Η ημέρα που η ευρωζώνη παραλίγο να τιναχθεί στον αέρα

 

Για το δημοψήφισμα Παπανδρέου, το δραματικό παρασκήνιο και τη στάση του Βενιζέλου γράφουν οι Financial Times

Μία σειρά ρεπορτάζ για το πώς σώθηκε το ευρώ δημοσιεύουν από σήμερα οι Financial Times, μετά από καιρό έρευνας και συνεντεύξεων με όλους τους εμπλεκόμενους, στα οποία η εφημερίδα θα αποκαλύψει τι έγινε όταν οι ηγέτες προσπαθούσαν να σώσουν το ενιαίο νόμισμα.

Το σημερινό ρεπορτάζ ξεκινά με το στιγμιότυπο της πανίσχυρης και πάντα ψύχραιμης Γερμανίδας Καγκελαρίου να κλαίει στις Κάννες.

Έξαλλη με το Γάλλο πρόεδρο, Νικολά Σαρκοζί, που καθόταν στην μία άκρη του τραπεζιού και στην άλλη άκρη, τον Αμερικανό Πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα, η Γερμανίδα Καγκελάριος δεν πειθόταν να αυξήσει τις γερμανικές εισφορές για το «τείχος προστασίας» της ευρωζώνης και οργισμένη και με τα μάτια βουρκωμένα είπε: «Αυτό δεν είναι δίκαιο. Δεν θα αυτοκτονήσω».

«Στο σημείο αυτό ήταν σαφές ότι θα μπορούσε να εκραγεί η ευρωζώνη», δήλωσε μέλος της γαλλικής αντιπροσωπείας στις Κάννες στη βρετανική εφημερίδα και τονίζει ότι όλοι άρχισαν να φοβούνται ότι θα μεταδιδόταν η κρίση.

«Η ευρωζώνη ήταν έτοιμη να εκραγεί»

Στο πρώτο μέρος της έρευνας των Financial Times, η εφημερίδα ασχολείται με τη Σύνοδο των Κανών.

Η εφημερίδα αναφέρει ότι και γι’αυτή την κρίση ευθυνόταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο ψηλόλιγνος απόγονος της μεγαλύτερης πολιτικής οικογένειας της Ελλάδας, ο οποίος στις 27 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες είχε συμφωνήσει στη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση κρατικού χρέους στην Ιστορία.

Όπως λέει η εφημερίδα, μετά την παρέλαση στην Θεσσαλονίκης, όπου οι διαδηλώσεις ακροδεξιών, αλλά και αναρχικών είχαν αναγκάσει τον πρόεδρο της χώρας, Κάρολο Παπούλια, να φύγει, ο Γ. Παπανδρέου είπε ότι τη θεώρησε σημάδι πως η χώρα του βρισκόταν στα πρόθυρα ενός νέου πραξικοπήματος.

Ο Γιώργος Παπανδρέου θεωρούσε ότι η κατάσταση έβγαινε εκτός ελέγχου μια όλοι θεωρούσαν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προδότες.

Έτσι, αποφάσισε το δημοψήφισμα για το νέο δανειακό πρόγραμμα ύψους 172 δισ. ευρώ, όμως την απόφασή του γνώριζε μόνο ένας στενός κύκλος συμβούλων του.

Ο Γ. Παπανδρέου πίστευε ότι η εσωκομματική αντιπολίτευση, αλλά και ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, «θα αναγκάζονταν να διαλέξουν πλευρά και πιθανότατα θα στήριζαν το πακέτο, καθώς η επικρατέστερη εναλλακτική θα ήταν η έξοδος από το ευρώ». Η νίκη θα του έδινε τη λαϊκή εντολή για τις μεταρρυθμίσεις που ζητούσαν οι δανειστές.

Όμως όταν ανακοίνωσε την απόφαση του στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όλοι σχεδόν σοκαρίστηκαν, ανάμεσά τους και ο τότε υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος λίγο μετά μπήκε και στο νοσοκομείο με έντονους πόνους στην κοιλιακή χώρα, «ως αποτέλεσμα του στρες».

