Το
τέλος του κόσμου:
Επιστημονική Εσχατολογία…
Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε να ανησυχήσουμε για πολλά, δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που τελειώνει ο κόσμος — συγκεκριμένα είναι η 159ή φορά (χοντρικά) αν λάβουμε υπόψιν μας τις παρελθούσες ημερομηνίες “καταστροφής του κόσμου” ή “αποκαλυπτικών γεγονότων” που είχαν ανακοινωθεί, και πιθανότατα το νούμερο να είναι μεγαλύτερο — αν δεν βαριέσαι μέτρα τες στο σχετικό λήμμα της wikipedia. Αξίζει φυσικά εδώ να σημειώσεις με χρυσά γράμματα στους αμφιβληστροειδείς σου πως αυτές οι ημερομηνίες ήταν τόσο “διαδεδομένες” και “δημοφιλείς” ώστε να διασωθούν και να συμπεριληφθούν στο άρθρο της wikipedia — το θεωρώ, γνωρίζοντας λιγουλάκι την ανθρώπινη φύση, πολύ φυσικό να έχουν υπάρξει άλλες τόσες για τις οποίες δεν γνωρίζουμε διότι οι “οπαδοί” τους ποτέ δεν άγγιξαν την κρίσιμη μάζα “περάσματος στην ιστορία“.
Τι μας διδάσκουν τα παραπάνω; Τίποτα, συνεχίζουμε να θέτουμε ημερομηνίες συντέλειας του κόσμου ακάθεκτοι — τι και αν η σκληρή πραγματικότητα μας φέρνει σε γνωστική ασυμφωνία, όσο κρατεί καλά η ανθρώπινη μας φύση βρίσκουμε τρόπο να τις καλμάρουμε! Ο άνθρωπος δεν ζεί χωρίς μύθο και αν ο μύθος λείπει “παραδοσιακά” τον δημιουργεί ο ίδιος.
Όσον αφορά το αν θα συμβεί “κάτι” σήμερα, ε όλο και κάτι θα συμβεί, είναι θέμα προρυθμισμένων αντιληπτικών φίλτρων και “δημοτικότητας” της συγκεκριμένης ημερομηνίας: από την μια όλο και κάτι συμβαίνει κάθε μέρα, οπότε μέσα στον χαοτικά τυχαίο θόρυβο των καθημερινών γεγονότων αυτοί που θέλουν να βρουν κάτι θα βρουν, από την άλλη η σημασία της σημερινής ημέρας προσφέρεται για μαζικές αυτοκτονίες, κανένα καλό “μακελειό” (δημοσιογραφικός όρος), κανένα ψυχεδελικό event, ή κάτι high profile καμιάς σαλταρισμένης κούλτας.
Το τελευταίο αρθράκι της στήλης Sci-zophrenia του Fridge.gr θα καταπιαστεί με εσχατολογικά σενάρια καταστροφής του κόσμου. Όχι, όχι απλά της Γης αλλά του ίδιου του σύμπαντος. Πάρε το ποπ κόρν, δέσε την ζώνη σου και άνοιξε κανένα tab να επισκεφτείς σελίδες αστροφυσικής διότι ακολουθούν τρελές υπεραπλουστεύσεις — για αρχή τα σενάρια που παρουσιάζονται “απαιτούν” πολλές φορές κάποια συγκεκριμένη “γεωμετρία σύμπαντος“. Απόλαυσε ανεύθυνα λοιπόν, σαν να ήταν το τελευταίο πράμα που θα προλάβεις να κάνεις
--------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
Θερμικός θάνατος ή Big Freeze
Κάπως έτσι, μόνο που θα γίνει σε συμπαντικό επίπεδο
Δυο όμορφες υποθέσεις εδώ, αυστηρώς ακατάλληλες για όσους λένε “κλείσε την πόρτα, μπαίνει κρύο” αγνοώντας περίτρανα τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής — όχι τίποτε άλλο, κρίμα τον χρόνο που πέρασες στα θρανία όταν θα μπορούσες να αξιοποιήσεις καλύτερα τον χρόνο σου βγάζοντας μεροκάματο σε κάποιο φανάρι.
