Ο ΛΟΓΟΣ
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

Η άχρονη κοσμοθέαση τού Ηράκλειτου
και το «αναποδογύρισμά» της στο ευαγγέλιο

Έγραψε στις 07.12.2009 ο/η: Δημόφιλος Ίων

Ο Ηράκλειτος, παρά τα λίγα αποσπάσματά του, που σώθηκαν αποδεικνύεται μεγάλος κοσμολόγος, αστρονόμος, μαθηματικός, βιολόγος και πολιτικός, μιά τέλεια πολυμερής προσωπικότητα. Αναζητώντας τον εαυτό του ανάμεσα στη δίνη της διαρκούς κι αδιάκοπης ροής και πάλης των εξωτερικών και εσωτερικών του στοιχείων, αληθινός στοχαστής, είδε την αλήθεια κατάματα στην ολότητά της και απαλλαγμένος από κάθε πάθος και σκοπιμότητα την αποκάλυψε στους ανθρώπους λακωνικά και σιβυλλικά καθοδηγώντας τους στο δρόμο της αρετής και της σοφίας. Αλήθειες ωμές, ιδέες ελεύθερες και αυτοδύναμες συνθέτουν το ηρακλείτειο έργο, που ενωμένες σε σύνολο καλύπτουν όλους τους χώρους του επιστητού, γνωστούς και αγνώστους.      O Hράκλειτος δεν πρότεινε κανένα νέο υλικό στοιχείο, για να εξηγήσει τη γένεση των όντων και του κόσμου, αλλά προχωρώντας πιό πέρα συνέλαβε την έννοια του Λόγου: «Kόσμον τόνδε τον αυτόν απάντων ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν· αλλ΄ ήν αεί και έστι και έσται πώρ αείζωον· απτόμενον μέτρα και σβεννύμενον μέτρα» (Απόσπ. 30). (Ο κόσμος αυτός, ο οποίος για όλα τα όντα είναι ίδιος, δεν δημιουργήθηκε από κανένα θεό, ή άνθρωπο, αλλά υπήρχε πάντοτε και υπάρχει  και πάντοτε θα υπάρχει, ένα αιώνιο ζωντανό πύρ, που μόνο του αναζωογονείται  σύμφωνα με ορισμένους νόμους και σβήνει πάλι σύμφωνα με ορισμένους νόμους). Αυτή η τάξη του κόσμου, η εσωτερική του νομοτέλεια, με τους αναπόσπαστους  από αυτήν νόμους, δηλαδή με το ρυθμό της, είναι ο αιώνιος Λόγος του κόσμου.       Ο χριστιανισμός εισήγαγε μια ιουδαϊκή απομίμηση του Λόγου («εν αρχή ήν ο λόγος»), την οποία προσωποποίησαν και ταύτισαν με τον Μεσσία αλλοιώνοντας τις συλλήψεις του ηρακλείτειου πνεύματος επιχειρώντας να προσδώσουν σε αυτές  δογματικό χαρακτήρα. Δεν είναι ο Ηράκλειτος φυσιολόγος, ή θεολόγος, ή αστρονόμος, ή πολιτικός, όπως τον παρουσιάζουν κι οι ηρακλειτικοί ακόμα. Πρόκειται για το στοχαστή, που, σαν τέτοιος, αγκαλιάζει τον κόσμο στην ολότητά του και ποτέ μερικά. Άλλωστε αυτός δεν είναι, που έφτασε στο τολμηρό συμπέρασμα, ότι το Όν και το μή Όν είναι το ίδιο πράγμα, για να τα αρνηθεί και τα δύο μετά τη διαπίστωση, ότι τίποτε από αυτά δεν υπάρχει; Πράγματι, μέχρι που να σκεφθεί κανείς το όν, το ηρακλείτειο ποτάμι ήδη τόχει συμπαρασύρει και τη θέση του έχει καταλάβει το μή όν. Καμμία ουσία, κανένα στοιχείο και καμμία στιγμή δεν υπάρχει, παρά μόνο για να καταστραφεί από την αμέσως επόμενή της, που κι εκείνη την περιμένει η ίδια μοίρα.     Η ύλη του κόσμου δεν είναι παρά ενέργεια, αίτιο μεταβολής και αποτέλεσμα. Ούτε χάος, ούτε σταθερό δημιούργημα, ούτε παραδείσιοι κήποι, ούτε τόποι τιμωρίας του όντος, ούτε ζωή, ούτε θάνατος, παρεκτός το αιώνιο μεταβαλλόμενο γίγνεσθαι. Όσο κι άν ψάξει ο στοχαστής μέσα στο θέατρο του πολυμορφισμού του κόσμου και των φαινομένων του, δεν βλέπει παρά τον ένα και μοναδικό κόσμο, τη μία σοφία, τον ένα και Απολλώνειο (απλό) Λόγο. Ο Εφέσιος παραμένει πάντοτε απόλυτα και καθολικά «ενιστής».      Η μεταβολή και εναλλαγή του Όντος γίνεται με βάση αλάνθαστους νόμους και βεβαιότητες, με συμμετρία και τάξη, με συνέπεια και αλληλουχία, που αποτελεί τη δικαίωση του γίγνεσθαι. Η πάλη των στοιχείων αποτελεί την ακρότατη δικαιοσύνη και διέπεται από τον Κοσμογονικό Νόμο, από το Λόγο, από τη μία και μοναδική Ποιότητα, που «εθέλει και ουκ εθέλει λέγεσθαι Ζηνός Όνομα».    Ο Ηράκλειτος γεννήθηκε στην πόλη της Μικράς Ασίας, Έφεσο, που βρίσκεται 60 χιλιόμετρα νότια της Σμύρνης, Οι μεταγενέστεροι συγγραφείς τοποθετούν την ακμή του περί την 69η Ολυμπιάδα (504 – 501 π.Χ., Διογένης Λαέρτιος, Σουΐδας). Από τα σωζόμενα αποσπάσματά του φαίνεται, ότι ήταν βαθύτατα επηρεασμένος από τις θεωρίες της Σχολής της Μιλήτου, ιδίως δε του Αναξίμανδρου (βλ. Θαλής, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης). Θεωρείται πολύ πιθανό, ότι ο Ηράκλειτος άκουσε πρώτα μαθήματα στη Μίλητο και κατόπιν στην Ελέα με διδάσκαλο τον Ξενοφάνη (Διογένης Λαέρτιος, Σωτίων).       Παρά την υψηλή θέση, που του εξασφάλιζε η αριστοκρατική του καταγωγή, επειδή έβλεπε, ότι η δημοκρατία κατέληγε συχνά σε αναρχία, αποτραβήχτηκε τελείως από τα κοινά. Ο Ηράκλειτος πρέσβευε, ότι κατά τη λειτουργία μιάς Πολιτείας πρέπει να υπάρχει απόλυτος σεβασμός στους νόμους. («Μάχεσθαι χρή τον δήμον υπέρ του νόμου όκωσπερ τείχεος», δηλαδή ο λαός πρέπει να μάχεται υπέρ του νόμου, όπως όταν υπερασπίζεται τα τείχη της πόλης κατά την προσβολή από τους εχθρούς). Ήταν ο πρώτος αρχαίος φιλόσοφος, που επιχείρησε να αναμορφώσει την αρχαία πολιτική ζωή με τη βοήθεια της φιλοσοφικής γνώσης. Όπως μέσα στη φύση επικρατεί ο αιώνιος νόμος, έτσι και μέσα στην πολιτεία πρέπει να επικρατεί ο άκαμπτος ηθικός νόμος. Τόσο μεγάλη ήταν η φήμη του Ηράκλειτου, ώστε ο βασιλιάς τών Περσών Δαρείος τόν προσκάλεσε να μεταβεί στήν Αυλή του. Ο Ηράκλειτος δεν αποδέχθηκε τήν πρόταση.      Στην ακμή της ηλικίας του συνέγραψε περίφημο βιβλίο, το οποίο έφερε τον τίτλο «Περί φύσεως», όπου συγκέντρωσε τα αποτελέσματα των πολυετών ερευνών του σε όλα σχεδόν τα πεδία του επιστητού. Σύμφωνα με το Διογένη Λαέρτιο το εν λόγω σύγγραμμα περιείχε τρία μέρη: «Περί του Παντός», τον «Πολιτικό» και τον «Θεολογικό» (Λόγο). O τρό­πος της διατύπωσης τών σκέψεων του Ηράκλειτου ήταν αφοριστι­κός. Στά διάφορα ερωτήματα και απορήματα απαντούσε με αφορισμούς. Γι΄ αυτό ήταν δύσκολο να γίνει εύκολα κατανοητός και ονομάστηκε σκο­τεινός φιλόσοφος.      Χαρακτηριστική της δυσκολίας προς κατανόηση του συγ­γράμματος του Ηράκλειτου είναι η πληροφορία, την οποία παρέχει ο Διογένης Λαέρτιος, που γράφει τα έξης: «Φασί δ΄ Ευριπίδην αυτώ δόντα το Ηρακλείτου σύγγραμμα ερέσθαι “τι δοκεί;” τον δέ φάναι “α μεν συνήκα, γενναία· οίμαι δέ και α μη συνήκα· πλην δηλίου γέ τινος δείται κολυμβητού”» (II, 22). [Λέγουν δε, ότι όταν ο Ευριπίδης έδωσε σε αυτόν (τον Σω­κράτη) το σύγγραμμα του Ηράκλειτου και τον ρώτησε “πώς σου φαίνεται;” αυτός του απάντησε: “όσα κατάλαβα μού φαίνονται σπουδαία, νομίζω δε και όσα δέν κατάλαβα· αλλά γι΄ αυτά υπάρχει ανάγκη Δήλιου κολυμβητή”» (σ.σ.: ο ο­ποίος να κατορθώσει να εισδύσει στο βάθος των σκέψεων του Ηράκλειτου, χωρίς να πνιγεί· οι δήλιοι θεωρούνταν οι καλύτεροι κολυμβητές της Ελλά­δας)].      Τα σωζόμενα αποσπάσματα του «Περί φύσεως» βιβλίου του Ηράκλειτου ανέρχονται μόλις σε 130. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται ορισμένα, τα οποία δεν θεωρούνται γνήσια, αλλά πολύ μεταγενέστερες χριστιανικές παραχαράξεις. Τα περισσό­τερα έχουν έκταση ενός ή δύο στίχων, ενώ λίγα  έχουν μεγαλύτερη έκταση. Το περίφημο απόσπασμα «τα πάντα ρεί», θεωρείται μεν γνήσιο ως προς το νόημά του, διότι εκφράζει ακριβώς την κοσμογονική θεωρία του Εφέσιου φιλόσοφου, δεν ανευρίσκεται όμως στα συναφή χειρόγραφα.      Στο κοσμογονικό πρόβλημα ο Ηράκλειτος ακολουθεί τον τρόπο έρευνας της Σχολής της Μιλήτου. Ο Θαλής θεωρούσε αρχή και στοιχείο των όντων το ύδωρ, ο Αναξίμανδρος το άπειρο, ο Αναξιμένης τον αέρα. Γιά τον Ηράκλειτο όμως, είναι ματαιοπονία να ζητάει κανείς να βρεί την πρώτη ύλη· πνεύμα εξόχως παρατηρητικό και πηγαίο, προχωρεί πο­λύ περισσότερο από τον Αναξίμανδρο και τον Αναξιμένη και αποφαίνεται: «πυρός τε  ανταμοιβή τά πάντα και πύρ απάντων όκωσπερ χρυσού χρήματα και χρη­μάτων χρυσός»  (Απόσπ. 90). [Τά πάντα προέρχονται από την μετατροπή του πυρός (θερμικής ενέργειας)και αυτό προέρχεται από την μετατροπή εξ όλων των πρα­γμάτων, όπως εκ του χρυσού αποκτώνται πράγματα και εκ των πραγμάτων χρυσός]. Πώς εκ του πυρός (της ενέργειας) προέρχονται τά πράγματα, και πώς εκ των πραγμάτων (της ύλης) προέρχεται το πυρ (η ενέργεια), αυτό ο Ηράκλειτος δέν το καθορίζει. Αλλά και η σημερινή επιστήμη, η οποία δέ­χεται την μετατροπή της ύλης σε ενέργεια και το αντίθετο, βρίσκεται σε αδυναμία να προβεί σε συναφή καθορισμό.      Ο Αέτιος μας πληροφορεί επίσης, ότι κατά τον Ηράκλειτο αρχή των πάντων είναι το πυρ (η ενέργεια). Όταν δε τούτο σβήνει (παύει να εκδηλούται ως ενέργεια), τα πάν­τα λαμβάνουν την μορφή, υπό την οποία υποπίπτουν στις αισθήσεις μας, γίνονται δηλαδή ύλη. [«Εκ πυρός γαρ πάντα και εις πυρ πάντα τελευτά». (Δοξογράφοι Diels 283, από του Στοβαίου Εκλογαί Ι 10, 14)]. Κατά τον Σιμπλίκιο, ο Ηράκλειτος θεωρεί το σύμπαν ένα και πεπερασμένο και πρεσβεύει, ότι τα πάντα προέρχονται από το πυρ διά πυκνώσεως και μανώσεως (δηλαδή αραίωσης) τούτου και σε πυρ (δηλαδή ενέργεια) κατα­λήγουν, θεωρούμενου του πυρός ως στοιχείου των όντων. Ακόμη σαφέστερα μας πληροφορεί για την μετατροπή του πυρός σε διάφορα πράγματα (ύλη) ο γιατρός Γαληνός, ο οποίος λέει, ότι κατά τον Ηράκλειτο, όταν το πυρ (η ενέργεια) πυκνωθεί, γίνεται ο αήρ, όταν πυκνωθεί ακόμη περισσότερο γίνεται ύδωρ, και ακόμη περισσότερο γίνεται γη (Diels, Frag, Vors. A 5-8).      H μετατροπή των υλικών πραγμάτων σε πυρ (ενέργεια) ονομάζεται από τον Ηράκλειτο κόρος, ενώ από τους μεταγενέστερους καλεί­ται εκπύρωση. Ομολογία (ομόνοια) και ειρήνη οδηγούν τα πράγματα στην εκπύρωση (μετατροπή ύλης σε ενέργεια), ενώ πόλεμος και έρις, στη γένεση του κόσμου (μετατροπή ενέργειας σε  ύλη).  Δις εις τον αυτόν ποταμόν ουκ άν εμβαίης   Το εντελώς νέο, το ρηξικέλευθο, το οποίο απαντάται στην κοσμογονική θεωρία του Ηράκλειτου, είναι η δοξασία του, ότι ο φαινομενικός κό­σμος, τα αισθητά πράγματα, διαρκώς μεταβάλλονται και τίποτε δεν μένει σταθερό. «Λέγει που Ηράκλειτος ότι πάντα χωρεί και ουδέν μένει και ποταμού ροή απεικάζων τα όντα λέγει ως δις ες τον αυτον ποταμον ουκ άν εμβαίης» (Πλάτωνος Κρατύλος, 402 Α). (Λέγει κάπου ο Ηράκλειτος, ότι όλα προχω­ρούν και τίποτε δέν μένει και παρομοιάζοντας τα όντα με ροή ποταμού λέει, ότι στον ίδιο ποταμό δέν είναι δυνατόν να εισέλθει κανείς δύο φορές, δηλαδή εννοεί στα ίδια ύδατα του ποταμού). Στον κόσμο παρατηρείται συνεχής περιοδική δημιουργία καί καταστροφή.      Το αίτιο, στο οποίο οφείλεται η ροϊκότητα των αισθητών (η συνεχής μεταβολή των πραγμάτων) είναι οι εκ φύσεως αντιθέσεις, που υπάρχουν μεταξύ των πραγμάτων. «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεούς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους» (Απόσπ. 53). (Το αίτιο, στο οποίο οφείλον­ται όλα τα πράγματα είναι ο πόλεμος, αυτός δε είναι κυρίαρχος όλων και άλλους μεν ανέδειξε θεούς, άλλους δέ ανθρώπους, άλλους μεν έκαμε δούλους, άλλους δε ελεύθερους). Δεν θα υπήρχε αρμονία στον κόσμο, άν δέν υπήρχαν οι αντιθέσεις μεταξύ των πραγμάτων και φαινομένων, όπως αυτό  παρατηρείται στη μουσική, όπου η αρμονία προκαλείται από τη μείξη του οξέος ήχου και του βαρέος και στα ζώα, όπου η αρμονία προέρχεται από την ύπαρξη των αντιθέσεων άρρενος - θήλεος. Ο Ηράκλειτος επιτι­μούσε τον Όμηρο, ο οποίος έγραφε, ότι «μακάρι να εξαφανιζόταν από τους θεούς και τους ανθρώπους η φιλονεικία και η οργή» (Σ 107), διότι χωρίς τις αντιθέσεις αυτών δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αρμονία στον κόσμο. Ο Ηράκλειτος επιτι­μούσε τον Όμηρο, ο οποίος έγραφε, ότι «μακάρι νά εξαφανιζόταν από τους θεούς και τους ανθρώπους  η φιλονεικία και η οργή» (Σ 107), διότι χωρίς τις αντιθέσεις αυτών  δέν είναι δυνατόν να υπάρχει αρμονία στον κόσμο.      