ΦΑΡΣΟΚΩΜΩΔΊΑ Η “ΕΞΆΡΘΡΩΣΗ” ΤΗΣ ΧΑ

Τελικά η επιχείρηση “εξάρθρωσης” της “εγκληματικής συμμορίας” εξελίσσεται σε μια απίστευτη φάρσα, με την ίδια ταχύτητα που οργανώθηκε από τα συνεταιράκια του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης. Όλοι οι συλληφθέντες της ΧΑ εκτός Λαγού αφήνονται ένας ένας ελεύθεροι, με εγγυήσεις και περιορισμούς της πλάκας. Μένει να δούμε σε λίγες ώρες αν θα συμβεί το ίδιο με τον Μιχαλολιάκο.
Δεν πρόκειται εδώ να ασχοληθούμε με την κουβεντούλα αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν τα στοιχεία εκείνα στη δικογραφία που να επιβάλλουν την προφυλάκιση των στελεχών της ΧΑ. Αυτό που έχει σημασία είναι να βγουν τα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα. Η υποτιθέμενη εξάρθρωση της ΧΑ ως εγκληματική συμμορία αποδεικνύεται περίτρανα ένα ανέκδοτο. Η ΧΑ “ενώπιον του νόμου” δεν υπέστη τελικά το παραμικρό πλήγμα. Απεναντίας τα θρασύδειλα στελέχη τους μπορεί να εμφανίζονται και ως διωκόμενοι από το κράτος των “προδοτών” και της “εθνικής μειοδοσίας”.
Η αριστερά που πανηγύριζε, είτε γιατί επιτέλους εφαρμόζεται ο νόμος έστω και αργοπορημένα, είτε για την μεγάλη νίκη του αντιφασιστικού κινήματος που επέβαλε στην κυβέρνηση τη θέλησή του, ας αναρωτηθεί για την ανεπάρκεια και την ανοησία της.
Η ΧΑ ήταν είναι και θα είναι κόμμα της αστικής αντεπανάστασης και ανεξάρτητα από τον εκνευρισμό που προκαλεί στο ηγεμονικό τμήματα του αστικού μπλοκ εξουσίας, συνεχίζει να παραμένει μια ισχυρή εφεδρεία του συστήματος, και αυτό ακριβώς είναι που της ανταποδίδει μέσα σε λίγα 24ωρα.
Κάποτε ο Χίτλερ έμεινε στη φυλακή για το πραξικόπημα της μπυραρίας για 4-5 μήνες για να γίνει 9 χρόνια αργότερα καγκελάριος της Γερμανίας με την αρωγή σύσσωμης της αστικής δεξιάς και του κέντρου εκείνης της εποχής. Τώρα ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του εξέτισε 4-5 μέρες στα κρατητήρια παριστάνοντας τον διωκόμενο του κράτους. Ενός κράτους που εδώ και χρόνια συνεργάζεται συστηματικά με τις συμμορίες του “φύρερ”. Μήπως να περιμένουμε ότι κατ’ αντιστοιχία με τον Χίτλερ σε 9 μήνες θα τον δούμε και πρωθυπουργό. Αστεία πράγματα συμβαίνουν στη χώρα του Χρύσανθου, του Φαήλου και του πρωθυπουργού τους.
Ας γίνουν όλα αυτά τα ανεκδιήγητα καραγκιοζιλίκια που συμβαίνουν μες τα μάτια μας, ένα μάθημα για την πραγματικότητα και ας τελειώνουμε μια και καλή με τα παραμυθάκια.
Ο αγώνας με τους φασίστες θα είναι σκληρός και αδυσώπητος. Μαζί και με το κράτος έκτακτης ανάγκης που δεν μπορεί παρά τελικά να αναγνωρίζει την προφορά των συμμάχων του.
Κανένας αγώνας ενάντια στο μνημόνιο και τις συνέπειές του δεν μπορεί να συνεχιστεί όσο δεν τσακίζονται στους δρόμους οι συμμορίες των ναζιστών, και όσο η ελληνική εργατική τάξη δεν συνειδητοποιεί ότι ο εχθρός βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι ταξικός αγώνας, είναι αγώνας ενάντια στην εμπροσθοφυλακή της αστικής αντεπανάστασης, είναι αγώνας για την φυσική επιβίωση της οργανωμένης εργατικής τάξης και των δομών της.

Πηγή: http://avantgarde2009.wordpress.com/