Όταν έμαθε ο Σαρκοζί για το δημοψήφισμα, λέει η εφημερίδα, εξοργίστηκε.

Στις αγορές ομολόγων επικράτησε πανικός πωλήσεων και οι αποδόσεις των ομολόγων εκτοξεύθηκαν.

Ο Νικολά Σαρκοζί ήθελε να εξαναγκάσει τον Γ. Παπανδρέου να αλλάξει γνώμη και να αποδεχτεί το νέο πακέτο ή η Ελλάδα θα έβγαινε από το ευρώ.

Τότε, ο Γάλλος Πρόεδρος τηλεφώνησε στην Άγκελα Μέρκελ και συμφώνησαν να καλέσουν τον Παπανδρέου στις Κάννες ώστε να τον πείσουν να κάνει δημοψήφισμα με το ερώτημα εάν η Ελλάδα θα παραμείνει στην ευρωζώνη και όχι για το νέο πακέτο.

Με το ερώτημα συμφωνούσε και η Άγκελα Μέρκελ. Μάλιστα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, και άλλοι υποστήριξαν ότι θα έδενε περισσότερο τα 16 εναπομείναντα μέλη και θα τους έδινε τη δυνατότητα να βγουν από την κρίση.

Στις Κάννες, μία ώρα πριν την άφιξη Παπανδρέου, ο Ν. Σαρκοζί κάλεσε την Α. Μέρκελ, το Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, την Κριστίν Λαγκάρντ, και τους Χοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και Χέρμαν Βαν Ρομπάι, τους έδωσε ένα λευκό για να συμφωνήσουν με τις κοινές θέσεις για την Ελλάδα.

Το σχέδιο έξι σημείων του Σαρκοζί -που έχουν στη διάθεσή τους οι F.T.- ήταν σαφές και σκληρό. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έπρεπε να δεχθεί το πρόγραμμα στήριξης που είχε συμφωνηθεί την προηγούμενη εβδομάδα και δεν θα δινόταν καμία περαιτέρω βοήθεια μέχρι το κοινοβούλιο της χώρας το επικύρωνε με την ψήφο του.

Ο Γ. Παπανδρέου έχει δηλώσει ότι ο Νικολά Σαρκοζί ήταν κάθετα αντίθετος με τη διατύπωση του ερωτήματος στο δημοψήφισμα και ότι η Άγκελα Μέρκελ ήταν με τη δική του πλευρά. Όμως, όσοι βρίσκονταν στην αίθουσα ισχυρίζονται ότι όσοι βρίσκονταν στην αίθουσα, και Α. Μέρκελ, συμφωνούσαν.

Και εκεί ήταν που έπεσε και το θέμα της Ιταλίας, καθώς ο Σαρκοζί φοβόταν ότι η κρίση που ξεκινούσε και πάλι από την Ελλάδα, αυτή τη φορά θα χτυπούσε την Ιταλία, που με ένα κολοσσιαίο χρέος 2 τρισ. ευρώ, σε λίγο θα έχανε την πρόσβαση στις αγορές.

Η Κριστίν Λαγκάρντ έφτασε στις Κάννες με ένα σχέδιο να τεθεί η Ιταλία σε ένα «προληπτικό πρόγραμμα» 80 δισ. ευρώ, σε μία γραμμή πίστωσης για καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης και αυστηρή επιτήρηση στην κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που είχε χάσει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων ομολόγων του.

Και τότε έφτασε Παπανδρέου, ο οποίος, σύμφωνα με τον τότε υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας υπέστη ψυχολογικό πόλεμο, που ξεκίνησε από την στιγμή που ο Παπανδρέου με τον Ευάγγελο Βενιζέλο μπήκαν στην αίθουσα.

Ο Παπανδρέου αιφνιδιάστηκε από τη σφοδρή επίθεση του Σαρκοζί και παρουσίασε το ωστόσο το σχέδιό του: το δημοψήφισμα θα γινόταν σε έναν μήνα και θα ανάγκαζε τον Σαμαρά και τους εσωκομματικούς του αντιπάλους να ευθυγραμμιστούν μαζί του, καθώς κανείς δε θα επιθυμούσε την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη.

