Το Αναπόφευκτο της Προσωπικής Προσέγγισης του Θεού

 Η προσέγγιση της έννοιας του Θεού αποτελεί ένα θέμα που έχει ευρεία συσχέτιση με διάφορες πλευρές της ζωής μας, από τις πιο ενδόμυχες και εσωτερικές, μέχρι τις πιο έντονα κοινωνικές. Το όλο ζήτημα σχετίζεται άμεσα και με την πολύ συνηθισμένη ερώτηση, “πιστεύεις στο Θεό;”, την οποία θα την ακούσουμε πολύ συχνά σε χώρες ευρείας θρησκευτικότητας όπως είναι η Ελλάδα. Ίσως πρόκειται για την πιο συχνή ερώτηση θρησκευτικού περιεχομένου...

την οποία θέτουμε τόσο εύκολα αλλά και απαντάμε με την ίδια επίσης ευκολία. Είναι όμως αυτό το ερώτημα τόσο απλό να απαντηθεί και μάλιστα μονολεκτικά;
Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του εννοιολογικού αδιεξόδου που ενυπάρχει σε αυτή την ερώτηση μας δίνει οAlbert Einstein, ο οποίος όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει στον Θεό, απάντησε: “ευχαρίστως να σας απαντήσω αν πρώτα εσείς μου προσδιορίσετε τι ακριβώς εννοείτε με τη λέξη Θεός”… Το παρακάτω άρθρο πραγματεύεται ως ενότητα τον ανωτέρω τίτλο αλλά και την ερώτηση που αναφέρθηκε πιο πριν.

    Μέσα από μία φιλοσοφική ανάπτυξη του τίτλου και του ανωτέρω ερωτήματος (κάτι που αποτελεί μία εξαιρετική νοητική άσκηση σε προσωπικό επίπεδο για τον καθένα μας), αλλά και με μία σειρά από επιστημονικά δεδομένα περί σχέσης και αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπου και κόσμου, θεωρώ πως τελικά το να δοθεί μία γρήγορη μονολεκτική απάντηση (θετική ή αρνητική), είναι κάτι που δεν έχει νόημα ούτε για εμάς που θα το απαντήσουμε αλλά ούτε και για τον ερωτών και παρακάτω θα δούμε γιατί συμβαίνει αυτό. Παράλληλα, θα αναπτυχθούν οι προεκτάσεις και οι συνέπειες αυτού του συμπεράσματος που για τον καθένα μας είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και εμφανώς στηρίζουν το συμπέρασμα πως ο Θεός και η “σχέση” μας μαζί του (ονομάζεται “μυστικισμός”) είναι υπόθεση αμιγώς προσωπική. Ας δούμε όμως πως οδηγούμαστε σε αυτό το συμπέρασμα και φυσικά, ας κρίνει με προσοχή και ειλικρίνεια ο καθένας για τον εαυτό του κατά πόσο τον εκφράζουν τα παρακάτω δεδομένα…

Μερικές Αρχικές Σκέψεις

Προσωπικά θεωρώ πως η σχέση μας με τον Θεό είναι ίσως η πιο προσωπική και απερίγραπτη εμπειρία που βιώνουμε αλλά επιπλέον, ως προς το επικοινωνιακό της κομμάτι, είναι ταυτόχρονα και η πιο δύσκολα μεταβιβάσιμη ως συμπύκνωμα πληροφορίας. Με μία προσεκτική και ενδελεχή μελέτη του ίδιου του ερωτήματος, κατανοούμε πως τελικά υπάρχουν τόσοι “θεοί”, όσοι και οι άνθρωποι επί της Γης, καθώς η έννοια και υπόσταση του Θεού παραλλάσσεται αναλόγως της προσωπικής κοσμοθέασης αυτών που τον αναζητούν και κατά συνέπεια προσπαθούν να τον προσεγγίσουν με διάφορους τρόπους. Κατά συνέπεια, διαπιστώνουμε πως η προσωπική προσέγγιση της έννοιας του Θεού είναι κάτι το αναπόφευκτο.

Πραγματικά, το να δηλώσει κάποιος “ένθεος” ή καλύτερα “θεϊστής” (που αποτελεί την πιο γενικευμένη αποδοχή της έννοιας του Θεού και αποτελεί διαφορετική έννοια από τον “ντεϊστή”), δε σημαίνει πως υποχρεωτικά και απαραίτητα ενστερνίζεται και λατρεύει τον τάδε ή δείνα θεό κάποιας γνωστής θρησκείας και ο λόγος που αυτό ισχύει οφείλεται στην αναπόφευκτη προσωπική οπτική θεώρησης του κόσμου για τον καθένα μας ξεχωριστά. Είναι πολλές οι περιπτώσεις ακολούθων διαφόρων θρησκευτικών ρευμάτων που κυριολεκτικά αδυνατούν να κατανοήσουν το πώς και γιατί ένας συνάνθρωπός τους ίσως να έχει διαφορετική οπτική περί Θεού από τη δική τους (τα αίτια έχουν εντοπιστεί αλλά δεν αφορούν στο συγκεκριμένο άρθρο). Ταυτόχρονα, η μη αποδοχή μίας διαφορετικής μεταφυσικής οπτικής, συνήθως συνοδεύεται από λέξεις-ποινές όπως το να ονομάζουν τον ομιλούντα άπιστο, άθρησκο, άθεο κλπ, χωρίς οι “τιτλοδότες” να γνωρίζουν καν το τι σημαίνουν αυτές οι έννοιες. Η άγνοια περί βασικής ορολογίας στις προσεγγίσεις του Θεού είναι εκτεταμένη (υπάρχει ξεχωριστό άρθρο πάνω σε αυτή την ορολογία), όμως την κύρια ευθύνη σε αυτό το φαινόμενο δεν την έχουν οι πιστοί αλλά οι εκπρόσωποι της κάθε θρησκείας γιατί δεν “εκπαιδεύουν” τον πιστό στην ουσία των εννοιών αλλά επενδύουν στο μυστικιστικό-αισθαντικό κομμάτι, το οποίο όμως παραμένει ανερμήνευτο και μη μεταβιβάσιμο.

1. Τι Σημαίνει η Ερώτηση “Πιστεύεις στον Θεό”;

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ερώτημα που στο άκουσμά του ίσως απαντούμε αυθόρμητα με ένα γρήγορο “ναι”, με ένα “όχι” ή ακόμα και με ένα “δεν είμαι σίγουρος” και προσωπικά θεωρώ πως όταν κάποιος θέτει μία τέτοια ερώτηση, ουσιαστικά ορμώμενος από ιδιοτελή αίτια, ψάχνει τους μεταφυσικά όμοιούς του και ταυτόχρονα ίσως ακόμα και να αξιολογεί την ποιότητα τους απέναντί του με βάση το αν η απάντηση που θα λάβει ταιριάζει στις δικές του πεποιθήσεις. Ψάχνει με λίγα λόγια να διαμορφώσει έστω στιγμιαία ένα μικροκοινωνικό περιβάλλον στο οποίο θα αισθάνεται άνετα και ασφαλής. Είναι όμως ευτυχές γεγονός το ότι και στην Ελλάδα αρχίζουμε να ωριμάζουμε σε αυτή την κοινωνική πτυχή και πλέον κάποιος που δεν αποδέχεται την εν Ελλάδι (στατιστικά) επικρατούσα θρησκεία, δεν αποτελεί ξένο σώμα στην κοινωνία του αλλά απλώς διαφορετικό και συνταγματικά ισότιμο μέρος της και η ωρίμανση αυτή ξεκίνησε από τα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ αρχίζει να απαντάται και σε μικρότερες πόλεις και χωριά.

Έχουμε λοιπόν μπροστά μας μία ερώτηση που όχι μόνον θίγει προσωπικά δεδομένα άνευ λόγου αλλά ταυτόχρονα δεν προσφέρει ίσως τίποτα το χρήσιμο στον ερωτών, καθώς το αν ο Α ή ο Β άνθρωπος πιστεύει ή όχι στον Θεό, πραγματικά ούτε μας βοηθά να βελτιωθούμε σε κάτι, ούτε βάλλει τον βιοπορισμό ή τις μεταφυσικές μας πεποιθήσεις και σε μία τέτοια ερώτηση, ίσως η πιο αφοπλιστική (πλην όμως καλοπροαίρετη) απάντηση θα ήταν μία άλλη ερώτηση: “γιατί ρωτάς;”…

2. Γιατί η Προσωπική Προσέγγιση της Έννοιας του Θεού Είναι Τελικά Αναπόφευκτη;

Οι λόγοι που μας οδηγούν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα είναι αρκετοί και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αυτοί οι λόγοι συνδέονται μεταξύ τους. Ας δούμε το πώς μερικοί από αυτούς βρίσκουν εφαρμογή στον κόσμο μας.

Μία βασική αιτία που καθιστά αδύνατο το να υπάρξει έστω μεταξύ δύο ανθρώπων κοινή αποτύπωση της εικόνας και ουσίας του Θεού, είναι οι βιολογικές μας διαφορές και ως ξεχωριστές μεταξύ μας ψυχοσωματικές οντότητες, εμφανίζουμε παραλλαγές στην ερμηνεία των πληροφοριών περί Θεού και μυστικισμού. Το άμεσο συμπέρασμα που μπορούμε να εξάγουμε από αυτό, είναι ότι ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται και μεταφράζει την ουσία του Θεού με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, ακόμη κι όταν (κατά συνθήκη) ένας άνθρωπος υποστηρίζει πως ανήκει στην ίδια ακριβώς θρησκεία με κάποιους άλλους, άρα υποτίθεται πως λατρεύει τον ίδιο Θεό και βιώνει εφάμιλλες μυστικιστικές εμπειρίες.

Ένας άλλος καθοριστικός παράγοντας, είναι αυτό που εισήγαγαν εδώ και αιώνες οι μελετητές διαφόρων θρησκειών που ενσωματώνουν θεϊστικά μοντέλα (όπως οι αβρααμικές θρησκείες), οι οποίοι έχουν προσθέσει στην προσέγγιση του Θεού και την πολύ χρήσιμη και ερμηνευτικά ειλικρινή έννοια του “αποφατισμού”, σύμφωνα με την οποία, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς κι επαρκώς το τι είναι ο Θεός, για τον Θεό σιωπούμε, δεν μπορούμε τελικά να δώσουμε σαφή και οριστική απάντηση, παρά μόνον να ερμηνεύσουμε και να επικοινωνήσουμε τις βιωματικές μας εμπειρίες που σχετίζονται με Αυτόν. Φυσικά, ο αποφατισμός έχει εφαρμογή σε όλους τους “υπερβατικούς” θεούς, ασχέτως θρησκείας και κατόπιν αυτών των δεδομένων, ακόμα και η ίδια ηmainstream έννοια “θέωση” αποκτά νεφελώδη ερμηνεία (κι εν τέλει, αμιγώς προσωπική…).