Αυτή τη σύνθεση των αντιθέσεων μέσα στη νόησή μας επεξεργάσθηκε στη νεώτερη εποχή ο Γερμανός φιλόσοφος Έγκελς, που την ονόμασε διαλεκτική σκέψη· αργότερα την ολοκλήρωσαν οι Κάρλ Μάρξ και Λένιν. Το λάθος, που έκαναν οι μαρξιστές είναι, ότι παρουσίασαν τον Ηράκλειτο ως υλιστή. Ο Ηράκλειτος δεν ήταν υλιστής. Ήταν ιδεαλιστής επομένως; Ούτε και ιδεαλιστής ήταν. Ο Εφέσιος φιλόσοφος έβλεπε τα πράγματα όπως ήταν στην ολότητά τους με ακρίβεια, χωρίς να έχει τέτοια διαχωριστικά ψευτοδιλήμματα.      Ο Πλάτων είχε βαθύτατα επηρεασθεί από τις θεωρίες του Ηράκλει­του περί της αέναης ροής των αισθητών και της εκ των αντιθέσεων αρμο­νίας στον κόσμο. Ο αντίκτυπος του επηρεασμού αυτού φθάνει να έχει αποτυπωθεί και στο δυσκολότατο σε κατανόηση Δέκατο Βιβλίο των Στοιχείων του Ευκλείδη, όπου σε 115 θεωρήματα δημιουργείται από την ποικιλία των ασύμ­μετρων μεγεθών (από τις αντιθέσεις) ένα περίλαμπρο αρμονικό όλο. Διό­τι ο Ευκλείδης είναι Πλατωνικός και οικείος προς την Πλατωνική φιλοσοφία (Πρόκλος εις Ι Ευκλ. σελ. 68, εκδ. Friedlein, 1878). H φύση δέν θέλει να αποκαλύπτει τους νόμους της («φύσις κρύπτεσθαι φιλεί», Απόσπ. 123) και η αφανής αρμονία είναι καλύτερη της φανερής («αρμονίη αφανής φανερής κρείττων», Απόσπ. 54) είναι ρήσεις του Η­ράκλειτου, που μαρτυρούν την πεποίθησή του, ότι πίσω από όλες τις αντιθέσεις στον κόσμο κυριαρχεί η αρμονία, η οποία είναι κρυφή και δέν γίνεται αντιληπτή από τον κάθε τυχόντα. Συναφής κάπως πρός τον μυστικισμό του Ηράκλειτου, τον οποίο προδίδουν οι προηγούμενοι λόγοι του είναι και η ρήση του: «ο άναξ ου το μαντείον εστι το εν Δελφοίς, ούτε λέγει, ούτε κρύπτει αλλά σημαίνει» Απόσπ. 93. [Ο άναξ (ο Απόλ­λων), στον οποίο ανήκει το μαντείο των Δελφών, ούτε λέει φα­νερά, ούτε αποκρύπτει, αλλά τα λέγει εμμέσως, τα υποδηλώνει, αφήνει να υπονοηθούν]. Ο κοινός, παγκόσμιος (ξυνός) ηρακλείτειος Λόγος από αποστάσεις 10 εκατομμυρίων ετών φωτός (1023 m) στο Σύμπαν μέχρι το ηλεκτρόνιο στο πεδίο ενός ατόμου (10-11m). 1.   10 εκατομμύρια έτη φωτός (1023 m), η απόσταση του Γαλαξία Milky-Way. (Έτος φωτός είναι η απόσταση, που διανύει το φώς σε ένα έτος. Η ταχύτητα του φωτός είναι 300.000 km/sec). 2.   1 εκατομμύριο έτη φωτός. 3.   100.000 έτη φωτός. Διακρίνεται με δυσκολία ο Γαλαξίας μας. 4.   1.000 έτη φωτός. 5.   1 έτος φωτός. Με λίγη προσοχή διακρίνεται ο Ήλιος μας. 6.   100 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Το Ηλιακό μας Σύστημα αρχίζει να φαίνεται. (Οι τροχιές των πλανητών έχουν χρωματιστεί). 7.   100 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Οι τροχιές: της Αφροδίτης (πράσινη), της Γης (μπλέ) και του Άρη (κόκκινη). 8.   100.000 Χιλιόμετρα. Η Γη φαίνεται ακόμα μικρή. 9.   10.000 χιλιόμετρα. Το βόρειο ημισφαίριο της Γής. 10.   1.000 km. Χαρακτηριστική φωτογραφία από δορυφόρο (Το ακρωτήριο Φλόριντα των ΗΠΑ). 11.   100 μέτρα. Συνηθισμένη θέα από ελικόπτερο. 12.   1 μέτρο. Ό,τι βλέπει κάποιος με τεντωμένο χέρι. 13.   10 εκατοστά. Τα φύλλα ενός φυτού. 14.   1  χιλιοστό. Διακρίνονται οι κρύσταλλοι του φύλλου. 15.   10 μάικρον (10-5 m). Φαίνονται καθαρά τα κύτταρα. 16.    100 Άνγκστρομ (10-8 m). Η αλυσίδα του DNA. 17.   1 Άνγκστρομ. Το νέφος ηλεκτρονίων του ατόμου του άνθρακα. 18.   10 πικόμετρα (10-11 m). Το ηλεκτρόνιο στο πεδίο ενός ατόμου. Η έννοια του Λόγου στο Σύμπαν   Όλα όσα βρίσκονται στον κόσμο τα κυβερνά ο Λόγος, ο φυσικός Νόμος: «Του δε λόγου τούδε εόντος αεί αξύνετοι γίνονται άνθρω­ποι και πρόσθεν ή ακούσαι και ακούσαντες το πρώτον» (Απ. 1). «Διό δει έπεσθαι τω ξυνώ, του λόγου δ΄ εόντος ξυνού  ζώουσιν οι πολλοί ως ιδίαν έχοντες φρόνησιν» (Απ. 2). «Ουκ εμού, αλλά του λόγου ακούσαντας ομολογείν σοφόν εστιν εν πάντα είναι» (Απ. 50 ). «Ξύν νόω λέγοντας ισχυρίζεσθαι χρή τω ξυνώ πάντων, όκωσπερ νόμω πόλις, και πολύ ισχυροτέρως. Τρέφονται γαρ πάντες οι ανθρώπειοι νόμοι υπό ενός του θείου· κρατεί γαρ τοσούτον οκόσον εθέλει καί εξαρκεί πάσι καί περιγίνεται» (Αποσπ. 114 ).     [Ενώ δε υπάρχει αιωνίως αυτός ο λόγος  (τον οποίον ερμηνεύει ο Ηράκλειτος), οι άνθρωποι γίνονται πάντοτε ασύνετοι (και δέν τoν εννοούν) είτε χωρίς να τον ακούσουν, είτε αφού προηγουμένως τον ακούσουν. Γιά την αιτία αυτή πρέπει να ακολουθεί κανείς τον κοινό(τον παγκόσμιο) λόγο. Ενώ δέ ο λόγος είναι κοινός, οι άνθρωποι ζουν σαν να είχαν δική τους φρόνηση. Όχι γιατί το λέω εγώ, αλλ΄ αφού ακούσετε τον λόγο, είναι σοφό να ομολογήσετε, ότι τα πάντα είναι ένα. Γιά να μιλήσουμε δε με την απλή λογική λέμε, ότι πρέπει να στηριζόμαστε στο λόγο, ο οποίος διευθύνει τά πάντα, όπως η πόλη στηρίζεται στο νόμο και ακόμη μάλιστα πολύ ισχυρότερα. Διότι όλοι οι ανθρώπινοι νόμοι τρέφονται από ένα νόμο, του θείου, γιατί αυτός κυριαρχεί τόσο, όσο θέλει, και φθάνει παντού και επι­κρατεί όλων].      Εάν θελήσουμε να εμβαθύνουμε στις δοξασίες του Ηράκλειτου, ότι «τα πάντα ρει» και ότι «δις εις τον αυτόν ποταμόν ουκ άν εμβαίης» και να τις εκφράσουμε κατά τη σημερινή ορολογία της Φυσικής, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι ο Ηράκλειτος εξαγγέλλει ήδη πρό 2.500 ετών το φαινόμενο της Εντρο­πίας, σύμφωνα με το οποίο οι μεγάλες μεταβολές, που παρατηρούνται στον κόσμο ακολουθούν μία μόνον κατεύθυνση χωρίς να είναι αντιστρεπτές. Εξ άλλου η περιοδική γένεση και καταστροφή των κόσμων (ηλιακών συστημάτων) στο σύμπαν, που πρεσβεύει ο Ηράκλειτος με την μετατροπή της ύλης σε ενέργεια και της ενέργειας σε ύλη συμφωνεί η σημερινή Αστροφυσική.      Στα γραπτά αρχαίων φιλοσόφων βρίσκονται οι έννοιες της δημιουργίας και του / των θεών. Δημιουργία υπάρχει κάθε στιγμή μέσα στο σύμπαν. Ο κάθε ένας μας έχει δημιουργηθεί από τους γονείς του. Εκατομμύρια γαλαξίες δημιουργούνται κάθε δευτερόλεπτο. Οι θεοί για τους φιλόσοφους είναι ισχυρές ενδοσυμπαντικές δυνάμεις, που έχουν κωδικοποιηθεί και τους έχουν αποδοθεί ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά από τη μυθολογία. Όλα όμως υπάρχουν και γίνονται ενδοσυμπαντικά και μόνον. Η έννοια του εξωσυμπαντικού δεν υπήρχε στους αρχαίους έλληνες.      Στον παραπάνω πίνακα του Εστάς Λέ Σέρ (1649), που εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου (δεξιά λεπτομέρεια) εικονίζεται ο Σαούλ - Παύλος (όρθιος στη μέση), να καίει μαζί με την ακολουθία του τα ελληνικά επιστημονικά συγγράμματα της φημισμένης Βιβλιοθήκης της Εφέσου ( «Πράξεις», ιθ΄ 17-19). Ευαγγελιστής Ιωάννης εναντίον Ηράκλειτου      Προκειμένου να επιβάλει η χριστιανική ηγεσία το παρά φύση δόγμα της και τον παρά φύση προσυμπαντικό και εξωσυμπαντικό θεό, έννοιες, που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από έναν ελεύθερο κατά φύση φιλοσοφούντα άνθρωπο, έπρεπε να εμποδίσει τους ανθρώπους να φιλοσοφούν. Έθεσε λοιπόν τη φιλοσοφία υπό άγριο διωγμό κατακρεουργώντας φιλοσόφους, καίοντας βιβλιοθήκες, κλείνοντας δια νόμου φιλοσοφικές σχολές κ.τ.λ.. (Βλ. Ένα χρονικό του διωγμού των φιλοσόφων δια μέσου των αιώνων). Μέγιστο εμπόδιο αποτελούσε ο κατέχων πρώτιστη θέση στην Ιστορία του πνεύματος και του πολιτισμού, εφέσιος φιλόσοφος, Ηράκλειτος, του οποίου  ο Λόγος, ως αρχή, που συντηρεί κι ενώνει τον κόσμο είναι -φυσικά- ενδοσυμπαντικός.      Παρουσίασαν λοιπόν οι ταγοί του χριστιανισμού το «κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο», το οποίο υποτίθεται, ότι γράφτηκε -πού αλλού;- στην Έφεσο, το οποίο αρχίζει με -τι άλλο;- με το Λόγο: «Εν αρχή ην ο λόγος και ο λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. Πάντα δι΄ αυτού εγένετο και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν». Ο λόγος λοιπόν είναι ο θεός-Γιαχβέ, ο οποίος υπήρχε στην αρχή (προσυμπαντικός κι εξωσυμπαντικός) κι από αυτόν δημιουργήθηκαν τα πάντα. Πρόκειται για την αντίληψη περί «λόγου», που συνδέει τον όρο αυτό όχι με την κοσμολογία και την κατά φύση φιλοσοφική σκέψη, αλλά με το εβραϊκό δόγμα της δημιουργίας του κόσμου εκ του μηδενός.      Στην Έφεσο επίσης, αναφέρεται ο Ιωάννης και στην Αποκάλυψη (β΄ 1-7), ενώ προς εφεσίους έχει απευθύνει επιστολή ο Απόστολος Παύλος. Αργότερα πλάστηκαν οι παραδόσεις περί συγγραφής και του ευαγγελίου του Λουκά στην Έφεσο, αλλά και της έκδοσης των επιστολών του Παύλου, καθώς και του θανάτου της Παναγίας εκεί, η οποία είχε δήθεν μεταβεί στην Έφεσο μαζί με τον Ιωάννη.            Ο Ναός Αρτέμιδος στην Έφεσο ήταν ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.  Αποτελούνταν από διπλή ιωνική κιονοστοιχία από 117 κίονες εξωτερικά και τριπλή κιονοστοιχία στη δυτική πλευρά. Το 406 μ.Χ. ο Ιωάννης Χρυσόστομος διέταξε την εκθεμελίωση και πυρπόλησή του: «Μαθών δε την Φοινίκην έτι περί τας των δαιμόνων τελετάς (ο Ιωάννης Χρυσόστομος) μεμηνέναι, ασκητάς μεν ζήλω θείω πυρπολουμένους συνέλεξε, νόμοις δε αυτούς οπλίσας βασιλικοίς κατά των ειδωλικών εξέπεμψε τεμενών, τα δε τοις καταλύουσι τεχνίταις και τοις τούτων υπουργοίς χορηγούμενα χρήματα ουκ εκ ταμιείων βασιλικών λαμβάνων ανήλισκεν, αλλά τας πλούτω κομώσας και πίστει λαμπρυνομένας γυναίκας φιλοτίμως ταύτα παρέχειν ανέπειθε, την εκ της χορηγίας φυομένην ευλογίαν επιδεικνύς τους μεν ουν υπολειφθέντας των δαιμόνων σηκούς τούτον τον τρόπον εκ βάθρων ανέσπασεν» (Θεοδώρητος, Εκκλησιαστική Ιστορία, 329-330). Άλλα τεμάχια του ναού χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση χριστιανικών ναών στην περιοχή κι άλλα μεταφέρθηκαν αργότερα κατ΄ εντολή του Ιουστινιανού στην Κωνσταντινούπολη για την ανέγερση της Αγίας Σοφίας, στη βάση του τρούλλου της οποίας υπάρχουν τέσσερις γρανιτένιοι κίονες από την Έφεσο  (βλ. Η Θαμμένη Ελλάδα). Στην αριστερή φωτογραφία φαίνεται ό,τι έχει απομείνει από τις καταστροφές των χριστιανών: Ένας πρόχειρα πρόσφατα αναστηλωμένος κίονας.      Στο χώρο του ναού του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην Έφεσο (δεξιά) ενίοτε λειτουργεί ο πατριάρχης Βαρθολομαίος. Ο ναός αυτός βρίσκεται δίπλα στα ερείπια του ναού της Αρτέμιδος κι έχει κτιστεί με χρήση πλήθους υλικών του.      Παρά τις χριστιανικές διώξεις, την παραχάραξη και την εξαφάνιση μεγάλου μέρους του έργου του εφέσιου φιλόσοφου, ο αριθμός των ανθρώπων, που τον μελετούν και διδάσκονται από αυτόν αυξάνεται αλματωδώς, ιδιαίτερα μεταξύ των επιστημόνων. «Θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε, ότι η σύγχρονη φυσική είναι κατά κάποιο τρόπο οριακά κοντά στις ιδέες του Ηράκλειτου» (Χάιζενμπεργκ).      Δεν μένει παρά να αρχίσουν να αγχιβατούν με τον εφέσιο και οι πολιτικοί και οι κοινωνιολόγοι, ώστε να γίνει ο κόσμος μας ηρακλειτικός, δηλαδή φυσικός και έλλογος· ανθρώπινος με μία λέξη. Πηγή http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=997 (Freeinquiry.gr-Ελεύθερη Έρευνα)