Ας αρχίσουμε από την δεύτερη: τούτη λέει πως είναι πιθανό, ένα σύμπαν το οποίο “διαστέλλεται” σαν το δικό μας (ρώτα τον κύριο Edwin Hubbleγια αυτό, αν και δεν διαστέλλεται ακριβώς, ας πούμε πως “τεντώνει” το διάστημα ανάμεσα στους γαλαξίες), να οδηγηθεί λόγω αυτής της διαστολής σε θερμοκρασίες που πλησιάζουν το απόλυτο μηδέν — όχι, δεν εννοούμε μηδέν βαθμούς Κελσίου αλλά −273.15 βαθμούς Κελσίου (για σύγκριση, το υγρό άζωτο έχει θερμοκρασία πάνω κάτω −196 βαθμούς).
Στο απόλυτο μηδέν, δεν κουνιέται κάστανο ούτε σε μοριακό επίπεδο, οπότε κάτι τέτοιο κυριολεκτικά θα… πάγωνε τα πάντα — ξάφνου το να είσαι γυμνός στην Κόκκινη Πλατεία κατά τον βαρύτερο χειμώνα που έχει δει φαντάζει σαν διακοπές στην Χαβάη.
Το πρώτο σενάριο, του θερμικού θανάτου, μας αναγκάζει να σηκωθούμε από τις θέσεις μας και να απονέμουμε στην Έριδα τον χαιρετισμό που της πρέπει, το “All Hail Eris!“: μιλάει για ένα σύμπαν που έχει αγγίξει την μέγιστη κατάσταση εντροπίας που μπορεί να αγγίξει ένα σύστημα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πλέον ελεύθερη θερμοδυναμική ενέργεια — έχει “ξοδευτεί όλη“.
Αν αυτό δεν σου ακούστηκε “άσχημο” είναι μάλλον επειδή δεν έχεις ιδέα από φυσική: η ελεύθερη θερμοδυναμική ενέργεια είναι η ποσότητα του έργου που ένα θερμοδυναμικό σύστημα μπορεί να παράγει. Με πιο απλά λογάκια, σε ένα τέτοιο σύστημα δεν υπάρχει διαβάθμιση ενέργειας και άρα δεν μπορεί να υπάρξει ροή ενέργειας — και όλα γύρω σου, από τον υπολογιστή σου έως τα κύτταρά σου και το μήλο που πέφτει από ένα δέντρο αξιοποιούν αυτή την “διαβάθμιση ενέργειας” και την “ελεύθερη θερμοδυναμική ενέργεια” για να μπορέσουν να λειτουργήσουν όπως τα γνωρίζεις: όλη η μηχανική ενέργεια του σύμπαντος θα έχει μετατραπεί στην πιο γνωστή μορφή απώλειας κάθε συστήματος, την θερμική ενέργεια — μια μορφή ενέργειας πολύ δύσκολα αξιοποιήσιμη.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μεγάλη Σύνθλιψη (Big Crunch)
H μεγάλη αναπήδηση: ενοποίηση της θεωρίας της μεγάλης σύνθλιψης και της μεγάλης έκρηξης
Κοιτάζοντας τα παραπάνω περί θερμικού θανάτου θα νιώσεις τεράστια ανακούφιση και μεγάλη ευγνωμοσύνη προς την κυρά Pop Science που η εξήγηση αυτού του φαινομένου περιέχει “ευρέως διαδεδομένο επιστημονικό όρο“: το Big Crunchείναι το ακριβώς αντίθετο του Big Bang! Αν θεωρήσεις πως το σύμπαν ξεκίνησε με μια “τεράστια έκρηξη” (δικαιωματικά την… μεγαλύτερη πιθανή έκρηξη στο σύμπαν-που-δεν-ήταν-ακόμα-σύμπαν) που έστειλε στον διάολα υλικό από το οποίο δημιουργήθηκε ό,τι βλέπεις τριγύρω σου και ακόμα “διαστέλλεται“, φαντάσου τι θα συμβεί αν πάψει η διαστολή και αρχίσει η συστολή.