Σε όλα αυτά, βασικός παράγοντας που θα μας οδηγήσει σε μία σωστή κατανόηση του ζητήματος, είναι η απόφασή μας να προσεγγίσουμε το θέμα με καθαρά προσωπικά κριτήρια, με καθαρά ατομικές θέσεις κι εν τέλει με την προσωπική ευθύνη με την οποία θα μας επιφορτίσει μία τέτοια απόφαση. Σε αυτό το θέμα είναι δεδομένο πως τα κύρια θρησκευτικά ρεύματα παρουσιάζουν μία χαρακτηριστική “δυσανεξία” στο να προτρέπουν τον πιστό να ψάχνει μόνος του και να ερευνά αυτά τα ζητήματα, παράλληλα, απεμπλέκονται υποχρεωτικά από στοιχεία συγκρητισμού και ως εκ τούτου, είναι σύνηθες φαινόμενο το να παρατηρείται σχεδόν σε καθημερινή βάση ένας αγώνας διάκρισης και υπεροχής, γιατί αναπόφευκτα μερικοί εκπρόσωποι των θρησκειών (ασχέτως αξιώματος) θέλουν να αποδείξουν και να πείσουν (άρα τελικά να επιβάλλουν) τη θρησκεία τους ως την καλύτερη και ανώτερη όλων των άλλων, δίνοντας προς εφαρμογή ένα σύστημα που υποχρεωτικά θα ταιριάζει σε όλους, χωρίς όμως αυτό να είναι εφικτό στην πράξη.

Σε όλα αυτά τα φαινόμενα, η προσωπική θέση κι επιλογή του ατόμου-πιστού είναι σχεδόν πλήρως απούσα και αυτό το φαινόμενο καταστολής των προσωπικών θέσεων και επιλογών σε τόσο βασικά ζητήματα θα λέγαμε πως είναι διαχρονικό. Επομένως αυτό το καθεστώς αδυνατεί να καλύψει πλήρως όλους τους ανθρώπους στο μεταφυσικό ζήτημα του Θεού γιατί απλά είναι αδύνατο να είναι πλήρως συμβατό με όλους ανεξαιρέτως τους πιστούς. Κάποιοι καλύπτονται απόλυτα από τις θέσεις της θρησκείας τους, κάποιοι άλλοι όμως όχι και για τους τελευταίους δεν δίνονται οι προϋποθέσεις προς την υιοθέτηση μίας προσωπικής οπτικής που πλέον θα τους καλύπτει απόλυτα…

Πέραν των ανωτέρω, η επιστήμη έχει προχωρήσει σε πολύ ενδιαφέροντα πεδία και πλέον είναι σαφές πως η πραγματική γνώση του Θεού είναι ένα πολύ δύσκολο και πολύ ιδιαίτερο ζήτημα. Κι επειδή ο ορισμός της γνώσης είναι “πληροφορία + εμπειρία”, ακόμη κι όταν η πληροφορία είναι σταθερή και δεδομένη για όλους, υπάρχει η εμπειρία, το βίωμα, το οποίο έχει τόσες παραλλαγές, όσοι και οι εμπλεκόμενοι σε αυτό. Επίσης, αν αναλογιστούμε τα επιστημονικά δεδομένα που έχουν παρουσιαστεί και αναλυθεί σε διάφορα φιλμ και βιβλία που έχουν σχέση με την κβαντική φυσική και τις νοητικές επιστήμες (πχ “What the bleep do we know!?”, “Thebiology of belief”, “How god changes your brain”, “Born to believe”, “The quantum apocalypse”, “The science of spirituality”, “Themystical mind” κ.α.), κατανοούμε πως τελικά διαφέρουμε σημαντικά ακόμα και ως προς την πρόσληψη κι επεξεργασία της κατ’ επίφασιν ίδιας πληροφορίας, ασχέτως του αν τη βιώσουμε ή όχι και αυτό έχει άμεση σχέση με τα προσωπικά βιολογικά μας χαρακτηριστικά, τα οποία είναι μοναδικά και ξεχωριστά για κάθε άνθρωπο. Η μεταβλητότητα επομένως ξεκινά ήδη από την πληροφορία εν τη γενέσει της. Επίσης, διάφορες σκέψεις, ιδέες και συναισθήματα είναι ικανά να καθορίσουν και να τροποποιήσουν το πως αντιλαμβανόμαστε την υπόσταση του Θεού.

Πραγματικά, κανένας ανθρώπινος εγκέφαλος και κανένα ζωτικό όργανο που μπορεί να εμπλέκεται στη διαδικασία της σκέψης ενός ανθρώπου δεν έχει την ίδια κατασκευή με το αντίστοιχο όργανο που θα βρούμε σε έναν άλλο άνθρωπο. Κατά συνέπεια, οι πιθανότητες κι αιτίες διαφορετικότητας στην προσέγγιση της ουσίας του Θεού είναι πραγματικά απεριόριστες, καθώς ακόμη και σε βασικές πληροφορίες της καθημερινότητάς μας όπως αυτές επεξεργάζονται από τις 5 βασικές αισθήσεις, παρατηρούνται σημαντικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, ακόμα και για πράγματα τόσο απλά όπως η πληροφορία της παρατήρησης ενός δέντρου, οι οσμές κλπ., πόσο μάλλον για ζητήματα σχεδόν αμιγώς πνευματικά.

Με μία φράση, δεν θα ήταν υπερβολικό να συμπεράνουμε πως ο κάθε άνθρωπος επί της Γης βιώνει τη δική του ξεχωριστή πραγματικότητα. Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως σύμφωνα με τα δεδομένα της κβαντικής φυσικής, ένα αντικείμενο που τίθεται προς παρακολούθηση και αλληλεπιδρά με τον παρατηρητή του, μεταβάλλεται όταν κάποιος αρχίζει να το παρατηρεί, ενώ, προχωρώντας σε ακόμη πιο εννοιολογικά δύσβατα πεδία, ένα αντικείμενο αποκτά ύπαρξη εφόσον το παρατηρεί κάποιος κι όχι όταν δεν υπάρχει παρατηρητής…

Το συμπέρασμα που εξάγεται από όλα αυτά τα δεδομένα είναι ότι φτάνουμε σε μία κατανόηση πως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ξεχωριστό σύστημα πρόσληψης και επεξεργασίας των διαφόρων πληροφοριών που δέχεται (από τις βασικές έως τις πολύπλοκες) και κατά συνέπεια, ακόμη και ζητήματα ιδιαίτερα πνευματικά όπως αυτό της υπόστασης του Θεού, εμπίπτουν στην ίδια συμπερασματική αξιολόγηση. Συμπληρωματικά, ο Γάλλος φιλόσοφος Henri Bergson (1859-1941) κάνει αναφορά στις περίφημες “εγκεφαλικές βαλβίδες”. Πρόκειται για ένα μηχανισμό προστασίας του εγκεφάλου, ο οποίος κάθε δευτερόλεπτο δέχεται έναν καταιγισμό από περίπου 400 δισεκατομμύρια πληροφοριών, εκ των οποίων επεξεργάζεται μόνον τις 2.000 από αυτές.

Ο εγκέφαλος θέτει σε συνεχή εφαρμογή αυτές τις “βαλβίδες” που λειτουργούν ως φίλτρα, δίνοντας τελικά στον εγκέφαλό μας τόσες πληροφορίες προς επεξεργασία, ώστε να μην καταρρεύσει από τον καταιγισμό των 400 δισεκατομμυρίων πληροφοριών ανά δευτερόλεπτο που δέχεται αρχικά. Συνδυάζοντας αυτά τα δεδομένα με τη μοναδική για κάθε άνθρωπο κατασκευή του εγκεφάλου του και γενικά ολόκληρου του σώματός του, φτάνουμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια πως ο κάθε άνθρωπος διατηρεί ένα μοναδικό σύστημα εισόδου και επεξεργασίας των διαφόρων πληροφοριών που δέχεται, συμπεριλαμβανομένων και των υπερβατικών-μυστικιστικών εμπειριών.

Αυτά τα στοιχεία μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως το μυστικιστικό μονοπάτι που ακολουθεί ο Χ άνθρωπος, είναι αδύνατο να ταυτιστεί με το μυστικιστικό μονοπάτι που ακολουθεί κάποιος άλλος άνθρωπος, ακόμη κι αν μεταξύ τους συμφωνούν πως ως σύστημα λατρείας, σχετίζονται με τον ίδιο Θεό. Αυτή η αποδοχή ενός απόλυτα όμοιου Θεού και για τους δύο υφίσταται συμβατικά και στερείται αποδείξεων γιατί είναι αδύνατο να υπάρξει απόλυτα ακριβής μεταφορά τέτοιων πληροφοριών (ως μυστικιστικές εμπειρίες) μεταξύ των ανθρώπων, κάτι που γίνεται εύκολα κατανοητό αν λάβουμε υπ’ όψιν μας το τι εστί άνθρωπος ως μονάδα και ως ατομικότητα.