Ζήτα, Πίστεψε, Νιώσε, και θα σου δοθεί!

Πολλοί άνθρωποι χτίζουν συνειδητά ή ασυνείδητα ένα ψηλό τείχος γύρω τους αποτρέποντας έτσι να φθάσουν σ’ αυτούς θεία δώρα αυτά που άλλοι αποκαλούν θαύματα. Ένας λόγος που συναντάται σε μεγάλο ποσοστό έχει την ρίζα του στην απουσία θαυμάτων απ’ την ζωή τους. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι δεν ήταν πάντα σκεπτικιστές αλλά η ζωή τους έκανε αφού παρά την αισιοδοξία και την αληθινή πίστη τους δεν κατάφεραν ποτέ να δούνε τις επιθυμίες τους να γίνονται πραγματικότητα.

 Θέλω στο σημείο αυτό πριν προχωρήσω στο κύριο μέρος της ανάλυσης να κάνω μια παρένθεση που θεωρώ πολύ σημαντική για την κατανόηση του συμπαντικού νόμου της έλξης.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων παρόλο που πιστεύει στην μεταθανάτια ζωή δεν δείχνει να κατανοεί τι σημαίνει αυτό και πως πραγματικά εξελίσσεται. Η  δε έννοια της μετενσάρκωσης τους είναι από άγνωστη έως ανύπαρκτη. Όμως είναι πολύ απλό να εξηγήσει κανείς τόσο το γεγονός ότι κάθε μας επιθυμία αργά ή γρήγορα υλοποιείται όσο και το γεγονός ότι όλα εδώ πληρώνονται.

Ξεχάστε για λίγο όσα ξέρατε και φανταστείτε την ζωή σαν μια οριζόντια ευθεία γραμμή πάνω στην οποία βαδίζουμε όλοι. Στην γραμμή αυτή κατά διαστήματα υπάρχουν σταθμοί στους οποίους ξεκουραζόμαστε αλλάζουμε εμφάνιση και στην συνέχεια συνεχίζουμε τον δρόμο μας.  Σε κάποιο σημείο της ευθείας υπάρχει μια σκάλα που οδηγεί ψηλά πολύ ψηλά και όποιος την ανέβει βγαίνει απ’ την γραμμή της ζωής. Αυτή η σκάλα είναι αόρατη και εμφανίζεται στον καθένα μόνο όταν είναι έτοιμος να την δει. Μέχρι τότε συνεχίζει να βαδίζει πάνω στην οριζόντια γραμμή, να ξεκουράζεται στους σταθμούς της και να συνεχίζει με ένα νέα πρόσωπο. Ακούστε τώρα;

Οι σταθμοί ονομάζονται «Θάνατος» η γραμμή «ζωή» η νέα εμφάνιση «νέο σώμα» η σκάλα «εξέλιξη». Αυτό είναι λοιπόν. Όταν ένας άνθρωπος σταματήσει στον πρώτο σταθμό χάνεται από τα μάτια των άλλων όλοι λέμε ότι ο τάδε πέθανε. Εκείνος όμως που αφήνει στον σταθμό την μνήμη του απλά αλλάζει πρόσωπο και βγαίνει απ’ τον σταθμό για να συνεχίσει τον δρόμο του. Τότε όλοι λένε γεννήθηκε ο δείνα αλλά στην ουσία είναι ο τάδε που συνεχίζει το ταξίδι τους ως δείνα.

