντρικές πλατείες πόλεων καίγοντας  βιβλία που σύμφωνα με το καθεστώς είχαν  «ανθελληνικό» περιεχόμενο. Παρανάλωμα έγιναν  έργα του Πλάτωνα, του Θουκυδίδη των Γκαίτε, Σω, Φρόιντ, Τολστόι και φυσικά όποιο βιβλίο είχε για την δικτατορία «κομμουνιστικό περιεχόμενο».

Αργότερα και στο διάβα του χρόνου, οι αστικές δικτατορίες του κεφαλαίου «εκσυγχρονίστηκαν».Εβαλαν στόχο να «καίνε μυαλά». Το θεώρησαν ποιο αποτελεσματικό για να εδραιώσουν το σύστημα. Μαζί με την ανοιχτή τρομοκρατία και τις διώξεις προοδευτικών πολιτών έστησαν και τους μηχανισμούς για να «κάψουν» κάθε σκέψη που αμφισβητούσε την δικιά τους εξουσία.

Ηδη αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους Γερμανούς έφτασε στην χώρα μας κλιμάκιο από Βρετανούς πράκτορες με αποστολή να στρατολογεί δημοσιογράφους για την «διαμόρφωση της κοινής γνώμης».

Δεν χρειάστηκε να καταβάλλουν καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια. Τα καθάρματα της «Καθημερινής» επί εποχής Βλάχου αυτοί που θεωρούσαν ότι  «Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν -περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν», απλώς άλλαξαν αφεντικό.

Το ίδιο έγινε και για όσους στελέχωναν το συγκρότημα Λαμπράκη. Οταν τα στρατεύματα του άξονα είχαν καταλάβει την Ελλάδα ο ΔΟΛ τύπωνε όλα τα έντυπα/βιβλία/προκηρύξεις των Ναζί που χρησιμοποιούσαν στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. Τα κονομούσε χοντρά και με τα έντυπα που διέθετε έγραφε εγκώμια για τους κατακτητές. Μάλιστα ο Δημήτρης Λαμπράκης λίγο πριν την Απελευθέρωση καταφεύγει στη Μέση Ανατολή προκειμένου να λάβει δάφνες αντιστασιακού, μόνο που οι Άγγλοι δεν τσιμπάνε και τον κλείνουν στην φυλακή!

Πανεύκολο ήταν δηλαδή να δημιουργηθεί μια στρατιά από «λειτουργούς της κοινής γνώμης» που είχε στόχο να προβοκάρει να παραπληροφορεί να συκοφαντεί κάθε ενέργεια του εργατικού-επαναστατικού κινήματος.

Νέες διαστάσεις παίρνει αυτός ο μηχανισμός με την δημιουργία από την  CIA, στις αρχές του εμφυλίου της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών – Ερευνών (ΚΥΠ-Ε) και την ριζική της αναδιοργάνωση το Μάη του 1953 από τον ελληνοαμερικανό Τομ Καραμεσίνη.

Οι «χαφιέδες πολυτελείας» -έτσι χαρακτηριζόταν οι δημοσιογράφοι  που στελέχωναν αυτούς τους μηχανισμούς γιατί ήταν καλοντυμένοι και είχαν σταθερό μισθό- ήταν η εμπροσθοφυλακή και αποτέλεσαν την ομάδα κρούσης για να υποταχτεί η ελληνική κοινωνία στις εντολές της ντόπιας αστικής τάξης και των ξένων κηδεμόνων της. Αυτοί δεν ήταν βασανιστές στην Γιάρο και στην Μακρόνησο. Δεν κρατούσαν βούρδουλα για να πληγώνουν σώματα. Είχαν όμως πένες και ραδιοφωνικά μαρκούτσια που εγκληματούσαν το ίδιο βάρβαρα αλλοιώνοντας συνειδήσεις, δημιουργώντας εικονικές πραγματικότητες.

Μήπως το ίδιο δεν γίνεται και σήμερα; Δεν είναι ανεκτίμητη η προσφορά στο αστικό σύστημα του Πρετεντέρη, του Παπαχελά, της Τρέμη και όλου αυτού του κηφηναριού στην παράδοση της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας στις εντολές ξένων και ντόπιων καπιταλιστών;

Και μια και μιλάμε γ’ αυτό το θέμα ανασύρουμε από το αρχείο μας ένα κείμενο

Αυτό αναφέρεται στους πρώην αριστερούς δημοσιολόγους  που είτε άλλαξαν τάξη καταλήγοντας καπιταλιστές και στυλοβάτες του καπιταλιστικού συστήματος, είτε πάλεψαν αρχικά από αριστερά δημοσιογραφικά μετερίζια και σήμερα κατάντησαν φερέφωνα των αστών.
Το άρθρο έχει γράψει ο Χρήστος Πασαλάρης στην Real news. (Ανάμεσα στους «εξωμότες» συγκαταλέγει και τον εαυτό του. Και έχει ιδιαίτερη σημασία η περίπτωση του. Ξεκίνησε από γραμματέας της ΕΠΟΝ στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, υπήρξε διευθυντής του «Ριζοσπάστη» φυλακίστηκε, εξορίστηκε, κινδύνευσε να χάσει την ίδια του την ζωή … για να καταλήξει ένας δεξιός δημοσιολόγος).

Ας το προσπεράσουμε αυτό και ας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο του που παρουσιάζει ενδιαφέρον αφού αναφέρει ονόματα των οποίων η πολιτική διαδρομή δεν είναι πολύ γνωστή:

Πέφτει απ’ τα σύννεφα σήμερα κάθε νεαρός αριστερός όταν μαθαίνει ότι μερικοί από τους κορυφαίους παράγοντες της δημόσιας ζωής έχουν αριστεροί προέλευση. Και μόνο στον κρίσιμο χώρο των ΜΜΕ είναι εκπληκτική αναλογία στελεχών προερχομένων από τα κόμματα της Αριστεράς.
Θυμηθείτε ότι και οι πέντε ιδρυτικοί «βαρόνοι του MEGA (Μπόμπολας  Λαμπράκης  Τεγόπουλος Βαρδινογιάννης) ήσαν στα εφηβικά τους χρόνια ΕΠΟΝίτες. Εβγαζαν χωνί, έβαφαν τοίχους έτρεχαν στις διαδηλώσεις.

ΕΠΟΝίτης υπήρξε και ο Αριστείδης Αλαφούζος, αριστερός και ο Μίνως Κυριακού και ο Σωκράτης Κόκκαλης και ο Αρης Βουδούρης και ο Γιώργος Κουρής. Ολόκληρο το Σύστημα των MEDIA κυριαρχήθηκε μεταπολιτευτικά από πρώην στελέχη της Αριστερός…

ΤΟ ΙΔΙΟ και στις μέρες μας: Στις ιστοσελίδες αναφέρονται ως προερχόμενοι από την Αριστερά οι πιο γνωστές πέννες, τα πιο φημισμένα «λαρύγγια»: Από τον Σταύρο Ψυχάρη έως τον Γιώργο Κύρτσο και από τη Μανία Τεγοπούλου έως την Ολγα Τρέμη.