Σε αυτό το θέμα, μπορούμε να δώσουμε και μία ακόμη ερευνητική παράμετρο, εκείνη του ότι ο Θεός, όσο ακατάληπτος και αν είναι, θεωρητικά παραμένει μία δεδομένη υπόσταση (εγώ ειμί ο Ων) την οποία ο κάθε άνθρωπος την ερμηνεύει και την επεξεργάζεται με τον δικό του τρόπο. Είναι σαν να έχουμε να κάνουμε με ένα ουράνιο τόξο, κοινό για όλους τους ανθρώπους, που ξεκινά από τη γη (άνθρωπος) και καταλήγει στον ουρανό (Θεός), πλην όμως ο κάθε άνθρωπος βαδίζει πάνω σε διαφορετική δέσμη χρώματος του ουράνιου τόξου…

Μία τέτοια οπτική της σχέσης Θεού και ανθρώπου μας οδηγεί σε ένα παγκοσμίως κοινό θεϊστικό μοντέλο (ένας κοινός Θεός για όλους), όμως σε όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήδη είναι ενεργοί αρκετοί ορισμοί-εκδοχές διαφορετικών κοσμοθεάσεων (πχ ενοθεϊσμός, παγανισμός, πολυθεϊσμός, πανθεϊσμός, πανενθεϊσμός, μονισμός, ντεϊσμός κλπ) και όλα αυτά, αν και αρχικά υπήρξαν οι βάσεις για την ανάπτυξη πολλών θρησκειών, κατανοούμε πως εξακολουθούν να είναι θεωρίες που έρχονται να καλύψουν το σοβαρό ζήτημα της “τοπολογίας” του Θεού, δηλαδή το αν ο Θεός βρίσκεται και δημιουργείται μέσα μας ή αν υπάρχει έξω από εμάς, κάτι που επιφέρει μία σημαντική διεύρυνση στο τι εστί Θεός αλλά και στο αν πράγματι έχει νόημα να απαντήσουμε στο ερώτημα του αν πιστεύουμε στον Θεό…

Σε όλα αυτά, ένα επιπλέον αξιοσημείωτο δεδομένο είναι το ότι οι υποστηρικτές των μεγάλων θρησκειών (και σε περίεργη αντίθεση με τον αποφατισμό που επίσης αποδέχονται), θεωρούν σε μεγάλο βαθμό πως έχουν ήδη λύσει το ζήτημα της ταυτότητας του Θεού κι έχουν έτοιμες και αποκρυσταλλωμένες απαντήσεις σε αυτό, καθιστώντας για τον πιστό μη αναγκαία την επιπλέον ενασχόληση με το ζήτημα. Όμως, μία εκτενής συζήτηση επί αυτού, θα αποκαλύψει πως τελικά οι περισσότεροι πιστοί δεν μπορούν να περιγράψουν σε ποιόν θεό πιστεύουν και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις δογμάτων το λάθος έχει φτάσει τόσο βαθιά που οι πιστοί καλούνται να “μεταστοιχειώσουν” την άγνοια σε αρετή και ευκόλως δηλώνουν πως “είναι δεδομένο πως δεν μπορώ να γνωρίζω σε ποιόν θεό πιστεύω, ο θεός είναι ακατάληπτος” κλπ…

Σωστό αυτό ως διαπίστωση, υπάρχει όμως και το μετά. Τι κάνει ένας θρησκευόμενος όταν αναγνωρίσει πως τελικά η λατρεία που αποδίδει, απλώς “εκπέμπεται” χωρίς όμως να έχει οριστεί ένας σαφής παραλήπτης; Μπορεί ο πιστός να διακρίνει τη διαφορά του να λατρεύεις τον μυστικισμό που βιώνεις από το να λατρεύεις τον ίδιο τον Θεό; Μένει τελικά στην απλή αποδοχή της άγνοιάς του και τη συντηρεί ή μήπως ψάχνει τρόπους να την καταπολεμήσει και να την υπερβεί; Λυπηρή διαπίστωση είναι το ότι συνήθως συμβαίνει το πρώτο και σ’ αυτό τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι πνευματικοί-θρησκευτικοί εκπρόσωποι και καθοδηγητές κι όχι οι πιστοί που μεγάλωσαν με μία νοοτροπία που μετατρέπει την άγνοια σε αρετή και τους αποτρέπει από ενασχολήσεις προσωπικής εμβάθυνσης και ερμηνειών.

Κι επειδή ο αποφατισμός πρέπει να είναι ένα συμπέρασμα κι όχι η λύση στο πρόβλημα, πρέπει να αναρωτηθούμε αν προτιμούμε έναν (άγνωστο) θεό εξ αποκαλύψεως και διδαχής ή έναν κατανοητό Θεό εξ ανακαλύψεως. Δύσκολο το ερώτημα και βαριά η ευθύνη της επιλογής…

Κατανοούμε λοιπόν πως το τελικό αποτέλεσμα που ονομάζουμε “Θεό”, είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον κάθε ζηλωτή του θεϊσμού, ανεξαρτήτως προσέγγισης. Κατά συνέπεια, ερωτήσεις του τύπου “πιστεύεις στον θεό;” είναι εξ ορισμού άκυρες και άσκοπες γιατί πραγματικά δεν οδηγούνε πουθενά, εκτός ίσως από την επιβεβαίωση ενός ιδιόμορφου κοινωνικού συσχετισμού ως στατιστικό δεδομένο. Ακόμη κι αν υπάρχει μία απάντηση ως “ναι”, αυτό θα ήταν απόλυτα άχρηστο προς επεξεργασία για τους υπολοίπους γιατί π.χ. τη δική μου κοσμοθέαση είναι αδύνατο να την επικοινωνήσω με ακρίβεια και σε απόλυτο βαθμό έστω σε ένα ακόμη άτομο, άρα a priori δεν υπάρχει ουσία και νόημα σε μία τέτοια ερώτηση γιατί η απάντηση θα είναι άκρως γενικευμένη (όπως επίσης γενικευμένη είναι και η ίδια η ερώτηση…).

Συνοπτικά λοιπόν, οι βασικοί λόγοι που μας οδηγούν αναγκαστικά σε μία προσωπική προσέγγιση του Θεού είναι:

- Οι διαφορές στα βασικά βιολογικά μας χαρακτηριστικά και ιδίως στον εγκέφαλό μας, που για κάθε άνθρωπο προσλαμβάνει και επεξεργάζεται διαφορετικές πληροφορίες.

- Η αποτυχία ενός καθολικού θεϊστικού μοντέλου μίας θρησκείας στο να οριστεί υπό πλήρη συμβατότητα για κάθε ακόλουθό της.

- Ο αποφατισμός ως ανασταλτικός παράγοντας τελικής άποψης περί θεού σε κάθε θρησκεία.

- Η δόμηση ενός θεϊκού προτύπου ως παράγωγο μίας διαδικασίας σκέψης, διαφορετικής για κάθε άνθρωπο.

3. Οι Τρεις Κατηγορίες Κοσμοθεάσεων

Ξεκινώντας από την προσωπική μας κοσμοθέαση, φτάνουμε να συμπεράνουμε πως σε συλλογικό επίπεδο, η ανθρωπότητα διαχωρίζει τις θεωρήσεις της περί Θεού σε 3 βασικές κατηγορίες ή “στρατόπεδα σκέψης”. Υπάρχει η κατηγορία των θεϊστών με αμέτρητες υποδιαιρέσεις κι εκδοχές, η αντιδιαμετρικά διαφορετική κατηγορία των άθεων και στη μέση υπάρχει η κατηγορία των αγνωστικιστών. Θεωρώ πως από τη στιγμή που κάποιος αναγνωρίσει μέσα του έναν Θεό οποιασδήποτε μορφής (όπως κι αν τελικά τον εννοεί), τίθεται στην κατηγορία των θεϊστών, παράλληλα όμως, το να πιστεύει κάποιος σε έναν θεό διαφορετικό από τον θεό ενός συνανθρώπου του, τον τοποθετεί μεν κι εκείνον στην κατηγορία των θεϊστών αλλά η ταύτιση σταματά εκεί γιατί μετά ξεκινά η προσωπική θεώρηση, η οποία παραμένει ξεχωριστή και μοναδική για κάθε άτομο, ακριβώς για τους λόγους που αναλύθηκαν πιο πριν.

4. Μερικές Προτάσεις για το Πως θα Έπρεπε να Κινηθούμε Πάνω στο Ζήτημα της Κατανόησης του Θεού

Το κλειδί στο όλο ζήτημα δεν είναι να “καταφέρουμε” να ενταχθούμε υποχρεωτικά σε κάποιο γνωστό ή όχι θρησκευτικό κίνημα ή απλώς να δηλώσουμε π.χ. άθεοι ή ένθεοι και να κλείσουμε το θέμα εκεί αλλά να μπορέσουμε να ορίσουμε τη θέση μας και την ατομικότητά μας απέναντι σε αυτό το μείζον μεταφυσικό ζήτημα περί Θεού. Πραγματικά ένα τέτοιο εγχείρημα συνδέεται με μεγάλη δόση ευθύνης, καθώς η στάση που θα κρατήσουμε και η άποψη που θα ενστερνιστούμε θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την πορεία μας τόσο σε θέματα αυτογνωσίας, όσο και στην απλή καθημερινότητά μας. Φυσικά, ένα τέτοιο ερώτημα φαίνεται πως δεν τους αφορά όλους, πλην όμως στο πως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο μας και στο αν έχουμε ή όχι την ανάγκη να ασχοληθούμε με μείζονα μεταφυσικά ζητήματα, πολλές φορές ίσως δεν έχουμε εμείς τη μοναδική ευθύνη.

Η κοινωνία μας είναι έτσι δομημένη ώστε να δρα “ωσμωτικά” σε πολλά ζητήματα και ιδιαίτερα σε εκείνα που άπτονται της μεταφυσικής και της πνευματικής αναζήτησης. Η ιδέα, ο τρόπος ζωής και οι αποφάσεις που λαμβάνει ένας άνθρωπος στα μεταφυσικά ζητήματα δεν μένουν ανενεργά αλλά επηρεάζουν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό αρχικά το άμεσο περιβάλλον του και προοπτικά ολόκληρη την κοινωνία όπως άλλωστε έχει δείξει και η μελέτη της κυματικής. Επομένως, ερχόμενοι αντιμέτωποι με ένα τέτοιο ερώτημα περί Θεού, έχουμε τρεις διαθέσιμες λύσεις ή δρόμους που μπορούμε να ακολουθήσουμε. Ο ένας δρόμος είναι αυτός της έρευνας, της ειλικρινούς ενδοσκόπησης και της κατά το δυνατόν ενδελεχούς ενασχόλησης με το ζήτημα. Ο άλλος τρόπος, είναι αντιδιαμετρικά διαφορετικός και συνοψίζεται στη φράση “δεν με ενδιαφέρει, δεν έχω την ανάγκη να ασχοληθώ” και ο τρίτος δρόμος (που είναι και ο πιο επισφαλής), είναι εκείνος της απάθειας και της μη ενασχόλησης με το ζήτημα κυρίως λόγω αδιαφορίας και πνευματικής οκνηρίας, κάτι που δεν αποτελεί ούτε στάση ζωής, ούτε θέση περί Θεού. Κάθε δρόμος σεβαστός αλλά πρώτα απ’ όλα πρέπει να αποφασίσουμε αν μία τέτοια μελέτη μας είναι όντως άχρηστη ή χρήσιμη.