Τώρα θα αναρωτηθείτε για ποιο λόγο όλη αυτή η αναφορά στην θεωρεία της μετενσάρκωσης έστω μ’ αυτόν τον απλοϊκό τρόπο. Ο λόγος είναι προφανής. Η επιθυμία-σκέψη είναι ενέργεια και ως ενέργεια δεν χάνεται αλλά ταξιδεύει μέχρι να πραγματοποιηθεί.

Εμείς νομίζουμε επειδή ζούμε χωροχρονικά το ίδιο συμβαίνει και με τις ενέργειες. Η επιθυμία-σκέψη ίσως δεν εμφανιστεί σ’ αυτή τη ζωή με την έννοια που εμείς κατανοούμε αλλά σε μια άλλη παρόλο που δεν έχουμε την επίγνωση όταν μας συμβαίνει ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε που την είχαμε ζητήσει σε μια προηγούμενη ζωή.

Τώρα θα μου πείτε μα εγώ επιθυμώ τώρα, τώρα θέλω υγεία, χρήμα, ευτυχία και όχι σε μια άλλη ζωή ακόμη κι αν πιστέψω ότι θα υπάρξει.

Σωστά ας δούμε τώρα επίσης πολύ απλοϊκά σε τι οφείλεται η καθυστέρηση στην υλοποίηση της επιθυμίας μας, που επαναλαμβάνω θα υλοποιηθεί έτσι κι αλλιώς αν συνεχίσουμε να το θέλουμε.

Ας πούμε επί παραδείγματι ότι θέλουμε να πάμε ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο μας στην Θεσσαλονίκη (επιθυμία). Βάζουμε μπροστά την μηχανή(σκέψη) βάζουμε ταχύτητα (οραματισμός) και πατάμε γκάζι (συναίσθημα). Αν αμφιβάλουμε ότι μπορούμε να φτάσουμε στον προορισμό μας επειδή ίσως δεν μας φθάνει η βενζίνη και δεν έχουμε χρήματα να γεμίσουμε το ρεζερβουάρ τότε είναι σαν να πατάμε απότομα φρένο. Άρα αμφιβολία= φρένο στην επιθυμία. Αν όμως έχουμε την πεποίθηση ότι ποτέ δεν πρόκειται να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι γιατί  απλά δεν το αξίζουμε ή δεν το δικαιούμαστε τότε είναι σαν να έχουμε ξεχάσει να βγάλουμε το χειρόφρενο και το αυτοκίνητο δεν λέει να ξεκινήσει. Άρα αρνητική πεποίθηση = χειρόφρενο στην επιθυμία. Πολύ απλά και στις δύο περιπτώσεις , αμφιβολία+ αρνητική πεποίθηση = μη πραγματοποίηση της επιθυμίας.  Στην περίπτωση της αμφιβολίας ουσιαστικά οδεύουμε προς την επιθυμία με ένα αβέβαιο και αργό ρυθμό αλλά εύκολα θα βγούμε απ’ τον δρόμο.

Ένας άλλος αρνητικός παράγοντας είναι η μη ολοκληρωτική εστίαση στον στόχο-επιθυμία. Θέλουμε να πάμε Θεσσαλονίκη αλλά είναι ωραία να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη για να δούμε την Αράχοβα (δεύτερη ενδιάμεση επιθυμία) ίσως λίγο αργότερα και στο Πήλιο (τρίτη ενδιάμεση επιθυμία)  γιατί όχι και στα Μετέωρα παρόλο που βγαίνουμε αρκετά απ’ την διαδρομή ποιος ξέρει πότε θα ξαναβρεθούμε τόσο κοντά (τέταρτη ενδιάμεση επιθυμία) και ούτω καθεξής. Πείτε μου τώρα πόσο θα θέλατε να φθάσετε στον προορισμό σας και πόσο με τις ενδιάμεσες παρακάμψεις. Ο στόχος θα επιτευχθεί αλλά χρονικά υπάρχει διαφορά. Έτσι κάπως λειτουργεί ο νόμος. Επιθυμούμε, εστιάζουμε, το βλέπουμε να συμβαίνει ήδη, παθιαζόμαστε με το αποτέλεσμα σαν να έχει ήδη συμβεί. Αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας.

Όταν κάτι σας μεθάει όταν είστε σίγουροι ότι το δικαιούστε όταν είστε φορτισμένοι το συναίσθημα της επιτυχίας τότε κανένα εμπόδιο δεν πρόκειται να σας σταματήσει. Αυτή η συνταγή έχει δοσολογία. Όσο πιο περισσότερες κουταλιές βάλουμε από κάθε υλικό τόσο πιο γρήγορα θα υλοποιηθεί στο φυσικό πεδίο και λέω φυσικό γιατί σε ένα άλλο που ονομάζεται αστρικό έχει υλοποιηθεί ακριβώς την στιγμή που το σκεφτήκατε. Η δοσολογία σας θα το φέρει γρήγορα ή αργά κοντά σας και η έλλειψη αμφιβολιών και αρνητικών πεποιθήσεων δηλαδή η πίστη σας. Αυτό είναι το τελευταίο υλικό που πρέπει να ανακατέψετε καλά με τα άλλα.

Όπως και να έχει η επιθυμία σας θα πραγματοποιηθεί. Τώρα γνωρίζετε γιατί καθυστερεί. Εσείς την φρενάρετε. Εκείνη ταξιδεύει προς το μέρος σας αλλά ή της γυρνάτε την πλάτη είτε της βάζετε τρικλοποδιές ασυνείδητα και εκείνη σκοντάφτει πάνω στις αρνητικές σας σκέψεις.

Τώρα για τα αντίθετα δηλαδή για όσα δεν θα θέλατε να σας συμβούν αλλά δυστυχώς σας συμβαίνουν υπάρχουν δυο βασικές αιτίες. Η μία είναι ότι χωρίς να το καταλαβαίνετε χρησιμοποιείτε τους νόμου αλλά με την αρνητική τους πλευρά (ως γνωστό όλα έχουν δυο όψεις). Κοιτάξτε το παράδειγμα ανάποδα. Δεν θέλετε να πάτε στην Θεσσαλονίκη και εύχεστε να μην συμβεί(λάθος δεν ζητάμε να μην…) παρόλα αυτά το σκέφτεστε αδιάκοπα(λάθος διότι έτσι εστιάζετε πάνω του άρα το έλκετε) μετά φοβάστε(λάθος συναίσθημα και πολύ ισχυρό) ότι τελικά θα συμβεί(λάθος διότι είναι πεποίθηση προς την κατεύθυνση της υλοποίησης). Τελικά συμβαίνει γιατί χωρίς να το καταλάβετε τα κάνατε όλα ακριβώς όπως δεν έπρεπε. Όταν δεν θέλετε κάτι απλά δεν το θέλετε σταματήστε να το σκέφτεστε και για να το καταφέρετε σκεφτείτε να συμβαίνει αυτό που θέλετε κι όχι το αρνητικό του. Τα αρνητικά πραγματοποιούνται σύντομα γιατί ο φόβος με τον οποίο τα φορτίζεται έχει πολύ μεγάλη μαγνητική έλξη.

Ο άλλος παράγοντας της δυστυχίας και των άσχημων γεγονότων στην ζωή μας είναι η ανταπόδοση όσων κακών κάναμε σε κάποια απ’ τις διαδρομές πριν και μετά τους σταθμούς της οριζόντιας γραμμής. Είστε δύσπιστοι αλλά δεν πειράζει γίνεται καλοί αγαπήστε την φύση και τους συνανθρώπους σας και όλα θα γίνουν πάλι θετικά. Θα χρειασθεί χρόνος για να αποκατασταθεί η ζημιά που διαπράξατε ακόμη κι αν δεν το θυμάστε. Να ξέρετε ότι η θεία δύναμη δεν τιμωρεί αλλά υπάρχει εκείνος ο νόμος που λέγεται κάρμα και ατέρμονα θα εξισορροπεί κάθε ανισορροπία που εμείς διαπράττουμε.

Από εμάς εξαρτώνται όλα ακόμη και το να εμφανιστεί εκείνη η αόρατη σκάλα  κάποια στιγμή σ’ αυτή την οριζόντια γραμμής από εμάς κι απ’ την αγάπη που ακτινοβολούμε γύρω μας.

Υπάρχει το λυχνάρι του Αλαντίν και είναι μέσα σας αλλά το ευχάριστο νέο που πρέπει να μάθετε είναι ότι οι ευχές δεν είναι μόνο τρεις είναι άπειρες. Τρίψτε το όσο θέλετε. Απλώς πριν εμφανιστεί το Τζίνι να είστε σίγουροι τι θέλετε να ζητήσετε χωρίς δισταγμό κι αναποφασιστικότητα.

Σμιξιώτης Κωνσταντίνος, για τις Αιχμές και Απόψεις

Πηγή: http://smixiotis-konstantinos.blogspot.gr/2011/12/blog-post_22.html

Ο Νόμος της Έλξης

Πολλές φορές έχουμε ακούσει την έκφραση έπαθα αυτό που φοβόμουν ή γνώρισα τον άνδρα των ονείρων μου. Τίποτε από τα παραπάνω δεν έγινε στην τύχη απλά για άλλη μια φορά ένας ακόμη συμπαντικός νόμος λειτούργησε εν αγνοία μας. Ο νόμος της έλξης ένας πανίσχυρος συμπαντικός νόμος που στην καθημερινότητα πολλές φορές έχουμε δει τα αποτελέσματα του ακόμη κι όταν ακούμε να λένε γύρω μας τα λεφτά πάνε στα λεφτά. Ακριβώς έτσι συμβαίνει αλλά όχι έτσι απλοϊκά κι αναίτια  όσο ακούγεται.

Αρχικά πρέπει να διευκρινίσουμε τι ακριβώς σημαίνει συμπαντική έλξη. Σχεδόν όλοι μας γνωρίζουμε αυτή την έννοια  από τον νόμο της φυσικής με τον οποίο ασκείται μαγνητική έλξη στα ετερώνυμα φορτισμένα αντικείμενα με την συμπαντική έλξη όμως  εννοούμε την μαγνητική έλξη σε ομώνυμα φορτισμένα αντικείμενα ή γεγονότα και καταστάσεις που ο άνθρωπος με διάφορους τρόπους  καλεί και εμφανίζει στην ζωή του. Ας το αναλύσουμε όμως λιγάκι περισσότερο.

Εφαρμόζοντας το φυσικό νόμο αν φορτίσουμε αρνητικά ένα αντικείμενο και το πλησιάσουμε σε ένα άλλο που έχουμε φορτίσει θετικά τότε ανάμεσα στα δύο αντικείμενα θα αναπτυχθεί μια ισχυρή τάση να ενωθούν  το ένα με το άλλο.

Με τον συμπαντικό νόμο της έλξης το προηγούμενο παράδειγμα έχει ισχύ όταν και τα δυο αντικείμενα έχουν το ίδιο φορτίο αρνητικά ή θετικά. Τότε ενώ στον φυσικό νόμο θα είχαμε απώθηση των αντικειμένων στον συμπαντικό έχουμε έλξη.

Αν αναρωτηθείτε πως μπορεί να φορτιστεί ο άνθρωπος θετικά ή αρνητικά ώστε να προσελκύσει πάνω του  γεγονότα ή καταστάσεις ή ακόμη και υλικά αγαθά, θα σας απαντήσω πως η σκέψη και το συναίσθημα είναι τα εργαλεία που κάνουν αυτή την δουλειά. Απλά φανταστείτε τον άνθρωπο σαν ένα μεγάλο μαγνήτη που είναι ανά πάσα στιγμή ενεργός και φορτισμένος άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά ανάλογα με το είδος των σκέψεων και των συναισθημάτων που τον πλημμυρίζουν την δεδομένη στιγμή.

Όταν διακατέχεται από αρνητικές σκέψεις και αρνητικά συναισθήματα το ενεργειακό του πεδίο φορτίζεται αρνητικά ενώ στην περίπτωση που κάνει θετικές σκέψεις και γεμίζει από χαρούμενα συναισθήματα φορτίζεται θετικά.  Είναι απολύτως βέβαιο και αποδεδειγμένο  ότι ο άνθρωπος παρόλο που είναι ενδεδυμένος με αυτό το  φθαρτό σώμα στην ουσία είναι  ενέργεια, τόσο στο φυσικό όσο και στις άλλες διαστάσεις όπου οι νόμοι της φύσης λειτουργούν εντελώς διαφορετικά ή κάποιοι απουσιάζουν εντελώς.