Όλο αυτό το υλικό θα “ξαναμαζευτεί” σε ένα σημείο όπου πιθανότατα θα καταρρεύσει από την ίδια του την βαρύτητα — ναι, ναι, είναι ακριβώς αυτό που σου θυμίζει η φάση, η δημιουργία μιας πραγματικά μοναδικής “μαύρης τρύπας“. Και τι μπορεί να συμβεί μετά; Να… “εκραγεί” αυτή η μαύρη τρύπα που δημιουργήθηκε, με μια τεράααααστια έκρηξη κοσμογονικών διαστάσεων… Χμ, ναι, σου θυμίζει big bang και όχι άδικα: είναι big bang!
Η ολοκληρωμένη υπόθεση με μια μεγάλη σύνθλιψη να ακολουθεί ένα big bang και ξανά από την αρχή ονομάζεται “μεγάλη αναπήδηση” ή αλλιώς Big Bounce. Υπό αυτό το πρίσμα το σύμπαν δεν “πεθαίνει” αλλά κάνει “κύκλους” “καταστροφής” και “αναδόμησης“. Perfect!
------------------------------------------------------------------------------------------
Μεγάλο Σκίσιμο (Big Rip)
Μεγάλο Σκίσιμο (Big Rip)
Big Rip: το μεγάλο σχίσιμο φτάνει μέχρι μοριακό επίπεδο
Ακούγεται πιο σέξυ σίγουρα από τον όρο “Μεγάλη Ρίξη“ αλλά σαφέστατα λιγότερο πρόστυχο από το “Μεγάλο Ξέσκισμα“. Όπως και να έχει, ο όρος “Μεγάλο Σκίσιμο” δεν αναφέρεται στην υπόθεση πως το σύμπαν θα τελειώσει με μια τεράστια, φαντασμαγορική παρτούζα, αναφέρεται όμως -και κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά- σε αυτό που θα πάθουμε αν ο κόσμος τελειώσει έτσι.
Φαντάσου τα πράγματα γύρω σου να “σκιστούν” πιο κάτω από το ατομικό επίπεδο — μιλάμε για “διάσπαση” μέχρι να απομείνουν βασικά “σωματίδια” που δομούν τα άτομα ή ακόμα ούτε καν τούτα. Τι θα μπορούσε να προκαλέσει κάτι τέτοιο;
Η ίδια η διαστολή του σύμπαντος που τώρα παρατηρούμε, αν αρχίσει να γίνεται ολοένα επιταχυνόμενη με την βοήθεια της σκοτεινής ενέργειας (όχι, όχι του σατανά μπρε παππού, αυτός είναι ο μόνος φίλος μας, dark energy καταστάσεις λέμε!), συγκεκριμένα της… σκοτεινής ενέργειας “φάντασμα“.
Στο σενάριο όπου το σύμπαν θα “πεθάνει” μέσα ένα ένα Big Rip, στην αρχή οι γαλαξίες θα έχουν απομακρυνθεί πάρα πολύ ο ένας από τον άλλο, μετά η βαρύτητα θα αρχίσει να “χάνει” κάπως, με αποτέλεσμα πλανήτες, αστέρια, γαλαξίες να φεύγουν στου κουτρούλη τον γάμο, αργότερα οι ίδιοι οι πλανήτες και τα άστρα θα σταματήσουν να υφίστανται (τι τα κρατάει ως έχει; η βαρύτητα μπρε μεμέτη!) και μάλλον κάποιο μιλλισεκόντ πριν αφήσει την τελευταία της πορδή η χοντρή κυρία θα διαλυθούν και τα άτομα. Οι μόνοι που δεν θα επηρεαστούν ιδιαίτερα είναι τα Ελληνάκια, που ήδη έχουν περάσει πολλάκις καταστάσεις ολικής διάλυσης.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετάβαση από μια κατάσταση ψευδούς κενού σε μιακατάσταση αληθούς κενού
Η καλύτερη αναπαράσταση του ψευδούς κενού με καθημερινά αντικείμενα. Ας πούμε πως η άσπρη μπίλια είναι το σύμπαν μας.