Σε αυτό το σημείο, κρίνω σημαντική τη θέση και τον ρόλο που έχουν αναλάβει οι θρησκείες γενικότερα, οι οποίες στη συντριπτική τους πλειοψηφία παρουσιάζουν ένα “κλειστό” σύστημα μαθητείας, όπου ο πιστός εισέρχεται συνήθως σε πολύ μικρή ηλικία και παραμένει σε αυτό το κλειστό σύστημα μέχρι το τέλος της ζωής του. Οι οργανωμένες θρησκείες θεωρώ πως πρέπει να αποτελούν εισαγωγικά σχολεία μαθητείας, ρόλος τους πρέπει να είναι όχι το να “αποστηθίζει” ο πιστός ένα σύστημα λατρείας αλλά το να μαθαίνουν στους πιστούς να σκέφτονται από μόνοι τους και μάλιστα να το εφαρμόζουν όχι μόνον σε υπερβατικά αλλά και σε αμιγώς κοινωνικά-βιοποριστικά ζητήματα. Οι θρησκείες μπορούν να έχουν μεγάλη επιρροή στους ανθρώπους και αυτό πρέπει να εκτιμηθεί ως θετικό στοιχείο αν κι εφόσον το αποτέλεσμα στον πιστό και την κοινωνία είναι πράγματι θετικό.

Επομένως οι θρησκείες έχουν τα “τεχνικά” εφόδια για να μετατραπούν σε σχολές μαθητείας, έχουν τα εφόδια να μάθουν στους πιστούς το πώς να σκέφτονται και να ακολουθούν ένα συγκεκριμένο δρόμο κατ’ επιλογή κι όχι κατ’ επιβολή. Θα πρέπει αρχικά να μεταδώσουν στους πιστούς την ανάγκη προς την ενασχόληση με τα μεταφυσικά ζητήματα και στη συνέχεια να τους δώσουν την ώθηση ώστε να παίρνουν μόνοι τους κάποιες σοβαρές αποφάσεις, όπως το αν θα παραμείνουν στη θρησκεία απ’ όπου ξεκίνησαν επειδή τους καλύπτει το σύστημά της, ή αν θα αλλάξουν πορεία, επιλέγοντας ένα άλλο θρησκευτικό σύστημα ή ακόμα κι έναν προσωπικό δρόμο. Πραγματικά δεν έχει νόημα να λατρέψουμε έναν οποιονδήποτε θεό αν πρώτα δεν νοιώσουμε πως μας καλύπτει απόλυτα ως σκοπός στην όποια θρησκευτικότητα επιλέγουμε.

Πέραν των επαφών μας με τις θρησκείες, η ίδια η οικογένεια και η αγωγή των γονέων είναι εκείνη που θα “εμφυσήσει” στα παιδιά την ανάγκη (ή μη) για ενασχόληση με ένα τέτοιο ζήτημα και μάλιστα όχι κατευθυνόμενα σύμφωνα με τις απόψεις των γονέων αλλά ωθώντας το παιδί στην προσωπική μελέτη κι έρευνα των μεταφυσικών ζητημάτων, “προικίζοντάς” το παράλληλα με την προσωπική ευθύνη που έρχεται ως υποχρεωτικό παρελκόμενο των προσωπικών επιλογών. Ας μην ξεχνάμε πως τα μικρά παιδιά, σε πολλά θέματα εμφανίζουν έναν λογικό μιμητισμό σε σχέση με τις συμπεριφορές των γονιών τους και ειδικά στα ζητήματα θρησκείας, δεν θα ήταν υπερβολή να διαπιστώσουμε πως η στάση των παιδιών ομοιάζει με εκείνη των ακολούθων των cargo cults (θρησκείες φορτίου).

Επομένως κατανοούμε την ευθύνη που επωμίζονται οι γονείς όταν ακούσια ή εκούσια κατευθύνουν τα παιδιά τους σε δικές τους “επιλογές” με μοναδικό επιχείρημα (αν και έωλο) το ότι τα παιδιά δεν είναι ικανά να σχηματίσουν δική τους γνώμη για τέτοια ζητήματα. Σε αυτό, βασική προϋπόθεση είναι το να μη στερείται στο παιδί την ίδια την προϋπόθεση της προσωπικής επιλογής, καθώς είναι αδύνατο, είτε είμαστε ενήλικες, είτε όχι, να σχηματίσουμε για κάτι προσωπική γνώμη αν πρώτα δεν έχουμε ως μέτρο σύγκρισης μία εναλλακτική οδό πέραν της δεδομένης και ίσως “παραδοσιακής” οδού… Ως άνθρωποι παρουσιάζουμε εξαιρετική απροθυμία στο να αναλαμβάνουμε ευθύνες, στο να αποφασίζουμε από μόνοι μας το τι και πως θα σκεφτόμαστε και πως θα δρούμε, ιδιαίτερα σε ζητήματα μεταφυσικής, σε ζητήματα που ξεπερνάνε την απλή καθημερινότητα και μας φέρνουν σε επαφή με την πηγή προέλευσής μας που τελικά είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους…

5. Επίλογος

Σίγουρα ένα τέτοιο θέμα δεν μπορεί να καλυφθεί και να εξαντληθεί μέσα από ένα άρθρο, πόσο μάλλον όταν έχει αναλυθεί μόνον η αρχή του που είναι η αναγκαστική προσωπική προσέγγιση σε αυτό το θέμα. Τέτοια άρθρα έχουν ρόλο κυρίως προπαρασκευαστικό και απευθύνονται στα πρώιμα στάδια της σκέψης μας. Δεν προτείνουν (άλλη μία) δανεική θέση περί Θεού αλλά προτείνουν μία παραγωγική στάση ζωής που με επίκεντρο τον άνθρωπο και την αξία της ατομικότητας, οδηγεί σε μία απάντηση κομμένη και ραμμένη ακριβώς στα προσωπικά δεδομένα του καθενός μας. Η γνώμη μου είναι πως τελικά το να δώσουμε μια συνολική και αποκρυσταλλωμένη απάντηση στο τι είναι τελικά ο Θεός, αποτελεί μακροχρόνια και (δια)νοητικά επίπονη διαδικασία, ίσως ακόμα και δίχως οριστική απάντηση μέχρι το τέλος της ζωής μας! Θα έλεγα μάλιστα πως για τους “hard-core” του είδους, μία τέτοια ενασχόληση αποτελεί ένα πραγματικό raison d’etre…

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ουσιαστικά πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δύσκολο νοητικό κι εμπειρικό ταξίδι, του οποίου η “Ιθάκη” μεταβάλλεται καθημερινά, καθώς η ουσία και υπόστασή της ρυθμίζεται και μεταβάλλεται από τον βαθμό της γνώσης και της κατανόησής μας σε αυτά τα ζητήματα. Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε απέναντι στον εαυτό μας πως ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε στην αναζήτηση της ταυτότητας του Θεού και της επαφής μας μαζί του (ίσως η καλύτερη “Ιθάκη” που μπορεί να ψάχνουμε ), αποτελεί μία καθαρά προσωπική υπόθεση και ως τέτοια πρέπει να την περιβάλλουμε με τη δέουσα σοβαρότητα κι ευθύνη, καθώς μας επηρεάζει πλειοτροπικά σε διάφορες πτυχές της ζωής μας, από την απλή καθημερινότητά, μέχρι τα πιο μύχια της ύπαρξής μας.

Ίσως σε μερικούς αναγνώστες να προκαλεί έκπληξη το ότι αποφάσισα να αφιερώσω χρόνο και σκέψη σε ένα αρκετά εκτενές άρθρο που ουσιαστικά δεν δίνει απάντηση στο τι εστί Θεός αλλά επιχειρεί να μας θυμίσει πως σε τέτοια ζητήματα, η αφετηρία και η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με άλλες ενασχολήσεις θα πρέπει να είναι η προσωπική και εξατομικευμένη προσέγγιση. Ασχολήθηκα με την ανάλυση των απαρχών, με την αφετηρία της σκέψης του τι εστί Θεός και θέτω ως επίκεντρο την ατομικότητά μας. Θεωρώ ότι εδώ της οφείλουμε τη δέουσα σημασία γιατί σε μερικά ζητήματα όπως τα μεταφυσικά, το να κινούμαστε με κύριο άξονα το τι εκφράζει προσωπικά και μόνον εμάς, είναι κυριολεκτικά μονόδρομος.

Επομένως, συλλέξτε πληροφορίες από παντού, ενημερωθείτε όσο καλύτερα μπορείτε, συγκρίνετε θέσεις και απόψεις, δοκιμάστε δρόμους, ακόμη κι αν η τελική σας επιλογή είναι το σημείο αφετηρίας σας, δώστε στην έρευνά σας κάθε πιθανή εκδοχή περί ύπαρξης ή ανυπαρξίας του θεού, χωρίς να θεωρείτε προκαθορισμένο το αποτέλεσμα γιατί οτιδήποτε ξεκινά με βεβαιότητα, καταλήγει σε αμφιβολία. Όσο είναι εφικτό, δημιουργείστε τη δική σας κοσμοθέαση, ένα σύνολο ιδεών και απόψεων που σας καλύπτουν και σας εκφράζουν απόλυτα, ακόμη κι αν αυτό που θα επιλέξετε τελικά ταυτίζεται με εκείνο μίας γνωστής θρησκείας ή ενός φιλοσοφικού συστήματος και τέλος, ερευνήστε όλες τις γραφές αλλά πρώτα απ’ όλα ξεκινήστε μόνοι σας και ερευνήστε τον εαυτό σας…

Βιβλιογραφία – Πηγές:

- How god changes your brain (Andrew Newberg M.D. & M.R. Waldman, Ballantine Books, 2009)

- The science of spirituality (Lee Bladon, EsotericScience, 2007)

- Born to believe (Andrew Newberg M.D. & M.R. Waldman, Free Press books, 2007)

- The mystical mind (Eugene d’Aquili & Andrew Newberg, Fortress Press, 1999)

- What the bleep do we know (video documentary, Captured Light Industries, 2004)

- The quantum apocalypse (video documentary, 2008)

- Δρόμοι της γνώσης (Συλλογικό, εκδόσεις Αρχέτυπο, 2001)

- Οι πύλες της αντίληψης (Aldous Huxley, εκδόσεις Κάκτος, 1981)

- Conversations on the edge of the apocalypse (David J. Brown, Palgrave books, 2005)

- Francis Bacon, essays

Πηγή: www.metafysiko.gr - thesecretrealtruth.blogspot.com

Στο δρόμο της εξόδου από την ευρωζώνη Ελλάδα και Κύπρος - Η ανάγκη για "Plan B"

Κρίσιμη σημασία αποκτά για το μέλλον του Ελληνισμού το θέμα του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, μια συζήτηση που επανέρχεται πιεστικά μετά τα τραγικά γεγονότα στην Κύπρο.