Η ενεργειακή κατάσταση κάθε ανθρώπου μπορεί κάλλιστα να διαγνωστεί από την αύρα που τον περιβάλει κάτι που σήμερα είναι πλέον εφικτό με ειδικά μηχανήματα αλλά και με γυμνό οφθαλμό ύστερα από ειδική εξάσκηση.

Έτσι αγνοώντας τον νόμο της έλξης  είναι θέμα χρόνου να καλέσουμε γύρω μας ακριβώς αυτό που πάλλεται στην ίδια συχνότητα με τις δικές μας δονήσεις.

Όταν έχουμε φορτιστεί αρνητικά θα αρχίσουν γύρω μας να συγκεντρώνονται άσχημες καταστάσεις , αναποδιές και κακοτυχίες άνθρωποι με παρόμοια προβλήματα απαισιόδοξοι και εξίσου αρνητικοί με αποτέλεσμα να διογκώνεται η ήδη υπάρχουσα ανεπιθύμητη και ανυπόφορη κατάσταση.

Μιλήσαμε για ομώνυμα φορτία και όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό. Η λύπη θα φέρει κι άλλη λύπη η χαρά θα φέρει κι άλλη χαρά ο πλούτος πλούτο κι η φτώχεια περισσότερη φτώχεια. Είναι απαραίτητο στο σημείο αυτό να κάνουμε μια σημαντική διευκρίνηση. Ο νόμος της έλξης δεν γνωρίζει τι δεν θέλουμε αλλά μόνο τι θέλουμε καθώς οι δονήσεις που εκπέμπουμε λαμβάνονται  σαν επιθυμίες και δεν μπορεί να ξεχωρίσει αν φοβόμαστε κάτι πολύ ή το θέλουμε εξίσου πολύ. Ακόμη κι αν οι δονήσεις που στέλνουμε στο σύμπαν ουσιαστικά προέρχονται από ανεπιθύμητα φορτία που έχουμε πάνω μας, με απλά λόγια ενώ εμείς φωνάζουμε δεν το θέλω αυτό απομάκρυνε το  απ’ την ζωή μου, ο νόμος της έλξης θα φροντίσει να  το φέρει κοντά μας γιατί αυτό που αναγνωρίζει είναι η δόνηση και δόνηση  για το σύμπαν σημαίνει θέλω.

Συνεπώς η κατανόηση αυτού του νόμου ο οποίος έχει σαν αποστολή να υλοποιήσει ότι εμείς δημιουργήσαμε με την σκέψη στον άυλο κόσμο θα μας βγάλει από πολλούς μπελάδες και στην καλύτερη περίπτωση θα τον εκμεταλλευτούμε προς όφελος μας. Ο νόμος αυτός στην ουσία ψυχανεμίζεται το ενεργειακό μας πεδίο ανιχνεύει τις δονήσεις που αυτό εκπέμπει και βάζει σε λειτουργία την έλξη αντίστοιχων δονήσεων.

Ο νόμος αυτός πιστεύει ότι αποδίδει δικαιοσύνη, θεωρεί ότι είναι το μαγικό μας τζίνι και στην κυριολεξία σκοτώνεται να μας εξυπηρετήσει. Ο νόμος της έλξης δεν είναι νοήμων, δεν καταλαβαίνει ότι όταν φοβόμαστε κάτι πολύ θέλουμε να το αποφύγουμε, εκείνος έλαβε απλά ένα σινιάλο και τρέχει να μας φέρει το ίδιο και ακόμη περισσότερο γιατί θεωρεί, ότι  το αφεντικό, δηλαδή εμείς, με την δόνηση που εκπέμψαμε  του δώσαμε μια παραγγελία που πρέπει να εκτελέσει. Θα δούμε σε άλλο άρθρο ποιος είναι αυτός που ελέγχει αυτόν και τους υπόλοιπους  νόμους και πως μπορούμε να συμφιλιωθούμε μαζί του, ώστε να πετυχαίνουμε πάντα  αυτό που θέλουμε και όχι αυτό που δεν θέλουμε.

Πρέπει να κατανοήσουμε πως ο νόμος της έλξης είναι ένας καλοκάγαθος γίγαντας με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης ή αν θέλουμε μπορούμε να τον φανταστούμε σαν ένα απόλυτο μηχάνημα εξυπηρέτησης που όμως δεν προγραμματίστηκε σωστά ή  τουλάχιστον όχι έτσι όπως θα μας βόλευε.

Σκεφτόμενοι με την λογική θα έπρεπε όταν η δόνηση μας είναι αρνητική εξ αιτίας μια ανεπιθύμητης κατάστασης που  θέλουμε πολύ να αποφύγουμε να γινότανε αυτό ακριβώς: Ο νόμος της έλξης να έδιωχνε μακριά μας αυτή την ανεπιθύμητη κατάσταση. Τότε όμως δεν θα λεγόταν νόμος της έλξης αλλά νόμος της απώθησης ή νόμος όπως μας βολεύει. Δηλαδή θα έπρεπε να λειτουργεί όπως κι ο φυσικός νόμος, όταν είμαστε χαρούμενοι να μας φέρει λύπη και όταν λυπούμαστε να μας φέρει χαρά , κάτι που όμως δεν συμβαίνει και είναι πολύ εύκολο να το παρατηρήσουμε γύρω μας. Αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να προσέξουμε πολύ καλά  αντί να αρχίσουμε να τα βάζουμε με την άδικη ή δίκαιη λειτουργία του νόμου είναι να φροντίσουμε να παίξουμε το δικό του παιγνίδι. Έτσι ή αλλιώς δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε υπάρχει και λειτουργεί μ’ αυτά τα δεδομένα. Κατανοώντας το πώς λειτουργεί μπορούμε να δούμε ότι όλα όσα ζούμε είναι αποτελέσματα αυτού του νόμου.

Είναι πολύ πιο χρήσιμο να γνωρίζουμε την ύπαρξη του παρά να νομίζουμε ότι όλα είναι αποτελέσματα τύχης ή ατυχίας. Η γνώση από μόνη της μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι μπορούμε να πετύχουμε και εμείς όσα επιζητούμε και να βγούμε μέσα από τα αδιέξοδα που φανταζόμαστε πως μας έριξε η κακιά μας τύχη ή όπως πολλοί θα πούνε οι λάθος επιλογές.

Βλέπουμε πόσο στενά συνδεδεμένοι είναι ο νόμος της σκέψης με τον νόμο της έλξης αλλά και πόσο συνδυαστικά δουλεύουν όλοι τους αφού ο ένας στην ουσία χρησιμοποιεί τον άλλο και δεν μπορεί να λειτουργήσουν ανεξάρτητα. Με άλλα λόγια ο νόμος της έλξης δεν θα τεθεί σε λειτουργία αν κάποιος άλλος νόμος όπως αυτός της σκέψης δεν του δώσει αυτό το δικαίωμα ή το ερέθισμα.

Μόλις η σκέψη αρχίζει να δημιουργεί στο άυλο και ενεργειακό πεδίο η ενέργεια που φορτίζει το δημιούργημα της στέλνει άμεσο μήνυμα στον νόμο της έλξης να αναλάβει δράση και να αναζητήσει τρόπους ώστε να φέρει στο υλικό πια πεδίο το ποθητό αντικείμενο ή κατάσταση.

Η ταχύτητα με την οποία δημιουργεί η σκέψη δεν  είναι ανεξάρτητη από την ταχύτητα του νόμου της έλξης. Η σκέψη δεν υλοποιείται άμεσα και μας δίνει έτσι την ευκαιρία να αλλάξουμε στάση αν δούμε ότι είμαστε στην αρνητική πλευρά. Ο νόμος της έλξης κάνει το ίδιο πράγμα παρά το γεγονός ότι αυτός ερεθίζεται περισσότερο με «Την δύναμη των συναισθημάτων» τα οποία έχουν πολύ ισχυρή δόνηση. Άρα η ταχύτητα με την οποία θα ενεργοποιήσουμε τον νόμο της έλξης έχει να κάνει με το πόσο ισχυρή και επίμονη δόνηση εκπέμπουμε την κάθε στιγμή.

Τα συναισθήματα όπως ο φόβος η λύπη κι ο θυμός έχουν από τις πιο ισχυρές δονήσεις και συνήθως γεγονότα και άνθρωποι που συντονίζονται με αυτά προσελκύονται πολύ πιο γρήγορα παρά στις περιπτώσεις που δονούμαστε με ευχάριστα συναισθήματα. Τα κακά νέα διαδίδονται πάντα πιο γρήγορα από τα καλά. Είναι χαρακτηριστικό πόσο εύκολα μπορεί να μας επηρεάσει ένα συναίσθημα φόβου, άγχους και απαισιοδοξίας πόσο έντονα νιώθουμε την δόνηση τους στο σώμα μας και πόσο δύσκολα λόγω και των κοινωνικών συνθηκών που μας περιβάλλουν νιώθουμε τα συναισθήματα της χαράς και της ευτυχίας.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να εμφανίζονται πολύ γρήγορα στη ζωή μας δυσάρεστες καταστάσεις και  ανεπιθύμητοι άνθρωποι ενώ πολύ πιο αργά ευχάριστες καταστάσεις και χρήσιμου άνθρωποι με χαρούμενη διάθεση.

Όλα και όλοι θα έρθουν δίπλα μας αργά ή γρήγορα ανάλογα με το επίπεδο δόνησης που βρισκόμαστε και πόσο δυνατά το στέλνουμε στο σύμπαν.

Χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για ότι έχει να κάνει με την χαρά και την επιτυχία εξαιτίας του γεγονότος ότι ο φόβος και η λύπη έχουν μεγάλη δύναμη και δυστυχώς εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στην σκέψη και στο είναι μας. Αυτή η δυσκολία είναι που μας κάνει να απογοητευόμαστε εύκολα τις περισσότερες φορές καθυστερώντας ή φρενάροντας το ποθητό αποτέλεσμα αφού η αμφιβολία στέλνει μια δόνηση που στην ουσία ο νόμος της έλξης αντιλαμβάνεται πως πρέπει να περιμένει, Θεωρεί και έτσι είναι πως το αφεντικό δεν είναι σίγουρο γι αυτό που έχει ζητήσει μέσω των δονήσεων του.

Αυτό το δεδομένο δεν είναι πάντα κακό και δεν πρέπει να το εκλαμβάνουμε σαν μειονέκτημα της δράσης του νόμου αλλά περισσότερο σαν πλεονέκτημα και εξηγώ το γιατί με ένα παράδειγμα.

Είμαστε φορτισμένοι αρνητικά λόγω του ότι ζούμε δυσάρεστες καταστάσεις και φοβόμαστε ότι θα είμαστε έτσι για πάντα. Η δόνηση μας είναι αρνητική και ισχυρή και ενώ ο νόμος της έλξης αρχίζει να καλεί στο σύμπαν ότι νομίζει ότι χρειαζόμαστε εμείς ξαφνικά αμφιβάλουμε, πιστεύουμε ότι δικαιούμαστε κάτι διαφορετικό κάτι πιο όμορφο στη ζωή μας και έτσι η αρνητική δόνηση μας χαλαρώνει γίνεται πιο ανίσχυρη και ο νόμος της έλξης το αφουγκράζεται και αρχίζει σιγά-σιγά να φρενάρει. Όπως λοιπόν διαπιστώνουμε στην προκειμένη περίπτωση η συμπεριφορά του νόμου μας εξυπηρετεί αφού τα άσχημα αποτελέσματα αναβάλλονται εξ αιτίας της αλλαγής από μέρους μας στο είδος της δόνησης που εκπέμψαμε.

Πρέπει λοιπόν να αφήνουμε τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους χωρίς αμφιβολίες όταν βλέπουμε ότι καθυστερεί μια ευεργετική κατάσταση ένα κρυφό όνειρο μια φλογερή επιθυμία μας. Όλα γίνονται ακριβώς για να μας δώσουν την ευκαιρία να σιγουρευτούμε ότι καταλήξαμε σ’ αυτό που θέλουμε.