Ιδιαίτερα όμως ευνοήθηκε ο γραπτός αστικός Τύπος, που και αυτός στελεχώθηκε μεταπολεμικά από ικανούς δημοσιογράφους των κυνηγημένων αριστερών εφημερίδων, όπως ο Καβαφάκης, ο Τσαλόγλου, ο Μάνος ο Καμπάνης ο Λιναρδάτος ο Αποστολόπουλος και δεκάδες άλλοι,ανάμεσα τους και ο υπογράφων…

ΟΙ ΤΟΤΕ εκδότες, ιδιαίτερα ο Νάσος Μπότσης ο Δημήτρης Λαμηράκης και ο Γεώργιος Βλάχος «ψάρευαν» αριστερούς συντάκτες για δύο λόγους: Γιατί ήσαν «καθαροί» (δηλαδή έντιμοι) και -το σπουδαιότερο- γιατί ήσαν φθηνοί!.. Ανάμεσα στους αριστερούς δημοσιογράφους που έγιναν σημαντικοί παράγοντες στη «Νέα Δημοκρατία» είναι ο Χρύσανθος Λαζαρίδης κορυφαίος σύμβουλος του πρωθυπουργού, και η Σοφία Βούλτεψη (θυγατέρα του σπουδαίου φίλου μου Γιάννη, που έφυγε τέτοιες μέρες του 2010), κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Ν.Δ.

Πηγή:http://tsak-giorgis.blogspot.gr/

Μετά την μπλούζα με τον παπαγάλο η Ραχήλ Μακρή έβαλε ενα strapless μπλουζάκι για να βγει στον ΑΝΤ1 [εικόνα]

 Σχόλιο από Μοναχικός Λύκος…

Ματάκηδες, ε, ματάκηδες!...  

Την επόμενη φορά θα της πω να βγει γυμνή με μαγιό στα κανάλια και κάποιοι ηδονοβλεψίες σαν κι’ εσάς  να πάθετε σεξουαλικό τραλαλά και να μην σας ξανά κάνει «κούκου»!...

Α να χαθείτε ρε μπανιστιρτζήδες!... Βρείτε να ασχοληθείτε με τίποτ’ άλλο…. Στην Βουλή υπάρχουν 155+ένας Διάβολοι, Δράκοι, Σαύρες και Στουρνάρια που μας ρουφάνε το αίμα κάθε μέρα και μας γαμάν χωρίς σάλο…, εσείς ρε μπανιστιρτζήδες απ’ τα κουτσομπολιά  πάτε να βγάλετε το ψωμί σας;… Στα γυναικεία μπλουζάκια και μπούτια πέφτει το αλλήθωρο  μάτι σας;… 

Μετά την μπλούζα με τον παπαγάλο η οποία έκλεψε ομολογουμένως τις εντυπώσεις στη Βουλή και όχι μόνο, η βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ Ραχήλ Μακρή, αποφάσισε για άλλη μια φορά να ντυθεί με ιδιαίτερο τρόπο, φορώντας strapless μπλούζα στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1.

Η κ. Μακρή, εμφανίστηκε στην εκπομπή του ΑΝΤ1 ντυμένη... ελαφρά, με μια μαύρη strapless μπλούζα η οποία παραπέμπει μάλλον σε ενδυμασία για νυχτερινή έξοδο και άσκησε σκληρή κριτική στον υφυπουργό Ραδιοτηλεόρασης Παντελή Καψή.

Πηγή http://www.iefimerida.gr/

Καψής: Σήμερα θα βγει το δελτίο ειδήσεων της ΔΤ -Τα τεχνικά προβλήματα είναι τεράστια

Σχόλιο από Μοναχικός Λύκος 

Α, ρε φουκαρά Παντελή Καψή....  Δεν κατάλαβε ακόμα κανένας σας απ' το ΠΑΣΟΚ ότι με αυτά που κάνουν οι συμπέθεροί σας και με τα μαθητούδια της πληροφορικής και με τους μαθητευόμενους Hacker’s και Cracker's που σου πρότειναν να προσλάβεις για τεχνικούς στη ΔΤ , πάνε να σας βγάλουν όλους εσάς άχρηστους;....

Κοιμήσου αγόρι μου…, κοιμηθείτε λίγο ακόμα εσείς του ΠΑΣΟΚ και σε λίγο καιρό θα βλέπει ο κόσμος τον Ήλιο μας και θα λέει: Κάπως έτσι αλλά μισός και πράσινος ήταν και ο ήλιος του Πασόκ…    

Σήμερα τελικά θα βγει στον αέρα το πρώτο δελτίο ειδήσεων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης ανέφερε ο υφυπουργός Παντελής Καψής, αφού χθες τα μεγάλα τεχνικά προβλήματα δεν επέτρεψαν τη μετάδοση του.

Μιλώντας στον ANT1 ο κ. Καψής παραδέχθηκε ότι οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές. «Τα τεχνικά προβλήματα είναι τεράστια. Παρόλα αυτά προχωράμε και το επόμενο στάδιο είναι να βγούμε στο ραδιόφωνο».

Υπογράμμισε ακόμη ότι όλες οι διαδικασίες που ακολουθούνται είναι διαφανείς. «Όποιος θέλει να κάνει ένσταση είναι ανοιχτά τα στοιχεία και αν υπάρχει το παραμικρο είμαι εδώ να τα κοιτάξω», πρόσθεσε.

Αδήλωτη εργασία στην ΔΤ

Με όρους ιδιωτικής πρωτοβουλίας φαίνεται ότι αποφάσισε να λειτουργήσει και την παράνομη ΔΤ η κυβέρνηση

Η ΕΣΗΕΑ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ απέστειλε σήμερα την ακόλουθη καταγγελία προς τον Ειδικό Γραμματέα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας κ. Μιχάλη Κανδαράκη, κοινοποιούμενη και προς τον Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων, κ. Γιάννη Βρούτση, τον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ, τον Διοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κ. Ροβέρτο Σπυρόπουλο και τον Πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ:

«Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Σ.Η.Ε.Α. καταγγέλλει το γεγονός ότι ορισμένοι συνάδελφοι παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο τηλεοπτικό κανάλι με την επωνυμία Δ.Τ. (Δημόσια Τηλεόραση), απασχολούμενοι στα κτίρια της Γενικής Γραμματείας Τύπου (οδός Αλεξάνδρου Πάντου αρ. 9) και στις εγκαταστάσεις της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (Λεωφόρος Μεσογείων αρ. 136), καθώς και στην οδό Μουρούζη και Ρηγίλλης, δίχως να έχουν υπογράψει συμβάσεις εργασίας ούτε όμως και να τηρείται η εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία.