Τότε παρενέβη η Μέρκελ και είπε ότι «η λύση πρέπει να βρεθεί εδώ».

Κάποια στιγμή ο Παπανδρέου αποθαρρύνθηκε και ανέλαβε ο Βενιζέλος, ο οποίος κινήθηκε για να εκμεταλλευθεί την αλλαγή των συνθηκών, υποστηρίζει η εφημερίδα.

Ο ανήσυχος Μπαρόζο, που είχε παραμείνει σιωπηλός, είπε ότι η σκηνή τον έκανε να ανησυχεί περισσότερο. Πέρα από τη συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας από τις αγορές, η προοπτική μηνιαίας καμπάνιας για το δημοψήφισμα σήμαινε εβδομάδες αβεβαιότητας.

Νωρίτερα ο Μπαρόζο είχε τηλεφωνήσει κρυφά στον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος του είπε ότι τώρα ήταν πρόθυμος να συνυπογράψει σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Αργότερα, ψάχνοντας τη δυνατότητα για μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, ο Μπαρόζο σκέφτηκε το Λουκά Παπαδήμο που μετά από μία εβδομάδα ανέλαβε καθήκοντα.

Ο Μπαρόζο, λένε οι Financial Times είπε στο Βενιζέλο ότι «Πρέπει να σκοτώσουμε αυτό το δημοψήφισμα» και ο Έλληνας υπουργός συμφώνησε.

Ο Παπανδρέου με το Βενιζέλο πήραν το δρόμο της επιστροφής στο αεροπλάνο, ενώ ο Γ. Παπανδρέου κοιμόταν, ο Βενιζέλος είπε σε ένα βοηθό του να συντάξει μία δήλωση ότι η θέση της Ελλάδας είναι μέσα στο ευρώ.

Και έτσι «πέθανε» το δημοψήφισμα. Ο Παπανδρέου είχε τελειώσει από την πρωθυπουργία.

Πίσω στις Κάννες, ο Ομπάμα είχε προτείνει, με τη συνεργασία της Γαλλίας ένα σχέδιο για ένα τείχος προστασίας της ευρωζώνης, με το οποίος όμως διαφωνούσε ο Κεντρικός Τραπεζίτης της Γερμανίας.

Η Μέρκελ βρέθηκε στη γωνία, ενώ το θέμα όλων ήταν τι θα γίνει με την Ιταλία. Ο Ομπάμα επέμεινε και τότε ξέσπασε η Άγκελα Μέρκελ. Δακρυσμένη έλεγε, ότι «Δεν είναι δίκαιο. Δεν μπορώ να αποφασίσω ενάντια στην Bundesbank. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό».

Η αποτυχία στις Κάννες τροφοδότησε την κρίσης. Τα επιτόκια εκτοξεύθηκαν και έγινε φανερό ότι χωρίς νέο τείχος προστασίας δεν ήταν ξεκάθαρο τι θα έσωζε το ευρώ...