Όπου, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας, αμέσως μετά την κυβερνητική αλλαγή και την αναρρίχηση στην εξουσία μιας ομάδα πολιτικών "έτοιμων" ΑΠΌ ΝΑ ΚΑΙΡΟΥ ΣΤΗΝ προχωρήσουν υπογραφή Ενός εγκλήματος ΣΕ βάρος Της ίδια Της Της χώραςσυμφωνήθηκαν καταστάσης απόλυτα επιβλαβείς ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΟ Εθνικό όνομα ποίου?

Στο όνομα ενός κοινού ευρωπαϊκού νομίμσατος το οποίο αν για την Ελλάδα οφείλεται σε ένα ποσοστό 70% για την οικονομική της κατασροφή, στην Κύπρο ευθύνεται 100% για την εξέλιξη του κράτους από "Ελβετία της Μεσογείου" σε "Αργεντινή της Μεσογείου".

ΕΙΝΑΙ πλέον ζήτημα Εθνικής Ευθύνης ΝΑ αναζητηθεί ΜΙΑ δεύτερη λύση, ΜΙΑ λύση Που οδηγεί ΘΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ εκτός ευρωζώνης.

Για ον απλό λόγο ότι το κοινό νόμισμα είναι πλέον αβάσταχτο για οικονομίες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Οδηγεί στην λεηλασία του ορυκτού τους πλούτου, του συνόλου των πλουτοπαραγωγικών πηγών από τον Βορρά και στην μόνιμη αδυναμία εξόδου από την κρίση.

Διότι ακόμα και όταν έρθει η ανάπτυξη η επάνοδος σε επίπεδα βιοτικού επιπέδου π.χ. 2007 θα απαιτήσει πολύ περισσότερα χρόνια απ'ότι υποστηρίζουν αυτοί που επέβαλαν αυτό το κακό.

Είναι αμφίβολο αν πριν το 2030 αν οι πολίτες της χώρας καταφέρουν να επανακτήσουν υψηλό βιοτικό επίπεδο. Και 17 χρόνια (και πάλι αμφίβολο είναι) συν τέσσερα που ήδη βρισκομαστε σε τραγική κατάσταση είναι πάρα πολλά.

Και ουδείς γνωρίζει αν όλα "θα πάνε καλά" μέχρι τότε και δεν υπάρξουν γεγονότα αρνητικά που θα ρίξουν την προσπάθεια ακόμα πιο πίσω.

Αλλά σε τελική ανάλυση, ποια είναι η οικονομική ένωση που αξίζει την οικονομική καταστραφή δύο ολόκληρων γενεών Ελλήνων, την διάλυση του δεύτερου ελληνικού ρκάτους, την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών, την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και την απάλειψη του Ελληνισμού ως ισχυρού παίκτη από τον γεωστρατηγικό χάρτη της περιοχής?

Κανένας και τίποτα!

Όταν ακόμα και ο διακεκριμένος οικονομολόγος Δημήτρης Παπαδημητρίου,  «καταστροφική» τη λύση για την Κύπρο και καλεί Ελλάδα και Κύπρο να εξετάσουν έξοδο από την ευρωζώνη, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό πως το ευρώ έχει χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο αρπαγής πλούτου.

Όπως δηλώνει σε συνέντευξή του στο Έθνος «οι επιλογές τόσο για την Κύπρο όσο και για την Ελλάδα έχουν περιοριστεί τρομερά και οι μελλοντικές τους προοπτικές είναι φρικτές. Η επιλογή της εξόδου από το ευρώ δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί. Προσωπικά βλέπω να έρχονται μεγάλες αναταραχές και ένα "σχέδιο Β" θα πρέπει να αναπτυχθεί εκτάκτως, το οποίο θα περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος ή μια δραματική επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων λιτότητας ».

Όσο για το αν θα πρέπει να αναμένεται ανάκαμψη προς το τέλος του 2013, ο Δ.Παπαδημητρίου είναι κατηγορηματικός. «Αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε δρόμο ανάκαμψης, αντιθέτως βουλιάζει όλο και πιο βαθιά. Είναι επιτακτική ανάγκη να γνωρίζουν οι Έλληνες πολίτες ποιες επιλογές υπάρχουν και τους κινδύνους που συνοδεύουν κάθε μια από αυτές. Αλλά δεν μπορούν να συνεχίσουν να είναι παγιδευμένοι στην ιδέα του φόβου της χρεοκοπίας όταν η χώρα έχει ήδη χρεοκοπήσει ».

Όσο για το ζήτημα των καταθέσεων, οι ελληνικές τράπεζες είναι είναι χρεοκοπημένες, εδώ και δύο χρόνια, όχι σήμερα. Η Τράπεζα Πειραιώς ήταν η πρώτη που χρεοκόπησε το 2011 και ζήτησε βοήθεια από τον ΕΛΑ και ακολούθησαν και οι άλλες, συστημικές ή μη.

Η διαφορά με την Κϋπρο είναι ότι εκεί αποφάσισαν  «να τραβήξουν το σωληνάκι" του ΕΛΑ αφού είχε έρθει η ώρα της άλωσης της χώρας με την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Στην Ελλάδα, ακόμα, όχι. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ Θέμα Απλα απόφασης Ξένων κέντρων. Αυτό δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί. Το εθνικό μέλλο της χώρας θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά και πειστικά κατά πόσον βρίσκεται εκτός ευρωζώνης.

Και αυτό μπορει να το κάνει μόνο μια πολιτική τάξη η οποία θα βρίσκεται πέρα ​​από τα σχήματα που δοκιμάζει απώδυνα η χώρα από το 2009 ...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Βομβαρδιστικά Β-1Β Lancer απογειώθηκαν από το Τέξας με στόχο την Βόρειο Κορέα

Κλιμακώνει έτι περαιτέρω η Ουάσιγκτον απέναντι στην Πιονγκ Γιανγκ σε ένα παιχνίδι που πλέον έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του ψυρχροπολεμικού "παιχνίδι chicken": Όποιος στρίψει, χάνει!

Επτά στρατηγικά βομβαρδιστικά B-1B Lancer προσγειώθηκαν στην ωκεάνεια βάση της νήσου Γκουάμ την οποία απειλεί να πλήξει με πυρηνικά όπλα το βορειοκορεατικό καθεστώς και αυτή η κίνηση δεν είναι η μόνη.

Δεκαοκτώ μαχητικά F/A-18E/F Σούπερ Hornet προσγειώθηκαν σε βάση των Φιλιππίνων πετώντας κατ'ευθείαν από τις ΗΠΑ με διαδοχικούς ανεφοσιασμούς στον αέρα.

Ο σχηματισμός των B-1B γνωστά και ως "Bones" πραγματοποίησε απευθείας Ανάπτυξη ΑΠΌ ΤΗ Βάση ΤΟΥ Dyess στο Τέξας (έδρα της 7 ^ης βόμβα Wing) στη βάση Andersen (νήσος Γκουάμ) στον Ειρηνικό.

Πρόκειται για μια εξέλιξη η οποία έγινε «αθόρυβα» καθώς δεν υπάρχουν επίσημες ανακοινώσεις από το Πεντάγωνο, σε αντίθεση με την αποστολή βομβαρδιστικών B-52H στον εναέριο χώρο της Ν. Κορέας που διαδέχτηκε η «επίσκεψη» των Stealth βομβαρδιστικών B-2A Spirit σε αποστολή εικονικής κρούσης πολλαπλών στόχων σε πεδίο βολής δυτικά της Σεούλ.

Οι αποστολές αυτές είχαν ιδιαίτερο συμβολισμό ως απάντηση στις απειλές του βορειοκορεάτη ηγέτη Κίμ Γιόνγκ Ούν για προσβολή των στόχων στις ηπειρωτικές ΗΠΑ και των αμερικανικών βάσεων στον Ειρηνικό.

Μια μεταστάθμευση μιας τόσο ισχυρής δύναμης χωρίς καμία ανακοίνωση μπορεί αυτή τη φορά να έχει τελείως διαφορετικό στόχο, ο οποίος δεν μπορεί να είναι άλλος από την επίτευξη στρατηγικών πληγμάτων στη Β. Κορέα!

Η ανάπτυξη τους έγινε αντιληπτή από παρακολούθηση ραδιοσυχνοτήτων επικοινωνίας από ραδιοερασιτέχνες στις ΗΠΑ, οι οποίοι κατέγραψαν σε μη κρυπτασφαλισμένες συχνότητες που χρησιμοποιούνται από τη STRATCOM (Διοίκηση Στρατηγικού Βομβαρδισμού) την αίτηση για στοιχεία ναυτιλίας για το αεροδρόμιο της νήσου Γκουάμ (UAM) από σχηματισμό 7 αεροσκαφών με κωδικούς κλίσης που χρησιμοποιούν οι Μοίρες των βομβαρδιστικών Β-1Β!

Επιπλέον στις επίμαχες επικοινωνίες συμπεριλαμβανόταν επικοινωνία των βομβαρδιστικών με αεροσκάφη που χρησιμοποιούν κωδικούς κλίσης που ταιριάζουν με αυτούς των ιπτάμενων τάνκερ KC-135R, υποδεικνύοντας ότι η μεταστάθμευση περιλάμβανε έναν τουλάχιστον εναέριο ανεφοδιασμό.

Αναλυτές αναφέρουν ότι πρώτη φορά ένας τόσο μεγάλος αριθμός στρατηγικών βομβαρδιστικών προσγειώνεται στη νήσο Γκουάμ καθώς δεν συνηθίζεται τόσο μεγάλα βομβαρδιστικά να πετάνε μαζί όπως η συγκεκριμένη πτήση των 7 "Bones"!

Επίσης δεν φαίνεται να υπάρχει καμία αμφιβολία για τον ίδιο τον προορισμό καθώς αυτό ακούστηκε ξεκάθαρα χωρίς κανένα περιθώριο παρερμηνείας: Διαρρέεται από τους Αμερικανούς ότι ενισχύθηκαν τα αποθέματα πυρομαχικών της Γκουάμ.

Το Πεντάγωνο προς το παρόν δεν επιβεβαιώνει (ούτε διαψεύδει) τις πληροφορίες για μεταστάθμευση βομβαρδιστικών B-1B σε προκεχωρημένη βάση επιχειρήσεων. Κάτι αναμενόμενο φυσικά αλλά σύμφωνα με εκτιμήσεις φαίνεται ότι υπάρχει άμεση σχέση με τον εντοπισμό κινητικότητας σε θέσεις εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων στη Β. Κορέα τόσο από δορυφόρους όσο και από αεροσκάφη U-2R που επιτηρούν την κορεατική χερσόνησο!