Ω, εδώ πέφτουμε στα γόνατα και αναγκαστικά επικαλούμαστε την χιλιοβιασμένη από τους μεταφυσικούληδες κβαντική φυσική, που την σέρνουν γυμνή και αλυσοδεμένη στο δωμάτιο κάθε φορά που τους γκαβλώσει να νιώσουν κάτι παραπάνω από θνητά σαρκία. Πάμε λίγο για βασικούς ορισμούς; Στην κβαντική φυσική ωςκατάσταση κενού (αληθινού κενού) ορίζεται η κβαντική κατάσταση με την χαμηλότερη δυνατή ενέργεια , άρα κατά συνέπεια και με την μεγαλύτερη δυνατή “σταθερότητα” σε “αυθόρμητες” μεταβολές.
Το ψευδές κενό είναι μια κβαντική κατάσταση που -αν και δεν βρίσκεται στην κατάσταση χαμηλότερης δυνατής ενέργειας (άρα και μέγιστης σταθερότητας)- “φαίνεται” σταθερή διότι -για λόγους που διαφεύγουν και του Deepak Chopra- βρίσκεται σε μια “νησίδα σταθερότητας“, μπορεί δηλαδή να υπάρξει χωρίς να υποπέσει κατευθείαν σε μια κατάσταση χαμηλότερης ενέργειας. Φαντάσου το κάπως έτσι: αν το “αληθινό κενό” είναι ένα γυάλινο τασάκι που ακουμπάει στο πάτωμα το οποίο είναι σταθερό -δεν μπορεί να πέσει πιο κάτω- τότε το ψευδές κενό είναι ένα γυάλινο τασάκι που ακουμπάει στην άκρη ενός ψηλού ραφιού: δεν πέφτει κάτω, όπως αν δεν έχει ράφι από κάτω του, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σταθερό σε σχέση με το τασάκι στο πάτωμα — και ναι, αν “αφεθεί” από το ράφι θα έχει την διακαή επιθυμία να συναντήσει το πάτωμα με… τα γνωστά αποτελέσματα.
Στην περίπτωση της κοσμολογίας τα “γνωστά αποτελέσματα” είναι ουσιαστικά άγνωστα, διότι το τι θα συμβεί αν βρισκόμαστε σε μια τέτοια “νησίδα σταθερότητας ψεύδους κενού” και… βρούμε απότομα πάτωμα είναι κάτι που δεν έχει παρατηρηθεί αλλά μπορούν να γίνουν εικασίες.
Το πιθανότερο, λένε εκείνοι οι περίφημοι γνώστες, είναι μια τέτοια μετάπτωση να αλλάξει ριζικά την ύλη και τους “νόμους” αλληλεπίδρασής της. Αν θεωρείς πως το σύμπαν ως έχει σήμερα είναι μια κατάσταση αυτοαναδυόμενη από “βασικότερους κανόνες” σε υποατομικό επίπεδο, τότε “πειράζοντας” αυτούς τους κανόνες οι παρατηρούμενες “καθημερινές σχέσεις” στον μακρόκοσμο παύουν να υφίστανται — εδώ μιλάμε για βαρύτητα, για τον τρόπο που γίνονται οι χημικές αντιδράσεις, για τον τρόπο που τα μόρια έλκονται και απωθούνται κτλ.