Είναι απαραίτητο να επαναλάβουμε ότι δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να κατανοήσουμε και να ελέγξουμε τις επιθυμίες μας ούτε τις σκέψεις μας. Θεωρούμαστε εγωιστικά όντα με κεντρικό σκοπό να ικανοποιήσουμε τις προσωπικές μας επιθυμίες χωρίς να αναλογιζόμαστε ότι με τον τρόπο αυτό λειτουργούμε πολλές φορές σε βάρος των συνανθρώπων μας.

Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να ελέγχουμε τις επιθυμίες μας και τις σκέψεις μας συνειδητά δίνοντας έμφαση στο γενικό καλό ή αν μη τι άλλο αυτό που θα ζητήσουμε να μην επιβαρύνει τον συνάνθρωπο μας.

Το συμπέρασμα από την παρατήρηση της λειτουργίας του νόμου αυτού είναι πως έχουμε την δυνατότητα να ελέγξουμε την ζωή μας και να την ζήσουμε όπως εμείς θα θέλαμε. Το δυστύχημα είναι πως αν δεν προσέξουμε και δεν είμαστε συνειδητοί θα ζήσουμε και την ζωή που δεν θα θέλαμε κι αυτό εξαιτίας του γεγονότος ότι ο νόμος δεν γνωρίζει το δεν θέλω γι αυτόν όλες οι δονήσεις έχουν το ίδιο νόημα είναι όλες θέλω.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε και να είμαστε εμείς οι τιμονιέρηδες σ’ αυτό το γήινο ταξίδι αρκεί να παραδεχθούμε το γεγονός ότι ο νόμος υπάρχει και λειτουργεί. Στην αντίθετη περίπτωση θα ζήσουμε ότι ασυνείδητα εκπέμπουμε και εδώ πραγματικά  δεν θα χρειασθούμε απλά τύχη αλλά πάρα πολύ απ’ αυτήν γιατί τότε είναι πραγματικά που η ανεξέλεγκτη δόνηση μας  θα παρουσιάζει στην  ζωή μας φαινομενικά τυχαία γεγονότα.

Είναι δεδομένο ότι στην ζωή μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα. Ο καθένας από εμάς είναι ένας ξεχωριστός δημιουργός και έχει μέσα του τις δυνατότητες να πλάσει τη ζωή που ονειρεύεται. Το γεγονός ότι σήμερα διαπιστώνουμε κοινωνικές ανισότητες κυρίως οικονομικές είναι πολύ εύκολο και φαντάζει λογικό να το αποδώσουμε στα καμώματα της ζωής. Περίπου το ίδιο συνέβαινε και σε άλλες εποχές που η γνώση του ανθρώπου για τους νόμους της φύσης ήταν μηδαμινή. Τότε δεν γνώριζε ούτε ότι η γη γυρίζει και ο πρώτος που τόλμησε και το είπε θεωρήθηκε βλάσφημος και ηλίθιος. Οι κεραυνοί και οι αστραπές ήταν εκφράσεις ενός θυμωμένου θεού που προειδοποιούσε τους άπιστους και κακούς ανθρώπους πως θα τους κάψει. Ενίοτε έκαιγε και μερικούς άτυχους που βρισκόντουσαν στην ύπαιθρο όταν ξεσπούσε καταιγίδα και οι συχωριανοί τους πιστεύανε ότι έτσι πλήρωσαν για τις αμαρτίες τους. Σήμερα γελάει κανείς διαβάζοντας ότι ο άνθρωπος πέρασε από τέτοιες εποχές σε κάποιες πρωτόγονες ημέρες αλλά τότε δεν γελούσε κανείς.

Οι σπουδαίοι και πετυχημένοι συνάνθρωποι μας φαντάζουν άλλοτε ήρωες στα μάτια μας, άλλοτε τυχεροί και πολλές φορές αδίστακτοι που πατάνε επί πτωμάτων προκειμένου να καταφέρουν τα πάντα. Όσοι όμως από εμάς τους κοινούς θεατές αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά ότι υπάρχουν νόμοι- κανόνες που διέπουν τα πάντα τόσο στο φυσικό όσο και στο συμπαντικό πεδίο κρυφογελάνε ή απλά αδιαφορούν με την άγνοια των υπολοίπων  και συνεχίζουν την δουλειά τους εφαρμόζοντας τους νόμους δρέποντας έτσι τα ευεργετικά τους αποτελέσματα.

Είναι πολύ σημαντικό να αφυπνιστούμε και να πιστέψουμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα με εξασφαλισμένη την επιτυχία. Όποιος νιώσει ότι μπορεί ,δονείται σε αυτό ακριβώς το επίπεδο. Στέλνει μήνυμα στο σύμπαν ότι μπορεί, ότι δικαιούται να λάβει και λαμβάνει. Όταν όμως φοβάται ότι δεν αξίζει τίποτε και πάλι λαμβάνει με την διαφορά ότι τώρα θα λάβει αυτό που φοβάται κι όχι αυτό που θα ήθελε. Δυστυχώς αυτός ο τύπος ανθρώπου έκανε το λάθος να πει στο σύμπαν τι φοβάται και όχι τι θέλει να πετύχει. Η δόνηση του συντονίστηκε με αυτήν όλων όσων  νιώθουν ακριβώς έτσι και το σύμπαν φρόντισε να τους βάλει να συναντηθούν  μεταξύ τους για να κλαίνε παρέα την μοίρα τους.

Είναι αυτό το ζητούμενο στη ζωή μας; Είναι η λύπη και η δυστυχία τα συναισθήματα που θέλουμε να νιώθουμε; Παλεύουμε από το βράδυ ως το πρωί μόνο και μόνο για να βρίζουμε την τύχη μας και να ζηλεύουμε τους άλλους; Γεννηθήκαμε φτωχοί και θεωρούμε ότι δεν έχουμε καμιά πιθανότητα να γίνουμε πλούσιοι; Θεωρούμε τους εαυτούς μας ανίκανους για κάποια πράγματα και απλά σκύβουμε το κεφάλι αποδεχόμενοι αυτό ως γεγονός;

Σε όλα αυτά το σύμπαν λέει απλά σύμφωνοι θα εφαρμόσω τον νόμο της έλξης για σένα και θα λάβεις αυτό που πιστεύεις. Με λίγα λόγια στην καλύτερη περίπτωση θα μείνεις στο χάλι που είσαι ή ακόμη χειρότερα γιατί υπάρχουν και χειρότερα έτσι κι αλλιώς αυτό λες καθημερινά για να παρηγορηθείς υπάρχουν και χειρότερα. Αναρωτιέμαι πολλές φορές και ρωτάω κι εσάς το εξής άραγε καλύτερα δεν υπάρχουν;

Πιστεύουμε ότι πρέπει να υπομείνουμε τις δυσκολίες και να δεχθούμε ότι αυτή είναι η μοίρα μας επειδή έχουμε δει ότι υπάρχουν και χειρότερα. Σύμφωνοι υπάρχουν και χειρότερα και ο καθένας που ζει μέσα σ’ αυτά επαναλαμβάνει την ίδια φράση και η ζωή συνεχίζεται σ’ αυτό το ρυθμό για όλους αυτούς που νιώθουν έτσι γιατί απλά για άλλη μια φορά λαμβάνουν τα αποτελέσματα της δράσης του νόμου της έλξης.

Σ’ αυτό το βιβλίο θα μάθετε όχι μόνο ότι υπάρχουν και καλύτερα, αλλά θα μπορέσετε και να τα ζήσετε και κάθε μέρα να ζείτε και καλύτερα και όλο και καλύτερα ξεκινώντας από τώρα κάνοντας το πρώτο βήμα το οποίο είναι : Πιστέψτε ότι οι νόμοι που θα διαβάσετε μέσα σ’ αυτές τις σελίδες υπάρχουν και πρέπει να τους εκμεταλλευτείτε όπως κάνουν τόσοι άλλοι που έχουν αφυπνιστεί. Αυτή είναι η βασική προϋπόθεση για να αρχίσουν να αλλάζουν όλα στη ζωή του καθενός. Διαφορετικά κλείστε τώρα αυτό το βιβλίο και μείνετε θύματα των αρνητικών δονήσεων σας.

Δεύτερο βήμα να αρχίζουμε σταθερά να νιώθουμε όμορφα όπως θα νιώθαμε την ώρα της επιτυχίας. Υπάρχει για όλους μια στιγμή που γεμίσαμε χαρά. Ας την θυμηθούμε πάλι για να αρχίσει να πάλλεται μέσα μας εκείνη η όμορφη δόνηση. Έτσι το δεύτερο βήμα ουσιαστικά είναι να αρχίσουμε να αλλάζουμε τις δονήσεις μας  από αρνητικές σε θετικές. Αυτό μπορεί να γίνει με την βοήθεια του νόμου της σκέψης. Πρώτα θα ανακαλέσουμε στην μνήμη μας χαρούμενες στιγμές και στην συνέχεια θα αρχίσουμε να πλάθουμε με τα ίδια συναισθήματα αυτό που επιθυμούμε νιώθοντας ότι το δικαιούμαστε και ότι θα το κάνουμε δικό μας δίχως την παραμικρή αμφιβολία. Προσοχή δεν ονειροπολούμε αναστενάζοντας με την σκέψη αχ, πόσο ωραία θα ήταν να το είχα αυτό!!

Δημιουργούμε σαν να βρισκόμαστε σε ένα εργαστήριο και να κατασκευάζουμε στ’ αλήθεια κάτι ,γεμίζοντας από χαρά που είναι πια δικό μας. Η δόνηση που εκπέμπουμε την στιγμή αυτής της δημιουργίας είναι η θετική δόνηση που επιδιώκουμε και πετυχαίνουμε δυο πράγματα: Πρώτον να στείλουμε μήνυμα ότι είμαστε έτοιμοι να λάβουμε το ποθούμενο αντικείμενο ή γεγονός και δεύτερο στην περίπτωση που αρχικά είχαμε τα μαύρα μας χάλια να φρενάρουμε τα χειρότερα επειδή εστιάσαμε πλέον στην θετική πλευρά της ζωής. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η συνεχιζόμενη θετική δόνηση φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα ενώ τα σκαμπανεβάσματα φρενάρουν τον νόμο είτε θετικά είτε αρνητικά.

Τρίτο βήμα είναι να αποφασίσουμε ότι αυτή η όμορφη αίσθηση που μας πλημμύρισε την ώρα που δημιουργούσαμε με την σκέψη μας την επιθυμία μας θα μας συντροφεύει απ’ εδώ και πέρα μόνιμα. Απομακρύνουμε συστηματικά απ’ τη ζωή μας οτιδήποτε προσπαθεί να αλλάξει αυτή την όμορφη δόνηση: Άσχημες σκέψεις , θλιβερές εικόνες , υποτιμητικές δηλώσεις προς το πρόσωπο μας και συναισθήματα φόβου κι ανασφάλειας. Προσοχή δεν εννοώ να γίνουμε αναίσθητοι και να γυρίσουμε την πλάτη σε κάθε συνάνθρωπο μας ο οποίος βιώνει προβλήματα και μεμψιμοιρεί αλλά δεν ταυτιζόμαστε με όσα αυτός εκφράζει. Αποφεύγουμε να βάλουμε μέσα μας το πρόβλημα του προσπαθώντας να τον βοηθήσουμε δείχνοντας του τον δρόμο που διαλέξαμε κι εμείς να περπατήσουμε.

Υπάρχουν περιπτώσεις που θα απομακρυνθούν τέτοιοι άνθρωποι απ’ την ζωή μας εφόσον επιμείνουν στην αρνητική δόνηση για τον λόγο ότι δεν είναι συμβατοί πλέον με εμάς. Ο νόμος της έλξης θα τους στείλει παρόμοιους μ’ αυτούς κι σε εμάς επειδή αλλάξαμε δόνηση άλλους σαν κι εμάς. Αυτό θα συμβεί και για τον απλούστατο λόγο ότι μέσα από νέες γνωριμίες πρόκειται να  λάβουμε πολλά από αυτά που περιμένουμε.