Σημειώνεται οτι το αμερικανικό Ναυτικό έχει αναπτύξει δύο αντιτορπιλικά AEGIS με κατεθυνόμενα βλήματα SM-3ανοιχυά των ακτών της Κορέας ενώ συστοιχίες αντιβαλλιστικών πυραύλων THAAD και Patriot βρίσκεονται σε πλήρη ετοιμότητα σε ΗΠΑ και Ιαπωνία αντίστοιχα!

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

"Ρωσικό βομβαρδιστικό Tu-22M Backfire στοχοποίησε πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ"

Ρωσικό στρατηγικό βομβαρδιστικό πραγματοποίησε πρόσφατα "προσομοίωση επίθεσης" με πυραύλους cruise εναντίον της αμερικανικής αντιπυραυλικής άμυνας στην Ασία, ανέγειρε νέα ερωτήματα σχετικά με το στόχο της Μόσχας στο μέλλον των αμερικανο-ρωσικών συνομιλιών αναφέρει Η. ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑwashingtontimes.com.

Σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, ένα αεροσκάφος Tu-22M Backfire της ρωσικής στρατηγικής αεροπορίας στις 26 Φεβρουαρίου πραγματοποίησε "προσομοίωση επίθεσης" με πυραύλους τύπου κρουζ σε αμερικανικό πολεμικό πλοίο που διέθετε το αντιπυραυλικό σύστημα Aegis και το οποίο είχε αναπτυχθεί σε θαλάσσια περιοχή στην Ιαπωνία ως μέρος της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ.

Μια δεύτερη του ιδίου τύπου «επίθεση» πραγματοποιήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου κατά «ενός επίγειου χώρου αντιπυραυλικής άμυνας» στην Ιαπωνία χωρίς να προσδιορίσει τίποτα περισσότερο ο Αμερικανός αξιωματούχος.

Το αμερικανικό Πεντάγωνο έθεσε πρόσφατα σε λειτουργία ένα ραντάρ X-band αντιπυραυλικής άμυνας στο βόρειο άκρο της Ιαπωνίας σε βάση μέσα στην θάλασσα, με σκοπό την παρακολούθηση της Β.Κορέας και τις πιθανές εκτοξεύσεις πυραύλων διαβιβάζοντας τα δεδομένα σε μια πιθανή εκτόξευση από την Β.Κορέα.

Σε αυτές τις κινήσεις οφείλουμε να συμπεριλάβουμε την κατασκευή πυρηνικών υποβρυχίων κλάσης Borei που διαθέτουν διηπειρωτικούς πυραύλους Bulava, την κατασκευή πλοίων ηλεκτρονικού πολέμου αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τις προθέσεις της Ρωσίας στην συγκεκριμένη περιοχή του ειρηνικού συνεχίζει το αμερικανικό δημοσίευμα.

Οι Αμερικανοί αξιωματικοί θεωρούν ότι οι «επιθετικές προσομοιώσεις» της Μόσχας έχουν προσβλητικό χαρακτήρα έναντι των ΗΠΑ έχοντας ως στόχο τις αμερικανικές βάσεις στην Ιαπωνία αλλά και την ίδια την Ιαπωνία. Πρακτικά η Ρωσία έχει επιστρέψει στην περιοχή με τρόπο που εκνευρίζει τις ΗΠΑ.

Σύμφωνα πάντα με τον Αμερικανό (στρατηγός τριών αστέρων), η Ρωσία προσπαθεί να επιδείξει ότι πλέον έχει ανακτήσει την ισχύ της στην περιοχή.

Τμήμα ειδήσεων defenecenet.gr

Πρωτοφανές: Οι ΗΠΑ ανέβαλαν την εκτόξευση ICBM για να μην "ανησυχήσει" η Β.Κορέα!

Την αναβολή δοκιμαστικής εκτόξευσης ενός βαλλιστικού πυραύλου Minuteman ΙΙΙ αποφάσισε το αμερικανικό Πεντάγωνο για να μην υπάρξει λανθασμένη ερμηνεία από την Βόρεια Κορέα σε μία πρωτοφανή ενέργεια των ΗΠΑ που αν μη τι άλλο δείχνουν ότι πραγματικά φοβούνται την Βόρεια Κορέα και τις πυρηνικές της δυνατότητες.

Είναι η πρώτη φορά από την εποχή που γεννήθηκαν τα πυρηνικά όπλα που οι ΗΠΑ ματαιώνουν πυραυλική δοκιμή.Ούτε στην Κρίση των Πυραύλων της Κούβας είχαν προχωρήσει σε τέτοια ενέργεια.

Από την οποία συνάγεται ότι: Πρώτον, όχι απλώς έχει καταφέρει το βορειοκορεατικό καθεστώς να γομώσει τα βαλλιστικά της όπλα με πυρηνικά, αλλά έχει και την δυνατότητα να τα στείλει και εκεί που θέλει.

Ίσως όχι στο έδαφος των ΗΠΑ (θεωρητικά η Αλάσκα είναι εντός της ακτίνας δράσης των βαλλιστικών όπλων της Β.Κορέας), αλλά αρκεί να πληγεί η Ιαπωνία και η Νότιος Κορέα και βέβαια εν συνεχεία να πληγεί η Βόρειος Κορέα από πυρηνικά. Θα μιλάμε για το τέλος του κόσμου μας, όπως τον γνωρίζαμε από το 1945 και μετά.

Δεύτερον ΟΙ ΗΠΑ ΓΙΑ Πρώτη ΦΟΡΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ πίσω Αυτο ΤΟ παιχνίδι κοτόπουλο.

Και αυτό δεν έχει ξαναγίνει ...

Έτσι, με απόφαση του υπουργού Άμυνας Τσακ Χέιγκελ, ανεβλήθη μια προγραμματισμένη για τις αμέσως επόμενες ημέρες πυραυλική δοκιμή ώστε να μην θεωρηθεί ότι επιδεινώνει την κρίση όπως τονίζεται στην επίσημη ανακοίνωση.

"Θα επρόκειτο για μια δοκιμή του διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου (ICBM) Μinuteman ΙΙΙ, η οποία ήταν προγραμματισμένη να γίνει από την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ της Καλιφόρνιας. Θέλουμε να αποφύγουμε την πιθανότητα μιας λανθασμένης ερμηνείας ή εκμετάλλευσης της δοκιμής" δήλωσε χαρακτηριστικά αξιωματούχος του υπουργείου Άμυνας και πρόσθεσε πως «Oι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν δεσμευμένες στις δοκιμές διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων για να διασφαλίσουν ένα σίγουρο, αξιόπιστο και αποτελεσματικό οπλοστάσιο".

Η δοκιμή επρόκειτο να γίνει μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα στην Καλιφόρνια αλλά εξαιτίας της υπάρχουσας έντασης με τη Βόρεια Κορέα το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας αποφάσισε την αναβολή της εκτόξευσης. Αυτό είπε στο AP επίσημος του Πενταγώνου ο οποίος θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του ο οποίος πρόσθεσε πως ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας εξέφρασε τον σκεπτικισμό του για τη δοκιμή θεωρώντας πως μια τέτοια δοκιμή τώρα θα προκαλούσε περαιτέρω ένταση με τη Βόρεια Κορέα.

"Αυτή είναι μια λογική, συνετή και υπεύθυνη πράξη αυτή τη στιγμή» πρόσθεσε το στέλεχος του Πενταγώνου.

Οι ΗΠΑ διαθέτουν συνολικά 450 Minuteman 3 οι οποίοι εκτοξεύονται από σιλό στο έδαφος των ΗΠΑ και αποτελούν μέρος της αποκαλουμένη στρατηγικής τριάδας των ΗΠΑ η οποία συμπληρώνεται από τους πυραύλους που φέρουν τα στρατηγικά βομβαρδιστικά και τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια.

Η αναβολή αυτή μάλιστα μπορεί να λειτουργήσει εν γνώση των ΗΠΑ και ως ένα ισχυρό διπλωματικό χαρτί από το καθεστώς της Βόρειας Κορέας, που κάλλιστα μπορεί να την παρουσιάσει ως νίκη, ως εξαναγκασμό των ΗΠΑ να υποχωρήσουν.

Έτσι μπορεί ο Βορειοκορεάτης ηγέτης να βρει οδό διαφυγής από το αδιέξοδο που ο ίδιος καλλιεργεί το τελευταίο διάστημα!

Σε μια παράλληλη εξέλιξη μάλιστα, η Νότια Κορέα και οι ΗΠΑ ανέβαλαν σημαντική στρατιωτική συνάντηση που είχε προγραμματιστεί για τις 16 Απριλίου στην Ουάσινγκτον μετά από αίτημα της Σεούλ λόγω της κρίσης στην κορεατική χερσόνησο.

Πάντως όσο ο Πιονγιάνγκ συνεχίζει να διατηρεί την αδιαλλαξία της, τόσο η Νότιος Κορέα, όσο και οι ΗΠΑ προχωρούν σε ενέργειες προετοιμασίας.

Την ίδια στιγμή η Βόρεια Κορέα, συνεχίζει να προχωρά στην εγκατάσταση βαλλιστικών βλημάτων στην ανατολική της ακτή και απειλεί να πλήξει αμερικανικούς στόχους, ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των διπλωματικών αποστολών στην πρωτεύουσα Πιονγιάνγκ από τις 10 Απριλίου και μετά.

Ομως οι περισσότερες ξένες κυβερνήσεις άφησαν να εννοηθεί ότι δεν σκοπεύουν προς το παρόν να απομακρύνουν το διπλωματικό τους προσωπικό. Πάντως τη Δευτέρα ανακοινώθηκε ότι θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες συνάντηση των πρεσβευτών των 27 χωρών της ΕΕ με αντικείμενο τις δραματικές εξελίξεις στη Βόρεια Κορέα.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

«Δε θα επιτρέψουμε προβλήματα στη γειτονιά μας»

Σαφή προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ απεύθυνε ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας Wang Yi προς όλες τις πλευρές της έντασης στην Κορεατική Χερσόνησο ειδικότερα όμως προς τις ΗΠΑ λέγοντας πως όλες οι πλευρές να απόσχουν από κάθε ενέργεια ή πράξη η οποία θα μπορούσε να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

«Η Κίνα επιμένει πως η τωρινή ένταση που έχει δημιουργηθεί στην Κορεατική Χερσόνησο πρέπει να επιλυθεί μέσω διαλόγου ανεξάρτητα από το πώς η κατάσταση στην περιοχή μπορεί να εξελιχθεί» δήλωσε ο Wang Yi το Σάββατο, σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον γ.γ. του ΟΗΕ Ban Ki-Moon.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας πρόσθεσε πως η διαδικασία απομάκρυνσης των πυρηνικών όπλων από την Χερσόνησο πρέπει να συνεχιστεί και η ειρήνη και η σταθερότητα να διατηρηθούν.

