-
Την
τελευταία μέρα της θητείας της τρέχουσας βουλής , όσοι έχουν μνήμη, γέλασαν
πολύ κι όσοι είναι ιστορικά αναλφάβητοι έβγαλαν άναρθρες κραυγές, Πολύ θα θελα,
να τα αποφύγω και τα δυο καθώς λέξεις και σκέψεις, διατρέχουν τη λευκή
επιφάνεια του υπολογιστή, σχηματοποιώντας, τελικά το σημείωμα … Αλλά μου είναι
δύσκολο. Γιατί χρόνια, σ αυτή τη δουλειά, γνωρίζω κι εγώ ονόματα … διευθύνσεις…
δράση και μεθόδους πολλών από αυτούς που ονομάζουμε πολιτικούς ταγούς – ακόμα
και κάποιων επίδοξων «σωτήρων» που
ζουν με την ελπίδα να αναβαπτισθούν στη συλλογική… αμνησία. Κι ενώ οι
πολίτες παρακολουθούν, σχεδόν εμβρόντητοι, σύσσωμη την αντιπολίτευση να
καταγγέλλει διορισμούς και μετατάξεις, στο μυαλό τους δεν μπορούν παρά να
έρχονται οι μέθοδοι των καταγγελλόντων που παραμένουν πιο ζωντανές από τους
ίδιους τους καταγγέλλοντες. Κι όλα αυτά, έχουν ως απόληξη μιαν απορία.
Είναι
δυνατόν, η Ν. Δ. της οικογένειας Μητσοτάκη να … καταγγέλλει «βόλεμα ημετέρων»;
Δεν χωρά στη λογική. Μια οικογένεια, επί ενάμιση αιώνα τώρα κρατικοδίαιτη, μέσα
στην οποία χρειάζεσαι μικροσκόπιο για να διακρίνεις έστω κι ένα ένσημο
εργασίας, μόνον καθ’ υπερβολήν δικαιολογείται να ασκεί κριτική σε αυτό το πεδίο
σε οποιονδήποτε άλλον. Δύσκολα έρχεται στο μυαλό μια συγνώμη βγαλμένη από τα
χείλη, έστω ένός μέλους αυτής της οικογένειας για τον διαρκή εναγκαλισμό της εν
λόγω οικογένειας με το δημόσιο χρήμα. Είναι λογικό γιατί τέτοια συγνώμη δεν
αρθρώθηκε… Δύσκολα έρχεται στο μυαλό μια παραίτηση, επειδή φέρθηκαν προνομιακά
σε ημετέρους. Λογικό, γιατί τέτοια παραίτηση δεν υπήρξε. Ας είναι λοιπόν κάπως
πιο συνεσταλμένοι οι κραυγάζοντες ταγοί – αλλά και οπαδοί – του κόμματος του κ.
Μητσοτάκη. Γιατί οι σκελετοί στις ντουλάπες αυτής της οικογένειας, τρίζουν
εκκωφαντικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Κάντε εδώ τα σχόλιά σας