Τι συνέβη λοιπόν και έχουμε αυτές τις κορυφαίες παρεμβάσεις όταν μόλις πριν από λίγους μήνες ο κύριος Σόιμπλε απέκλειε παντελώς κάθε συζήτηση χαρακτηρίζοντας το θέμα «μη υπαρκτό»;
Εδώ ακριβώς έρχεται ο ρόλος του ΠτΔ, Προκόπη Παυλόπουλου. Δεν είναι τυχαίο οτι για πρώτη φορά επίσης, Έλληνας πολιτικός και μάλιστα ο ΠτΔ, έβαλε το θέμα στην απόλυτη νομική του διάσταση και όχι σε επίπεδο ελεημοσύνης ή πολιτικαντισμού εσωτερικής κατανάλωσης.
Μήπως έτσι δεν φτάσαμε στο τερατούργημα του μνημονίου;
Ήταν λοιπόν η παρέμβαση του Προκόπη Παυλόπουλου, ως απλού βουλευτή της ΝΔ τότε, με το ιστορικό «Forget it Wolfgang»! που καθόρισε τις εξελίξεις την ίδια στιγμή που το κόμμα του ως κυβέρνηση σιωπούσε. Ενώ η αντιπολίτευση διαπίστωνε πως δεν αρκεί να σε «πνίγει το δίκαιο» αλλά στόχος είναι η δικαίωση.
Όχι, δεν είναι όλοι οι Γερμανοί απατεώνες. Υπάρχουν Γερμανοί που δεν ξεχνούν ότι η ασυδοσία οδηγεί νομοτελειακά στην καταστροφη. Και έχουν την διάθεση να ανακόψουν την λαίλαπα, αρκεί κάποιος να τους δώσει το έρεισμα, τα όπλα για να αντιμετωπίσουν τον κακό τους εαυτό. Αυτόν τον εαυτό που γεννά αδόλφους, Κυριάκους και ποτάμηδες, αμοιβαία εθνοκτόνους.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι αυτός ο πυλώνας της δημοκρατίας, το Δίκαιο, φτιάχτηκε ακριβώς γι’ αυτόν τον σκοπό: Για να χαλιναγωγεί τον κακό εαυτό, το κτήνος κάθε κοινωνίας.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος λοιπόν με την παρέμβαση του, δεν υπερασπίζεται μόνον το δίκαιο της Ελλάδας, αλλά το Δίκαιο. Ως πυλώνα της Ευρώπης των λαών και όχι των συμφερόντων.
Αυτός δεν ήταν άλλωστε ο εισηγητής του «Βασικού Μετόχου» που αποκάλυψε τις σχέσεις διαπλοκής εντός της ΕΕ, με αφορμή την κάθαρση στην Ελλάδα; Και όμως, ο «Βασικός μέτοχος» δικαιώθηκε, άσχετα εάν η κυβέρνηση Καραμανλή γκρεμίστηκε έναν μήνα μετά την απόφαση. Και σήμερα αποτελεί φάρο για τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που θέλουν να συγκρουστούν με την διαπλοκή.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει τώρα με τις αποζημιώσεις: Η νομική διάσταση του θέματος που έδωσε ο ΠτΔ και δεν είχε δοθεί ποτέ από ανώτατο πολιτειακό παράγοντα εδώ και 70 χρόνια, δεν είναι μόνον δικαίωση για την Ελλάδα. Είναι η νομική έκφραση, ο οδικός χάρτης για τις φωνές και εντός Γερμανίας, που δεν θέλουν να ξαναζήσουν την ιστορία τους, ελέω της ασυδοσίας των δικών τους «ισχυρών».
Οψόμεθα…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Κάντε εδώ τα σχόλιά σας