Αν προτιμάς όρους υπολογιστών και θεωρήσεις πως το σύμπαν είναι ένα μεγαλειώδες software που τρέχει σε έναν υπολογιστή, τότε φαντάσου τι θα γινόταν αν άλλαζε η “ερμηνεία” του 0 και του 1 από το μαραφέτι σου ή… ακόμα καλύτερα αν άλλαζε το “τι είναι ηλεκτρόνιο” από το οποίο προκύπτουν αυτά τα 0 και τα 1. Δεν το χωράει ο νους σου; Υπέροχα, τουλάχιστον δεν υποστηρίζεις πως καταλαβαίνεις πράγματα για τα οποία συνολικά ως είδος δεν έχουμε ιδέα.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Πολλαπλά Σύμπαντα
Πολλαπλά Σύμπαντα
Ω, πολλαπλά σύμπαντα!
Νταξ, συχνά-πυκνά κακοποιούμε μεταφυσικούληδες εδώ μέσα, αλλά αυτή είναι η στιγμή του θριάμβου τους που θα μπορέσουν να ρίξουν ηδονικά ζεστό γιαούρτι στην γυμνή μου πλάτη αφήνοντας ένα “ααααχχχχ” ανακούφισης. Όχι, φίλε μεταφυσικούλη, ακόμα και αν τελειώσει το σύμπαν δεν θα πεθάνεις, ούτε θα καταστραφεί στ’ αλήθεια, διότι πολύ απλά τελείωσε ένα από τα… “σύμπαντα“, πράγμα που σημαίνει πως σε κάποιο από τα υπόλοιπα ίσως το σύμπαν μας συνεχίζει κανονικά ή αν τα άλλα “σύμπαντα” δεν είναι καρμπόν του δικού μας, σκέψου το σαν ένα “μπουκέτο” από “σύμπαντα” — κάποια λουλουδάκια του μπουκέτου μαραίνονται, άλλα λουλουδάκια προστίθενται στο μπουκέτο, αλλά το μπουκέτο ως μπουκέτο δεν παύει ποτέ.
Κάπου εδώ ελπίζω να συνειδητοποιείς την αστειότητα της λέξης “σύμπαντα“, από το Ζαϊκλόνι έχουν άδεια να την χρησιμοποιούν μόνο τα Διάφανα Κρίνα στο Justelene και αυτό λόγω ποιητικής αδείας και αλκοόλ.
Αν τα παραπάνω σενάρια σε φρίκαραν, χαλάρωσε, κούμπωσε ένα Xanax με δυο ποτήρια κρασί από πάνω. Πιθανότατα δεν θα τα δεις ούτε εσύ ούτε τα παιδιά σου, ούτε τα δισ-τρισ-πεντάκις εγγόνια σου , διότι η Γη ως έχει θα τελειώσει πολύ πιο σύντομα με τον ήλιο να την καίει καθώς γερνάει και να την καταπίνει με ένα επικό deepthroat αστρικών διαστάσεων, και αυτό στην καλύτερη περίπτωση — αν δηλαδή ως τότε δεν θα έχουμε φάει ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί τον πλανήτη. Αν θέλουμε να δούμε τέλος σύμπαντος ίσως η καλύτερη ιδέα θα ήταν να σταματήσουμε τις μαλακίες ως είδος και να συνεργαστούμε ώστε να την “κάνουμε” όχι απλά από τον πλανήτη αλλά ίσως και από το πλανητικό μας σύστημα. Για κάτι τέτοιο φυσικά θα χρειαστούμε κάμποση μελλοντική τεχνολογία…
Τα λέμε την επόμενη Παρασκευή, εκτός αν ανήκεις στην κούλτα μου οπότε θα τα πούμε το βραδάκι που θα είναι και το τελευταίο σου. Ετοιμάσου να σε παραλάβουν τα UFO μετά από ένα ποτήρι απολαυστικού κυανιούχου κάλιου.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Σχετικά με τον Συγγραφέα Zyklon B
Σχετικά με τον Συγγραφέα Zyklon B
Περισσότερα άρθρα από τον-ην Zyklon B »
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Κάντε εδώ τα σχόλιά σας