Ειδικότερα, παρά τις δηλώσεις του Υπουργού Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, περί πάταξης της αδήλωτης εργασίας, η Κυβέρνηση, λειτουργώντας πειρατικά το προαναφερόμενο τηλεοπτικό κανάλι, απασχολεί συναδέλφους χωρίς τις απαιτούμενες εκ του νόμου διατυπώσεις.

Επειδή λοιπόν, κατά τις δηλώσεις του Υπουργού «Το ΣΕΠΕ αποτελεί την αιχμή του δόρατος στην μάχη κατά της αδήλωτης εργασίας και της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας», και επειδή οι πράξεις αυτές παρεκκλίνουν από κάθε λογικό και νομικό πλαίσιο, σας καλούμε να διενεργήσετε τους απαραίτητους ελέγχους επιβάλλοντας τις αντίστοιχες διοικητικές κυρώσεις και για τις νόμιμες ενέργειές σας.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Προεδρεύων

Δημήτρης Τρίμης»

Πηγή: http://info-war.gr/

Δυναμική πρωτοβουλία ΣΥΡΙΖΑ για την εξάλειψη του μεταπολιτευτικού καρκινώματος της διαπλοκής

 

Αποφασιστικό πλήγμα στα υπερχρεωμένα ΜΜΕ των καναλαρχών και, διά αυτού, τέλος στη διαπλοκή του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος, των χρεωκοπημένων τραπεζών και των μέσων ενημέρωσης, αυτού του τριγώνου δηλαδή που στηρίζει με κάθε μέσο τα Μνημόνια τρία χρόνια τώρα, δεσμεύτηκε να δώσει ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας παρουσιάζοντας τις προτάσεις του κόμματός του για τον μιντιακό χάρτη.

"Μας αρκούν μόλις λίγα 24ωρα, αρκεί να έχουμε τη στήριξη του λαού" τόνισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ για το θέμα της ημέρας, την ΕΡΤ, δεσμεύτηκε πως "το άθλιο σχέδιο της τρικομματικής κυβέρνησης θα μείνει στα χαρτιά".

Οι προτάσεις που θα βάλουν τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό -και όχι μόνον- τοπίο έγιναν με ικανοποίηση δεκτές -όπως φάνηκε και από τις διακοπές με χειροκροτήματα- από τους επαγγελματίες του χώρου (δημοσιογράφους, φωτορεπόρτερ, τεχνικούς) όσο και από τους άλλους πολίτες που διψούν για έγκυρη ενημέρωση και οι οποίοι γέμισαν την αίθουσα του Cine Κεραμεικός.

Την παρουσίαση των προτάσεων από τον Αλ. Τσίπρα πλαισίωσαν ο υπεύθυνος του Τομέα Ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Β. Μουλόπουλος, που περιέγραψε τον άγριο κόσμο των φιλομνημονιακών ΜΜΕ, και η πανεπιστημιακός Μαρία Κομνηνού, που μίλησε με θέμα τις μεταλλάξεις της δημόσιας σφαίρας στην εποχή του Μνημονίου, ενώ ακολούθησε κύκλος παρεμβάσεων και πλούσια συζήτηση.

Σημειώνεται ότι η χθεσινή εκδήλωση ήταν η πρώτη σειράς θεματικών παρεμβάσεων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που θα πραγματοποιηθούν μέσα στο καλοκαίρι. Το θέμα αυτής της πρώτης εκδήλωσης δεν ήταν, εν τέλει, μια τυχαία επιλογή, όπως διευκρίνισε η συντονίστρια της εκδήλωσης και μέλος της Κ.Ε. Ράνια Σβίγκου, και αυτό γιατί, όπως εξήγησε, τα media είχαν καθοριστική συμβολή στη στήριξη του Μνημονίου, ενώ προετοίμασαν κατάλληλα και από πριν το έδαφος για όσα ακολούθησαν στη χώρα μας...

Η χθεσινή παρουσίαση ήταν, εν τέλει, επιστέγασμα δουλειάς μηνών εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και επαφών με εργαζόμενους από τα ΜΜΕ. "Σήμερα ανοίγουμε τη συζήτηση, δεν την κλείνουμε" κατέληξε.

Η διεθνούς φήμης συγγραφέας και δημοσιογράφος Ναόμι Κλάιν απηύθυνε χαιρετισμό στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΜΜΕ. Από έναν προτζέκτορα, η Ν. Κλάιν κάλεσε για μια επανάσταση στα Μέσα και εξήγησε πως το "Λιτότητα ή Βιβλική Αποκάλυψη" είναι ψευτοδίλημμα. Η Ναόμι Κλάιν είπε:

"Γεια σε όλους, εύχομαι να έχετε μια υπέροχη ημερίδα. Έχω μείνει στην Ελλάδα λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα. Έχω δει φανταστικά πράγματα και μίλησα με φανταστικούς ανθρώπους, έχω δει πολύ ισχυρή αντίσταση στη λιτότητα και στις ιδιωτικοποιήσεις και την ανάδειξη μιας αλληλέγγυας οικονομίας. Νομίζω πως είναι πολλά αυτά για τα οποία μπορεί κανείς να ελπίζει και να είναι αισιόδοξος σε αυτή τη χώρα.

Ένα από τα πιο αποθαρρυντικά που έχω δει, όμως, είναι ο ρόλος που παίζουν τα mainstream Μέσα, αυτά που ανήκουν σε επιχειρηματικούς ομίλους, τα οποία διαχέουν και επιβάλλουν συναισθήματα αδυναμίας και απελπισίας στον γενικό πληθυσμό. Ξέρετε πως η Μάργκαρετ Θάτσερ πέθανε πριν από λίγο καιρό και είχα σκεφτεί τότε πως η ιδέα ότι 'δεν υπάρχει εναλλακτική λύση' θάφτηκε μαζί της. Και έτσι έπρεπε. Όμως ανακάλυψα πως η ιδέα ότι 'δεν υπάρχει εναλλακτική λύση' ζει και βασιλεύει στην Αθήνα και επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά από τα Μέσα του κατεστημένου. Αυτός φαίνεται πως είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνονται και πολλοί δημοσιογράφοι το επάγγελμά τους, με το να λένε στον κόσμο πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αποδεχθεί αυτές τις κτηνώδεις πολιτικές λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων, πως τελικά η επιλογή του ελληνικού λαού περιορίζεται στο 'Λιτότητα ή Βιβλική Αποκάλυψη' και πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική.