Πηγή: http://www.newsbeast.gr/

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μερικά σxόλια αναγνωστών

 Κομμουνιστης Αντικαπιταλιστης

Παραλιγο να δωσει πολυ πονο ο ΓΑΠ... παραθετω ενα σχολιο που δεν ειναι δικο μου αλλα συμφωνω 100% με τα λεγομενα του. "Νομίζω ότι τα συμπεράσματα που θα έβγαζε ένας μελλοντικός ιστορικός δεν θα εστιαζόταν κυρίως στο αν ήταν καλό ή όχι το δημοψήφισμα, αλλά στο πως σε μια χώρα που θέλει να λέγεται δημοκρατία, και σε μια ένωση που ονομάζεται ένωση (και θέλει και καλά να θεωρείται και ισότιμη), οι Μερkοζί σε μια μέρα τελείωσαν πλάνο πως να ρίξουν έναν πρωθυπουργό (όποιος και να είναι), την δεύτερη μέρα βρήκαν πολιτικούς εντός να στηρίξουν το πλάνο τους, την τρίτη βρήκαν τα πρόσωπα αντικαταστάστες, την 4η τον έριξαν και έριξαν και το δημοψήφισμα, λάβανε υπογραφές (!) από την αντιπολίτευση ότι θα στηρίξη συγκυβέρνηση (ο άλλος παρακαλούσε μήνες και οι ίδιοι το έκαναν σε μια μέρα), διάλεξαν τον επόμενο προθυπουργό, και μια εβδομάδα μετά την σύλληψη του σχεδίου ήταν ήδη πρωθυπουργός ο δικός τους...Bannana republic.Και για να μην ξεχνιώμαστε, τότε ήταν και πρωτάρηδες και τους πήρε λίγο χρόνο (καμιά εβδομάδα), τον Σίλβιο τον έφαγαν σε 24 με 48 ώρες (είχαν αποκτήσει ηδη τεχνογνωσία με τον ΓΑΠ).Κει λέμε εμείς τώρα τι ψηφίζουμε κτλ κτλ. Ο Μακιαβέλι ήταν παρθεναγωγείο, αν μας έβλεπε από πουθενά θα έλεγε ότι το βιβλίο του ήταν κάτι σαν τα μαθηματικά της 1ης δημοτικού, εδώ οι άλλοι έχουν γίνει πυρηνικοί επιστήμονες."

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 LuckyLuck

Όποιος δεν μπορεί ακόμη και τώρα (μετά απο τόσα δημοσιεύματα του ξένου τύπου) να καταλάβει τον ρόλο που έπαιξαν οι ευρωπαίοι, ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς στις πλάτες του ελληνικού λαού, δεν θα το καταλάβει ποτέ. Είναι επειδή οι εγωισμοί του δεν τον αφήνουν να δει καθαρά.
Λοιπόν, ξαναδιατυπώνω τα παρακάτω ερωτήματα:
1)Τα κόμματα του λεγόμενου Δημοκρατικού Τόξου δεν υποστηρίζουν ότι είναι προσηλωμένα στις Δημοκρατικές Διαδικασίες? Επομένως, δεν θα έπρεπε να είναι υπέρ της ΚΟΡΥΦΑΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ με την Άμεση ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, δηλαδή ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ? 
2)Αφού ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ της Αντιπολίτευσης ήταν ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ και κατά της Απόφασης που ελήφθει στη Σύνοδο Κορυφής στις 26/10/2011 για τη ΜΕΙΩΣΗ του Ελληνικού Χρέους, την οποία κατήγγειλαν ως καταστροφική και ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑΝ ΚΑΘΥΒΡΙΖΟΝΤΑΣ τον Παπανδρέου, τότε ΓΙΑΤΙ τους έπιασε ΑΜΟΚ μόλις άκουσαν την αναγγελία από τον Παπανδρέου για την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος με ΜΟΝΑΔΙΚΟ ερώτημα προς τον Ελληνικό Λαό: εάν αποδέχεται ή όχι την Συμφωνία για την Μείωση του Ελληνικού Χρέους? Τι φοβήθηκαν? Φοβήθηκε η τότε Αντιπολίτευση μήπως ο Ελληνικός Λαός ψηφίσει εναντίον της Απόφασης για τη μείωση του Χρέους? Μα αυτό δεν ΕΠΙΖΗΤΟΥΣΕ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΑ?
3)Φοβήθηκε η τότε Αντιπολίτευση, μήπως μας «ΘΥΜΩΣΟΥΝ» η … Μέρκελ και ο Σαρκοζί? Μα αυτοί δεν ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΣΑΝ μέχρι τότε τον Γ. Παπανδρέου ότι δήθεν ήταν «υποχείριό τους» ενώ οι ίδιοι ήτανε «υπερήφανοι» και «Ελληναράδες»?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 LuckyLuck