Ο Wang πρόσθεσε όμως ότι έχει σοβαρές επιφυλάξεις γύρω από τη διαμόρφωση της παρούσης κατάστασης στη Βόρεια Κορέα και η οποία είναι γειτονική χώρα προς την Κίνα. Ο ίδιος είπε ακόμη πως αντιτίθεται σε κάθε προκλητική συμπεριφορά και πράξεις από οποιοδήποτε μέρος στην περιοχή και πως«δεν πρόκειται να δεχθεί δημιουργία προβλημάτων στο κατώφλι της Κίνας» όπως είπε χαρακτηριστικά.

Τέλος ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας κάλεσε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να παραμείνουν ήρεμα και να απόσχουν από κάθε πράξη η οποία θα μπορούσε να τροφοδοτήσει περαιτέρω την ένταση.

http://www.defencenet.gr/
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Θα κτυπήσει η Ουάσιγκτον πρώτη τη Β. Κορέα? - Μεγάλη συγκέντρωση βομβαρδιστικών

Την ανάληψη προληπτικής δράσης έναντι της Βόρειας Κορέας εξετάζουν οι ΗΠΑ σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το αμερικανικό ιστολόγιο homelandsecurityus.com.

Στο ρεπορτάζ του το αμερικανικό δίκτυο και επικαλούμενο πηγές από το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας αναφέρει πως στο Λευκό Οίκο εξετάζεται η πιθανότητα ανάληψης «προληπτικής δράσης» όπως είναι η ακριβής διατύπωση εναντίον θέσεων εκτόξευσης βορειοκορεατικών πυραύλων και εγκαταστάσεων όπου πιστεύεται πως σχετίζονται με το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες κορυφαίοι γερουσιαστές τους έχει ζητηθεί να παραμείνουν στην Ουάσιγκτον το Σαββατοκύριακο ενόψει έκτακτης συνάντησης στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου.Τέτοιες συναντήσεις στο «οβάλ γραφείο» γίνονται μόνο σε περιπτώσεις ανάληψης στρατιωτικής δράσης από τις ΗΠΑ ή άλλα έκτακτα γεγονότα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται φωνές μέσα στις ΗΠΑ για ανάληψη επιθετικής δράσης στη Βόρεια Κορέα. Ο αμερικανός γερουσιαστής Peter King είχε δηλώσει πρόσφατα πως εάν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις Ότι Βόρεια Κορέα Η. ετοιμάζει Στρατιωτικό κτύπημα κατά Νότιας Κορέας Της Η. Των ΗΠΑ, τότε η Ουάσιγκτον θα πρέπει να απαντήσει πριν την εκδήλωση ενός τέτοιου κτυπήματος.

Η Βόρεια Κορέα από την πλευρά της έχει δηλώσει πως από τις 10 Απριλίου και μετά δεν θα είναι σε θέση να εγγυηθεί την ασφάλεια των διπλωματικών αποστολών στην Πιονγκγιάνγκ ζητώντας από τις ξένες διπλωματικές αποστολές να σκεφτούν την πιθανότητα αποχώρησής τους.

Οι ενδείξεις πάντως πως οι ΗΠΑ ίσως προχωρήσουν εντός των επομένως ημερών σε προληπτική επίθεση κατά της Βόρειας Κορέας πληθαίνουν. Η κινητικότητα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στην περιοχή είναι έκδηλη. Η συγκέντρωση στρατηγικών βομβαρδιστικών στην περιοχή του Ειρηνικού όλων των τύπων B-52G, B-1B Lancer και B-2 Spirit και οι αεροπορικές επιχειρήσεις που πραγματοποίησαν στη Νότια Κορέα με ασκήσεις προσβολών στόχων εδάφους σχεδόν 100 χλμ. από την αποστρατικοποιημένη ζώνη είναι για τους περισσότερους ένδειξη προετοιμασίας για ανάληψη δράσης.

Μάλιστα όπως αναφέραμε ΚΑΙ Σχετικά 7 στρατηγικά βομβαρδιστικά Β-1Β βρίσκονται ήδη στο Γκουάμ και όλα αυτά στο πλαίσιο προετοιμασίας των αμερικανικών δυνάμεων για την πραγματοποίηση μιας «προληπτικής επίθεσης».

Σύμφωνα μάλιστα με ανακοίνωση του γενικού επιτελείου των ΗΠΑ οι πτήσεις αυτές των στρατηγικών βομβαρδιστικών όσο και αυτές των F-22 ήταν προσομοίωση συνθηκών ενός πυρηνικού κτυπήματος στη Βόρεια Κορέα ». Τα αεροσκάφη είχαν απογειωθεί από τη αμερικανικές βάσεις στο Γκουάμ και την Οκινάουα ενώ τα F-22 μεταστάθμευσαν στην ΑΒ Osan της Νοτίου Κορέας.

«Η Ουάσιγκτον παρακολουθεί στενά τη ρητορική αλλά και τις κινήσεις των βορειοκορεατικών δυνάμεων πριν αποφασίσουν για το οτιδήποτε» δήλωσε ανώτατο στέλεχος του αμερικανικού Πενταγώνου χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τη φύση των αποφάσεων που ενδέχεται να λάβουν οι ΗΠΑ.  

http://www.defencenet.gr/

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το παιδί που έζησε στο σπίτι του τρόμου σπάει τη σιωπή του μετά από 40 χρόνια

Το παιδί που έζησε στο σπίτι του τρόμου σπάει τη σιωπή του μετά από 40 χρόνια

Αρχικά, ήταν το σμήνος από μύγες, που στα μέσα του Δεκέμβρη εισέβαλε στο σπίτι, τη στιγμή που ο Τζορτζ και η Κάθι Λουτζ άδειαζαν τις κούτες μετακόμισης.

Στη συνέχεια, ήταν τα κρύα σημεία στα δωμάτια και στα χολ, οι παράξενες μυρωδιές αρώματος και περιττωμάτων, και οι αποκρουστικοί ήχοι τα βράδια.

Ο Ντάνι Λουτζ, ο μικρός γιος, που ήταν μόλις δέκα ετών όταν η οικογένειά του αποφάσισε να μετακομίσει στο σπίτι, στην περιοχή Amityville, σπάει τη σιωπή του έπειτα από 40 χρόνια, και αποκαλύπτει τα φρικαλαία γεγονότα που συνέβησαν σε εκείνον και τους δικούς του, στις μόλις 28 ημέρες που κατάφεραν να μείνουν εντός του «στοιχειωμένου» σπιτιού τους που αργότερα έγιναν ταινία (My Amityville Horror).

Ο 10χρονος Ντάνι Λουτζ (αριστερά) με τον θετό του πατέρα, Τζορτζ, και τη μητέρα του, Κάθι.

Ο 50χρονος πλέον Ντάνι, θυμάται λεπτομερώς τις τρομακτικές εμπειρίες που αποκόμισε από τη διαμονή του στο σπίτι, οι οποίες, όπως λέει ο ίδιος, του κατέστρεψαν τη ζωή. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του, είχε δει αρκετές φορές αντικείμενα να πετούν μέσα στο σπίτι, τους τοίχους να πρασινίζουν, τους σταυρούς στους τοίχους να γυρνούν ανάποδα, και το χειρότερο, δύο κατακόκκινα μάτια, ενός πλάσματος που παρομοιάζει με γουρούνι, να τον κοιτάνε επίμονα τα βράδια.

Οι γονείς του Ντάνι μετακόμισαν στο Amityville της Νέας Υόρκης το 1975. Πριν από 13 μήνες, το σπίτι είχε βιώσει μία οικογενειακή τραγωδία, καθώς ο γιος του προηγούμενου ιδιοκτήτη είχε πυροβολήσει και σκοτώσει τα έξι μέλη της οικογένειάς του. Ο δολοφόνος Ρόναλντ ΝτεΦέο, ο οποίος εκτίει ισόβια ποινή φυλάκισης, είχε δηλώσει αργότερα πως είχε προβεί στη δολοφονία της οικογένειάς του, επειδή τον διέταξαν οι φωνές που άκουγε μέσα στο σπίτι.

Η μητέρα του, Κάθι, είχε ανακαλύψει ένα μυστικό κόκκινο δωμάτιο, στο οποίο ακόμα και ο σκύλος της οικογένειας είχε αρνηθεί να μπει. Αργότερα, όταν οι Λουτζ κάλεσαν έναν Καθολικό ιερέα, προκειμένου να «εξαγνίσει» το σπίτι από τα κακά πνεύματα, τους είχε πει πως είχε ακούσει μία φωνή από το κόκκινο δωμάτιο, στο οποίο τους απαγόρευσε να κοιμηθούν, να του λέει «βγες έξω».

Το ολλανδικού αποικιακού στυλ σπίτι, με έξι υπνοδωμάτια, πισίνα και σοφίτα, υποτίθεται πως θα ήταν το σπίτι των ονείρων της οικογένειας Λουτζ. Ωστόσο, μετατράπηκε στον χειρότερο εφιάλτη τους. Και ο Ντάνι ρίχνει το φταίξιμο στον θετό του πατέρα, τα μυστηριώδη «πιστεύω» του οποίου, όπως ισχυρίζεται, επέτρεψαν στα πνεύματα να οργιάζουν.

Η ιστορία της οικογένειας έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλά βιβλία και ντοκιμαντέρ, καθώς και 11 ταινίες, συμπεριλαμβανομένων δύο που θα βγουν τον επόμενο χρόνο.

Ο 50χρονος σήμερα Ντάνι Λουτζ θυμάται λεπτομερώς τις φρικιαστικές του εμπειρίες από το στοιχειωμένο σπίτι, στην οδό Ocean Drive, της περιοχής Amityville της Νέας Υόρκης.

Το τί συνέβη πραγματικά μέσα στο σπίτι εκείνο παραμένει μυστήριο μέχρι σήμερα, ωστόσο η οικογένεια Λουτζ, η οποία ενεπλάκη σε μία σειρά από δικαστικές διαμάχες, έχει κάνει τους σκεπτικούς να υποστηρίζουν πως επινόησε ολόκληρη την ιστορία, προκειμένου να βγει κερδισμένη οικονομικά, αφού δεν μπορούσε να στηρίξει το σπίτι με τις ήδη υπάρχουσες οικονομίες της.