Αυτό που είναι τόσο επικίνδυνο είναι πως κάνει τον κόσμο να νιώθει ανήμπορος και όταν ο κόσμος νιώθει ανήμπορος, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνος. Νομίζω πως οι δημοσιογράφοι που σκορπούν αυτά τα μηνύματα -αυτά τα ψέματα-, περί αδυναμίας και περί παντελούς έλλειψης εναλλακτικών, έχουν μερίδιο ευθύνης για την ανάδειξη αυτών των επικίνδυνων ιδεών, ακόμη και για την αύξηση των επιθέσεων εναντίον μεταναστών. Γιατί, όταν ο κόσμος νιώθει πως δεν έχει κανέναν έλεγχο πάνω στη ζωή του -καθώς αυτό είναι το μήνυμα που παίρνουν από τους πολιτικούς και από τις εφημερίδες, και από την τηλεόραση- πως 'είστε απολύτως ανήμποροι να επηρεάσετε τη μοίρα σας', τότε θα βρει έστω και ένα μικρό πεδίο στο οποίο θα νιώθει ένα κάποιο αίσθημα εξουσίας ή μάλλον μια ψευδαίσθηση εξουσίας απέναντι σε κάποιον ακόμη πιο αδύναμο.

Οπότε όλα αυτά συνδέονται. Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μια επανάσταση στα μίντια, χρειαζόμαστε Μέσα που να είναι υπόλογα στον κόσμο και ικανά να ανοίγουν πεδία για ελπίδα και προοπτική, να ενθαρρύνουν τη συζήτηση, τη σκέψη και τις ιδέες, αντί να την κόβουν διαρκώς, γιατί στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή η συζήτηση κυρίως κόβεται. Σας ευχαριστώ".

(ΠΗΓΗ: http://www.avgi.gr/
Από http://anemosantistasis.blogspot.gr/

Αποσπάσματα παρεμβάσεων του Βασίλη Μουλόπουλου και της Μαρίας Κομνηνού στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ -«Προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ένα πλαίσιο ριζοσπαστικών ανατροπών στην ενημέρωση”

Βασίλης Μουλόπουλος, δημοσιογράφος και συντονιστής του τομέα Ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: Θέλω να κάνω μια πρόβλεψη για το πώς θα παρουσιάσουν αύριο τα ΜΜΕ τις προτάσεις  που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας. «Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κλείσει τις εφημερίδες και τα κανάλια. Θέλει να καταργήσει την ελευθερία του Τύπου, να κρατικοποιήσει την Ενημέρωση».

Αν η πληροφόρηση δεν είναι ένα εμπόρευμα ή ένα δομημένο προϊόν, όπως όλα τα υπόλοιπα, αν όπως λέγεται είναι ένα από τα θεμέλια της δημοκρατίας, τότε για να σωθεί ο Τύπος πρέπει να επιστρέψουμε στις θεμελιώδεις αξίες της πληροφόρησης. Γιατί η οικονομική κρίση θα καταστρέψει πολλές αξίες, μαζί με τους φορείς τους, μεταξύ των οποίων είναι και η ελευθερία του Τύπου. Δηλαδή η ελευθερία των ιδεών και η ελευθερία ενημέρωσης των πολιτών.

Τι είναι λοιπόν η ελευθερία του Τύπου; Μια εξαρτημένη μεταβλητή της αγοράς ή ένα δημόσιο, ένα κοινωνικό  αγαθό και θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα;

Σε αυτό το αγαθό, το δικαίωμα, κράτος και αγορά, πολιτική εξουσία και οικονομική εξουσία είναι δεσμευμένοι ή μπορούν να το ελαστικοποιούν, να το ιδιωτικοποιούν  σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, μέχρι του σημείου να το ευνουχίζουν και να το καταργούν;

Η υπεράσπιση αυτής της ελευθερίας, βασικής για τη λειτουργία της δημοκρατίας, περνάει μόνο από τη διεκδίκηση του πλουραλισμού στην ιδιοκτησία των Μέσων – είναι δηλαδή ένα πρόβλημα αντιτράστ ή είναι μια αξία αφεαυτή;

Σχηματικά: η ελευθερία του Τύπου και της ενημέρωσης ταυτίζεται με την ιδιοκτησία των εφημερίδων, των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών ή είναι διακριτή από αυτήν και υπερισχύει της ιδιοκτησίας;

Η ελευθερία του Τύπου περιέχει δύο διαφορετικά δικαιώματα, κανένα από τα οποία δεν συνδέεται με την ιδιοκτησία.

Το ένα είναι η ελευθερία της έκφρασης και το άλλο η ελευθερία της ενημέρωσης.

Το πρώτο ανήκει στη σφαίρα των ατομικών δικαιωμάτων: να εκφράζεις ελεύθερα τις απόψεις σου και να τις μεταδίδεις.

Το δεύτερο είναι ένα κοινωνικό δικαίωμα: να δέχεσαι πληροφορίες όχι συσκοτισμένες, όχι μανιπουλαρισμένες, όχι διαστρεβλωμένες.

Και τα δύο δικαιώματα μπορούν να αναιρεθούν ή να περιοριστούν με δύο τρόπους: ή με την απαγόρευσή τους, μέθοδο που χρησιμοποιούν τα αυταρχικά καθεστώτα ή με τη συγκέντρωση των media και τον έλεγχό τους από ισχυρά οικονομικοπολιτικά συμφέροντα.

Η συγκέντρωση των media στα χέρια εργολάβων, προμηθευτών του Δημοσίου, εμπόρων όπλων, επιχειρηματικών ομίλων και άλλων ευαγών ιδρυμάτων αλλοιώνει σήμερα αυτά τα δικαιώματα και τείνει να τα καταργήσει.

Έτσι, από την ελευθερία της ενημέρωσης  περνάμε μέσω ενός ολιγοπωλίου των media στην ελευθερία της ιδιοκτησίας.

Είναι ένα φαινόμενο που επιδεινώνεται και εδραιώνεται με την τηλεόραση.

Η τηλεόραση, πολύ περισσότερο από τις εφημερίδες, έχει γίνει ένας δημόσιος τόπος.  Ο κυρίαρχος δημόσιος τόπος διαμόρφωσης της κοινωνικής και πολιτικής συναίνεσης.

Έτσι, η πολιτική γίνεται και αυτή ένα εμπόρευμα στην αγορά των media, με αποτέλεσμα την άμεση διασύνδεση χρήματος, ενημέρωσης  και πολιτικής.

Το φαινόμενο που αποκαλείται “διαπλεκόμενα συμφέροντα”.

Η τηλεόραση  αποτελεί σήμερα το κυρίαρχο πρόβλημα της δημοκρατίας. Γιατί εκφράζει την αντίθεση μεταξύ αφενός της ελευθερίας του Τύπου, των ιδεών, της πληροφόρησης και αφετέρου του ελέγχου, της χειραγώγησης, της στρέβλωσης αυτής της ελευθερίας από τα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα.

