Ποιο μνημόνιο κρίνεται στις εκλογές;

05/05/2012

1 εικόνα

του Θανάση Οικονόμου

Συνήθως στις προεκλογικές περιόδους περισσεύει η πλειοδοσία, τα μεγάλα λόγια, η πόλωση. Σπάνια θίγονται τα προβλήματα στο βάθος και στην ουσία τους. Για αυτό και όταν τα κόμματα αναλαμβάνουν να κυβερνήσουν, συχνά ανακαλύπτουν και πάλι τον τροχό.

Δυόμιση χρόνια μετά από την περίοδο που η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με το τέλος μίας ολόκληρης εποχής, ούτε τα κόμματα, ούτε η κοινωνία, ούτε καν η αγορά στο σύνολό της ήμασταν προετοιμασμένοι για αυτό που συνέβη, για αυτό που έπρεπε να κάνουμε.

Όμως, αυτό το τέλος εποχής, που όλοι το συνομολογούμε, κανονικά θα έπρεπε να συνοδεύεται και από ένα τέλος στον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα πράγματα. Η ανάκτηση της αξιοπιστίας, οι αλλαγές με κοινωνικό πρόσημο, η κοινωνική δικαιοσύνη, σε τελική ανάλυση η επικράτηση της κοινής λογικής, θα έπρεπε να είναι στην πρώτη γραμμή.

Η πραγματικότητα διαφέρει. Οι αλλαγές που έγιναν στο κράτος και την οικονομία -που συμφωνώ ότι έχουν φέρει αδιέξοδα σε πολλούς- ούτε υποστηρίχθηκαν, ούτε έγιναν αντιληπτές ως ένα μέσο που θα «μαλάκωνε» τα σκληρά μέτρα. Αλλαγές, που αν και δεν αφορούσαν μία ή δύο κοινωνικές ομάδες, αλλά το σύνολο της κοινωνίας, στηρίχθηκαν από λίγους πολιτικούς φορείς και ακόμη λιγότερους βουλευτές που σήκωσαν και τη φθορά και το βάρος της ευθύνης.

Δεν είμαι από αυτούς που κουνάνε το χέρι στον πολίτη και του λένε τι να κάνει. Δεν πιστεύω ότι σήμερα έχουμε ανάγκη από σωτήρες. Είμαστε όλοι κουρασμένοι από υποσχέσεις ή δεκάλογους που δεν προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις, απηυδισμένοι από την καθημερινότητα, θυμωμένοι αναζητώντας φταίχτες για αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας και κατ’ επέκταση στην περιφέρειά μας.

Όμως, αν μπορούσαμε να εφαρμόσουμε και ένα άλλο μνημόνιο, το μνημόνιο του τρόπου που ασκείται η πολιτική στην Ελλάδα, αυτό θα ξαναέφερνε άξιους ανθρώπους στα πράγματα και θα έδινε το λόγο σε υπεύθυνους πολίτες που υπάρχουν και δραστηριοποιούνται σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Θα έβαζε στην άκρη τους λαϊκιστές πολιτικούς που σιωπούν και μεταχρονολογούν για να γλιτώσουν οι ίδιοι και πολίτες που ταυτίζουν το δημόσιο συμφέρον με το ατομικό. Και ίσως τότε ο θυμός, η κούραση και η αγανάκτηση να αφορούσαν πραγματικά λίγους.    

Αυτό το «μνημόνιο» κρίνεται κατά τη  γνώμη μου σ’ αυτές τις εκλογές. Το κατά πόσο, δηλαδή, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε εκείνο το βήμα που χρειάζεται για να χτίσουμε την Ελλάδα από την αρχή.

Με άλλα λόγια, υπάρχει ο κίνδυνος όσο παριστάνουν κάποιοι ότι «τρέχουν» την Ελλάδα μακριά από την κρίση, τόσο να τη βυθίζουν βαθύτερα σ’ αυτή. Γιατί εδώ που φτάσαμε, ο λαϊκισμός και τα οριζόντια μέτρα πάνε μαζί. Αν η δημαγωγία και ο λαϊκισμός επικρατήσουν, αν ανεύθυνα και επιφανειακά πρόσωπα εκλεγούν, είναι σίγουρο ότι όχι μόνο νέα μέτρα θα έρθουν, αλλά θα βρεθούμε σε πιο δυσάρεστες καταστάσεις. 

*Ο Θανάσης Οικονόμου είναι υποψήφιος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στον ν. Ιωαννίνων.

Από: Ποιο μνημόνιο κρίνεται στις εκλογές; | ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ | Protagon