Διώξτε τον φόβο και την ανασφάλεια απ’ την ζωή σας δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημα σας το μόνο που θα πετύχουν είναι να ξεζουμίζουν την ενέργεια σας και να σας κρατούν αιχμάλωτους στην ίδια κατάσταση. Αφήνοντας αυτά τα συναισθήματα να μας ελέγχουν εύκολα και με το παραμικρό γινόμαστε ευάλωτοι και θύματα της καταναλωτικής μας κοινωνίας. Προσέξτε πως το έχουν αντιληφθεί οι διαφημιστικές εταιρείες και πολλά προϊόντα πέρα από την χρηστική τους αξία προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ενδόμυχες φοβίες κι ανασφάλειες.

Παρατηρήστε τα διαφημιστικά σποτ για καλλυντικά και θα δείτε ότι παίζουν με τον φόβο της γήρανσης την ανασφάλεια αν κάποιος είναι ωραίος ή όχι. Δείτε αυτά των προϊόντων καθαριότητας που εμφανίζουν ένα μικρό παιδί να μπουσουλάει αγγίζοντας διάφορα αντικείμενα στο σπίτι. Αμέσως μετά έρχεται το προϊόν και μας ανακουφίζει απ’ τον φόβο πιθανής μόλυνσης του παιδιού. Οι ιθύνοντες ξέρουν πολύ καλά πόσο εύκολα μας καταλαμβάνουν αυτά τα άσχημα συναισθήματα και φροντίζουν να εκμεταλλεύονται έξυπνα αυτή την αδυναμία.

Φυσικά και πρέπει να απολυμαίνουμε τους χώρους των σπιτιών μας αλλά αυτό μπορούμε να το κάνουμε για το καλό μας και όχι από φόβο ή ανασφάλεια για τα παιδιά μας λες και εμείς είμαστε άτρωτοι. Πουλάει το γεγονός ότι νοιαζόμαστε γι αυτά κι η ανησυχία μας  μη τυχόν και  πάθουν κάτι κακό.

Θα ασχοληθούμε εκτενέστερα με τα συναισθήματα και την σχέση τους με τους συμπαντικούς νόμους, στο σημείο αυτό  αρκεί να θυμόμαστε ότι έχουν ισχυρή δόνηση και βάζουν άμεσα σε ενέργεια τον νόμο της έλξης.     

Εφαρμόζοντας τα παραπάνω βήματα η ζωή μας θα αρχίσει να αλλάζει προς την κατεύθυνση που θέλουμε εμείς και είναι πραγματικά εκπληκτικό να βλέπει κανείς πως μπορεί να δημιουργεί ο ίδιος την ζωή του.

Θα μπορούσα να σας παραθέσω ένα σωρό από περιπτώσεις ανθρώπων που βρεθήκανε στον πάτο και ανεβήκανε ξανά στην κορυφή, είμαι όμως απόλυτα σίγουρος πως όλοι σας έχετε ένα τέτοιο παράδειγμα δίπλα σας ή πολύ κοντά σας. Όταν ολοκληρώσετε την μελέτη αυτού του βιβλίου και γνωρίσετε τους συμπαντικούς νόμους θα προσέχετε ολοένα και περισσότερο τέτοια γεγονότα και θα μπορείτε να διακρίνεται το πώς συμπεριφερθήκανε αυτοί οι άνθρωποι και πετύχανε θεαματικές αλλαγές στη ζωή τους.

Συνοψίζοντας όλα όσα εξετάσαμε για τον δεύτερο συμπαντικό νόμο πρέπει να θυμόμαστε ότι:

1)    Ο νόμος της έλξης φέρνει κοντά μας ακριβώς αυτό που αντιλαμβάνεται μέσω των δονήσεων μας. Το ενεργειακό μας σώμα φορτίζεται θετικά και αρνητικά ανάλογα με το φορτίο των συναισθημάτων που επιτρέπουμε να μας πλημμυρίσει κάθε στιγμή. Η φόρτιση αυτή εκπέμπει αντίστοιχες ενεργειακές δονήσεις προς το σύμπαν και βάζει σε λειτουργία τον νόμο της έλξης ο οποίος καλείται να φέρει στην ζωή μας ότι δονείται στο σύμπαν με τον ίδιο τρόπο. Αν είμαστε λυπημένοι ή νιώθουμε φόβο κι ανασφάλεια θα παρατείνει αυτή την κατάσταση και θα διαπιστώνουμε συνεχώς ότι ζούμε όλο και περισσότερο μέσα στο ίδιο θλιβερό περιβάλλον. Αν είμαστε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι θα μας φέρει παρόμοιες καταστάσεις ολοένα σε μεγαλύτερο βαθμό.

2)    Ο νόμος της έλξης δεν είναι τιμωρός πιστεύει ότι εξυπηρετεί τις επιθυμίες μας. Η δομή της λειτουργίας του δίνει την εντύπωση ότι δεν ξέρει τι του γίνεται αλλά δεν είναι έτσι. Θα καταλάβουμε πολλά αν κατανοήσουμε ότι όλα γύρω μας εκπέμπουν και εκφράζονται με δονήσεις. Άνθρωποι και αντικείμενα πάλλονται διαρκώς σε διάφορα επίπεδα. Συνυπάρχουμε με την ίδια ποιότητα δονήσεων που εκπέμπουμε. Αυτή είναι η φύση του πράγματος ενεργειακά. Ασύμβατες δηλαδή διαφορετικές δονήσεις δεν μπορούν να αντιληφθούν η μια την άλλη ούτε είναι δυνατό να βρίσκονται μαζί στην ίδια διάσταση. Ότι έχει διαφορετική δόνηση γίνεται αυτόματα αόρατο για τα γήινα και φυσικά μάτια μας. Αλλάζοντας δόνηση θα αλλάξουμε επίπεδο και θα βρεθούμε σε ένα περιβάλλον  συμβατό με την νέα μας δόνηση. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο νόμος της έλξης. Θα φέρνει πάντα δίπλα μας οτιδήποτε δονείται όπως κι εμείς.

3)    Ο νόμος της έλξης έλκει τα ομώνυμα. Σύμφωνα με όσα είπαμε προηγουμένως στην περίπτωση εφαρμογής αυτού του νόμου ξεχνάμε αυτό που ξέραμε από τον νόμο της φυσικής όπου τα ετερώνυμα έλκονται και τα ομώνυμα απωθούνται. Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος βλέποντας πολλές φορές ζευγάρια που ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και πολλές φορές είναι τόσο διαφορετικοί στον χαρακτήρα και θα πει γιατί δεν εφαρμόσθηκε κι εδώ ο νόμος. Γιατί δεν είναι ίδιοι και οι δύο εφόσον ο νόμος της έλξης έλκει τα ομώνυμα. Έτσι φαινομενικά θα λέγαμε πως ο νόμος δεν ισχύει πάντα και όσοι είναι δύσπιστοι θα βρουν το πάτημα που ζητούσανε για να στηρίξουν την άρνηση τους στον νόμο αλλά και πάλι δεν είναι έτσι. Έχουμε ένα ζευγάρι που η γυναίκα είναι ήρεμη κι ο άνδρας οξύθυμος, σύμφωνα με τον νόμο δεν έπρεπε να είναι μαζί και λογικά η γυναίκα έπρεπε να φέρει κοντά της ένα ήρεμο σύντροφο. 

Διαφεύγει όμως στον παρατηρητή αυτό που προφανώς η γυναίκα φοβόταν ενδόμυχα ότι θα της συμβεί και ασυνείδητα έβαλε σε εφαρμογή τον νόμο ο οποίος της έφερε αυτό που δεν ήθελε. Σε άλλες περιπτώσεις βλέπουμε μια δυναμική γυναίκα να είναι μαζί με έναν άνδρα χαμηλών τόνων και αναρωτιόμαστε πως ταιριάζουν αυτοί οι δύο ή γιατί μια τόσο δυναμική γυναίκα δεν βρίσκει κάποιον ανάλογο μ’ αυτή. Το πιο πιθανό είναι η φαινομενικά δυναμική γυναίκα να ψάχνει κατά βάθος την τρυφερότητα και την ηρεμία και όχι αυτό που προβάλει η ίδια. Εδώ είναι που γίνεται ξεκάθαρο ότι ο νόμος δεν βλέπει εξωτερικά γνωρίσματα αλλά μόνο ενεργειακές δονήσεις και βάσει αυτών λειτουργεί.

4)    Ο νόμος της έλξης και ο τρόπος που λειτουργεί μπορεί να μας φέρει αυτό που ονειρευόμαστε αρκεί να τον χειριστούμε έξυπνα και να αποφύγουμε τις παγίδες των συναισθημάτων που οδηγούν σε λάθος αποτελέσματα. Τώρα είναι η στιγμή να τα’ αλλάξουμε όλα γύρω μας αρκεί να πιστέψουμε ότι γίνεται αρκεί να μην αμφιβάλλουμε αρκεί να δοκιμάσουμε. Ο νόμος της έλξης είναι το κανάλι μέσα από το οποίο θα έρθει σε μας αυτό που ζητάμε. Δεν γνωρίζει τι δεν θέλουμε και ας μη χάνουμε τον καιρό μας να το βροντοφωνάζουμε.

Ζητάμε αυτό που θέλουμε και πακετάρουμε το αίτημα μας με όμορφα και χαρούμενα συναισθήματα. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι θα λάβουμε και δεν σταματάμε να χαιρόμαστε γι αυτό που έρχεται. Η παραμικρή αμφιβολία θα φρενάρει τον ερχομό και πολύ πιθανόν να το γυρίσει πίσω. Αν όλα όσα σας παρουσίασα τα εφαρμόσετε με αρνητικό συναίσθημα για κάτι που δεν θέλετε και φοβάστε να μην σας έρθει δυστυχώς θα σας έρθει. Εφαρμόστε τον νόμο συνειδητά και μόνο για το καλό. Μη πείτε ποτέ φοβάμαι μη πάθω κακό γιατί θα το πάθετε. Πείτε θέλω το καλό και χαίρομαι γι αυτό και τότε και το κακό θα φύγει και το καλό θα έρθει.

Πηγή: http://smixiotis-konstantinos.blogspot.gr/2012/04/blog-post_17.html

Νέα στοιχεία υποστηρίζουν την υπόθεση της Γαίας

 

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Maryland (UMD) λένε ότι μια νέα μελέτη που διεξήχθη πρόσφερε νέα αποδεικτικά στοιχεία που υποστηρίζουν την υπόθεση της Γαίας. Όπως είναι γνωστό αυτή η υπόθεση προτείνει ότι ολόκληρος ο πλανήτης είναι ένας γιγάντιος ζωντανός οργανισμός.

Η ομάδα πιστεύει ότι θα είναι σύντομα σε θέση να ανακαλύψει και να αναλύσει ένα μεγάλο αριθμό αλληλεπιδράσεων, που μέχρι τώρα ήταν κρυμμένες,  μεταξύ της ατμόσφαιρας, του εδάφους και των οργανισμών που ζουν στους ωκεανούς της Γης, και οι οποίες μπορεί να ερμηνευθούν ως ένα στήριγμα για αυτή τη θεωρία. 

Οι επιστήμονες James Lovelock και Lynn Margulis ήταν οι πρώτοι υποστηρικτές της υπόθεσης της Γαίας στη δεκαετία του 1970. Εκείνη την εποχή, πρότειναν ότι όλες οι βιολογικές και φυσικές διαδικασίες που συμβαίνουν στον πλανήτη συνδέονται μεταξύ τους με δεσμά άθραυστα, καθιστώντας έτσι τη Γη ένα αυτορρυθμιζόμενο σύστημα. 

Όταν η θεωρία προτάθηκε για πρώτη φορά, οι ερευνητές πρότειναν ότι μια θειούχος ένωση  – πιθανότατα η διμεθυλο-σουλφίδιο – πρέπει να παράγεται από θαλάσσιους οργανισμούς σε σταθερή κατάσταση, έτσι ώστε να μπορεί να μεταφερθεί στην ατμόσφαιρα, και στη συνέχεια να κατατεθεί στη γη.

Ο προτεινόμενος κύκλος του θείου έκτοτε θεωρείται ένα καλό στοιχείο για την υπόθεση της Γαίας. Αυτό που κατάφερε πρόσφατα η ομάδα του Maryland ήταν να δημιουργήσει ένα εργαλείο παρακολούθησης και μέτρησης που προορίζεται ειδικά για την παρακολούθηση του θείου σε όλα τα παραπάνω περιβάλλοντα.