H τηλεόραση, από MME – μέσο μαζικής επικοινωνίας-, αναδεικνύεται ο κατ’ εξοχήν προνομιούχος χώρος που παράγει εξουσία. Που υπαγορεύει τον χρόνο και τον τρόπο του πολιτικού διαλόγου: “ή παίζεις το παιχνίδι μου ή δεν υπάρχεις”.

 Βρισκόμαστε μπροστά σε μιαν αλλοίωση των θεσμών άκρως επικίνδυνη.

Τη μετάλλαξη της δημοκρατίας σε τηλεδημοκρατία. Το δίκαιο και το άδικο, το νόμιμο και το παράνομο, το ηθικό και το ανήθικο δεν το κρίνουν το κράτος δικαίου με τους θεσμούς του, αλλά το κράτος της τηλεόρασης.

Τα εμπορεύματα της ενημέρωσης είναι πολλά και ποικίλα  γιατί απευθύνονται σε πολλά και ποικίλα κοινά, αλλά προτείνουν όλα την ιδία ομογενοποιημένη  οπτική της πραγματικότητας: αυτή του μοναδικού κόσμου του παγκοσμιοποοιημενου καπιταλισμού. Υπερβολή;

Το 1977, σε μια κρίση ειλικρίνειας ο διασημότερος τότε ancorman της γαλλικής TV, ο Πατρίκ Πουάβρ ντ’ Αρβόρ, ερωτώμενος περιέγραψε το περιεχόμενο της δουλειάς του: «Είμαστε εδώ για να δώσουμε μια επίπεδη εικόνα του κόσμου».

Η στρατηγική του κεφαλαίου για την έξοδο από την κρίση ανάγκασε τα μίντια ακόμα και το πιο έγκυρα και τα πιο σοφιστικέ  να παίξουν ωμα τον ρολό τους. Να ταχτούν ανοιχτά με τα συμφέροντα του κόμματος της διαπλοκής. Αποκάλυψε στο αγοραστικό κοινό ότι ούτε ανεξάρτητα ούτε αντικειμενικά είναι.

Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης είναι σήμερα η βασική αποστολή των μίντια. Στοχεύουν στο να εγκλωβίσουν τα μυαλά των πολιτών στην ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού. Να περάσουν στην συνείδηση των ανθρώπων ότι η πολιτική των μνημονίων είναι μονόδρομος. Αποτελούν τον ιδεολογικό βραχίονα του ενιαίου κόμματος του Μνημονίου. Αποστολή τους είναι να καταστέλλουν τις κοινωνικές συγκρούσεις, να υπονομεύουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων να ποινικοποιούν κάθε αμφισβήτηση να διαμορφώνουν κλίμα συναίνεσης  στις αδύναμες τάξεις.

Μαρία Κομνηνού:

Η δημόσια σφαίρα και οι μεταλλάξεις της στην εποχή του Μνημονίου: «Το κομματικό σύστημα και τα ΜΜΕ»

Μελετώντας τη δημόσια σφαίρα την περίοδο 1974-1989 έχω διατυπώσει την υπόθεση ότι την περίοδο της μεταπολίτευσης είχαμε την επικράτηση της αντιστασιακής δημόσια σφαίρας και την ηγεμονία του κομματικού συστήματος στα ΜΜΕ,  που κορυφώνεται την περίοδο 1981-89. Την περίοδο 1989-1995, μία ανατροπή με τους εκδότες/επιχειρηματίες να καθίστανται επικυρίαρχοι και να επιβάλουν την ελληνική εκδοχή της παγκοσμιοποίησης που απετέλεσε η «διαπλοκή». Οι συγχωνεύσεις επιχειρήσεων ΜΜΕ, τεχνικών εταιρειών, εταιρειών παραγωγής υλικού για τις τηλεπικοινωνίες και λογισμικού για τις επιχειρήσεις, ποδοσφαιρικών ομάδων λειτουργούν ανατρέποντας την παραδοσιακή σχέση μεταξύ των ΜΜΕ και της πολιτικής.

Η δομή της δημόσιας σφαίρας μεταβλήθηκε άρδην με την υπογραφή το 2009 του μνημονίου και τη μετάβαση της Ελλάδας σε ένα ιδιότυπο μετα-αποικιακό καθεστώς. Προτείνω την υπόθεση ότι η δημόσια σφαίρα διασπάστηκε σε μία μνημονιακ;h/καθεστωτική και σε αντιθετική/μνημονιακή. Στην πρώτη τοποθετείται η συρρικνούμενη και σπαρασσόμενη ηγεμονική δημόσια σφαίρα της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, η δημόσια τ/λ, ένα μέρος του Τύπου και το σύνολο των ιδιωτικών καναλιών.) Στις αντιθετικές: η Αριστερά που εκφράστηκε με το κίνημα των πλατιών, με τον φιλικό της Τύπο και την μπλογκόσφαιρα.

Η άκρα-δεξιά αποτελεί μετάλλαξη της δικτατορικής καθεστωτικής δημόσιας σφαίρας και ως και τούτου δεν θα την τοποθετήσω στο αντιμνημονιακό πεδίο  με τους παραδοσιακούς μηχανισμούς και την διαδικτυακή της κάλυψη.

Σε ό,τι αφορά τους ορισμούς της κατάστασης δεν απορρέουν πλέον αποκλειστικά από τα πάλαι ποτέ ηγεμονικά ΜΜΕ που εξακολουθούν να προβάλουν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών που τα ελέγχουν. Προωθούνται και αντιθετικοί ορισμοί που επικρίνουν τον μονόδρομο του μνημονίου κυρίως μέσα από παραδοσιακό Τύπο της Αριστεράς, το ραδιόφωνο, αλλά και του διαδικτύου και των νέων μέσων. Οι εκλογές της 6^ης Μαΐου και  σε αυτές τις 10^ης Ιουνίου η μνημονιακή δημόσια σφαίρα συγκρούστηκε με την αντιθετική μνημονιακή. Σημειώθηκε μάλιστα μια σημαντική ανατροπή που επιβεβαιώθηκε στις επόμενες ότι αναδείχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης χωρίς την υποστήριξη των παραδοσιακών μέσων, χωρίς τηλεοπτικό κανάλι και με μία εφημερίδα με σχετικά χαμηλή κυκλοφορία όπως η Αυγή. Αυτό σημαίνει ότι η αντιθετική δημόσια σφαίρα είχε πλέον τη δυνατότητα να συγκροτεί ορισμούς των καταστάσεων χωρίς να εξαρτάται από το πάλαι ποτέ ηγεμονικό εκδοτικό πλέγμα.