Πηγή.
http://www.atia-ufo.gr/

Πολύ παράξενο φαινόμενο...O βράχος που...αιωρείται!

Πολύ παράξενο φαινόμενο...O βράχος που...αιωρείται!

Αποτελεί μοναδικό και ανεξήγητο φαινόμενο χρόνων!

Πολύ παράξενο φαινόμενο...O βράχος που...αιωρείται!

Ένας τεράστιος βράχος σε ένα χωριό της Αl-Hassa στην Σαουδική Αραβία αιωρείται 11 εκατοστά από το επίπεδο του εδάφους μια φορά το χρόνο κατά τη διάρκεια του μήνα Απριλίου και παραμένει στην θέση αυτή για περίπου 30 λεπτά!...

Λένε ότι πριν από μερικά χρόνια, ένας τρομοκράτης σκοτώθηκε πίσω από αυτό το βράχο καθώς ήταν κρυμμένος εκεί. Το περιστατικό αυτό έγινε κατά το μήνα Απρίλιο του 1989. Μπορείτε να δείτε τις κηλίδες του αίματος πάνω στο βράχο οι οποίες κατά περίεργο τρόπο, την συγκεκριμένη στιγμή της αιώρησης είναι υγρές.

Οι κάτοικοι της περιοχής προσπάθησαν να σκουπίσουν πολλές φορές τους λεκέδες αυτούς αλλά μάταια. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα εμφανίζονται και πάλι στο βράχο αυτόματα.

Οι νόμοι του Ισλάμ δεν επιτρέπουν να γνωστοποιείται το θέμα αυτό παρά του ότι στην Αραβία το γεγονός αυτό παραμένει ως κοινό μυστικό.

Πηγή. 

Ποια είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ η Ομάδα Έψιλον;...

Ποια είναι λοιπόν η Ομάδα Ε; Τι είναι και πώς έχει βοηθήσει την Ελλάδα και όλους εμάς ξεχωριστά;
Όποιος ανατρέξει στη Βικιπαίδεια θα δει ότι γράφει τα εξής: «Η Ομάδα Έψιλον είναι μια, ίσως φανταστική, μυστική οργάνωση που σύμφωνα με τους υποστηρικτές της ύπαρξής της αποτελείται από Έλληνες και ξένους φιλέλληνες επιστήμονες, ερευνητές, καθηγητές, επιχειρηματίες και πολιτικούς.
Καθότι δεν υπάρχει επίσημη παρουσία της ομάδας, η ύπαρξή της συνήθως αμφισβητείται. Ενίοτε η φιλολογία της Ομάδας Ε τοποθετείται στα πλαίσια ενός αστικού μύθου χωρίς κάποια βάση. Υποστηρίζεται ότι η ομάδα χρησιμοποιεί μυστική και ανώτερη τεχνολογία (αντιβαρύτητα, τηλεμεταφορά κλπ.) για την άμυνα της Ελλάδας και την κυριαρχία του ελληνικού πολιτισμού/διαφώτισης στον κόσμο.

Οι υποστηρικτές της διατείνονται ότι υπάρχει από την αρχαιότητα και ότι οι δημιουργοί της, οι σημερινοί αρχηγοί και όλοι οι Έλληνες και άλλες φυλές, προέρχονται από τον Σείριο ή τον Γαλαξία της Ανδρομέδας ή άλλα άστρα ή γαλαξίες, που ήρθαν στα αρχαία χρόνια και εξαπλώθηκαν σε όλη την γη διαδίδοντας τη γνώση τους στους λαούς του κόσμου. Σύμφωνα με ορισμένους, η Έψιλον διαθέτει μυστικές βάσεις στη Σελήνη, στην Ανταρκτική και αλλού και βοήθησε στην προστασία της Κύπρου από την Τουρκική εισβολή, το 1974.
Εκτός από την προστασία της Ελλάδας, η ομάδα Έψιλον λέγεται πως βρίσκεται σε διαμάχη με τους Εβραίους, οι οποίοι – λένε - υποκινούν τις μεγάλες δυνάμεις και ελέγχουν τις τράπεζες.
Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Κούρο, η φιλολογία των Έψιλον ξεκίνησε τη δεκαετία του '70. Το 1976 ο Ανέστης Κεραμιδάς έκανε σχετική δημοσίευση στο Μακεδονικό Μήνυμα, ενώ η Ομάδα Έψιλον αναφέρθηκε αρχικά από τον Ιωάννη Φουράκη. Αργότερα, ασχολήθηκαν με το ζήτημα της Έψιλον συγγραφείς και αρθρογράφοι, όπως οι: Ανέστης Κεραμιδάς, Κλεάνθης Γιαλλουράκης, Κώστας Διαμαντής και άλλοι.

Η ομάδα ονομάστηκε Έψιλον από τον ίδιο τον Ι. Φουράκη, αφού κανείς δεν γνωρίζει το πραγματικό της όνομα. Είναι τόσο μυστική που κανείς δεν γνωρίζει τίποτα για αυτή, αν είναι οργάνωση, ομάδα, από ποιους αποτελείται, τι σκοπούς εξυπηρετεί και ποια είναι η δράση της μέχρι τώρα… Επίσης, ό,τι έχει γραφτεί και ειπωθεί μέχρι σήμερα για αυτή την ομάδα δεν μπορεί να στηριχθεί με αποδείξεις, με αποτέλεσμα κάθε είδους πληροφορία να είναι αμφισβητήσιμη».
Και να που έφτασε η στιγμή η «Ε.Ω.» και ο Γιώργος Πάλμος, να δώσουν ένα οριστικό τέλος σε όσα κυκλοφορούν εδώ και δεκαετίες – ως παραφιλολογία - για την συγκεκριμένη ομάδα, ξεκινώντας από την πραγματική ιστορία της ομάδας και τον «ορισμό» της. Πιο συγκεκριμένα, όπως μας ανέφερε ο Γιώργος Πάλμος: «Η Έψιλον παλαιότερα ονομαζόταν Ομάδα Απόλλωνος και πρώτος την «βάφτισε» ο δημοσιογράφος Αρίωνας Νασιάκος ή Νασάκης. Το πρώτο βιβλίο που γράφτηκε δε για εκείνη το έγραψε ο Ανέστης Κεραμιδάς με κάποια μικρή βοήθειά μου και το οποίο πούλησε 250.000 αντίτυπα».

Όσο για το τι ακριβώς είναι η Έψιλον; Μπορούν να δοθούν πολλές ερμηνείες, με κυριότερες τις εξής τρεις:
1. Η Ομάδα Ε είναι μια ομάδα υποστηρικτών του ελληνοκεντρικού πολιτισμού.
2. Η Ομάδα Ε είναι μια ομάδα εφευρετών, τεχνολόγων και ψιονικών (με ειδικές ψυχικές δυνάμεις) ελληνοκεντρικής αισθητικής.
3. Η Ομάδα Ε είναι μια ομάδα υπερτεχνολογίας και μεταφυσικής, που υπερασπίζεται την επιβίωση του ελληνικού πολιτισμικού μοντέλου.
Θέλετε περισσότερα; Ή καλύτερα αντέχετε περισσότερα; Η Έψιλον είναι μια παγκόσμια ομάδα, που έχει αντιπροσώπους σε 220 χώρες. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται σε Γερμανία–Αυστρία (πρωτοστατούν σε αριθμό μελών), στην Αμερική, στην Ιαπωνία (42.000 άτομα), στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γαλλία, στην Κίνα, στην Ινδία και φυσικά στην Ελλάδα (8.500), αλλά και στην Τουρκία (9.500). Ειδικά στην Τουρκία, οι άνθρωποι που ανήκουν στην ομάδα δρουν μυστικά, ακριβώς επειδή είναι υπεύθυνοι για πολλές δολιοφθορές, ενώ οι περισσότεροι είναι Κούρδοι, Ασσύριοι και Αρμένιοι.
Ανά τον κόσμο τώρα, η Έψιλον έχει 82 βάσεις και 14 αποθήκες, ενώ διαθέτει και εργαστήριο μοριακής βιολογίας στη Βραζιλία, εργαστήριο πυρηνικής τεχνολογίας στην Αργεντινή και βάση στην Ανταρκτική, στην περιοχή που ονομάζεται η Γη της βασιλίσσσης Μόντ. Επίσης, διατηρεί παράρτημα στο ακρωτήριο Πάλμερ της Ανταρκτικής.

Διαθέτει σχολές εκπαίδευσης σε διάφορες χώρες του κόσμου, ενώ το κεντρικό παράρτημα της Ελλάδας βρίσκεται στην οδό Μεσογείων 99, στον 1ο όροφο, πάνω από γνωστό στούντιο. Εκεί ακριβώς γίνονται σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα οι συγκεντρώσεις των εφευρετών.
Θα κλείσουμε την σημερινή πρώτη γνωριμία με την Ομάδα Ε, κάνοντας μια σύντομη αναφορά στα άτομα που διαθέτει η Έψιλον. Τα οποία διαθέτουν ξεχωριστές ικανότητες και δράση. Μάλιστα, τα αποκαλούμενα άτομα Α που συνεργάζονται με την Έψιλον είναι άτομα ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης και σωματικής διάπλασης. Αν δηλαδή ένας κοινός άνθρωπος διαθέτει μισό Βόλτ ηλεκτρικού ρεύματος στο σώμα του, τα άτομα Α μπορούν να φτάσουν να διαθέτουν μέχρι και 10.000!!! Βόλτ.
Σε μετρήσεις μάλιστα που έχουν γίνει σε μικροβόλτ, βρέθηκε ότι αν ένας μέσος άνθρωπος διαθέτει γύρω στα 28 μικροβόλτ στο σώμα του, ένας της ομάδας Α (γιατί έτσι ονομάζεται η ομάδα που έχει στους κόλπους της τέτοιους ανθρώπους και η οποία συνεργάζεται με την Ομάδα Ε και θα αναλύσουμε σε άλλη παρουσίαση) μπορεί να διαθέτει από 0 έως 7 μικροβόλτ, ενώ σε εξαιρετικές περιπτώσεις – και για μικρό χρονικό διάστημα – μπορεί να φτάσει τα 400 με 800 μικροβόλτ.
 
Γιώργος Πάλμος, Μύριαμ Νικολαΐδου-Ντενίση
Από την εφημερίδα "Ελεύθερη Ώρα"
stellaioannidou