Λεπτομέρειες για το πώς λειτουργεί αυτό το εργαλείο δημοσιεύθηκαν στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS) και ο Harry Oduro ήταν ο πρώτος συγγραφέας της εργασίας.

Ο γεωχημικός James Farquhar και η θαλάσσιος βιολόγος Kathryn Van Alstyne, από το Πανεπιστήμιο Western Washington (WWU) ανήκαν επίσης στην ερευνητική ομάδα. Εξηγούν ότι το θείο είναι το δέκατο πιο άφθονο χημικό στοιχείο στο Σύμπαν. 

Το εργαλείο που ανέπτυξε η ομάδα είναι ικανό να μετρά την ισοτοπική σύσταση των διμέθυλο-σουλφίδιο και την πρόδρομο ένωση του διμέθυλο-προπιονικό-σουλφίδιο άμεσα. "Οι εκπομπές του διμέθυλο-σουλφιδίου παίζουν ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος μέσω της μετατροπής σε αερολύματα, που πιστεύεται ότι επηρεάζουν την ισορροπία της γήινης ακτινοβολίας," λέει ο Harry Oduro.

"Έχουμε αποδείξει ότι οι διαφορές στην ισοτοπική σύσταση του διμέθυλο-σουλφιδίου μπορεί να διαφέρει με τρόπους που θα μας βοηθήσει να βελτιώσουμε τις εκτιμήσεις των εκπομπών στην ατμόσφαιρα και του κύκλου του στους ωκεανούς”, προσθέτει.

"Αυτό που έκανε ο Harry Oduro σε αυτή την έρευνα ήταν να επινοήσει έναν τρόπο να απομονώσει και να μετρήσει την ισοτοπική σύσταση του θείου στις δύο αυτές ενώσεις”, εξηγεί ο Farquhar.

"Ήταν μια πολύ δύσκολη μέτρηση ενώ οι μετρήσεις του οργάνου μας αποκάλυψαν μια απροσδόκητη μεταβλητότητα σε ένα ισοτοπικό σήμα, που φαίνεται να σχετίζεται με τον τρόπο που το θείο μεταβολίζεται”, προσθέτει. 

ΠΗΓΗ: https://astrikiprovoli.blogspot.com/2012/05/blog-post_9720.html#more

Matrix - μια πραγματικότητα

Ήδη με την πρώτη ταινία της σειράς ταινιών "Matrix" το μήνυμα είχε δοθεί … Ο κόσμος μας αποτελεί μια ψευδαίσθηση, μια "εικονική πραγματικότητα". Αξίες που έχουν υιοθετηθεί στη ζωή μας, όπως ειρήνη, ελευθερία, δικαιοσύνη, δεν είναι παρά έννοιες που αποκτούν όποιο πρακτικό νόημα επιζητούν κάποιοι λίγοι ισχυροί, οι οποίοι ξέρουν πολύ καλά να κατευθύνουν την κοινή γνώμη παρουσιάζοντάς μας ένα "ιδανικό κόσμο".

Ας ξεκινήσουμε όμως τη διασκευή της άποψής σας για τον κόσμο που ζούμε, από τη φυσική του δομή και σύσταση.

Η επικρατούσα εικόνα για τη δομή της ύλης, ακολουθεί το μοντέλο Rutherford, με τα μόρια, τα άτομα και τα ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω τους … Κι όλα αυτά συμπληρωμένα από ένα "κενό" διάστημα που καταλαμβάνει το 99,999% του χώρου. Το μοντέλο παρουσιάζει πολλές ασυνέπειες και γι' αυτό έχει ήδη απορριφθεί από κάποιους επιστήμονες, που έχουν αντικαταστήσει τα ηλεκτρόνια με "κυματόνια" ("wavicles"), τα οποία άλλοτε συμπεριφέρονται σαν μόρια κι άλλοτε σαν κύματα, όπως και το φως που άλλοτε το προσεγγίζουμε μέσα από τη σωματιδιακή του κι άλλοτε με τη κυματική του μορφή, ακολουθώντας ένα υλο-ενεργειακό πρότυπο. (Περισσότερα στοιχεία στο έργο του Dr. Milo Wolff, "Exploring the Physics of the Unknown Universe").

Πλέον, για πολλούς ειδικούς, η κατεστημένη επιστήμη των τελευταίων 100 χρόνων, έχει κάνει πολλά λάθη στην προσπάθειά της να περιγράψει την ύλη. Λάθη που έχουν παρουσιαστεί και πειραματικά. Όλα αυτά βέβαια η κοινή γνώμη τα αγνοεί, γι' αυτό και το μοντέλο που διδάσκεται στα σχολεία για την υλική δομή του κόσμου μας, εξακολουθεί να είναι αυτό των αρχών του 20ου αιώνα.

Τα τελευταία χρόνια όμως, έχουν παρουσιαστεί νέα μοντέλα που περιγράφουν καλύτερα τον κόσμο μας. Μοντέλα που μας παραπέμπουν σε βαθιές εσωτερικές γνώσεις και διδασκαλίες απ' το παρελθόν, που παρουσιάζουν έναν "Θεό που Γεωμετρεί". 

Αν πάρουμε για παράδειγμα το μασονικό σύμβολο το γράμμα "G" που εμφανίζεται εκεί, δεν αναφέρεται μόνο στη λέξη "God" (Θεός), αλλά και στη γεωμετρία ("Geometry") με την οποία έχει δομηθεί το Σύμπαν. Αυτή η Γεωμετρία αποτελούσε πάντα μια Ιερή επιστήμη που αποκαλύπτονταν μόνο στους μυημένους στα Μυστήρια σε διάφορους πολιτισμούς.

Ο Πλάτωνας είχε ήδη μιλήσει για τα βασικά στερεά που δομούν το Σύμπαν, γνωστά ως "πλατωνικά στερεά".

Ένα απ' αυτά, το πυραμιδικό τετράεδρο, αν το δούμε μέσα σε μια σφαίρα καθορίζει - σύμφωνα με τον Richard Hoagland - τις πιο ισχυρές ενεργειακά περιοχές μιας σφαίρας. Συμπέρασμα που ο ίδιος επιβεβαιώνει με παραδείγματα από τον Άρη και τονΠοσειδώνα, στο έργο του "Monuments of Mars".

Παράλληλα, η μελέτη της δομής του ήλιου, απέδειξε ότι έχει ένα οκτάπολο μαγνητικό πεδίο, το οποίο ανταποκρίνεται σε έναοκτάεδρο (το οποίο προκύπτει αν ενωθούν δύο "αιγυπτιακού τύπου" πυραμίδες στις βάσεις τους).

Έτσι η Ιερή Γεωμετρία φτάνει να δίνει λύσεις σε προβλήματα της σύγχρονης Φυσικής, όπως φαίνεται και στο έργο "Convergence" ("Σύγκλιση") του Rod Johnson. Στο ίδιο έργο παρουσιάζονται εξηγήσεις για το πώς συνδέεται η αρχαία γνώση με τον υπολογισμό φυσικών σταθερών (όπως η σταθερά του Planck) που η σύγχρονη επιστήμη έχει ορίσει και χρησιμοποιήσει μόλις στον 20ο αιώνα.

Η ίδια τεχνική χρήσης γεωμετρικών δομών και γραμμών εφαρμόζεται και στα υγρά για τον προσδιορισμό των σημείων υψηλής πίεσης. Η προέκταση της ίδιας μεθόδου όσον αφορά το Σύμπαν, μας παραπέμπει στον εντοπισμό των ίδιων "γραμμών δύναμης"μέσα στο "ρευστό" που αρχαίες διδασκαλίες ονομάζουν "αιθέρα". Γραμμές που κι αυτές ορίζονται με βάση γεωμετρικές δομές που υπακούουν σ' αυτή την Ιερή Γεωμετρία του Σύμπαντος.

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΜΑΝΤΑΛΑ

Πηγαίνοντας το θέμα ακόμα πιο πέρα, ακόμα και η τοποθέτηση των γαλαξιών μέσα στο σύμπαν ακολουθεί γεωμετρικούς σχηματισμούς που θυμίζουν έντονα τα ινδικά μαντάλα (γεωμετρικές μορφές που αποτελούν "συνόψεις" της δομής του μακρόκοσμου αλλά και του μικρόκοσμου). Σε μία εργασία που δημοσίευσαν το 1998 οι καθηγητές E. Battaner και E. Florido, στην οποία χαρτογράφησαν τη διασπορά των γαλαξιακών σμηνών, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι, οι γαλαξίες της λεγόμενης "τοπικής ομάδας γαλαξιών" (στην οποία ανήκει κι ο δικός μας γαλαξίας) σχηματίζουν ξεκάθαρα οκτάεδρα ή αν ιδωθούν συνολικά, η όλη κατανομή τους στο χώρο θυμίζει μια τρισδιάστατη σκακιέρα. Προχωρώντας - σε θεωρητικό επίπεδο - οι δύο ερευνητές διαπίστωσαν ότι, η ύλη των γαλαξιών συσσωρεύεται στις ακμές των οκτάεδρων, ενώ πέρα απ' αυτές παρουσιάζονται μεγάλα κενά … Ένα απόλυτα γεωμετρικό σύμπαν δηλαδή. Η κατανομή αυτή φαίνεται παρακάτω. Ακόμα πιο πέρα … ολόκληρο το Σύμπαν φαίνεται να σχηματίζει έναν απέραντο πίνακα - σκακιέρα (Matrix) !

Μια άλλη απεικόνιση του Σύμπαντος προκύπτει αν μπορούσαμε να το δούμε σε κάτοψη. Θα έμοιαζε τότε με μια τηγανίτα, μια σφαίρα με σχηματισμούς όμοιους με διαμάντια μέσα της, όμοια με το άνθος ενός λωτού. Το επιπλέον εκπληκτικό στοιχείο, είναι η ομοιότητα αυτής της δομής με κάποια διάσημα αγρογλυφικά (crop circles)

Η ΦΡΑΚΤΑΛΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

Αλλά η γεωμετρικές φόρμες που συνθέτουν το σύμπαν μας, δεν σταματούν εδώ. Στο έργο του "The Fractal Octahedron Network of the Large Scale Structure" o Dr. Battaner υποστηρίζει ότι, η δομή ενός οκταεδρικού πίνακα αποτελεί ουσιαστικά τη σύνθεση μικρότερων οκταέδρων, ακολουθώντας σχηματισμούς που μόνο η σύγχρονη γεωμετρία φράκταλ μπορεί να περιγράψει. Η γεωμετρία αυτή αναφέρεται σε σχήματα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της αυτό-ομοιότητας, δηλ. που μέσα στη δομή τους επαναλαμβάνονται σε "άπειρο" βάθος ο εαυτός τους ή μέρη τους.

Έτσι η σύγχρονη επιστήμη φτάνει στη διαπίστωση της αλήθειας ενός αρχαίου ερμητικού, αιγυπτιακού νόμου του Σύμπαντος που λέει ότι "Όπως είναι πάνω είναι και κάτω", αναφερόμενος στις αναλογίες Μακρόκοσμου και Μικρόκοσμου, καθώς ο Δημιουργός βρίσκεται μέσα σε κάθε συμπαντική μορφή.

Το εκπληκτικό στην όλη ιστορία με τα αγρογλυφικά είναι η ανακάλυψη του αγρογλυφικού της εικόνας 8, που παρουσιάζει ακριβώς αυτή την οκταεδρική φρακταλική δομή. Το αγρογλυφικό αυτό εντοπίστηκε στην περιοχή West Kennett Long Barrow στις 4/8/1999.

Όλες οι τελευταίες αυτές ανακαλύψεις τείνουν να μας παρουσιάσουν το σύμπαν, όχι σαν το αποτέλεσμα μιας "τυχαίας" έκρηξης, αλλά δομής που υπακούει σε συγκεκριμένους νόμους και συμμετρίες, δημιουργημένα από μια ανώτερη Διάνοια, έναν "αρχιτέκτονα" όπως αυτός παρουσιάζεται και στο δεύτερο μέρος του Matrix.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι, το "τυχαίο" δεν υπάρχει και ότι με τη λέξη αυτή θα χαρακτηρίζαμε απλά μια κατάσταση της οποίας αγνοούμε τους νόμους που την διέπουν.

Πηγή: http://www.esoterica.gr - Original:http://ascension2000.com/04.10.03.htm