Το νέο εκλογικό τοπίο οδήγησε στην ανάδυση ενός νέου τύπου πολωμένου πολυκομματισμού ( Όρο που χρησιμοποίησε ο Σαρτόρι για να περιγράψει το Ιταλικό πολιτικό σύστημα την περίοδο της παντοδυναμίας της CD και του ισχυρού PCI. Στην Ελληνική περίπτωση έχουμε δυο ισχυρούς πόλους την κεντροδεξιά ( ΝΔ και ΕΕ) και την Αριστερά ( ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) περίπου ισοδύναμους. Αυγή) και την συρρίκνωση του Κέντρου- με την ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ να διεκδικούν τον πάλαι ποτέ κραταιό χώρο.

Σε ότι αφορά την αντανάκλαση του κομματικού συστήματος στο Τύπο και αυτή η σταθερά του της μεταπολίτευσης έχει κλονιστεί. Στο πεδίο της κεντροδεξιάς κυκλοφορούν μια σειρά από εφημερίδες  όπως η Καθημερινή και άλλες με χαμηλότερη κυκλοφορία όπως ο Ελεύθερος Τύπος, η Δημοκρατία και τέλος η εβδομαδιαία  Real News και το free press που εκδίδει ο Κύρτσος,  Free Sunday. Στο χώρο του Κέντρου υπάρχει σαφής μετατόπιση προς την κεντροδεξιά τόσο από τις εφημερίδες του συγκροτήματος, Νέα , Βήμα όσο και από το Έθνος. Αλλά και προς την Αριστερά από την νέα εφημερίδα, Εφημερίδα των Συντακτών. Τέλος στον χώρο της Αριστεράς η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη με την Αυγή και την εποχή να υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η αλλαγή αυτή στην αντανάκλαση του κομματικού συστήματος στον Τύπο οφείλεται αφενός στην αλλαγή  στην μορφή του κομματικού συστήματος (στην οποία έχουμε συνοπτικά  αναφερθεί) και αφετέρου στην ενδυνάμωση του άξονα μνημόνιο/αντιμνημόνιο. Η αντίθεση Δεξιά/Κέντρο υποχωρεί πλέον ως η κυρίαρχη αντίθεση της μεταπολίτευσης δεδομένης της αδυναμίας του παραδοσιακού κομματικού συστήματος να αποτρέψει την οικονομική και κοινωνική κρίση και υποκαθίσταται από την μνημονιακή/αντιμνημονιακή αντίθεση, με την γνωστή επιχειρηματολογία του μονόδρομου   από την μια και την κριτική του αδιέξοδου της νεοφιλελεύθερης συνταγής της λιτότητας από την άλλη. Σε αυτό το νέο επικοινωνιακό πεδίο ενισχύονται και οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις  καθώς το εμπορευματικό μοντέλο αποδυναμώνεται από την κατάρρευση του business plan των επιχειρήσεων των ΜΜΕ. (Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του κλεισίματος του ALTER που συμπαρασύρει μαζί του και ορισμένες μεγάλες διαφημιστικές).

Οι αλλαγές στο διεθνές επικοινωνιακό πεδίο που Ο Ραμονέ χαρακτηρίζει ως πέρασμα από τα ΜΜΕ στη μαζικότητα των ΜΜΕ και αλλαγή παραδείγματος. Ας εξετάσουμε τι είδους αλλαγές επέφερε η δυναμική είσοδος του διαδικτύου στο διεθνές επίπεδο και τις καινούργιες προκλήσεις αλλά και τις παθογένειες που έφερε στην χώρα μας. Δηλαδή,  από την μια επέτρεψε την ανάδυση μιας αντιθετικής δημόσια σφαίρας αλλά από την άλλη συγκροτήθηκε στο διαδικτύου μια άλλη δημόσια σφαίρα με τις αδυναμίες και τα χαρακτηριστικά του εμπορευματικού μοντέλου.

Ο πλανήτης των ΜΜΕ δέχτηκε ένα τρομερό πλήγμα με την άφιξη του διαδικτύου. Δεκάδες ημερήσια έντυπα είναι στο χείλος του γκρεμού η έχουν ήδη πτωχεύσει. Όπως λέει ο Benoit Raphael, la social newsroomhttp://benoitraphael.com «το DNA της ενημέρωσης άλλαξε πρέπει να αλλάξει και αυτό των δημοσιογράφων». Το πλήγμα δεν αφήνει ανεπηρέαστο το ραδιόφωνο και την τηλεόραση  ιδιαίτερα τα κανάλια και τους σταθμούς συνεχούς ροής ειδήσεων.

Η εφημερίδα ως  μέσο ενημέρωσης της βιομηχανικής εποχής πιθανώς δεν θα εξαφανιστεί. Ωστόσο η είδηση δεν κυκλοφορεί πλέον με σαφή μορφή , διορθωμένη και τυποποιημένη. Στις μέρες μας η είδηση είναι άυλη, και εμφανίζεται με την μορφή ενός ευμετάβλητου ρευστού που κυκλοφορεί στον παγκόσμιο ιστό κομματιασμένο και ατελές  στην ουσία με την ταχύτητα του φωτός. Η ευρυζωνικότητα και το web 2.0 δίνει στους ιστογράφους τη δυνατότητα να συμπληρώσουν αυτές τις ειδήσεις προσθέτοντας  την «αλχημεία της πολλαπλότητας»…  όπως λέει ο Pisani  Αυτή η μετατόπιση της εξουσίας από τη συντακτική ομάδα και το δημοσιογραφικό ιερατείο  στους κυβερνοναύτες και στους «νέους σκλάβους της ενημέρωσης» είχε μεικτά αποτελέσματα: άλλοτε εξόχως χειραφετησιακά και άλλοτε χειραγωγικά.

Στις μέρες μας συντελείται, μια επανάσταση που τείνει να γίνει παγκόσμια. Παρά το ψηφιακό  χάσμα Βορρά Νότου είδαμε ότι προηγήθηκε η εξέγερση του Δεκεμβρίου 2008, ακολούθησε  η Αραβική άνοιξη (2010) και το κίνημα των αγανακτισμένων indignados (2011) στην Ισπανία  , το κίνημα των πλατειών στην Ελλάδα  και ton Occupy Wall Street, Occupy  St. Paul’s κλπ.

Στο πεδίο της παγκόσμιας ενημέρωσης η κρίση των μεγάλων εφημερίδων έφερε την ανάδυση της δημοσιογραφίας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με παραδείγματα, όπως το Huffington Post και to Politico.com και τη δημοσιογραφία βάσης δεδομένων. Αλλά, επίσης, είχαμε και την υπόθεση Wikileaks.