4)Υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι εάν ο Πολιτικός Κόσμος της χώρας ΥΠΟΣΤΉΡΙΖΕ ΣΥΣΣΩΜΟΣ το Δημοκρατικό Δικαίωμα του Ελληνικού Λαού να αποφασίζει μόνος του για την τύχη του, θα ΤΟΛΜΟΥΣΑΝ οι ΞΕΝΟΙ να αναμιχθούν τόσο ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ? Έχουν αναρωτηθεί οι Πολιτικοί Αντίπαλοι του ΓΑΠ (εκτός αλλά και εντός ΠΑΣΟΚ) ότι ουσιαστικά ΕΠΑΙΞΑΝ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ των Μερκoζύ? Ότι ουσιαστικά ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΑΝ με τους ΞΕΝΟΥΣ και άφησαν τον Έλληνα Πρωθυπουργό ΜΟΝΟ ΤΟΥ και για ποιο λόγο? Για το καλό της χώρας? Είναι τόσο ηλίθιοι που δεν κατάλαβαν ότι (διά του Δημοψηφίσματος) ο Ελληνικός Λαός θα ήταν ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΟ ΟΠΛΟ για την διεκδίκηση καλύτερων όρων εξόδου της χώρας μας από την κρίση ?
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ (που βασίζονται στην απλή λογική): Τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης, δεν έπασχαν από έλλειψη νοημοσύνης. Επικράτησε όμως ο ΞΕΤΣΙΠΩΤΟΣ KOMMATIKOS ΦΙΛΟΤΟΜΑΡΙΣΜΟΣ!!! Και εξηγούμαι : Το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος, κατά πάσα βεβαιότητα, θα ήτανε : ΝΑΙ. (Ρίξτε μια ματιά στις τότε Δημοσκοπήσεις. Με όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και σχεδόν όλα τα ΜΜΕ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ, οι Δημοσκοπήσεις έδειχναν το 45% των Πολιτών υπέρ του ΝΑΙ). Εάν δεν σταματούσανε το Δημοψήφισμα, ΤΟ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ΤΟΥΣ δεν θα είχε προηγούμενο!!! Γιατί: Ο Σαμαράς και η ΝΔ θα είχανε ΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ να κάνουν ΤΗΝ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ ΤΟΥΣ νωρίτερα και να ταχτούν ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΑΙ. (Είναι αυτονόητο ότι η ΝΔ δεν θα ήτανε δυνατόν να πάει στο Δημοψήφισμα συστήνοντας στους «οπαδούς» της να ψηφίσουν ΟΧΙ). To NAI στο Δημοψήφισμα θα ήταν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ όχι για τη χώρα, αλλά για τους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΣΑΛΤΙΠΑΓΚΟΥΣ και τα ΔΟΛΙΑ ΜΜΕ !!!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 LuckyLuck

Το ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα θα σήμαινε : Ο Σαμαράς ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑΣ και ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟΣ. Οι υπόλοιποι της ΑΡΙΣΤΕΡΟΔΕΞΙΑΣ Αντιπολίτευσης όχι απλώς ΧΑΜΕΝΟΙ αλλά ΚΑΤΑΤΡΩΠΟΜΕΝΟΙ !!! Τα δε ΔΟΛΙΑ ΜΜΕ, θα είχανε ΦΑΕΙ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΑ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ !!! Και το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ : Ο Παπανδρέου ΘΑ ΗΤΑΝΕ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΗΣ και ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ που θα τον καθιστούσε ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ Πρωθυπουργό της χώρας!!! Εν όψει αυτής της ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗΣ (για αυτούς) εξέλιξης, έπρεπε πάση θυσία ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΘΕΙ το Δημοψήφισμα. Και το κατάφεραν με τη βοήθεια της προδοτικής Πέμπτης Φάλαγγας που δρούσε μέσα στο ΠΑΣΟΚ, η οποία νόμισε ότι έτσι θα ξεμπερδέψει από τον ΓΑΠ και τους ΝΕΟΤΕΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ (Διαύγεια , open gov , πάταξη της Διαφθοράς κλπ). Όμως, με αυτές τις μεθοδεύσεις ΖΗΜΙΩΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥΣ και πολύ σύντομα θα «εισπράξουν» την οργή του Δημοκρατικού Κόσμου. Τελικά , ο Παπανδρέου με το Δημοψήφισμα, ΤΟΥΣ ΞΕΓΥΜΝΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΗ ΣΕΝΤΡΑ.