Το internet έχει αποδειχθεί, μέχρι στιγμής, δούρειος ίππος, καθώς έχει ψαλιδίσει τις κυκλοφορίες (και τα έσοδα) των εντύπων και έχει εθίσει το αναγνωστικό κοινό στο δωρεάν περιεχόμενο. Το πλέον ανησυχητικό, όμως, είναι ότι δεν έχει μπορέσει να αντισταθμίσει (αναλογικά) σε επίπεδο διαφημιστικών εσόδων ό,τι έχει χαθεί από τα έντυπα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του IAB Hellas (Interactive Advertising Bureau), στο εννεάμηνο του 2011 η online διαφημιστική δαπάνη εξακολουθεί να κινείται ανοδικά, όμως το απόλυτο νούμερο (57 εκατ. ευρω, για 24 online publishers που εκπροσωπούν εμπορικά περισσότερα από 150 ελληνικά websites) δείχνει ότι χρειάζεται ακόμα πολύς δρόμος για να μπορέσει η συγκεκριμένη αγορά να γίνει κύρια.

Εξίσου ανησυχητική (για το παρόν των ΜΜΕ) και πρόσφατη έρευνα της Eurostat που δείχνει ότι οι μισοί Έλληνες δεν έχουν συνδεθεί ποτέ με το διαδίκτυο. Γενικά υπάρχει πρόβλημα στρατηγικής στα νέα μέσα: οι εταιρείες είτε ανακυκλώνουν την όποια πρώτη ύλη παράγουν είτε αναπαράγουν αντιγραφές από άλλα μέσα με πρωτογενή ύλη, κανιβαλίζοντας όμως τη διαφημιστική πίτα. Αμφιβολίες υπάρχουν και για τις εμπορικές προοπτικές εφαρμογών (λ.χ. i-pad), η δημιουργία των οποίων (σημειωτέον) επιχορηγείται από τα κοινοτικά προγράμματα (γι’ αυτό άλλωστε και καλπάζει).

Σε ό,τι αφορά το είδος της δημοσιογραφίας που ανθίζει στα ιστολογία βλέπουμε ότι τις πρώτες θέσεις καταλαμβάνουν οι aggregators και τα κοινωνικά μέσα π.χ. Google, face book,yahoo, YouTube, στη 10^η το news.it, στη 14η το news bomb, στη 15^η in.gr, στη 16^η το Πρώτο θέμα, 19^η η ζούγκλα.  Σε ότι αφορά τα παραδοσιακά μέσα το Βήμα βρίσκεται στην 40^η θέση και ακολουθείται απο το Sky, τα Νέα στη 56^η και στην 66^η η Καθημερινή. Η Αυγή βρίσκεται στην 487η θέση   και το Left.gr  στην 224η.  Ως εκ τούτου μπορούμε να συμπεράνουμε  ότι όπως και στην Ιταλία υπάρχει ένας διαχωρισμός ανάμεσα σε μία αντιθετική και κινηματική σφαίρα που εκφράζεται στο διαδίκτυο και προωθεί νέα κινήματα όπως κόμμα του Πέπε Γκρίλλο και μια παραδοσιακή με έντονο το στοιχείο της διαπλοκής όπως αυτή που στηρίζεται στα έντυπα και τ/λ κανάλια της Fininvest που επέτρεψαν την ολική επαναφορά του Μπερλουσκόνι. Το ίδιο και στην Ελλάδα μια αντιθετική και κινηματική σφαίρα έρχεται σε αντιπαράθεση  με τις παραδοσιακέ εφημερίδες, τα κανάλια και τις διαδικτυακές εκδόσεις που υποστηρίζουν τα παραδοσιακά κόμματα και το μονόδρομο του μνημονίου.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πηγή: http://www.syriza.gr/

• Δήλωση του βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Γλέζου
• Δήλωση της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Α’ Αθήνας Μαρίας Μπόλαρη για τη σημερινή στάση εργασίας και πορεία των υγειονομικών
• Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα προβλήματα της κτηνοτροφίας στην Κρήτη
• Αποσπάσματα συνέντευξης του Πάνου Σκουρλέτη στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ για τους πλειστηριασμούς
• Ανακοίνωση του Τμήματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ για τη σημερινή κινητοποίηση των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία
• Δήλωση του Αλέξη Μητρόπουλου Βουλευτή Αττικής και υπεύθυνου Τομέα Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, για τις σημερινές κινητοποιήσεις των δημοσίων υπαλλήλων

Video

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Α. Τσίπρας, στο πλευρό των εργαζομένων της ΕΡΤ ( 12/06)

Με άρωμα Βενιζέλου εκκολαπτόμενο τηλεοπτικό κανάλι

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος

“ Την συχνότητα του καναλιού κατέχει μετά από την συμμετοχή του σε αύξηση μετοχικού κεφαλαιόυ σύζυγος πρώην βουλευτού του ΠΑΣΟΚ και προσωπικός φίλος του Ευάγγελου Βενιζέλου ”

Του Πέτρου Κατσάκου

Πίσω από το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας ο τηλεοπτικός παραγωγός και σύζυγος της Ελένης Κούρκουλα, Διονύσης Παναγιωτάκης έχει «στήσει» τον τηλεοπτικό σταθμό Action24.

Την συχνότητα, που το 2009 πέρασε από τα χέρια του Σωκράτη Κόκκαλη στον όμιλο Λαυρεντιάδη - Κυριακίδη, κατέχει μετά από την συμμετοχή του σε αύξηση μετοχικού κεφαλαιόυ ο σύζυγος της πρώην βουλευτού του ΠΑΣΟΚ και προσωπικός φίλος του Ευάγγελου Βενιζέλου. Το κανάλι μάλιστα επιχειρεί δυναμική εισβολή από Σεπτέμβρη στον τηλεοπτικό χάρτη με πολλές μεταγραφές δημοσιογράφων του λεγόμενου κεντροαριστερού χώρου.

Μεταξύ άλλων δημοσιογράφων, που θα συνεργαστούν με το Action 24, είναι ο Γιάννης Αντύπας, ο Βαγγέλης Γιακουμής, ο Βασίλης Σκουρής, η Χριστίνα Κοραή, ο Δημήτρης Μαρκόπουλος, ο Σεραφείμ Κοτρώτσος κ.α.

Από: http://www.periodista.gr/

ΠΗΓΗ: avgi.gr

          ************************************************************************************

(Σχόλιο από Μοναχικός Λύκος)

Αν νομίζεις κ. Ευάγγελε Βενιζέλο ότι με δικό σου τηλεοπτικό κανάλι θα καταφέρεις να κυβερνήσεις την Ελλάδα σαν ΠΑΣΟΚ ή να ανεβάσεις το ποσοστό το κόμματός σου, είσαι μακριά νυχτωμένος ...

 Βρωμάει πλέον το ΠΑΣΟΚ όπως βρωμάει και η ΝΔ…  Όλοι σας βρομάτε…Τα περισσότερα μέλη και οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ σας έχουν σιχαθεί όλους σας. Πρώτα τον Σημίτη και τον Γ. Α. Παπανδρέου  και μετά εσένα και όλους τους υπόλοιπους βολεμένους (β ο λ ε υ τ έ ς),  γι’ αυτό,  αν θες να είσαι τουλάχιστον βουλευτής, μάλλον «Βολευτής» και να έχεις ψωμί για τα παιδιά σου, παρακάλα (αν δεν το έκανες ήδη) τον Σαμαρά ή την Χρυσή Αυγή, ή κα’ ναν άλλον να σε βάλει στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, αλλιώς, μαζέψτε τα όλοι σας και φύγετε απ’ την Ελλάδα να ξεβρομίσει ο τόπος από εσάς.

   Πιστεύω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου θα έχει πεθάνει για τέταρτη φορά βλέποντας την κατάντια του κινήματος που αυτός καμάρι ίδρυσε… Εσείς το διαλύσατε κ. Βενιζέλο…

Ο Σημίτης, ο Γιώργος, εσύ και όλοι οι άλλοι που είναι μαζί σου σήμερα, αλλά και κάποιοι ακόμα που εισχώρησαν σε άλλα κόμματα για να μην χάσουν την καρέκλα τους… Μόνο που εμείς δεν θα ψηφίσουμε ούτε εκείνα τα κόμματα που δέχθηκαν αυτά τα τομάρια στο κόμμα τους διότι όπου και αν βρίσκονται, τομάρια θα είναι και θα βρομίσουν και τους άλλους!...

 Μοναχικός Λύκος - Lupoulou smi mangâ

Ο Α. Σαμαράς είναι συνειδητός και κατ' ... επάγγελμα ψεύτης

Ο Α. Σαμαράς είναι συνειδητός και κατ' ... επάγγελμα ψεύτης

 «Όσο μεγαλύτερο το ψέμα, και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται».

 Paul Joseph Goebbels, Υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ.

Δεν έχει κανένα νόημα να σχολιάσουμε την συνέντευξη που έδωσε ο Ελληνας πρωθυπουργός στα "ΝΕΑ". Ο Α. Σαμαράς είναι συνειδητός και κατ' ... επάγγελμα ψεύτης. (Αλλωστε δεν νομίζουμε να έχει κάνει και ποτέ του άλλο επάγγελμα στην ζωή του). Επίσης, ο ίδιος, έχει ασπαστεί απόλυτα το βασικό αξίωμα της γκεμπελικής προπαγάνδας που αναφέραμε αρχικά.

Θα ήταν περιττό να τεκμηριώσουμε αυτό τον ισχυρισμό, αναφέροντας κατά καιρούς δηλώσεις και τοποθετήσεις του που είναι διαμετρικά αντίθετες με τα πεπραγμένα του. Και το ωραίο είναι ότι παράλληλα με την συνέντευξη του στην οποία μας λέει ότι δεν θα υπάρξουν νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, την ίδια μέρα η εφημερίδα "Αυγή" δημοσιεύει επιστολή του στην οποία ο Αντώνης Σαμαράςδεσμεύεται για ακόμα περισσότερες ανθρωποθυσίες και τη λήψη νέων ακόμα πιο δυσβάστακτων μέτρων, με την επιστολή του προς την τρόικα στις 19 Ιουλίου, στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων για την έκδοση της τριμηνιαίας έκθεσης σχετικά με το ελληνικό πρόγραμμα.


Αυτός ο πολιτικάντης δεν είναι χθεσινός στον πολιτικό ακροδεξιό στίβο και κατά καιρούς μας έχει δώσει "δείγματα γραφής" για τα πιστεύω του. Καλό είναι να θυμηθούμε ένα σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού "Hot Doc" που αναφέρεται στην πολιτική διαδρομή του σημερινού πρωθυπουργού.

Πηγή:http://tsak-giorgis.blogspot.gr/

Η νομίζει ότι είμαστε το εξαδελφάκι του Ο sir Thomas Λαναράς που ήθελε δήθεν να αγοράσει και τη Benetton όπως πλασάριζε στην αγορά και έφαγε τα λεφτά του κοσμάκη στο χρηματιστήριο.

Αυτό το (δύο μηνών περίπου) άρθρο  με τον βουλευτή κ. Βαρβιτσιώτη , είναι μεν λιγάκι παλιό αλλά αξίζει να το ξανά διαβάσουμε για να θυμηθούμε, και ας τον χαίρονται  και να τον καμαρώνουν οι ψηφοφόροι που τον ψήφισαν και ας τον δουν και να τον σιχαθούν οι υπόλοιποι Έλληνες….      

Τέτοιους ανθρώπους χρειάζεται η Ελληνική βουλή αλλά όχι και οι Έλληνες!!!

Σχόλιο από Μοναχικός Λύκος

                            ******************************************************

Τετάρτη, 29 Μαΐου 2013 
Πρόκληση Βαρβιτσιώτη: Aν δεν έχεις να πληρώσεις μαλάκα Έλληνα πούλα το σπίτι σου...

Σήμερα κυνικά ο Μ.Βαρβιτσιώτης είπε ότι: 
 "όποιος δεν μπορεί να πληρώσει το φόρο για το ακίνητο, ανεξάρτητα από το εισόδημα του, ας το Πουλήσει."

Τολμάει να μιλάει το πολιτικό καθίκι που θεωρεί ότι το βουλευτιλίκι είναι κληρονομικό;
Δεν μας λέει πως έφτιαξε τις περιουσίες του το Βαρβιτσέϊκο
και αυτό το πολιτικό απολειφάδι; Νομίζει ότι ξεχάσαμε την Μυκονo Όπου εμπλεκόταν αυτός και ο πρώην ειδικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ευγένιος Παπαδόπουλος. Η υπόθεση αφορούσε  την αγορά εκτάσεων στην Μύκονο και τη μεταπώλησή τους αργότερα, με τη βοήθεια μιας off shore εταιρίας που έχουν ιδρύσει τα ίδια άτομα, στο εξαπλάσιο της αρχικής τιμής. 

Οι μεταβιβάσεις γίνονταν με προεκτίμηση της εφορίας; Το … λαμογιο- ιδιοκτήτης των ακινήτων μετέφερε τα ακίνητά του σε μια εταιρεία και τα έπαιξε για λογαριασμό του "πασίγνωστη χρηματοοικονομική επιχείρηση" στο χρηματιστήριο με αποτέλεσμα σε ένα μήνα να.....πλουτίσει ακόμη περισσότερο, από ακίνητα που δεν είναι κατοικήσιμα!!!! Αφού βρισκόταν σε τέτοια ζώνη που απαγορεύονταν, βάση νόμου να χτίσει κάποιος..

Η νομίζει ότι είμαστε το εξαδελφάκι του  Ο sir Thomas Λαναράς που ήθελε δήθεν να αγοράσει και τη Benetton όπως πλασάριζε στην αγορά και έφαγε τα λεφτά του κοσμάκη στο χρηματιστήριο. 

Πηγή http://anemosantistasis.blogspot.gr/

http://ixnos.blogspot.gr/